Συνεργάτες των δυνάμεων Κατοχής σκοτώνουν στελέχη του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ

Συνεργάτες των δυνάμεων Κατοχής σκοτώνουν, 15/4/1943, στο χωριό Ίμερα Κοζάνης τα στελέχη του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ Σίμο Κερασίδη (Χρυσαφόπουλο), Ζήση Ζησιάδη (Τερπόφσκι), τον Γιώργη Μέτζα (μέλος της Επιτροπής ΕΑΜ Μακεδονίας), τον Νίκο Νίτσου και τους αντάρτες Νίκο Κουτσαντώνη, Βασίλη Τερζόπουλο, Παναγιώτη Τριανταφύλλου και Μιχάλη Μπελούκα.

Ο Κερασίδης μαζί με τους συντρόφους του,  Ζήση Ζησιάδη (Τερπόφσκι), τον Γιώργη Μέτζα (μέλος της Επιτροπής ΕΑΜ Μακεδονίας), τον Νίκο Νίτσου και τους αντάρτες Νίκο Κουτσαντώνη, Βασίλη Τερζόπουλο, Παναγιώτη Τριανταφύλλου και Μιχάλη Μπελούκα,περνώντας από την Κοζάνη, διανυκτέρευσαν εκεί μια βραδιά και την επόμενη ξεκίνησαν να περάσουν από τα χωριά Οινόη και Ημέρα (σ.σ.: εννοεί τα Ιμερα) –που ήσαν ΠΑΟκρατούμενα (σ.σ. η Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωσις ήταν φιλοναζιστική “αντιστασιακή οργάνωση”)… 

Στο χωριό όμως Ημέρα, στην όχθη του ποταμού, είχαν στήσει ενέδρα και τους συλλάβανε. 

Τους οδήγησαν στη Ζαρκαδόπετρα, κοντά στο χωριό Σκάφι και αφού πρώτα τους βασάνισαν άγρια, σύμφωνα με μαρτυρίες ΠΑΟτζήδων, τους εκτέλεσαν στη συνέχεια με εντολή του Χρυσοχόου, καθοδηγητή της ΠΑΟ

Ζήση Ζησιάδη (Τερπόφσκι): Έδωσε τα πάντα στον αγώνα του ΚΚΕ

Στις 15 Απρίλη έκλεισαν 60 χρόνια από τη βάναυση δολοφονία του γνωστού κομμουνιστή Τερπόφσκι - Ζησιάδη. Γεννήθηκε στο χωριό Δενδροχώρι του Νομού Καστοριάς το 1901 από φτωχή αγροτική σλαβομακεδονική οικογένεια. Στο χωριό του γνώρισε την άθλια ζωή της αγροτιάς.

Αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στον Καναδά. Εντάχθηκε στο εργατικό κίνημα και έγινε μέλος του ΚΚ Καναδά, όπου ανέλαβε υπεύθυνη κομματική δουλιά.

Ο Τερπόφσκι αρχίζει μια νέα περίοδο στη ζωή του, περίοδο συνειδητής επαναστατικής δράσης για την απαλλαγή του προλεταριάτου από την εκμετάλλευση. Για την επαναστατική του δράση, ο κομμουνιστής αυτός απελάθηκε από την κυβέρνηση του Καναδά. Βρήκε άσυλο και φιλοξενία στη Σοβιετική Ενωση.

Ατσαλωμένος πια επαναστάτης - κομμουνιστής επιστρέφει στην Ελλάδα το 1934 και αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στην υπόθεση του εργατικού κινήματος μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ. Αναπτύσσει δράση στη Δυτική Μακεδονία με το ψευδώνυμο «Μαύρος» και έντεχνα συνδυάζει την παράνομη με τη νόμιμη δουλιά. Ο Τερπόφσκι μαζί με τον Τάσο Καραντζά δημιούργησαν σε πολλά χωριά της περιοχής μαχητικές κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ.

Το 1939 συλλαμβάνεται από τις αρχές της δικτατορίας του Μεταξά και βασανίστηκε άγρια στις φυλακές της Καστοριάς. Στην ειδική ανακριτική επιτροπή του καθεστώτος, ο Τερπόφσκι κατακεραύνωσε το φασισμό και θαρραλέα υπεράσπισε την πολιτική του ΚΚΕ. Η δικτατορία του Μεταξά τον έστειλε εξορία στην Ακροναυπλία. Οταν ο φασισμός του Μουσολίνι επιτέθηκε στην Ελλάδα στις 28 Οκτώβρη 1940, ο Τερπόφσκι ζήτησε μαζί με τους άλλους εξόριστους να πάνε στο μέτωπο να πολεμήσουν κατά του εισβολέα, κάτι που η κυβέρνηση του Μεταξά δεν τους επέτρεψε.

Τον Ιούνη του 1941, ο Τερπόφσκι βρίσκεται στις πρώτες γραμμές του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, ακούραστα εργάζεται για την αναδιοργάνωση των κομματικών δυνάμεων που είχε χτυπήσει η δικτατορία, τη δημιουργία νέων κομματικών και αντιστασιακών οργανώσεων, του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Γυρίζει από πόλη σε πόλη, από χωριό σε χωριό στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και των άλλων περιοχών. Στα χωριά των Κορεστίων και Γρεβενών, στην Καστοριά, στα Καστανοχώρια Πτολεμαΐδας και Κοζάνης γρήγορα αναπτύσσεται ο ένοπλος αγώνας κατά των κατακτητών. Ο ΕΛΑΣ πέτυχε τη λαμπρή μάχη στο Φαρδύκαμπο με την εξόντωση ολόκληρου του πολιτικού τάγματος.

Στις 11 Απρίλη 1943, επιστρέφοντας προς την Κοζάνη, ο Τερπόφσκι μαζί με το μέλος του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ Σίμο Κερασίδη (Χρυσαφόπουλο) και άλλους αγωνιστές συλλαμβάνονται από τους συνεργάτες των κατακτητών της οργάνωσης ΠΑΟ. Στις 15 Απρίλη 1943, στο χωριό Ημερα της Κοζάνης, μετά από φρικτά βασανιστήρια με αγκαθωτά συρματοπλέγματα, οι ΠΑΟτζήδες κατακρεούργησαν αυτούς τους αγωνιστές στην πλατεία του χωριού.

Ο Τερπόφσκι θυσιάστηκε στον αγώνα για το διώξιμο των κατακτητών από τη χώρα μας. Ο γιος του πέθανε στο εξωτερικό. Οι μετεμφυλιακές ελληνικές κυβερνήσεις και μετά την πτώση της χούντας δεν επέτρεψαν στον γιο του Τερπόφσκι να επισκεφθεί τον τάφο του πατέρα του και να καταθέσει ένα λουλούδι προς τιμήν του. Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση συνεχίζεται και σήμερα με την Απόφαση Νο 106841/29 Δεκέμβρη 1982 περί «το γένος». Είναι καιρός πια να καταργηθεί αυτή η απόφαση. 

Αλλωστε, η Ελληνική Βουλή ομόφωνα ψήφισε το νόμο Νο 1863/15-9-1989 περί «Αρσης των συνεπειών του Εμφυλίου Πολέμου 1944-1949».