Συντριπτικό πλήγμα στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας...

Σε ό,τι αφορά τα Εργασιακά, το πολυνομοσχέδιο με δέσμη μέτρων επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), ειδικά στις κλαδικές, εισάγοντας ένα ευρύ πλέγμα «εξαιρέσεων» και δίνοντας ουσιαστικά στον υπουργό Εργασίας την εξουσία να αποφασίζει πού θα εφαρμόζονται και πού όχι ακόμα και οι ελάχιστες κλαδικές ΣΣΕ που καταφέρνουν να υπογράψουν τα συνδικάτα.

Μεταξύ άλλων, το πολυνομοσχέδιο προβλέπει:

-- Εξαιρέσεις από τις εθνικές, τις τοπικές κλαδικές και τις ομοιοεπαγγελματικές ΣΣΕ για επιχειρήσεις που επικαλούνται «σοβαρά οικονομικά προβλήματα» ή λειτουργούν ως «επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας», νομικά πρόσωπα «μη κερδοσκοπικού σκοπού» κ.λπ.

-- Σε περιπτώσεις συρροής, οι επιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν έναντι των κλαδικών για τις παραπάνω επιχειρήσεις, ενώ γενικά η τοπική σύμβαση υπερισχύει και της εθνικής κλαδικής και της ομοιοεπαγγελματικής. Με απόφασή του, ο υπουργός Εργασίας μπορεί επικαλούμενος τα παραπάνω ζητήματα να εξαιρεί επιχειρήσεις από την εφαρμογή της κλαδικής ΣΣΕ.

-- Για την επέκταση μιας κλαδικής σύμβασης, πέρα από τον όρο να υπογράφεται από εργοδότες που απασχολούν ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% των εργαζομένων του συγκεκριμένου κλάδου, θα πρέπει πλέον να ελέγχονται οι επιπτώσεις ...«στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και τη λειτουργία του ανταγωνισμού»!

-- Επιβάλλονται νέοι περιορισμοί για την προσφυγή των εργαζομένων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), καθώς η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής από τα συνδικάτα ουσιαστικά εξαλείφεται: Και εδώ η υπογραφή ΣΣΕ θα πρέπει να «επιβάλλεται από υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας»!

...και ασφυκτικός έλεγχος της συνδικαλιστικής δράσης

Ταυτόχρονα με το χτύπημα στις συμβάσεις και τους μισθούς, προωθείται το χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση.

Η απροκάλυπτη παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας στα συνδικάτα δρομολογείται με την πρόβλεψη για ηλεκτρονική ψηφοφορία όσον αφορά τις «αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και λοιπών οργάνων διοίκησης» των συνδικάτων,«συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων κήρυξης απεργίας» (με διατύπωση που αρχικά παρουσιάζεται ως «δυνατότητα»), καθώς και με τη δημιουργία «Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων» στο υπουργείο Εργασίας. 

Μάλιστα, όλα τα κρίσιμα ζητήματα για την εφαρμογή των παραπάνω αντιδραστικών διατάξεων παραπέμπονται σε αποφάσεις του υπουργού Εργασίας, εξασφαλίζοντας «πράσινο φως» στην κυβέρνηση και στον εκάστοτε υπουργό ώστε να ξαναγράφουν τον συνδικαλιστικό νόμο.

Επιπλέον, με το πολυνομοσχέδιο η κυβέρνηση προωθεί το χτύπημα της κυριακάτικης αργίας για μια ακόμα κατηγορία εργαζομένων και συγκεκριμένα όσους εργάζονται στα κέντρα διανομής των αλυσίδων σούπερ μάρκετ. Λύνοντας ακόμα περισσότερο τα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων του λιανεμπορίου, προσθέτει αυτήν την κατηγορία εργαζομένων στις εξαιρέσεις από την Κυριακή αργία που προβλέπει το Βασιλικό Διάταγμα 748/1966.