Επιλογή γλώσσας

Δευτέρα 24 Ιουλίου 2023

Μια μέρα σαν τη σημερινή

 24/07/1783

Γεννιέται ο Βενεζουελάνος στρατιωτικός και πολιτικός ηγέτης Σιμόν Ντε Μπολιβάρ, που έγινε σύμβολο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Λατινικής Αμερικής κατά των Ισπανών.  

Σιμόν Ντε Μπολιβάρ

24/07/1828

Γεννήθηκε ο Νικολάι Γκαβρίλοβιτς Τσερνισέφσκι. Ρώσος επαναστάτης και στοχαστής, συγγραφέας, οικονομολόγος και φιλόσοφος.

24/07/1879

Πεθαίνει ο ποιητής και πολιτικός Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.  

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

24/07/1911

Η Αριάδνη Δαλαρή, αγωνίστρια της Εθνικής Εαμικής Αντίστασης.Γεννήθηκε, στην ωραία Κωμόπολη Μακρακώμης - Φθιώτιδας της οποίας υπήρξε γέννημα - θρέμμα.

 Αριάδνη Δαλαρή

24/07/1923

Υπογράφεται στη Λωζάνη η ομώνυμη συνθήκη μεταξύ της Τουρκίας και των δυνάμεων της Αντάντ. Η νέα συνθήκη κατήργησε ουσιαστικά την προηγούμενη των Σεβρών (1920).

Η Τουρκία ανέκτησε μια σειρά εδαφών (την Ανατολική Θράκη, τη ζώνη της Σμύρνης, τη διεθνοποιημένη ζώνη των Στενών, κ.α.), ενώ συμφωνήθηκε και η ανταλλαγή των πληθυσμών με την Ελλάδα.

 Η Συνθήκη της Λωζάνης

24/07/1929

Δημοσιεύεται έκκληση της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας για την ενίσχυση του ελληνικού λαού στην πάλη του κατά του Ιδιωνύμου.

24/07/1934

Δημοσιεύεται ο πεντάχρονος απολογισμός του Ιδιωνύμου: Επί κυβέρνησης Ε. Βενιζέλου δολοφονήθηκαν 27 εργάτες και αγρότες, συνελήφθησαν 13.050, από τους οποίους οι 2.400 καταδικάστηκαν συνολικά σε 2.054 χρόνια φυλακής και 884 χρόνια εξορίας. Στον πειθαρχικό ουλαμό Καλπακίου στάλθηκαν 120 κομμουνιστές φαντάροι. Επί κυβέρνησης Κ. Τσαλδάρη δολοφονήθηκαν 10 εργάτες και αγρότες, συνελήφθησαν 3.725, από τους οποίους οι 785 καταδικάστηκαν συνολικά σε 570 χρόνια φυλακής και 436 χρόνια εξορίας. Στο Καλπάκι στάλθηκαν 54 φαντάροι. Βασανίστηκαν επίσης 300 πολίτες, τραυματίστηκαν 305, απαγορεύτηκαν 160 συγκεντρώσεις, διαλύθηκαν βίαια άλλες 128, ενώ έγιναν και 138 επιδρομές σε γραφεία σωματείων, τυπογραφεία, κλπ. 

Ο πεντάχρονος απολογισμός του Ιδιωνύμου

24/07/1943

Όντας στα πρόθυρα της στρατιωτικής και οικονομικής κατάρρευσης, το Μεγάλο Συμβούλιο της φασιστικής Ιταλίας ψηφίζει την απομάκρυνση του Μπενίτο Μουσολίνι από την εξουσία και την μεταφορά ορισμένων από τις εξουσίες του στον Βασιλιά Βίκτορ Εμμανουέλε. Την επόμενη μέρα ο ίδιος ο Μουσολίνι θα συλληφθεί.

24/07/1944

Στις 23 και 24 Ιούλη δυνάμεις του Ι Συντάγματος του ΕΛΑΣ αντιμετωπίζουν το μηχανοκίνητο τάγμα του Μπουραντά και ταγματασφαλίτες που έκαναν επιδρομή στην Καλλιθέα και τους απωθούν.

Στις 24/7 1.000 περίπου Γερμανοί και ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την Καλλιθέα και τους γύρω συνοικισμούς για να πιάσουν ομήρους. Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν με τον ΕΛΑΣ, μια ομάδα 8 ΕΛΑΣιτών περικυκλώθηκαν στο σπίτι αρ.10 της οδού Μπιζανίου και επί 5 ώρες απέκρουαν τις επιθέσεις του εχθρού απορρίπτοντας κάθε πρόταση για παράδοση. Όλοι προτίμησαν να πέσουν νεκροί: ο Γιάννης Ιωακειμίδης (17 ετών), ο Σπύρος Πουλημένος (17 ετών), ο Δημήτρης Γαλάτσος (19 ετών), ο Δημήτρης Βασιλειάδης (19 ετών), ο Ιορδάνης Παπαδόπουλος (20 ετών), ο Στέλιος Βιτζέντζος (20 ετών), ο Γιώργης Γυμνόπολος (21 ετών) και ο Γαβριήλ Μυριδινός (25 ετών).

Την επομένη πάνω από 3.000 λαού πήραν μέρος στη κηδεία των ηρώων της οδού Μπιζανίου. Ο κόσμος, που στην πορεία πολλαπλασιάστηκε, στάθηκε γονατιστός και έψαλλε το πένθιμο εμβατήριο. 

Η μάχη της οδού Μπιζανίου – Καλλιθέα 

Οδός Μπιζανίου αριθμός 10

24/07/1944

Τουφέκισαν την Αριάδνη Δαλαρή, αφού πριν λεηλάτησαν το σπίτι και την κλινική της, μαζί με το ζεύγος του δικηγόρου Λαμίας Αμπλιανίτη και μια άλλη αγωνίστρια με το όνομα Τσάμη.

24/07/1953

Αρχίζει στο διαρκές στρατοδικείο Αθηνών η δίκη του Νίκου Πλουμπίδη. Μαζί του δικάστηκε ερήμην σύσσωμη σχεδόν η ηγεσία του ΚΚΕ και μια σειρά άλλα στελέχη. Παρά τη προσπάθεια των Αρχών να εκμεταλλευτούν την άδικη κατηγορία του Κόμματος και να αξιοποιήσουν τη δίκη εναντίον του, ο Πλουμπίδης παρέμεινε αταλάντευτος, υπερασπιζόμενος το ΚΚΕ και δίνοντας ένα υπέροχο παράδειγμα ήθους, αρετής και αυτοθυσίας. Στην απολογία του, τόνισε μεταξύ άλλων:

«Τιμή μου εγώ, πάνω απ' όλα, έχω την τιμή του Κόμματος»

24/07/1966

Συνέρχεται το συνεχώς αναβαλλόμενο 16ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ (24-26/7/1966), με τη συμμετοχή 566 αντιπροσώπων (που εκπροσωπούσαν μόλις τους 137.000 από τους 1.050.000 συνολικά εργατοϋπαλλήλους της χώρας).

Ο εργατοπατέρας Φ. Μακρής επανεξελέγη με 328 ψήφους στη θέση του Γ.Γ. της ΓΣΕΕ, 20 περίπου μήνες μετά την απομάκρυνσή του. Στην απόφαση «επί των ιδεολογικών αρχών του Συνεδρίου», επιβεβαιώθηκε η «συνεργασία των τάξεων ως μέσου υπερασπίσεως [!] των εργατικών διεκδικήσεων», καταγγέλθηκε το κίνημα των συνδικαλιστικών οργανώσεων «115» και στιγματίστηκε -για μια ακόμη φορά- ο κομμουνισμός.

24/07/1966

Οι «έξι» της ΕΟΚ καταλήγουν σε συμφωνία για την οργάνωση της αγοράς και των τιμών των αγροτικών προϊόντων της Κοινότητας.

24/07/1967

Επεισοδιακή επίσκεψη του Ντε Γκολ στο Κεμπέκ, όπου ο Γάλλος Πρόεδρος τάσσεται ανοιχτά υπέρ της ανεξαρτησίας της γαλλόφωνης αυτής περιοχής.

24/07/1968

Η Βρετανία αποφασίζει την εγκατάσταση δύο σμηνών βομβαρδιστικών «Βουλκάν», με δυνατότητα μεταφοράς πυρηνικών όπλων, στην Κύπρο.

24/7/1974

«Μεταπολίτευση»,  αποτέλεσμα συμβιβασμού και παρασκηνιακών συνεννοήσεων μεταξύ χούντας και αστικών κοινοβουλευτικών δυνάμενων και κάτω από το «βάρος των αμαρτιών της» (κορυφαίο παράδειγμα η Κύπρος), η χούντα αντικαθίσταται από πολιτική κυβέρνηση (έρχεται ο Κ. Καραμανλής-νέος «Εθνάρχης» και σχηματίζεται η περίφημη «κυβέρνηση εθνικής ενότητας»). 

 Η χούντα έφερε τον Καραμανλή, και ανοίγει το κεφάλαιο: «Μεταπολίτευση»

24/07/1980

Πεθαίνει ο Βρετανός ηθοποιός Πήτερ Σέλερς.

24/07/1985

Ο Αμερικανός Πρόεδρος Ρ. Ρίγκαν και ο Κινέζος Πρόεδρος Λι Ξινγιάν υπογράφουν συμφωνία πυρηνικής συνεργασίας.

3 σχόλια:

  1. 49 χρόνια πριν, στις 24.7.1974, η χούντα έπεσε και η πολιτική εξουσία παραδόθηκε στη λεγόμενη κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Αυτή η μεταβολή ήταν προϊόν της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, του συμβιβασμού μεταξύ της χούντας και αστικών πολιτικών δυνάμεων και της παρέμβασης των ΗΠΑ, οι οποίες φοβόντουσαν έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο και τη συνεπακόλουθη αποσταθεροποίηση στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.

    Βασικός στόχος της πολιτικής αυτής μεταβολής ήταν η ενσωμάτωση της εργατικής – λαϊκής δυσαρέσκειας, η οποία είχε εμφανιστεί με την εκδήλωση της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, είχε μαζικοποιηθεί με τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου και την καταστολή του και είχε κλιμακωθεί εξαιτίας των γεγονότων στην Κύπρο.

    Η χούντα ήταν συνυφασμένη με το μεταπολεμικό αστικό σύστημα, έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά το τέλος του Β’ ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Συγκεκριμένα, στηρίχτηκε στο Σύνταγμα του 1952, στον αντικομμουνισμό του αστικού κράτους, στους νόμους και στους μηχανισμούς, οι οποίοι διαμορφώθηκαν για την καταστολή του εργατικού – λαϊκού κινήματος και όλων όσοι σήκωσαν κεφάλι στα χρόνια της ΕΑΜικής Αντίστασης και του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η χούντα αξιοποιήθηκε προκειμένου να δοθεί διέξοδος στα αδιέξοδα του μετεμφυλιακού αστικού πολιτικού συστήματος, ενώ η ίδια παρέδωσε και πάλι την εξουσία στις αστικές πολιτικές δυνάμεις στη συνέχεια.

    Η επιβολή της χούντας, η πτώση της και η αντικατάστασή της από την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία αποδεικνύουν ότι η αστική τάξη εναλλάσσει τις μορφές διαχείρισης της εξουσίας της ανάλογα με τις εσωτερικές και διεθνείς προτεραιότητες και ανάγκες της.

    Η σημερινή επέτειος υπενθυμίζει την αναγκαία και αδιάλειπτη τιμή σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν ενάντια στη χούντα, σε όλους εκείνους που συνελήφθησαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν και δολοφονήθηκαν.

    Το ΚΚΕ είναι περήφανο για τα μέλη και στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ, για την αταλάντευτη στάση τους και για την καθοριστική συμβολή τους στον αντιδικτατορικό αγώνα. Πάνω απ’ όλα είναι υπερήφανο γιατί επιδίωξε την ανατροπή της δικτατορίας των συνταγματαρχών με όρους ενός μαζικού εργατικού – λαϊκού κινήματος και όχι μέσα από κάποια διαδικασία “μετάβασης” σε συνεννόηση με τις χουντικές αρχές. Χάρη και σε αυτούς τους δεσμούς του με τις εργατικές – λαϊκές δυνάμεις το ΚΚΕ επέβαλε μεταδικτατορικά και τη de facto νομιμοποίησή του.

    Οι δυνατότητες του εργατικού – λαϊκού κινήματος φανερώθηκαν στον αγώνα κατά της χούντας. Ωστόσο και με ευθύνη του ΚΚΕ, το εργατικό – λαϊκό κίνημα δεν μπόρεσε να αμφισβητήσει την ίδια την καπιταλιστική εξουσία, που αποτέλεσε μήτρα της δικτατορίας, με αποτέλεσμα και τη μη εκπλήρωση των περισσότερων αιτημάτων του αντιδικτατορικού αγώνα. Το ΚΚΕ εξήγαγε συμπεράσματα ως προς το ότι, σε οποιαδήποτε φάση, είναι ουτοπική η αναζήτηση μιας φιλολαϊκής δημοκρατικής κυβέρνησης, σε συνεργασία με τις λεγόμενες δημοκρατικές αστικές πολιτικές δυνάμεις.

    49 χρόνια μετά τη λεγόμενη μεταπολίτευση, τα προβλήματα παραμένουν: Ακρίβεια, εκμετάλλευση, απουσία αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής προστασίας, υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της Δημόσιας Υγείας και Παιδείας, σχεδιαζόμενη αναθεώρηση του άρθρου 16, νομοθετήματα για τον περιορισμό της απεργίας και των διαδηλώσεων και γενικότερα όξυνση της κρατικής καταστολής. Ταυτόχρονα, παραμένουν η επιδιωκόμενη γεωπολιτική αναβάθμιση της ελληνικής αστικής τάξης, η εμπλοκή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις (ΝΑΤΟ, ΕΕ) και πολέμους (Ουκρανία), οι πολεμικοί κίνδυνοι, η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και επίσημης διχοτόμησης της Κύπρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις

    1. Σήμερα απάντηση είναι η συγκρότηση μιας πανελλαδικής, μαζικής και μαχητικής κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης και των λαϊκών μεσαίων στρωμάτων με τη μαζική συμμετοχή της νεολαίας, σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση και στόχο αρχικά να καθυστερήσουν μέτρα, να αποσπασθούν κατακτήσεις, να ανατραπούν όλοι οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί και οι παραλλαγές τους, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για το πέρασμα των μέσων παραγωγής και της πολιτικής εξουσίας στην εργατική τάξη και τους συμμάχους της και για την αποδέσμευση της χώρας από τις αντιδραστικές συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, προϋπόθεση για την ισότιμη και αμοιβαία επωφελή συνεργασία των λαών.
      Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ

      Διαγραφή
  2. Νικολάι Γκαβρίλοβιτς Τσερνισέφσκι. Ρώσος επαναστάτης και στοχαστής, συγγραφέας, οικονομολόγος και φιλόσοφος. Στη διαμόρφωση των απόψεών του άσκησαν επίδραση οι κλασικοί της γερμανικής φιλοσοφίας, της αγγλικής πολιτικής και του γαλλικού ουτοπικού σοσιαλισμού.

    «Ηξερε να επηρεάζει όλα τα πολιτικά γεγονότα της εποχής του με πνεύμα επαναστατικό, περνώντας μέσα από τους φραγμούς και τα εμπόδια της λογοκρισίας την ιδέα της αγροτικής επανάστασης, την ιδέα της πάλης των μαζών για την ανατροπή κάθε παλιάς εξουσίας», έγραφε γι’ αυτόν ο Λένιν.
    https://gkagkarin.blogspot.com/2023/07/blog-post_354.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου