«Εγώ παιδί του ελληνικού λαού, ορκίζομαι να αγωνιστώ πιστά από τις τάξεις του ΕΛΑΣ, χύνοντας και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου, σαν γνήσιος πατριώτης για το διώξιμο του εχθρού από τον τόπο μας, για τις ελευθερίες του λαού μας, κι ακόμα να είμαι πιστός και άγρυπνος φρουρός προστασίας στην περιουσία και το βιος του αγρότη.
Δέχομαι προκαταβολικά την ποινή του θανάτου αν ατιμάσω την ιδιότητά μου ως πολεμιστής του Εθνους και του λαού και υπόσχομαι να δοξάσω και να τιμήσω το όπλο που κρατώ και να μην το παραδώσω αν δεν ξεσκλαβωθεί η Πατρίδα μου και δε γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του».
Αυτόν, τον Σταυραητό της Αντίστασης, έφτασε στο σημείο να πιάσει στο στόμα του ο Τσίπρας στην προεκλογική του ομιλία του στη Λαμία. Ξεπερνώντας ακόμα και τα δικά του στάνταρ πολιτικής ξετσιπωσιάς, έφτασε στο σημείο να πάρει την ιστορική ομιλία του Άρη στη Λαμία το 1944 για να την «πουλήσει» το 2019 σαν «αριστερή κορδέλα» από το μπαλκόνι του αναίσχυντου μαυρογιαλουρισμού.
Ακούστε το σχόλιο του Νίκου Μπογιόπουλου (Real fm – 20/5/2019)
Ημεροδρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου