Το «σχολείο» της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ…

«Οι μορφές των αστικών κρατών είναι εξαιρετικά
ποικίλες, η ουσία τους όμως είναι μία: Όλα αυτά τα κράτη,
είτε έτσι, είτε αλλιώς, μα σε τελευταία α
νάλυση υποχρεωτικά,
είναι δικτατορία της αστικής τάξης»

Β. Ι. Λένιν: «Κράτος και Επανάσταση».

* Φέρνοντας την ρήση αυτή του Λένιν στην ελληνική πραγματικότητα των κομμάτων και του προεκλογικού πυρετού, θα έλεγα ότι και τα αστικά κόμματα σε όλες τις εκφάνσεις τους, από την «Αριστερά όπως βγαίνεις» του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, υπηρετούν όλοι τους ανεξαιρέτως τον ίδιο σκοπό: Την παράταση της επικράτησης της αστικής τάξης και της δικτατορίας του Κεφαλαίου, πάνω στην εργατική τάξη και τα μικρομεσαία λαϊκά στρώματα. Με απλά λόγια, την παράταση της επικράτησης της άγριας εκμετάλλευσης των πολλών, για τα κέρδη των λίγων. Αυτό υπηρετούν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ, όσο και όλα τα υπόλοιπα κόμματα της σημερινής Βουλής των Ελλήνων, με μοναδική, φωτεινή εξαίρεση, το ΚΚΕ.


* Οι τρόποι και οι προτάσεις που έχουν τα διάφορα αστικά κόμματα για να γίνει αυτό, ποικίλλουν από κόμμα σε κόμμα. Λίγο πιο «συντηρητικοί» και «φιλοευρωπαίοι» οι Νεοδημοκράτες, λίγο πιο «χάϊ» και τάχα μου «ανθρώπινοι» οι Συριζαίοι που έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ και έχουν ξεπουλήσει και όσα είχαν απομείνει, στο όνομα της «Αριστεράς» πάντα, στην ουσία τους λένε ακριβώς το ίδιο πράγμα: Ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική και ΤΙ ΝΑ κάνουμε…

* Στην προσπάθειά τους να πείσουν, εκατέρωθεν ρίχνουν  στον αγώνα τα «μεγάλα όπλα» που διαθέτουν ώστε  να παραμένει η χώρα υπόδουλη στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και ο λαός με σκυμμένο το κεφάλι: Τους Τζέισον – Αντιγόνη του life style και των reality shows, τις κόρες και τους γιους αγωνιστών (που συνήθως δεν έχουν ιδέα από την ιδεολογία του πατέρα ή της μάνας, ευτυχώς με φωτεινές εξαιρέσεις βέβαια…), και άλλους πολλούς και διάφορους. Και τι δεν έχει παρελάσει από τις οθόνες των ΜΜΕ το τελευταίο διάστημα…

* Το «σύστημα» βλέπετε, βρίσκει κάθε φορά και διαφορετικούς τρόπους για να κρατήσει την κυριαρχία του, βάζοντας μπροστά πρόσωπα λαμπερά, νέα ή διαφορετικά για να δείξει προοδευτικό. Δεν είναι προοδευτική όμως η μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης των πολλών και η ταυτόχρονη αύξηση των κερδών των λίγων. Αυτήν την πολιτική πρεσβεύει ο κάθε Τζέισον και η κάθε κόρη και γιος που ξεπουλά για έναν καλό μισθό, μια καλή και εύκολη ζωή,  την ιδεολογία του πατέρα ή της μάνας που δεν δίστασαν να δώσουν την ζωή τους για αυτήν.

* Η συμπόρευση με το ΚΚΕ και το πέρασμα μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ και της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδος σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις και σε δράσεις, ασχέτως εάν συμφωνείς σε όλα μαζί τους, το πρώτο πράγμα που σε διδάσκει είναι ότι πρέπει να βάλεις τα ταξικά γυαλιά σου και να δεις τα πράγματα αλλιώς.

*  Ότι τα ζόρια μας να βγάλουμε τον μήνα, δεν θα βελτιωθούν αν έρθουν στο Ευρωκοινοβούλιο, στη Βουλή, στην Περιφέρεια, στον Δήμο, καινούργια, «άφθαρτα», λαμπερά, με όνομα ή με ιστορία πρόσωπα. Τα προβλήματα δεν θα στα λύσει κανένας. Το παραμύθι έχει δράκο και ο κάθε «Τζέϊσον» μόλις του δώσεις την εξουσία, θα μεταμορφωθεί σε μαριονέτα του συστήματος. Σε υπάκουο σκυλάκι των Ευρωπαίων και του ΝΑΤΟ, των ντόπιων και των ξένων μεγαλοεπιχειρηματιών, των τραπεζιτών. Και εσύ θα γυρεύεις δανεικά για να βγάλεις τη βδομάδα, λιώνοντας καθημερινά στα ξενοδοχεία, στα μαγαζιά, στα ενοικιαζόμενα των άλλων δίνοντας τα μισά στους γιατρούς, λέγοντας «όλοι ίδιοι είναι τελικά»…

* Ε λοιπόν όχι, δεν είναι όλοι ίδιοι φίλη/φίλε μου. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι ούτε όλοι όσοι περάσαμε από το «σχολείο» του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σαφώς δεν είναι ίδιοι και αυτοί που μας προειδοποιούσαν ότι θα φάμε τα μούτρα μας. Στο ΚΚΕ είχαν την πολιτική διορατικότητα να δουν ποιοι βρίσκονταν πίσω από τις μάσκες που της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, όταν εμείς πιστεύαμε ακόμα πως υπάρχει τρόπος να δοθεί ο αγώνας για μια κοινωνία δίκαιη και ισότιμη, μια κοινωνία της δικτατορίας του προλεταριάτου, που έλεγε κι ο παππούς Μάρξ. Και πράγματι υπήρχε τρόπος, μόνο που ήμασταν στο λάθος μέρος, με τους λάθος ανθρώπους.

* Το «σχολείο» της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ, απέδειξε ότι δεν υπάρχει δρόμος για την ευημερία των λαών, για την ισοτιμία και την πραγματική δικαιοσύνη, μέσα από την σημερινή, ταχύτατα εκφασιζόμενη Ε.Ε. και μέσα από το ΝΑΤΟ που σπέρνει πολέμους, προσφυγιά και ανασφάλεια παντού στον πλανήτη. Ο μόνος δρόμος που μας απέμεινε, είναι αυτός της ανατροπής του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας. Ο δρόμος που προτάσσει το ΚΚΕ και η Λαϊκή Συσπείρωση παντού στην Ελλάδα.

* Η ψήφος μας έχει δύναμη. Η δράση μας, ακόμα περισσότερη… Καλή μας δύναμη και καλή επιτυχία λοιπόν! Να βγουν οι συνδυασμοί του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης πιο δυνατοί, παντού! Γιατί έτσι θα δυναμώσει ο αγώνας για να φτιαχτεί η κοινωνία που αξίζουμε και που δεν θα πάψουμε ποτέ να ονειρευόμαστε…

Ελένη Ανδριοπούλου,

(Πρώην μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος με την Λαϊκή Συσπείρωση με την Αλεξάνδρα Μπαλού για την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων)