Σαν σήμερα στις 29 Μαΐου του 1963, τη μέρα που η κηδεία του Γρηγόρη Λαμπράκη μετατρεπόταν σε μια μεγάλη διαδήλωση, γίνονταν στην Αθήνα τα αποκαλυπτήρια του λαομίσητου αγάλματος του 33ου προέδρου των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν.
Ήταν δωρεά της ελληνοαμερικανικής οργάνωσης ΑΧΕΠΑ, της οποίας η δραστηριότητα περιλαμβάνει από την «εποπτεία» της μεταφοράς στις ΗΠΑ 15.000 παιδιών, που αρπάχτηκαν από τις οικογένειές τους την περίοδο του εμφυλίου, για να πουληθούν σε ζευγάρια αμερικανών, μέχρι την πρόσφατη δωρεά τους ώστε μια διμοιρία της ΕΛΑΣ που επιχειρεί στην (ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές) περιοχή της Αλεξανδρούπολης, να προμηθευτεί εξοπλισμό «κατά ταραχών»…
Το μπρούτζινο κουφάρι στήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης της ελληνικής αστικής τάξης για τη βοήθεια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη νίκη επί του ΔΣΕ και την καπιταλιστική οικονομική ανασυγκρότηση.
Ο Τρούμαν βαρύνεται με τη ρίψη των ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι που δολοφόνησαν ακαριαία εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, με την πρώτη χρήση των δολοφονικών βομβών ναπάλμ (ένα εμπρηστικό όπλο με σύνθεση όμοια με αυτή των τζελ, η οποία του επιτρέπει να κολλά πάνω στους στόχους, ενώ δημιουργεί θερμοκρασίες που φτάνουν μέχρι τους 2760 οC) στα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας ενάντια σε μαχητές του ΔΣΕ και αμάχους, την ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Κορέα το 1950 αλλά και με το «δόγμα Τρούμαν», τη στήριξη στο μετεμφυλιακό καθεστώς στη χώρα μας που γέμισε τα ξερονήσια με κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ.
Το σύμβολο των εγκλημάτων του αιματοβαμμένου αμερικανικού ιμπεριαλισμού έχει γκρεμιστεί πολλές φορές, όπως τον Μάη του 1999 από μέλη της ΚΝΕ, ενώ το αίμα από την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία δεν έχει στεγνώσει ακόμα ή το 2006, όταν το ΠΑΜΕ το έριξε, στέλνοντας συμβολικό μήνυμα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Λίβανο και τις απειλές σε Παλαιστίνη και Συρία από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Όλα όσα συμβολίζει το άγαλμα, δηλαδή το μίσος, την έχθρα, τους πολέμους και τις επεμβάσεις ανά τον κόσμο για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών, που έχουν ποτίσει κάθε ήπειρο με το αίμα των λαών, είναι ο λόγος που το εργατικό-λαϊκό κίνημα παλεύει για το ξήλωμά του. Είναι όμως και ο λόγος που η αστική τάξη και τα κόμματά της, η αμερικάνικη πρεσβεία παλεύουν με νύχια και με δόντια να το κρατήσουν όρθιο, στέλνουν συνεργεία για να το επισκευάσουν και διμοιρίες να το περιφρουρήσουν.
Τα δύο πιο πρόσφατα περιστατικά ήταν το 2018 και το 2019. Στο πρώτο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξαμόλησε τα ΜΑΤ να επιτεθούν σε φοιτητές και μαθητές που πήγαν να ξηλώσουν το άγαλμα, ενώ ο τότε ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιάς δήλωνε ότι «η Αστυνομία δεν προστάτευε το άγαλμα του Τρούμαν να μην πέσει, η Αστυνομία δεν ήθελε να δημιουργηθεί ένα καινούργιο διπλωματικό πρόβλημα, εκεί που δεν χρειάζεται»!
Παίρνοντας τη σκυτάλη η ΝΔ απάντησε με χημικά και καταστολή το 2019 όταν διαδηλωτές πέταξαν κόκκινες μπογιές στο άγαλμα μπροστά στην επίσκεψη Πομπέο στην Ελλάδα, ενώ προσπάθησαν ανεπιτυχώς να διαλύσουν την πορεία.
Δεν ξέρουμε αν ο λόγος που λίγες ώρες μετά, μέσα στη μαύρη νύχτα έτρεξαν να ξεπλύνουν τις μπογιές είναι ο… ζήλος της κυβέρνησης ή αν έπεσε σύρμα ότι την επόμενη μέρα θα το επιθεωρήσει (όπως έχει κάνει συνήθεια πλέον) ο πρέσβης των ΗΠΑ. Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι, όπως δεν στέριωσε μέχρι σήμερα, έτσι δεν πρόκειται ποτέ το λαομίσητο άγαλμα και όσα συμβολίζει να στεριώσουν στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου