Ιβάν Βλαδιμήροβιτς Μιτσούριν

 
Γεννήθηκε, στις 27  Οκτώβρη 1855, ο μεγάλος βοτανολόγος Ιβάν Βλαδιμήροβιτς Μιτσούριν.

Πέθανε, στις 9 και 30 το πρωί της 7 Ιούνη του 1935, που τ' όνομά του συνδέεται αδιάρρηκτα με το νέο, ανώτερο σταθμό ανάπτυξης της ματεριαλιστικής επιστήμης για τη ζωντανή φύση.

Υπήρξε ο θεμελιωτής της επιστημονικής επιλογής των φρούτων, των βοτρυοειδών και άλλων καλλιεργειών στην ΕΣΣΔ. Προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στην ανάπτυξη της γενετικής γενικά, ιδιαίτερα όμως στη γενετική των οπωροκαλλιεργειών και των βοτρυοειδών. Σε αυτόν οφείλεται και η ίδρυση ενός πειραματικού φυτωρίου, το οποίο αναγνωρίστηκε ως ίδρυμα μεγάλης κρατικής σημασίας και το 1934 αναδιοργανώθηκε με τη μορφή του Κεντρικού Γενετικού Εργαστηρίου στο οποίο δόθηκε το όνομά του. Για το επιστημονικό του έργο τιμήθηκε με πολλές κρατικές διακρίσεις, ενώ η πόλη που αποτέλεσε την έδρα του ινστιτούτου του μετονομάστηκε σε Μιτσουρίνσκ το 1932
Ο Μιτσούριν γεννήθηκε στις 28 Οχτώμβρη του 1855 στην περιοχή του Ριαζάν. Η ζωή του διακρίνεται σε δυο ριζικά διαφέρουσες μεταξύ τους περιόδους. Την προεπαναστατική και τη σοβιετική.

Πριν τη Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση ο Μιτσούριν ζούσε μέσα στην ανέχεια.

Η τσαρική κυβέρνηση δεν τον βοηθούσε στις έρευνές του, ούτε αναγνώριζε το μεγάλο πατριωτικό έργο του. Με την ανοχή της και παρά τη θέλησή του, τους καρπούς των ερευνών του εκμεταλλεύονταν οι αμερικάνοι. Για να εξοικονομήσει τη γη, τα βιβλία, τους σπόρους και τ' άλλα απαραίτητα για τις μελέτες του μέσα, αναγκάζονταν, μετά τη δεκαεξάωρη υπηρεσία του σαν ιδιωτικός και σιδηροδρομικός υπάλληλος να δουλεύει στο σπίτι του σαν ωρολογοποιός και επισκευαστής μηχανημάτων ακρίβειας. Να στερείται τα πιο απαραίτητα για τη ζωή. Αρκετές φορές έζησε σε αχυροκαλύβες και πολλές φορές η οικογένειά του δείπνησε μόνον με ψωμί και κρεμμύδι όπως αναφέρει στις αναμνήσεις του.

Παρ' όλα' αυτά απέρριψε με αγανάκτηση τις συμφεροντολόγες δελεαστικές προτάσεις του αμερικάνικου υπουργείου γεωργίας να του πουλήσει τις βοτανικές συλλογές του και να πάει στην Αμερική όπου του εξασφάλιζαν πλουσιοπάροχα μέσα και για τον ίδιο και για τις επιστημονικές έρευνές του.

Με τη κατάληψη της εξουσίας από το λαό και πριν ακόμα σταματήσουν καλά καλά στους δρόμους οι πυροβολισμοί, ο Μιτσούριν παρουσιάστηκε στις αρχές με τη δήλωση :

* «Εγώ θέλω να δουλέψω για την νέα εξουσία».

Η σοσιαλιστική επανάσταση του δημιούργησε όλες τις ευνοϊκές συνθήκες για ν' αναπτύξει την επιστημονική δουλιά του. Η δράση του μεγάλου μεταμορφωτή της φύσης βρήκε πλέρια υποστήριξη από το Λένιν και το Στάλιν. Το μικρο κτήμα του Μιτσούριν μεταβλήθηκε σε τεράστιο, με χιλιάδες στρέμματα γης, φυτώρια. Ιδρύθηκαν επιστημονικά ινστιτούτα ερευνών με δεκάδες επιστημονικά στελέχη που επεξεργάζονταν και διέδιδαν τις μεγαλοφυείς ιδέες του Μιτσούριν. Το 1934 ο Μιτσούριν έγραφε στο σ. Στάλιν. «Πραγματοποιείται το όνειρο της ζωής μου. Τα πολύτιμα είδη των καρποφόρων φυτών που έβγαλα κινήθηκαν από τις πειραματικές καλλιέργειες όχι προς τους πλούσιους κουλάκους αλλά στους μεγάλους κήπους των κολχόζ και σοβχόζ, αντικαθιστώντας τα μικρής απόδοσης, άσχημα, παλιά είδη».

Ο Μιτσούριν έτρεφε βαθειά ευγνωμοσύνη στο μπολσεβίκικο κόμμα και το σοβιετικό κράτος για τις συνθήκες που του δημιούργησαν για τη δουλιά του. «Το μπολσεβίκικο κόμμα και η σοβιετική εξουσία – έγραφε ο Μιτσούριν – έκαναν το παν για την άνθιση του έργου που άρχισα».

Το κόμμα και το Σοβιετικό κράτος τίμησαν τον Μιτσούριν με τιμητικά έγγραφα, με το παράσημο Λένιν, με γιορτασμούς των πενηντάχρονων και εξηντάχρονων της επιστημονικής του δράσης. Δύο φορές τον επισκέφθηκε στο φυτώριό του ο σ. Μ.Ι. Καλίνιν και κρατούσε μαζί του ταχτική αλληλογραφία. Η Ακαδημία επιστημών της ΕΣΣΔ τον εξέλεξε επίτιμο μέλος της και το Σοβιετικό κράτος κατ' επανάληψη εξέδωσε τα έργα του.

Στον ταυτόχρονο γιορτασμό των ογδόντα χρόνων από τη γέννησή του και των εξηντάχρονων της επιστημονικής δράσης του, ο σ. Στάλιν του έστειλε το ακόλουθο τηλεγράφημά:

Στο σύντροφο Μιτσούριν,

Ιβάν Βλαδιμήροβιτς

Σας συγχαίρω μ' όλη μου την καρδιά Ιβάν Βλαδιμήροβιτς με την ευκαιρία των εξηντάχρονων της καρποφόρας εργασίας Σας για το καλό της μεγάλης μας πατρίδας. Σας εύχομαι υγεία και νέες επιτυχίες στο έργο της μεταμόρφωσης της καρποκαλλιέργειας.

Σας σφίγγω θερμά το χέρι.

Ι. Στάλιν

ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ 7/6/1952, ΠΟΛΩΝΙΑ

ΚόκκινηΜνήμη