Από Βρούτση σε Αχτσιόγλου και από Αχτσιόγλου σε Βρούτση...

Με φόντο τις αναλύσεις όλων των αστικών επιτελείων περί «δημοκρατικής ωριμότητας»,με τους περισσότερους νέους υπουργούς της ΝΔ να αναφέρονται στην περιβόητη «συνέχεια του κράτους» και τους απερχόμενους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ να προαναγγέλλουν «σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση αρχών», κύλησε η χτεσινή μέρα παράδοσης - παραλαβής των υπουργείων, δίνοντας ένα χαρακτηριστικό σινιάλο για την «επόμενη μέρα» που προετοιμάζουν τα κόμματα του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.

Σε μια αντιλαϊκή σκυταλοδρομία που για τα δικαιώματα και τη ζωή του λαού σηματοδοτεί έναν κατήφορο δίχως τέλος, η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να εντείνει την υλοποίηση του αντιλαϊκού προγράμματος που υπηρέτησε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο θα αποτελεί ταυτόχρονα τον οδηγό για τη «σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση», όπου ο ένας θα κόβει και ο άλλος θα ράβει για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Ακριβώς όπως η επίθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πάτησε στο αντιλαϊκό έργο των προκατόχων της, έτσι και σήμερα για την κυβέρνηση της ΝΔ τα τρία μνημόνια και οι εκατοντάδες εφαρμοστικοί νόμοι, που ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε άθικτους και εμπλούτισε δεόντως, είναι η στέρεα βάση πάνω στην οποία θα πατήσει για να ικανοποιήσει τις νέες αξιώσεις του κεφαλαίου, κλιμακώνοντας την αντιλαϊκή επίθεση...

***

Στην περίπτωση μάλιστα του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αυτή η εναλλαγή της αντεργατικής σκυτάλης απέκτησε και συμβολικό χαρακτήρα...

Από τον Βρούτση στην Αχτσιόγλου και από εκεί πάλι στον Βρούτση, το αντεργατικό οπλοστάσιο του κεφαλαίου δεν σταμάτησε να ενισχύεται ούτε στιγμή, τσακίζοντας δικαιώματα και κατακτήσεις των εργατών, των ανέργων, των συνταξιούχων και των ΑμεΑ.

Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι οι δύο συγκεκριμένοι υπουργοί της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον και με τη βούλα από κοινού νονοί ενός από τους πλέον εμβληματικούς αντεργατικούς νόμους,του νόμου για τη μόνιμη συμπίεση του κατώτατου μισθού, που δίκαια τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι ονόμασαν «νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου»! Πρόκειται βέβαια για τον μνημονιακό νόμο 4172, που ψηφίστηκε το 2013 επί υπουργίας Βρούτση, ωστόσο εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 2019, επί υπουργίας Αχτσιόγλου, και με τον οποίο καταργούνται μόνιμα οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό, ο καθορισμός του οποίου θα γίνεται με Υπουργική Απόφαση και με κριτήριο την «ανταγωνιστικότητα» και την «παραγωγικότητα», δηλαδή με βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Γι' αυτόν ακριβώς το νόμο, αρκετούς μήνες πριν από τις χτεσινές αβρότητες Βρούτση - Αχτσιόγλου, κατά την ψήφιση της ενεργοποίησής του στη Βουλή ο πρώην και νυν υπουργός Εργασίας της ΝΔ, παίρνοντας το λόγο, είχε εκφράσει «θερμές ευχαριστίες στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στην παρούσα υπουργό, κυρία Αχτσιόγλου»...

***

Το ίδιο ακριβώς γεγονός, το ότι «ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει» για λογαριασμό του κεφαλαίου, αποτυπώθηκε και σε χαρακτηριστικές χτεσινές αναφορές της πρώην και του νυν υπουργού Εργασίας, όσο κι αν προσπάθησαν να τις καλύψουν πίσω από τις γνωστές φιοριτούρες.

Για το Ασφαλιστικό, για παράδειγμα, η απερχόμενη υπουργός ανέφερε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «παραδίδει ένα δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης το οποίο έχει κερδίσει το στοίχημα της βιωσιμότητας σε μακροπρόθεσμο επίπεδο». Για να λάβει στη συνέχεια τη διαβεβαίωση του Γ. Βρούτση πως «δεν πρόκειται να εκμηδενίσουμε ή να ισοπεδώσουμε τα πεπραγμένα της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας...».

Γιατί, και στην περίπτωση του Ασφαλιστικού, η ΝΔ πιάνει το αντιλαϊκό νήμα ακριβώς από εκεί που το αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο είχε γίνει και από τον ΣΥΡΙΖΑ, που αναλαμβάνοντας την κυβέρνηση το 2015 είχε διατηρήσει όλες τις αντιασφαλιστικές ανατροπές των προηγούμενων, όπως και τις τεράστιες περικοπές στις συντάξεις, πάνω στις οποίες ήρθε να προσθέσει νέα βάρβαρα μέτρα.

Είναι ακριβώς αυτή η «κληρονομιά» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο Ασφαλιστικό, και ειδικά ο «νόμος - λαιμητόμος» του Κατρούγκαλου, που επιτρέπει σήμερα στην κυβέρνηση της ΝΔ να εκκολάπτει τα νέα αντιασφαλιστικά σχέδια που απαιτεί το κεφάλαιο, στην κατεύθυνση της παραπέρα ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης, εμφανίζοντας μάλιστα την ιδιωτικοποίηση ως το «φάρμακο» για τα αδιέξοδα που βιώνουν εκατομμύρια συνταξιούχοι, οι οποίοι πληρώνουν τα σπασμένα της κοινής πολιτικής τους.

***

Είναι προφανές λοιπόν τι έχει να περιμένει ο λαός τόσο από την κυβέρνηση της ΝΔ όσο και από την «αντιπολίτευση» που θα της κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με τα πεπραγμένα του ως κυβέρνηση είναι αυτός που της έστρωσε το δρόμο ώστε να «τρέξει» με τη σειρά της ακόμα πιο γρήγορα την ενιαία αντιλαϊκή επίθεση.

Πραγματική απάντηση για τους εργαζόμενους και το λαό μπορεί να δώσει μόνο η άνοδος της οργάνωσης και της πάλης τους ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, στο κεφάλαιο και σε όλα τα κόμματά του, που το υπηρετούν ενιαία, και από το τιμόνι της αστικής διακυβέρνησης και από τη θέση της «αντιπολίτευσης».

Στην ενίσχυση αυτών των αγώνων, με πυξίδα τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, στην προοπτική της πραγματικής φιλολαϊκής ανατροπής, καταθέτει όλες του τις δυνάμεις το ΚΚΕ, ακριβώς όπως με συνέπεια έκανε τόσο στα χρόνια των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ όσο και στα χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ξεσκεπάζοντας την ενιαία στρατηγική τους υπέρ του κεφαλαίου.

Γ. Ζ