Αρπάζει από το λαό, τα δίνει στους επιχειρηματικούς ομίλους

Η εκτεταμένη αρπαγή λαϊκού εισοδήματος μέσω της φοροληστείας και της διάλυσης των κοινωνικών κονδυλίων και βέβαια οι αλλεπάλληλες προκλητικές παρεμβάσεις με άξονα την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων βρίσκονται στον πυρήνα της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Την ίδια ώρα, ο στόχος για τα ματωμένα πλεονάσματα της επόμενης περιόδου, στα οποία σταθερά δεσμεύεται η κυβέρνηση, σε συνδυασμό βέβαια με τη διόγκωση των κρατικών επιδοτήσεων, φοροελαφρύνσεων και απαλλαγών για τα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου βάζει στα σκαριά και το επόμενο αντιλαϊκό πακέτο, «πρόγευση» του οποίου θα δώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την «έκθεση ενισχυμένης εποπτείας» που δημοσιεύεται στις 5 Ιούνη.

Ηδη γίνεται λόγος για νέο λεγόμενο «δημοσιονομικό κενό» στον κρατικό προϋπολογισμό του 2019 και πολύ μεγαλύτερο για το 2020, σε μια εξέλιξη που βάζει στην αντιλαϊκή ατζέντα τις επόμενες παρεμβάσεις, ανεξάρτητα βέβαια από το κόμμα που θα βρεθεί στο τιμόνι της αστικής διακυβέρνησης. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, και ενώ τις μέρες αυτές «γράφεται» η «έκθεση της ενισχυμένης εποπτείας», το «δημοσιονομικό κενό» για το 2019 αναμένεται να υπολογιστεί στην περιοχή του 0,5% - 0,6% του ΑΕΠ, θα είναι δηλαδή της τάξης του 1 δισ. ευρώ, σηματοδοτώντας την πορεία κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής.

 

Για τα κέρδη των λίγων

Το «εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων», που υποβλήθηκε πρόσφατα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μεταξύ άλλων, αναφέρει πως το υπουργείο Οικονομίας έχει θέσει σε εφαρμογή 35 προγράμματα - «χρηματοδοτικά εργαλεία», με δράσεις της τάξης των 7,5 - 8 δισ. ευρώ σε «ζεστό» κρατικό χρήμα (επιδοτήσεις), μέσω των οποίων, όπως εκτιμά η κυβέρνηση, «θα υποστηριχθούν επενδύσεις της τάξης των 22 δισ. ευρώ σε ορίζοντα τριετίας».

Στη λίστα των παρεμβάσεων στις οποίες προχώρησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ταυτόχρονα και σε συνδυασμό με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, αναμφίβολα ξεχωρίζει το μπαράζ των διατάξεων που ενσωματώθηκαν στον πρόσφατο πολυνόμο του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, όπου πολλαπλασιάζονται και «απλοποιούνται» τα κίνητρα για την ένταξη στον «αναπτυξιακό νόμο».

Μεταξύ αυτών ενδεικτικά αναφέρουμε:

-- Το ύψος των επενδύσεων μεγάλου μεγέθους για την ένταξή τους στο ειδικό καθεστώς κρατικών επιδοτήσεων και απαλλαγών ξεκινά από τα 15 εκατ. ευρώ, από 20 εκατ. προηγουμένως.

Αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι το συγκεκριμένο καθεστώς κρατικών ενισχύσεων «προϋποθέτει» τη «δημιουργία μιας θέσης εργασίας ανά 1 εκατ. επιλέξιμου κόστους επένδυσης» (!), αντί 2 θέσεων εργασίας για το ίδιο κόστος επένδυσης προηγουμένως...

-- Ηδη, με τον αρχικό «αναπτυξιακό νόμο» της σημερινής κυβέρνησης, μεταξύ άλλων, προβλέπεται σταθερός φορολογικός συντελεστής για 12 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της επένδυσης, ενώ, όπως ρητά αναφέρεται, σε περίπτωση μείωσης του φορολογικού συντελεστή επί των κερδών θα εφαρμόζεται ο μειωμένος συντελεστής.

-- Το δικαίωμα χρήσης της φορολογικής απαλλαγής θεμελιώνεται με την ολοκλήρωση του 50% της επένδυσης (από 100% σήμερα), δίνεται επί της ουσίας... προκαταβολικά, πριν ολοκληρωθεί το σύνολο της επένδυσης.

-- Επεκτείνεται σε νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες η κάθε μορφής κρατική στήριξη για «ενδοομιλικές υπηρεσίες», ενώ αυτές περιλαμβάνουν τόσο τις εγχώριες επιχειρήσεις όσο και τις ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα που παράγουν αποκλειστικά για τους μητρικούς ομίλους τους στο εξωτερικό.

Μεταξύ άλλων η διευρυμένη λίστα ενδοομιλικών υπηρεσιών περιλαμβάνει συμβουλευτικές υπηρεσίες, λογιστική υποστήριξη, ελέγχους ποιότητας, κατάρτιση μελετών και συμβάσεων, διαφήμισης και marketing, επεξεργασίας στοιχείων, λογισμικό και συστήματα πληροφορικής, αποθήκευση πληροφοριών, εφοδιαστική αλυσίδα και τα «ειδικά κίνητρα» ενισχύσεις για πρόσληψη εργαζομένων, για προγράμματα κατάρτισης, για έργα έρευνας και ανάπτυξης, δαπάνες εξοπλισμού.

Οσο για τα παραμύθια περί θέσεων εργασίας, οι υπηρεσίες «υποχρεούνται» να απασχολούν στην Ελλάδα προσωπικό μόλις τεσσάρων ατόμων και μάλιστα με την επιπλέον πρόβλεψη ότι ένα από αυτά (δηλαδή το 25% των θέσεων εργασίας) μπορεί να είναι και μερικής απασχόλησης...

Με βάση και τα παραπάνω, ανάγλυφα προκύπτει το γεγονός ότι η προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων προϋποθέτει τη θωράκιση του αντεργατικού οπλοστασίου με νέα μέτρα, μεγαλύτερη «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, στη γραμμή του «συγκριτικού πλεονεκτήματος», της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Στον ίδιο νόμο εξάλλου η κυβέρνηση κατέθεσε την επαίσχυντη τροπολογία για τη διάλυση της προστασίας στην πρώτη κατοικία για τα «κόκκινα» δάνεια λαϊκών νοικοκυριών, που σηματοδοτεί ένταση των εκβιασμών και των πλειστηριασμών.

Μάλιστα, σε μια κίνηση... υψηλού συμβολισμού, μια σειρά από μέτρα του πολυνόμου τίθενται σε εφαρμογή μία μόλις μέρα πριν από τις εκλογές, στις 25 Μάη!