Το νέο εργοδοτικό έγκλημα έχει ονοματεπώνυμο: Καπιταλιστικό κέρδος

Για όποιον έχει τη βασική εικόνα της πραγματικότητας στους χώρους δουλειάς των κύριων κλάδων της βιομηχανίας, των μεταφορών, των κατασκευών, το νέο έγκλημα με τον θάνατο του εργάτη στον Πειραιά δυστυχώς ούτε παραξενεύει ούτε εκπλήσσει.

Ο κανόνας στους χώρους δουλειάς είναι η έλλειψη μέτρων υγείας και ασφάλειας ή στην καλύτερη περίπτωση η ανεπάρκειά τους. Είναι η εντατικοποίηση, τα 10ωρα και 12ωρα, ειδικά στις επιχειρήσεις που τα κέρδη είναι ασύλληπτα. Είναι η στάση της εργοδοσίας που φτάνει στην υποτίμηση ως και τον χλευασμό των παρεμβάσεων των σωματείων, ενώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η κατάσταση είναι «κίνδυνος - θάνατος» για τη ζωή των εργατών. Από την άλλη, ισχύει ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων, όταν παίρνονται κάποια μέτρα, είναι λόγω των παρεμβάσεων, κινητοποιήσεων, διεκδικήσεων των ταξικών συνδικάτων.

Με λίγα λόγια: Η ζωή του εργάτη για το κεφάλαιο είναι φτηνή, αναλώσιμη. «Αξίζει» όσο φέρνει τα κέρδη για το κεφάλαιο με τη δουλειά του, τον ιδρώτα του και το αίμα του. Ομως, είναι «μέσα στο πρόγραμμα» και κάποιοι να χαθούν από «την κακιά ώρα» και «την κακιά στιγμή». Τότε άλλοι προκαλούν κυνικά, όπως η εργοδοσία της COSCO, που είπε πως η δουλειά των λιμενεργατών είναι «ήπια», άλλοι - πιο προνοητικοί αυτοί - λένε μερικά λόγια παρηγοριάς, κάνουν και κάποιες υποκριτικές κινήσεις, κάποια «γενναιόδωρη χορηγία» και η ζωή συνεχίζεται (όχι για όλους φυσικά).

* * *

Μέσα στην καπιταλιστική κρίση των προηγούμενων πολλών χρόνων έλεγαν στους εργάτες πως «πρέπει να κάνετε υπομονή, να περάσουμε τον κάβο». Πως «όλοι μαζί, εργάτες και επιχειρήσεις, θα τα καταφέρουμε». Φυσικά, εργοστάσια και άλλες επιχειρήσεις έκλεισαν, χιλιάδες εργάτες πετάχτηκαν στον δρόμο, οι καπιταλιστές αυγάτισαν τα κέρδη τους.

Τώρα, στη φάση της ανάπτυξης, η κυβέρνηση της ΝΔ μάς λέει πάλι να κάνουμε υπομονή, ότι η ανάπτυξη θα είναι «δίκαιη». Ο δε ΣΥΡΙΖΑ το «τραβάει» κι άλλο, λέει πως αν κυβερνήσει αυτός θα μειώσει την «ακραία» κοινωνική ανισότητα.

Τελικά και οι μεν και οι δε παίζουν με την υπομονή μας. Η κρίση τους και η ανάπτυξή τους είναι για τους εργάτες ματωμένες. Εχουν ως πρόσημο την ταξική εκμετάλλευση, τα προδιαγεγραμμένα εγκλήματα, τη μόνιμη αγωνία της εργατικής οικογένειας για το πώς θα τα βγάλει πέρα, για να γυρίσουν όλοι αρτιμελείς κάθε βράδυ.

* **

Το ΚΚΕ λέει ξεκάθαρα: Η ζωή των εργατών δεν μπορεί να παίζεται στα ζάρια της κερδοφορίας των βιομηχάνων. Καλούμε τους εργάτες να μην περιμένουν από κανέναν «σωτήρα» να τους σώσει. Χορτάσαμε από σωτήρες, φτάνει. Να το κάνουν όπως οι εργάτες της «e-food», της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, του λιμανιού. Να το κάνουν όπως οι εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» που σε λίγες μέρες κλείνουν 10 χρόνια από την ηρωική 9μηνη απεργία τους. Δηλαδή, να πιστέψουν στη δύναμή τους, να ενωθούν με βάση τα ταξικά τους συμφέροντα, να βάλουν μπροστά τις δικές τους ανάγκες και όχι τα διλήμματα και τους εκβιασμούς των καπιταλιστών. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό.

Καλούμε ταυτόχρονα τους εργάτες να σκεφτούν το εξής θέμα: Πώς είναι δυνατόν σε μια εποχή που γίνεται συζήτηση για τα ταξίδια στο Διάστημα, για τον ψηφιακό μετασχηματισμό, για λεπτές εγχειρήσεις από απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων με υπερσύγχρονη τεχνολογία, να μην μπορούν να παρθούν βασικά μέτρα υγείας και ασφάλειας μέσα στους χώρους δουλειάς για να μην πεθαίνουν και να μη σακατεύονται οι άνθρωποι; Πώς είναι δυνατόν η επιστήμη και η τεχνολογία να έχουν φτάσει σε τόσο σημαντικά επιτεύγματα, αλλά τα αποτελέσματα των ανακαλύψεών τους να μη φτάνουν στους παραγωγούς του πλούτου; Ποιο είναι το εμπόδιο;

Ο ένοχος είναι γνωστός και η αιτία πασίγνωστη. Ο ορατός εχθρός είναι ο καπιταλισμός και αυτόν πρέπει να νικήσουμε. Εδώ δίνει το ΚΚΕ όλες του τις δυνάμεις.

* * *

ΥΓ. Γνωστή επιχείρηση στον κλάδο της Ενέργειας αποφάσισε για λόγους «ασφάλειας» να βάλει σε κάθε εργάτη GPS (!!!), με ζωντανή ιχνηλάτηση. Το ερώτημα ρητορικό: Πριν φτάσουμε στη δυστοπική πραγματικότητα, για λόγους ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, δεν μπορούσε να σταματήσει τα 12ωρα που εξουθενώνουν τους εργάτες, να προσλάβει μόνιμο προσωπικό και να σταματήσει τις εργολαβίες, να μη βάζει τις γυναίκες εργαζόμενες σε βαριές δουλειές, να συντηρήσει το δίκτυο και άλλα τόσο «απλά»; «Κόστος» θα μας απαντήσουν...

Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ (αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «Το Παρόν»)