10/04/1821
Μετά από πολιορκία του κάστρου των Σαλώνων (Άμφισσας) από τον Γκούρα και τον Πανουργιά, οι Οθωμανικές αρχές αναγκάζονται να παραδοθούν.
10/04/1821
Απαγχονίζεται ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε'. Την ίδια μέρα στα Ψαρά, υψωνόταν η σημαία της Επανάστασης.
Το Πατριαρχείο αφορίζει την επανάσταση του 1821
10/04/1826
Έπειτα από έναν σχεδόν χρόνο πολιορκίας από τους Οθωμανούς, οι υπερασπιστές του Μεσολογγίου επιχειρούν ηρωική έξοδο. Μόλις 1.500 θα καταφέρουν τελικά να γλιτώσουν, αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες νεκρούς. Πιθανολογείται ότι το σχέδιο της εξόδου είχε προδοθεί στους πολιορκητές.
Ηέξοδος του Μεσολογγίου
10/04/1847
Γεννιέται ο ουγγρικής καταγωγής Αμερικανός εκδότης Τζόζεφ Πούλιτζερ, που θεσμοθέτησε τα ομώνυμα δημοσιογραφικά και συγγραφικά βραβεία.
10/04/1864
Ο αρχιδούκας της Αυστρίας Φερδινάνδος Ιωσήφ Μαξιμιλιανός αναλαμβάνει αυτοκράτορας του Μεξικού. Αιχμαλωτίστηκε από στρατιωτικούς που στηρίζονταν από τις ΗΠΑ και τουφεκίστηκε το 1867.
10/04/1896
10 Απριλίου ή 29 Μαρτίου με το Ιουλιανό ημερολόγιο, ο Σπύρος Λούης, χωρικός και νερουλάς από το Μαρούσι, κέρδισε την πρώτη θέση στο Μαραθώνιο.
Όταν ο Σπύρος Λούης συνάντησε τον Χίτλερ
10/04/1919
Κυβερνητικά στρατεύματα του Μεξικού σκοτώνουν σε ενέδρα τον θρυλικό επαναστάτη Εμιλιάνο Ζαπάτα και βάζουν τέλος στην ένοπλη εξέγερση των αγροτών που είχε ξεκινήσει εννέα χρόνια πριν.
10/04/1942
Κυκλοφορεί το επίσημο όργανο της ΚΕ του ΕΛΑΣ «Απελευθερωτής».
Κυκλοφορεί ο «Απελευθερωτής»
10/04/1945
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ιταλίας δίνει εντολή για ένοπλη εξέγερση στο κατεχόμενο από τους Ναζί βόρειο κομμάτι της χώρας.
10/04/1948
Συνέρχεται στο Παρίσι Διεθνής Διάσκεψη των Επιτροπών Βοήθειας στον ελληνικό λαό, στην οποία παίρνουν μέρος αντιπρόσωποι από 22 χώρες. Η Διάσκεψη εξέλεξε μόνιμη Διεθνή Επιτροπή Βοήθειας για τη Δημοκρατική Ελλάδα για το συντονισμό των προσπαθειών των Εθνικών Επιτροπών.
10/04/1988
Πεθαίνει ο Εζεκίας Παπαϊωάννου, Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ.
10/04/1998
Πεθαίνει ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ.
Μετά τον τερματισμό του Λούη σε 2:58:50, ακολούθησε με διαφορά πλέον των 7 λεπτών ο Χαρίλαος Βασιλάκος με 3:06:03 και τρίτος ο Ούγγρος Γκιουλά Κέλνερ, με τον τελευταίο να είναι ο μοναδικός μη Έλληνας που τερμάτισε τον Μαραθώνιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικά είχαμε μια καθαρή κυριαρχία για την διοργανώτρια χώρα, αφού τρίτος τερμάτισε ο Σπυρίδων Μπελόκας. Αλλά ακολούθησε μια ουγγρική διαμαρτυρία που τελικά έγινε δεκτή, ότι ο Μπελόκας είχε καλύψει μέρος της διαδρομής με τη βοήθεια ενός κάρου και έτσι αποκλείστηκε.
https://gkagkarin.blogspot.com/2023/04/blog-post_633.html
Το αποχαιρετιστήριο του Χαρίλαου Φλωράκη στον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2023/04/blog-post_463.html
10 Απριλίου 1945, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ιταλίας δίνει εντολή για ένοπλη εξέγερση στο κατεχόμενο από τους ναζί βόρειο τμήμα της χώρας.
ΑπάντησηΔιαγραφή10 Απριλίου 1821, οι Οθωμανοί απαγχονίζουν τον συνεργάτη τους Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ (κατά την πάγια τότε Οθωμανική πρακτική απόδοσης ευθυνών σε υψηλόβαθμα στελέχη της Αυτοκρατορίας),όταν ο Χατζή Χαλίλ
ΑπάντησηΔιαγραφή(Σεϊχουλισλάμης, δηλαδή ανώτατος θρησκευτικός αρχηγός των Οθωμανών) αρνήθηκε να εκδώσει φετφά για να επιτραπούν σφαγές κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης εξαιτίας της επανάστασης του 1821.
Ο Χαλίλ χρησιμοποίησε και το επιχείρημα ότι ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε τον είχε διαβεβαιώσει ότι δεν είχε σχέση με την επανάσταση του 1821 (εξάλλου ήταν γνωστό το μίσος του για τους επαναστατημένους Έλληνες και είχε αφορίσει την επανάσταση λίγες μέρες πριν).
Οι Οθωμανοί καταδίκασαν τον Χατζή Χαλίλ (που πλήρωσε με την ζωή του την ηρωική άρνηση του να εγκρίνει τις σφαγές των Ελλήνων χριστιανών της Κωνσταντινούπολης) και αποφάσισαν να καταδικάσουν και τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε (παρά τις διαβεβαιώσεις του για την καταδίκη της επανάστασης) για να τρομοκρατήσουν τους χριστιανικούς πληθυσμούς.
Ο Γρηγόριος (Γεώργιος Αγγελόπουλος) γεννήθηκε το 1746 στη Δημητσάνα. Ανέλαβε Πατριάρχης (για πρώτη φορά) 9 Μαΐου 1797 ως Γρηγόριος Ε΄. Την αμέσως επόμενη χρόνια (1798), οργάνωσε την δίωξη των έργων του Ρήγα Φεραίου, που είχε δολοφονηθεί απο τους Οθωμανούς.
Πέντε μήνες μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Ρήγα και τον συντρόφων του, εξαπολύει εγκύκλιο προς τους Μητροπολίτες.Σε αντίγραφο της εγκυκλίου που εστάλη στον Μητροπολίτη Σμύρνης Άνθιμο, που φέρει ημερομηνία 1 Δεκεμβρίου 1798, τον ενημερώνει ότι "συνέπεσε εις χείρας ημών εν σύνταγμα εις μίαν κόλλαν χαρτί ολόκληρον...επιγραφόμενον"νέα πολιτική διοίκησις
των κατοίκων της Ρούμελης, των μικρών εν τη μεσογείω νήσων και της Βλαχομπογδανίας".
Και απαιτεί: "σφοδρώς να εγρηγορής όλαις δυνάμεσιν, εν πάσι τοις μέρεσι της επαρχίας σου, και κώμαις και χωρίοις παραλίοις και μεσογείοις, να μην παραμπέση τοιούτον σύνταγμα εις ανάγνωσιν τω χριστιανικώ εμπιστευθέντι σοι εμπιστευθέντι σοι λαώ...ότι πλήρες υπάρχει σαθρότητος εκ των θολερών αυτού εννοιών, τοις δόγμασι της ορθοδόξου ημών πίστεως εναντιούμενον".
2
ΔιαγραφήΈτσι ξεκίνησε το "έργο" του Γρηγόριου, που ήταν ένας απο τους μεγαλύτερους εχθρούς κάθε απελευθερωτικής δράσης των Ελλήνων και των άλλων υπόδουλων λαών των Βαλκανίων και φανατικός υποστηρικτής και υμνητής της Οθωμανικής εξουσίας.
Σκοταδιστής, πολέμησε με όλες του τις δυνάμεις του κάθε προσπάθεια πραγματικής παιδείας, που θα μπορούσε να βγάλει τον λαό απο την προπαγάνδα της υποταγής στον Σουλτάνο (που διακήρυτε και ο ίδιος):
Δεν ήθελε ούτε η γλώσσα του λαού να διδάσκεται.Ειρωνευόταν αυτούς που υποστήριζαν ότι η γη κινείται.Έφτασε στο σημείο, με εγκύκλιο του το 1819, να αφορίσει τα μαθηματικά, την άλγεβρα, την τριγωνομετρία και τους λογαρίθμους! Κάθε εκπαιδευτική
προσπάθεια να μορφωθούν οι Έλληνες την βάφτιζε "αθεισμό". Απαγόρευε να βαφτίζουν παιδιά οι παπάδες με αρχαία ονόματα.
Όσοι είχαν σχέση με τα παραπάνω "εγκλήματα" ήταν "διεφθαρμένα ανδράρια". Τους αποκαλούσε "άσημους πατριώτας", "ανάξιους", "προφανώς λυμεώνες και ψυχικώς και σωματικώς" "παραβάται των θείων".κ.α
Το 1820, ο Γρηγόριος οργάνωσε σχέδιο για να εμποδίσει την διάδοση κάθε ελεύθερης και επαναστατικής σκέψης ενάντια στον Σουλτάνο σε όλο τον Ελλαδικό χώρο. Για τον σκοπό αυτό προχώρησε σε αναδιοργάνωση του τυπογραφείου του Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη, το οποίο ανέλαβε δράση κατα των "αντιφρονούντων".
Το καλοκαίρι του 1820 βγάζει νέα κατάπτυστη εγκύκλιο, στην οποία καλεί όλους τους συγγραφείς να αποφεύγουν "παν ότι δυνάται να συσκιάση την λαμπρότητα της ακραιφνούς υμών υποταγής (εννοεί στον Σουλτάνο) δια της εκδόσεως βιβλίων αντιφρονούντων".
Οι ύμνοι του Γρηγορίου για τον Σουλτάνο δεν γνωρίζουν όρια: "Ζήτω ο Γαληνότατος και Κραταιότατος υμών ΑΝΑΞ..ο ακριβής φύλαξ της Δικαιοσύνης και της Επιεικείας, ο ευσπαλιγχνικώτατος και ηρωικότατος ΣΟΥΛΤΑΝ ΜΑΧΜΟΥΤ Β. Είη το Κράτος αυτού διαιωνίζον και θριαμβεύον κατα παντών εναντίων" (κεφαλαία στο πρωτότυπο).
Το 1820, παρεμβαίνει σε μια δικαστική διένεξη της Μπουμπουλίνας (η οποία τότε προσπαθούσε να συγκεντρώσει πλοία και πολεμικό υλικό για την επανάσταση) και την αφορίζει.
Με το ξέσπασμα της επανάστασης, ο Γρηγόριος αφορίζει, με έναν πρώτο αφορισμό (23 Μαρτίου 1821), μετά με διαβιβαστική επιστολή προς τους ιεράρχες και μετά και νέο αφορισμό προς όλους τους χριστιανούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (27 Μαρτίου 1821)-την επανάσταση και τους επαναστάτες, με υβρεολόγια-μνημεία φανατισμού και συκοφαντίας για όσους έδιναν την ζωή τους στις μάχες ενάντια στους Οθωμανούς.
Όμως η επανάσταση εξαπλώθηκε. Η "αξία" του συνεργάτη των Οθωμανών εξαντλείται. Όταν ο Χατζή Χαλίλ αρνείται ηρωικά να υπακούσει στον Σουλτάνο, οι Οθωμανοί καταδικάζουν και τον Γρηγόριο με την ελπίδα για να τρομοκρατήσουν τους τους χριστιανικούς πληθυσμούς. Απαγχονίστηκε 10 Απριλίου 1821.
3
ΔιαγραφήΣτην διάρκεια της επανάστασης έγινε μόνο μια απόπειρα αγιοποίησης του, το 1823 (ο τότε υπουργός Εκκλησιαστικών της επαναστατημένης Ελλάδας, την έβαλε στο αρχείο). Όμως, μετα την επανάσταση, τα πράγματα άλλάζουν. Π.χ στη σχολική ιστορία του Παπαρρηγόπουλου (1853) αποσιωπάται εντελώς ο αφορισμός του 1821.Εμφανίζονται και έργα που παρουσιάζουν τον Γρηγόριο ως..καθοδηγητή της επανάστασης του 1821, ηγέτη της..Φιλικής Εταιρείας και άλλα.
Το 1871, το Ελληνικό κράτος οργανώνει μεγάλη τελετή για την μεταφορά των λειψάνων του απο την Οδησσό. Χιλιάδες, η κυβέρνηση, το Βασιλικό ζέυγος κ.α είναι εκεί. 11 μήνες αργότερα, ο μεγιστάνας Γεώργιος Αβέρωφ δωρίζει ανδριάντα του Γρηγορίου ο οποίος τοποθετείται στα Προπύλαια, κοντά στον ανδριάντα του Ρήγα Φεραίου (επίσης δωρεά του Αβέρωφ). Ο αφοριστής δίπλα στους αφορισμένους. Ο αφοριστής των επιστημών στα...Προπύλαια του Πανεπιστημίου.
Η (πραγματική) ιστορία του Γρηγορίου δημιούργησε δυσκολίες στην προσπάθεια αγιοποίησης του ακόμα και στους ανώτερους κύκλους της Εκκλησίας.
Σύμφωνα με τον χαρτοφύλακα του Πατριαρχείου, Μανουήλ Γεδεών: "Τω 1871, μετά την εξ Οδησσού μεταφοράν των λειψάνων αυτού, συγκαλέσας ο (αρχιεπίσκοπος) Θεόφιλος τους αρχιερείς της συνόδου και τους παρεπιδημούντας εν Αθήναις εις σύσκεψιν, αφ’ ης εξέβαλε τους δύο γραμματείς, είπε τόσα επίμεμπτα διά την ζωήν του Γρηγορίου, ώστε να συνομολογίσωσι πάντες ότι έπρεπε ο Γρηγόριος έξω να μείνη του χορού των αγίων".
Τελικά, ο Γρηγόριος αγιοποιήθηκε μισό αιώνα αργότερα, στην εκαστοστή επέτειο του θανάτου του (1921), από μια Ιερά Σύνοδο που πυροδότησε αντιδράσεις. Οπως θα παραδεχτεί το 1948 ο καθηγητής Θεολογικής Α.Αλιβιζάτος, "δεν ανεγνωρίσθη ουσιαστικώς ως άγιος ούτε υπό του κλήρου και του λαού..ούτε καν υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ούτινος και ιεραρχικώς προΐστατο".
O μύθος του "εθνομάρτυρα" συνεχίζεται.
Πηγές: "Επιστολαί", Α.Κοραής, "Η Μαύρη Βίβλος του 1821", "Μεγάλη ιστορία της Ελλάδας", Γ.Κορδάτος, "Ρασοφόροι, συμφορά του έθνους",Γ.Καρανικόλας, "Η εθνική αποκατάσταση του αφοριστή",Τ.Κωστόπουλος, "Ο Ρήγας στα χέρια των Τούρκων–Ο σκοτεινός ρόλος του Πατριαρχείου", Γ.Καραγιάννης.