Επιλογή γλώσσας

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

Δίνεται διαταγή για την εκκένωση της Μικράς Ασίας

Δίνεται, 26/8/1922, η επίσημη διαταγή για την εκκένωση της Μικράς Ασίας από τη Διοίκηση της Στρατιάς. Ο ύπατος αρμοστής της Σμύρνης και δεξί χέρι του Βενιζέλου στη Μικρά Ασία Αριστείδης Στεργιάδης εγκαταλείπει την πόλη από τους πρώτους, με βρετανικό θωρηκτό.

Οι κάτοικοι της Σμύρνης δεν θα είχαν την ίδια «τύχη» ή μεταχείριση από τα συμμαχικά πλοία που ναυλοχούσαν στα ανοιχτά της Σμύρνης. Γιατί ο Στεργιάδης δεν προέτρεψε τον ελληνικό πληθυσμό να εγκαταλείψει έγκαιρα την περιοχή;
Όπως ο ίδιος τόνισε: «καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα».

Η Μικρασιατική Καταστροφή

Η Μικρασιατική Καταστροφή, μια από τις πιο τραγικές στιγμές της Ιστορίας της Ελλάδας, τις συνέπειες της οποίας πλήρωσε ο λαός της.

Η Μικρασιατική Καταστροφή είναι το αποτέλεσμα της συμμετοχής της άρχουσας τάξης της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή της Εγγύς Ανατολής, προκειμένου να προωθήσει μέσω αυτής της συμμετοχής στην πράξη τη θεωρία της «Μεγάλης Ιδέας», δηλαδή της προσάρτησης εδαφών στην Ελλάδα και έτσι να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα των Ελλήνων κεφαλαιοκρατών, τα οποία διαπλέκονταν μ' αυτά των τότε ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ιδιαίτερα της Αγγλίας. Και την πραγματοποίηση των οποίων επιδίωκαν, μέσω των αγγλικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στην περιοχή.

Ο απολογισμός της Μικρασιατικής Καταστροφής είναι: 50.000 νεκροί, 75.000 τραυματίες. Κοντά 1.500.000 Ελληνες αναγκάστηκαν να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους πάνω από 600.000 νεκρούς, θύματα της πολιτικής του κεφαλαίου, που έχει τον πόλεμο στο αίμα του, αλλά που ρουφά το αίμα των λαών για τα συμφέροντά του.

Μικρασιατική Καταστροφή

Όταν οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας και του Πόντου ήταν «τουρκόσποροι» και «όψιμοιΈλληνες»

5 σχόλια:

  1. Η Αστική τάξη της χώρας στο Ιμπεριαλιστικό στάδιο απο το 1912... όταν Ελληνικός Βουλγαρικός και Σλαβικός ιμπεριαλισμός όρμησαν στην Μακεδονία και έσφαξαν εθνότητες που ζούσαν για αιώνες εκεί. Συμμετείχε στην Ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Ουκρανία το 1919 για να χτυπήσουν τους Μπολσεβίκους. Στην συνέχεια πήγε στην Μικρά Ασία για μερίδιο απο την λεία. Αυτό κάνει μέχρι και σήμερα στα πλαίσια της Ανισόμετρης ανάπτυξης με σχέσεις αλληλεξάρτησης και ενδιάμεση θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Ολα τα υπόλοιπα είναι οπορτουνιστές παπάτζες. Την καλημέρα μου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το 1940 μπήκαν στην Αλβανία μαζί με τους Αγγλους συμμάχους τους για μερίδιο απο την λεία. Οταν μπήκε στον πόλεμο η Γερμανία ..συνθηκολόγησαν.. Δεν ήθελαν να τους καθυστερήσουν απο την επίθεση στην ΕΣΣΔ για την ανατροπή του Σοσιαλισμού που ήταν κοινός Αντικομουνιστικός στόχος και των δύο ιμπεριαλιστικών Στρατοπέδων. Ενα τμήμα της Αστικής Τάξης συμμάχησε με τους Γερμανούς και ένα άλλο με τους Αγγλους αφήνοντας ένα ...αντιφασιστικό.... παράθυρο ανοιχτό. Απο το 1943... ενώθηκαν και πάλι.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Χάσαμε τον Φαρμακοποιό να μας πει τις οπορτουνιστικές του Παπάτζες για τα ...στάδια..... Εμφανίζεται αλλού τώρα σαν ...δροσινός.... και λέει τις οπορτουνιστικές του παπάτζες για τον αταξικό αντιμπεριαλισμό των δεκαετιών 70 και 80...που χώραγε μέσα και την ...πασοκάρα του παπατζή.... Τέτοια όνειρα βλέπει... Ας αλλάξει πλευρό... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  2. Το πως έβλεπαν τους Ελληνικούς πληθυσμούς στην Μ.Ασία πολλοί ανώτεροι στρατιωτικοί, πολιτικοί κ.α-αυτοί που πούλαγαν "πατριωτισμούς"και"Μεγάλες Ιδέες"και εμπορεύονταν τον πόλεμο και το μίσος με άλλους λαούς-φαίνεται και πχ απο επιστολή του Πρίγκιπα Ανδρέα Γλύξμπουργκ, διοικητή του Β΄ Σώματος Στρατού(και πατέρα του Φίλιππου, συζύγου της Ελισάβετ Β΄ της Αγγλίας που πέθανε πρόσφατα):
    "Ἀπαίσιοι πραγματικῶς εἶναι οἱ ἐδῶ Ἕλληνες..θὰ ἤξιζε πράγματι νὰ παραδώσωμεν τὴν Σμύρνην εἰς τὸν Κεμὰλ διὰ νὰ τοὺς πετσοκόψῃ ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀχρείους".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Kαλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ,γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα"

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου