ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και η πολιτική παράδοσης της Υγείας σε ιδιώτες είχαν και συνεχίζουν να έχουν τραγικές συνέπειες στη φροντίδα των ηλικιωμένων, και πιο συγκεκριμένα στις συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν στα γηροκομεία.
Δεν είναι λίγες οι καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας για τρόφιμους υποσιτισμένους, παραμελημένους, αφημένους μέσα στις ακαθαρσίες, και μάλιστα την περίοδο του κορονοϊού που διανύουμε.
Στη Μελβούρνη και στην ευρύτερη Πολιτεία της Βικτώριας, όπου κατοικούν οι περισσότεροι πολίτες ελληνικής καταγωγής, οι θάνατοι ξεπέρασαν τους 460 και σε όλη την Αυστραλία τους 550. Ο κορονοϊός «θερίζει» τα γηροκομεία. Σύμφωνα με την ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος», πάνω από 90 θάνατοι αφορούν άτομα ελληνικής καταγωγής που ζούσαν σε γηροκομεία.
Η αρμοδιότητα για τον τομέα φροντίδας των ηλικιωμένων και των γηροκομείων ανήκει στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστραλίας, η οποία ολιγώρησε στη λήψη μέτρων προστασίας τον Μάρτη του 2020. Στη βάση της αντίληψης περί «ατομικής ευθύνης», δεν διέθεσε τους απαραίτητους πόρους για την εξασφάλιση προστατευτικού εξοπλισμού για όλο το προσωπικό και τους ηλικιωμένους των κρατικών γηροκομείων, ενώ τα ίδια και χειρότερα έπραξαν ιδιώτες και επιχειρηματικοί όμιλοι που λειτουργούν περισσότερα από 800 ιδρύματα ηλικιωμένων στη Μελβούρνη και στην ευρύτερη περιοχή της Βικτώριας.
Οι ελλείψεις αυτές συνέβαλαν στην εξάπλωση του ιού. Η καθυστέρηση εξάλλου να μεταφερθούν σε νοσοκομεία και η μη έγκαιρη διάγνωση της σοβαρότητας της κατάστασής τους οδήγησαν πολλούς τρόφιμους των γηροκομείων στο θάνατο.
Αλλά και ο μικρός αριθμός γιατρών και νοσηλευτών που απασχολούνται στα 3.000 γηροκομεία της χώρας δεν επαρκεί για τους ηλικιωμένους με πολλαπλά θέματα υγείας. Μάλιστα οι ιδιώτες, για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, έχουν επιβάλει στους εργαζόμενους δουλειά με συμβάσεις ελαστικού ωραρίου, που τους αναγκάζουν να πηγαίνουν σε δυο και τρεις διαφορετικές δουλειές για να επιβιώσουν. Για τη μεγαλύτερη κερδοφορία τους, οι εργοδότες κάνουν εκπτώσεις στην ασφάλεια του προσωπικού και των ασθενών τους.
Σ' αυτό το έδαφος, η διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση χαρακτηρίζεται από αντιφάσεις. Για παράδειγμα, τον πρώτο καιρό το επισκεπτήριο επιτρεπόταν στα γηροκομεία, αυξάνοντας τις πιθανότητες μετάδοσης του κορονοϊού στην πιο ευάλωτη ομάδα, ενώ την ίδια περίοδο είχαν απαγορευτεί οι επισκέψεις στα σπίτια!
Εξαιτίας της πολιτικής που διαχρονικά υπηρετούν οι φιλελεύθερες και οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο η παροχή των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας για τους ηλικιωμένους, ενώ αυξάνεται αντίστροφα η κερδοφορία των επιχειρηματιών - ιδιοκτητών ιδιωτικών γηροκομείων, τόσο από κρατικές επιχορηγήσεις εκατομμυρίων δολαρίων όσο και από τη συμμετοχή (ως εγγύηση) των ασθενών με ένα ποσό της τάξης των 400.000 δολαρίων, που «ροκανίζεται» σε καθημερινή βάση.
Εξαιτίας όλων αυτών, το ζήτημα της υποβαθμισμένης παροχής φροντίδας στους ηλικιωμένους δεν είναι κάτι καινούργιο για την Αυστραλία. Η παντελής παραμέληση των ηλικιωμένων και οι κακές συνθήκες διαβίωσης των τροφίμων στα γηροκομεία ανάγκασαν την κυβέρνηση, μπροστά στη λαϊκή κατακραυγή, να συστήσει το 2018 εξεταστική επιτροπή, που το πόρισμά της ...αγνοείται μέχρι σήμερα!
Η πολιτική της αυστραλιανής κυβέρνησης και των αρμόδιων αρχών να αφήσουν τα κρατικά γηροκομεία γυμνά από υποδομές και μέτρα προστασίας, χωρίς επαρκή χρηματοδότηση, αλλά και τα ιδιωτικά χωρίς τους αναγκαίους ελέγχους, προκαλεί οργή και αγανάκτηση και στην ελληνική παροικία της Μελβούρνης. Η τραγική αυτή κατάσταση οδήγησε και οδηγεί στο θάνατο ανθρώπους που εργάστηκαν σκληρά στη ζωή τους, κάνοντας τις πιο δύσκολες δουλειές ως μετανάστες στην Αυστραλία.
Το γεγονός εξάλλου ότι ανάλογα κρούσματα σε γηροκομεία και δομές Υγείας - Πρόνοιας καταγράφονται και στην Ελλάδα, με ευθύνη της διαχρονικής αντιλαϊκής πολιτικής και στην Υγεία, δείχνει ότι το κριτήριο της κερδοφορίας των ομίλων είναι παντού το ίδιο και οδηγεί σε τραγικά αποτελέσματα για το λαό.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση έχει μεγάλες ευθύνες. Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι αυτοί, που ανήκουν στις κατηγορίες υψηλού κινδύνου και ταυτόχρονα πολλοί από αυτούς αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν, ενώ όπως και όλοι οι εργαζόμενοι πλήρωσαν διπλά και τριπλά φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, οδηγούνται σήμερα στο να ζουν υποσιτισμένοι ή να πεθαίνουν εγκαταλελειμμένοι και νηστικοί «στα κελιά των μελλοθανάτων» της χώρας.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της γι' αυτήν την κατάσταση, χωρίς ούτε ένα διάβημα διαμαρτυρίας στην αυστραλιανή ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Αυτό που επείγει τώρα είναι ο άμεσος έλεγχος όλων των ιδιωτικών κλινικών, η ιατρική κάλυψη όλων των ιδρυμάτων και δομών της Πρόνοιας, να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, να εξασφαλιστούν όλα τα μέσα και υλικά προστασίας για να αποτραπούν τέτοια τραγικά φαινόμενα. Το κράτος να αναλάβει την ευθύνη της λειτουργίας των δομών του ιδιωτικού τομέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και να είναι πλήρως ενταγμένος στον κρατικό σχεδιασμό και έλεγχο για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Το ΚΚΕ, με τη δράση των μελών και φίλων του σε Ελλάδα και Αυστραλία, σε συνδικάτα, εργατικούς συνδέσμους, μαζικούς φορείς, θα πρωτοστατήσει στην ανάδειξη αυτών των προβλημάτων και των διεκδικήσεων, με κριτήριο τις ανάγκες του λαού.
Σταύρος Στρατέας
Μέλος του Γραφείου της Λέσχης Φίλων του ΚΚΕ Μελβούρνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου