Συνεχίζονται οι μαζικές διαδηλώσεις του λαού των ΗΠΑ στους δρόμους
δεκάδων μεγαλουπόλεων ενάντια στην αστυνομική βία, το ρατσισμό και τις
κοινωνικές ανισότητες με αφορμή τη δολοφονία του Αφροαμερικανού 46χρονου
εργάτη Τζορτζ Φλόιντ στη Μινεσότα στις 25 Μάη από αστυνομικούς.
Τελικά, υπό την πίεση και απαίτηση των διαδηλωτών να διωχθεί όλη η ομάδα των λευκών αστυνομικών που οδήγησε τον Φλόιντ στην ασφυξία και τον θάνατο, ο γενικός εισαγγελέας της Μινεσότα, στις ΗΠΑ, Κιθ Ελισον, τροποποίησε την κατηγορία εναντίον του Ντέρεκ Σόβιν (που πατούσε στον λαιμό τον Φλόιντ), διαμορφώνοντάς την σε φόνο δεύτερου βαθμού και απήγγειλε κατηγορίες και εναντίον των τριών άλλων αστυνομικών που ήταν παρόντες στο περιστατικό. Ο ...παλικαράς Σόβιν αντιμετωπίζει πλέον μέγιστη ποινή κάθειρξης 40 ετών και οι άλλοι 3 θα κατηγορηθούν για συναυτουργία και συνέργεια στη δολοφονία. Επίσης η νεκροτομή που διεξήχθη έδειξε ότι ο δολοφονηθείς είχε αναρρώσει από τον κορονοϊό.
Η συσσωρευμένη λαϊκή οργή, πέρα από την αντίθεση στις ρατσιστικές δολοφονίες, έχει ως υπόβαθρο την επιδείνωση της ζωής μεγάλου τμήματος εργαζομένων, ιδιαίτερα των Αφροαμερικανών και των φτωχών στρωμάτων που μένουν απροστάτευτοι τόσο από την πανδημία (οι ΗΠΑ με το πλήρως εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας μετράνε πάνω από 109.000 νεκρούς), όσο και από την καπιταλιστική κρίση που στέλνει στην ανεργία πάνω από 40 εκατομμύρια. Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι συλλήψεις διαδηλωτών, που έχουν ξεπεράσει τις 10.000.
Πάντως, ο Πρόεδρος Ντ. Τραμπ φαίνεται τώρα να μην επιμένει στη χρήση του στρατού κατά των διαδηλώσεων, μετά και τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν και μέσα στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του στρατού, έκφραση και έντονων ενδοαστικών αντιθέσεων.
Μετά τον υπουργό Αμυνας Μαρκ Εσπερ, που εξέφρασε τη διαφωνία του (πράγμα που τροφοδότησε σενάρια αποπομπής του), ενδεικτικές είναι και οι δηλώσεις του ε.α. στρατηγού Τζέιμς Μάτις, που διετέλεσε υπουργός Αμυνας της σημερινής κυβέρνησης έως το τέλος του 2018, που είπε: «Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι, όσο ζω, ο πρώτος Πρόεδρος που δεν προσπαθεί να ενώσει τον αμερικανικό λαό και δεν προσποιείται καν ότι προσπαθεί να τον ενώσει». Τη διαμαρτυρία τους εξέφρασαν και απόστρατοι ανώτατοι αξιωματικοί, ο πρώην επιτελάρχης του στρατού, ναύαρχος Μάικ Μάλεν, ο στρατηγός Τόνι Τόμας, που διετέλεσε πρώην διοικητής επιχειρήσεων των ειδικών δυνάμεων του αμερικανικού στρατού.
Την ευκαιρία αντιπαράθεσης με τον Τραμπ αξιοποιεί και ο άλλος πόλος του αστικού πολιτικού συστήματος, οι Δημοκρατικοί. Ο Μπαράκ Ομπάμα εξέφρασε ικανοποίηση για την «αλλαγή της νοοτροπίας» στις τάξεις των Αμερικανών, που διαδηλώνουν εναντίον του ρατσισμού και της βίας. «Με κάποιους τρόπους, όσο τραγικές κι αν ήταν οι τελευταίες βδομάδες, όσο δύσκολες και τρομακτικές και αβέβαιες κι αν ήταν, προσέφεραν επίσης μια εκπληκτική ευκαιρία να αφυπνιστεί ο κόσμος», τόνισε.
Ο 95χρονος πρώην Πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ αποδοκίμασε την κλιμάκωση της βίας με αφορμή τη δολοφονία Φλόιντ, τονίζοντας: «Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση εξίσου καλή με τον λαό της κι είμαστε καλύτεροι από αυτό».
Τελικά, υπό την πίεση και απαίτηση των διαδηλωτών να διωχθεί όλη η ομάδα των λευκών αστυνομικών που οδήγησε τον Φλόιντ στην ασφυξία και τον θάνατο, ο γενικός εισαγγελέας της Μινεσότα, στις ΗΠΑ, Κιθ Ελισον, τροποποίησε την κατηγορία εναντίον του Ντέρεκ Σόβιν (που πατούσε στον λαιμό τον Φλόιντ), διαμορφώνοντάς την σε φόνο δεύτερου βαθμού και απήγγειλε κατηγορίες και εναντίον των τριών άλλων αστυνομικών που ήταν παρόντες στο περιστατικό. Ο ...παλικαράς Σόβιν αντιμετωπίζει πλέον μέγιστη ποινή κάθειρξης 40 ετών και οι άλλοι 3 θα κατηγορηθούν για συναυτουργία και συνέργεια στη δολοφονία. Επίσης η νεκροτομή που διεξήχθη έδειξε ότι ο δολοφονηθείς είχε αναρρώσει από τον κορονοϊό.
Η συσσωρευμένη λαϊκή οργή, πέρα από την αντίθεση στις ρατσιστικές δολοφονίες, έχει ως υπόβαθρο την επιδείνωση της ζωής μεγάλου τμήματος εργαζομένων, ιδιαίτερα των Αφροαμερικανών και των φτωχών στρωμάτων που μένουν απροστάτευτοι τόσο από την πανδημία (οι ΗΠΑ με το πλήρως εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας μετράνε πάνω από 109.000 νεκρούς), όσο και από την καπιταλιστική κρίση που στέλνει στην ανεργία πάνω από 40 εκατομμύρια. Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι συλλήψεις διαδηλωτών, που έχουν ξεπεράσει τις 10.000.
Πάντως, ο Πρόεδρος Ντ. Τραμπ φαίνεται τώρα να μην επιμένει στη χρήση του στρατού κατά των διαδηλώσεων, μετά και τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν και μέσα στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του στρατού, έκφραση και έντονων ενδοαστικών αντιθέσεων.
Μετά τον υπουργό Αμυνας Μαρκ Εσπερ, που εξέφρασε τη διαφωνία του (πράγμα που τροφοδότησε σενάρια αποπομπής του), ενδεικτικές είναι και οι δηλώσεις του ε.α. στρατηγού Τζέιμς Μάτις, που διετέλεσε υπουργός Αμυνας της σημερινής κυβέρνησης έως το τέλος του 2018, που είπε: «Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι, όσο ζω, ο πρώτος Πρόεδρος που δεν προσπαθεί να ενώσει τον αμερικανικό λαό και δεν προσποιείται καν ότι προσπαθεί να τον ενώσει». Τη διαμαρτυρία τους εξέφρασαν και απόστρατοι ανώτατοι αξιωματικοί, ο πρώην επιτελάρχης του στρατού, ναύαρχος Μάικ Μάλεν, ο στρατηγός Τόνι Τόμας, που διετέλεσε πρώην διοικητής επιχειρήσεων των ειδικών δυνάμεων του αμερικανικού στρατού.
Την ευκαιρία αντιπαράθεσης με τον Τραμπ αξιοποιεί και ο άλλος πόλος του αστικού πολιτικού συστήματος, οι Δημοκρατικοί. Ο Μπαράκ Ομπάμα εξέφρασε ικανοποίηση για την «αλλαγή της νοοτροπίας» στις τάξεις των Αμερικανών, που διαδηλώνουν εναντίον του ρατσισμού και της βίας. «Με κάποιους τρόπους, όσο τραγικές κι αν ήταν οι τελευταίες βδομάδες, όσο δύσκολες και τρομακτικές και αβέβαιες κι αν ήταν, προσέφεραν επίσης μια εκπληκτική ευκαιρία να αφυπνιστεί ο κόσμος», τόνισε.
Ο 95χρονος πρώην Πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ αποδοκίμασε την κλιμάκωση της βίας με αφορμή τη δολοφονία Φλόιντ, τονίζοντας: «Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση εξίσου καλή με τον λαό της κι είμαστε καλύτεροι από αυτό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου