Για πολλά χρόνια ο Χριστόφορος Κολόμβος προσπαθούσε να πείσει τους ηγεμόνες της Πορτογαλίας και της Ισπανίας να τον βοηθήσουν, να υλοποιήσει το σχέδιό του για την προσέγγιση των Ανατολικών Ινδιών από τους θαλάσσιους δρόμους προς δυσμάς.
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΑΠΟ ΕΛΔΥΚ
Υπηρετώ ως οπλίτης - στρατιώτης σε στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ. Οι συνθήκες που βιώνουμε εδώ απέχουν αρκετά από αυτές που μας παρουσίαζαν στελέχη στα Κέντρα όπου παρουσιαστήκαμε. Οι σύγχρονες εγκαταστάσεις με κλιματισμό στα δωμάτια, χώρους αθλητισμού και γυμναστήρια, με κέντρα ψυχαγωγίας εξοπλισμένα για τους στρατιώτες, βιβλιοθήκες, καινούργια λουτρά - τουαλέτες και πολλά άλλα, φαινόντουσαν τόσο ρεαλιστικά στις φωτογραφίες των φυλλαδίων που μας μοίρασαν τη στιγμή που μας ανακοίνωναν στην Ελλάδα ότι ανήκουμε πλέον στο κλιμάκιο της ΕΛΔΥΚ.
Οχι βέβαια ως επιβεβαίωση της ανάγκης να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας του λαού και του περιβάλλοντος από τις συνέπειες των έντονων καιρικών φαινομένων και τις πραγματικές αιτίες που κάθε χρόνο μετατρέπουν σε κάρβουνο χιλιάδες στρέμματα δάσους...
Εκκληση για «δράση» από τον ΠΟΥ πριν εμφανιστούν οι επικίνδυνες παραλλαγές
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς ο λαός πληρώνει από την τσέπη του τα κέρδη των «πράσινων» ομίλων της Ενέργειας είναι ο διπλανός χάρτης, με τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος στη χονδρεμπορική αγορά για κράτη - μέλη της ΕΕ και για γειτονικές της Ελλάδας χώρες.
Ο Χριστόφορος Κολόμβος, αναζητώντας δυτική θαλάσσια οδό προς την ανατολική Ασία, ξεκινά για το ταξίδι, που θα τον οδηγήσει στις ακτές της Καραϊβικής. Έφτασε στις Μπαχάμες στις 12 του Οκτώβρη, έχοντας ωστόσο την εντύπωση ότι βρισκόταν στις Ανατολικές Ινδίες.
«Ήταν η πράσινη καρδιά του φαραγγιού, εκεί όπου τα τοιχώματα ξέφευγαν από το αυστηρό σχέδιο και λόξευαν προς τα πίσω για να μαλακώσουν την τραχύτητα των γραμμών τους, φτιάχνοντας μια μικρή προφυλαγμένη κόχη, που την γέμιζαν ξέχειλα με γλύκα και στρογγυλάδα κι απαλότητα.
Ακούστε τώρα τον προπονητη του Μίλτου, τον Γιώργο Πομάσκι από την προσυνεδριακή εκδήλωση του ΚΚΕ για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Το νέο κύμα καύσωνα που θα κατακλύσει όλη την χώρα επιβάλει την ανάγκη άμεσης κινητοποίησης των συνδικάτων για την προστασία της ζωής και της υγείας των εργαζομένων. Γνωρίζουμε από την ίδια μας την πείρα ότι ακόμη και σε συνθήκες καύσωνα, στους εργασιακούς χώρους η εργοδοσία απαιτεί από τους εργαζόμενους να δουλέψουν μέχρι τελικής πτώσης, στο όνομα της συνέχισης της παραγωγής, των προθεσμιών για την παράδοση των εμπορευμάτων, της «εξυπηρέτησης του πελάτη», της «ανταγωνιστικότητας».
