Θύμηση από τον εορτασμό το 1970 της επετείου γέννησης του Λένιν

Να, λοιπόν, που φέτος γιορτάζουμε τα 150 χρόνια από τη γέννηση του Λένιν και πάλι έγκλειστοι,  αυτήν τη φορά στα σπίτια μας και χωρίς να μπορούμε να κάνουμε την ανάλογη εκδήλωση (λόγω απαγόρευσης του συγχρωτισμού…), όπως κάναμε για το γιορτασμό των 100 χρόνων του το 1970, τότε που ήμασταν έγκλειστοι της χούντας των συνταγματαρχών στο στρατόπεδο της Λέρου, στο Παρθένι. 

Σ’ αυτό το στρατόπεδο η στέγασή μας ήταν σε δύο τολ από λαμαρίνα διαστάσεων του καθενός περίπου 50Χ10 μέτρων.
Μετά τον πρώτο χρόνο κράτησης, διαμορφώθηκαν με χαρτόνια από τους κρατούμενους δύο σειρές δωματίων με ένα διάδρομο στη μέση (χωρητικότητας 2-3 ατόμων). Σε ένα τέτοιο δωμάτιο,  μερικοί παλιοί σύντροφοι, με ευχέρεια στη ζωγραφική και την καλλιγραφία, ετοίμασαν μια έκθεση.
 Με βάση την πείρα τους από τις πολύχρονες φυλακές και τις εξορίες που είχαν περάσει, όπου οργάνωναν τέτοιες μυστικές επετειακές εκδηλώσεις και με όποια σχετικά υλικά είχαν καταφέρει να βρουν και από κάποια βιβλία της βιβλιοθήκης μας, ετοίμασαν μια θαυμάσια έκθεση.
Γέμισαν και τους τέσσερις χαρτονότοιχους με κάποιες σχετικές φωτογραφίες, σχετικές ζωγραφιές και σκίτσα, αποσπάσματα από κείμενα του Λένιν, καθώς και πολλά συνθήματα.
Φυσικά, κι εκεί τότε (όπως και τώρα) δεν μπορούσε να υπάρξει συγχρωτισμός…
Έτσι για συνωμοτικούς λόγους περάσαμε όλοι οι σύντροφοι που ήμασταν με το Κόμμα ανά 2-3 και χαρήκαμε αυτήν την αξέχαστη έκθεση για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου ΜΑΣ Λένιν. Όρθιοι λοιπόν τότε, τώρα και πάντοτε, πιστοί στα οράματα και τα ιδανικά μας, για την πορεία στις λεωφόρους του μέλλοντος…

*Του Κώστα Σαπρανίδη, προέδρου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Κεντρικής Μακεδονίας

Στεφάνι στο Γεντί Κουλέ στη μνήμη των θυμάτων της χούντας