Επιλογή γλώσσας

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2020

Έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Μαραγκουδάκης

Έφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, στέλεχος του ΚΚΕ Κώστας Μαραγκουδάκης και πρώην πρόεδρος του Ιδρύματος “Το σπίτι του Αγωνιστή”. 

Η καρδιά του 95χρονου αντάρτη έσβησε μετά από μάχη με σοβαρά προβλήματα υγείας, την ίδια μέρα που κηδεύεται ο αδελφός του Γιάννης Μαραγκουδάκης, ένα από τα 5 αδέλφια της
οικογένειας που ακολούθησαν το δρόμο του αγώνα για μια πιο δίκαιη κοινωνία.

Ο Κώστας Μαραγκουδάκης (Χαρίλαος) γεννήθηκε στην Κηφισιά στις 21 του Γενάρη 1925.

 Οργανώθηκε στο ΕΑΜ Νέων το 1942 και κατόπιν στην ΕΠΟΝ. Αναδείχθηκε σε καθοδηγητικές θέσεις. Από το 1944 μέλος του ΚΚΕ.


 Συλλαμβάνεται για πρώτη φορά, τον Γενάρη 1945.

Το 1947, εξορίζεται στην Ικαρία.

Το Μάη του 1948 συλλαμβάνεται εκ νέου για να καταλήξει στη  Γιούρα.

Το Δεκέμβρη του 1951 μετάγεται στις φυλακές Αβέρωφ.

Οδηγείται στο λόχο απομόνωσης των «αμετανόητων» του ΒΕΤΟ στο Μακρονήσι τον Σεπτέμβρη έως  Ιούλη 1954.

Την 21η Απρίλη του 1967 συλλαμβάνεται και εξορίζεται στη Γιούρα και στο Παρθένι της Λέρου. 

Από την ομιλία, Χρήστος Τζιτζιλώνης, του  στην παρουσίαση του βιβλίου «80 Χρόνια Αγώνες» του Κώστα Μαραγκουδάκη


Ο Πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και Αντιπρόεδρος της FIR, Χρήστος Τζιτζιλώνης, στην ομιλία του παρουσίασε το περιεχόμενο του βιβλίου: Μέσα στις 600 σελίδες του, είπε, το βιβλίο, και στα τέσσερα μέρη του, επιχειρεί να χωρέσει 80 χρόνια μαζικών αγώνων. Το πρώτο μέρος που έχει τίτλο «Ζωή δοσμένη στον αγώνα» είναι βασικά μια αυτοβιογραφική αφήγηση του Μαραγκουδάκη.

Ο  ομιλητής αναφέρθηκε στα χρόνια της εφηβείας του Κώστα Μαραγκουδάκη, από τους προσκόπους της Κηφισιάς που βρέθηκαν εκτός νόμου από τη δικτατορία του Μεταξά και το πέρασμα πολλών από αυτούς, αργότερα, στην ΕΠΟΝ. Ακολούθησε η ένταξή του στο ΕΑΜ Νέων και αργότερα στην ΕΠΟΝ. Το 1944 γίνεται μέλος του ΚΚΕ και την ίδια χρονιά παίρνει μέρος και μαζί το βάπτισμα του πυρός, στη μάχη στο Κεφαλάρι. Υστερα ήρθε η σύλληψή του, το ’45, η εξορία στην Ικαρία, η εξορία στη Γιούρα, οι φυλακές Αβέρωφ και ο «Λόχος των Αμετανόητων» στη Μακρόνησο. Τελικά, μετά την απελευθέρωσή του από το θανατονήσι, κατάφερε, το 1955, στα τριάντα του, να αποφοιτήσει από την ΑΣΟΕΕ, παρότι αντιμετώπισε, κι αυτός, κάποιους χαφιέδες καθηγητές που επιχειρούσαν να φέρουν εμπόδια στους αριστερούς φοιτητές.

Από κει ξεκινούν νέοι αγώνες, με την ΕΔΑ, την ΕΕΔΥΕ για την ειρήνη, έρχονται νέες εξορίες, στα χρόνια της Χούντας, ξανά στη Γυάρο και στη Λέρο, στο Παρθένι. Η συνδικαλιστική του δράση στους Λογιστές ως στέλεχος της ΕΣΑΚ και της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Στα δύσκολα χρόνια της αντεπανάστασης και της κρίσης του Κομμουνιστικού Κινήματος, το 1991, εκλέχτηκε στην Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου του ΚΚΕ.  Ο ομιλητής αναφέρθηκε στην ενεργό δράση του στην Εργατική Εστία και το Σπίτι του Αγωνιστή.

Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, ανέφερε ο Χρήστος Τζιτζιλώνης, βρίσκουμε άρθρα και ομιλίες του, ενώ στο τρίτο κάποια αδημοσίευτα κείμενά του, για να έρθει ο επίλογος με ένα πλούσιο φωτογραφικό λεύκωμα από διάφορες στιγμές της ζωής του.

Στο τέλος του βιβλίου, θα βρει ο αναγνώστης δύο ενδιαφέροντα παραρτήματα-κείμενα για τα βρετανικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο και μία πρόταση του συγγραφέα για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και όσα πρέπει να γίνουν λαι έκλεισε την ομιλία του: «Ο Κώστας Μαραγκουδάκης εξακολουθεί μέχρι σήμερα να τα έχει τετρακόσια και να παραμένει όρθιος, όχι μόνο οργανικά, αλλά πρωτίστως πολιτικά».


Η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον θάνατο του σ. Κώστα Μαραγκουδάκη


Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετούμε τον παλαίμαχο αγωνιστή, σύντροφο Κώστα Μαραγκουδάκη, ο οποίος έφυγε σήμερα από τη ζωή πλήρης ημερών, σε ηλικία 95 χρονών.

Ο σ. Μαραγκουδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ) και με τη σύζυγό του Βασιλική απέκτησε 2 παιδιά.
Εντάχθηκε στο ΚΚΕ στα μαύρα χρόνια της Κατοχής, το 1943, και το υπηρέτησε από υπεύθυνες θέσεις, τόσο κομματικές, όσο και στο μαζικό κίνημα, στη νεολαία.

Την περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης διετέλεσε γραμματέας του Τομέα Κηφισιάς της ΕΠΟΝ, του Τομέα Προαστίων και του Τομέα Κέντρου Αθήνας της ΕΠΟΝ, ενώ αργότερα έγινε μέλος του Γραφείου Επιτροπής Νέων ΕΔΑ και της Επιτροπής Πολιτικών Νεολαιών.

Για τη δράση του αυτή φυλακίστηκε, βασανίστηκε και εξορίστηκε, συμπληρώνοντας πάνω από 10 χρόνια στις φυλακές και τις εξορίες σε Βούρλα, Αίγινα, Γυάρο, στο Μακρονήσι, όπου παρέμεινε για 1 χρόνο στο Λόχο Απομόνωσης. Στη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών βρέθηκε και πάλι στη Γυάρο και στο Παρθένι της Λέρου.

Ήταν δραστήριο συνδικαλιστικό στέλεχος, διατελώντας γενικός γραμματέας της Ένωσης Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτεύουσας (ΕΕΛΠ), μέλος της διοίκησης και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών (ΠΟΛ), γενικός γραμματέας του Εθνικού Αντιδικτατορικού Συμβουλίου Εργαζομένων, γραμματέας και αντιπρόεδρος της ΕΣΑΚ-Σ.

Από το 13ο Συνέδριο (1991) έως και το 18ο Συνέδριο (2009) εκλεγόταν πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου. Μετά το 19ο Συνέδριο (2013) έως το 2019 υπήρξε πρόεδρος στο "Σπίτι του Αγωνιστή".

Ο σ. Μαραγκουδάκης υπερασπίστηκε το ΚΚΕ και τις αρχές του από την οπορτουνιστική διαλυτική δράση, τόσο στην κρίση του 1968 όσο και σ’ αυτήν του 1991. Το υπηρέτησε ανυποχώρητα μέχρι την τελευταία του πνοή, τιμώντας την ιδιότητα του μέλους και του στελέχους του Κόμματος. Ήταν μέλος της ΚΟΒ Άνω Αμπελοκήπων - Πολυγώνου της ΤΕ Α' Αθήνας της ΚΟΑ του ΚΚΕ.
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του σ. Κώστα Μαραγκουδάκη.

1 σχόλιο:

  1. Από το βιβλίο του Κώστα Μαραγκουδάκη “80 χρόνια αγώνες για Λευτεριά – Κοινωνική Απελευθέρωση”

    Στο 3ο κελί της Γ’ αχτίνας των Βούρλων, ανοίγει ξαφνικά η πόρτα και ρίχνουν μέσα έναν νέο πολιτικό κρατούμενο, άγνωστο σ’ εμάς.

    Ωραίος λαϊκός τύπος, δε μας δημιούργησε ανησυχία. Αλλά όλο και έψαχνε το μάτι του τα κάγκελα στο ανοιχτό παράθυρο, μια εδώ η ματιά του, μια εκεί.

    -Τι ψάχνεις σύντροφε;

    -Μμμ, ψιθυρίζει. Της Χρύσας ήταν αυτό, λέε.

    -Ποιας Χρύσας, της Χατζηβασιλείου;

    Βάζει τρανταχτά γέλια.

    -Ποιας Χατζηβασιλείου, ρε σύντροφοι; Δεν ξέρετε τι ήταν παλιότερα εδώ τα Βούρλα;

    -Όχι, δεν ξέρουμε.

    -Λοιπόν τα Βούρλα πριν τα κάνουν φυλακές ήταν οίκοι ανοχής και εδώ βρισκόταν μια πανέμορφη κοπέλα,η…Χρύσα!

    Ατέλειωτα γέλα… Έμεινε μαζί μας πάντα αγωνιστικός, αισιόδοξος, μέχρι που τον φόρτωσαν για Μακρόνησο να τον στραπατσάρουν, ίσως για πάντα.

    Καλό ταξίδι σύντροφε

    ΔΣΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου