Τις τελευταίες μέρες κλιμακώθηκαν η κυβερνητική προπαγάνδα, οι απειλές και οι προειδοποιήσεις καταστολής, πάντα με μπόλικη χυδαιότητα από στελέχη της κυβέρνησης, σχετικά με τη φετινή αντιιμπεριαλιστική πορεία του Πολυτεχνείου. Οι ίδιοι άνθρωποι που κάθε μέρα που περνάει τους τελευταίους 8 μήνες φέρνει στην επιφάνεια τις εγκληματικές τους ευθύνες για τους δεκάδες θανάτους καθημερινά, είχαν το θράσος να κατηγορήσουν το οργανωμένο εργατικό κίνημα ότι θα είναι υπεύθυνο για «τάφους» αν τολμήσει να οργανώσει πορεία στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Κι αυτό όταν τα σωματεία και οι μαζικοί φορείς έχουν ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους ότι η πορεία που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 17 Νοέμβρη θα γίνει με όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, όπως άλλωστε έγινε και την Πρωτομαγιά.
Προκύπτουν λοιπόν κάποια ερωτήματα: Είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μην καταλαβαίνει; Είναι δυνατόν να πιάνει τέτοιο άγχος για τη δημόσια υγεία τούς υπουργούς που ακόμα και τώρα αρνούνται πεισματικά να ανοίξουν τα κλειστά νοσοκομεία και να επιτάξουν τον ιδιωτικό τομέα; Πώς γίνεται με τέτοια ευκολία να βγάζουν φιρμάνια για διαδηλώσεις, ενώ δυσκολεύονται να κάνουν ελέγχους στους χώρους δουλειάς, όπου δεν παίρνονται μέσα προστασίας;
Η κυβέρνηση ξέρει καλά ότι δεν μιλάμε απλά για μια «επέτειο», αλλά για αγωνιστική διεκδίκηση. Ξέρει καλά ότι ο συμβολισμός των εκδηλώσεων που προετοιμάζουν και οργανώνουν οι φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος εμπεριέχει σήμερα αγωνιστικό διεκδικητικό περιεχόμενο. Αυτό το καταλαβαίνει κανείς αν ρίξει μια ματιά στις εξελίξεις τις οποίες βάζει αντικειμενικά στο επίκεντρο ο φετινός αγωνιστικός εορτασμός.
Η κυβέρνηση συνεχίζει στην προπαγάνδα της χρησιμοποιεί το επιχείρημα ότι όπως δεν πραγματοποιήθηκαν μια σειρά εκδηλώσεις για την 25η Μάρτη, την 28η Οκτώβρη αλλά και θρησκευτικές γιορτές έτσι δεν μπορεί να γίνει και αυτή. Ομως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Πρώτα απ' όλα γιατί έχει προηγηθεί η εκδήλωση - συγκέντρωση για την Πρωτομαγιά τον περασμένο Μάη, που έδειξε ότι είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί αγωνιστική κινητοποίηση τηρώντας όλα τα κατάλληλα μέτρα προστασίας.
Επίσης δεν είναι σωστό ότι δεν τιμήθηκε π.χ. η 28η Οκτώβρη, από φορείς του λαϊκού κινήματος, της νεολαίας, από την ΚΝΕ και το ΚΚΕ που οργάνωσαν δεκάδες εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, τιμώντας την αντιφασιστική πάλη του λαού μας, τον ηρωικό αγώνα του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, συζητώντας επίκαιρα συμπεράσματα για την πάλη του λαού σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου. Συνδέοντας όλα αυτά με τον σύγχρονο αγώνα του λαού μας ενάντια στη συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, με την πάλη ενάντια στο φασισμό.
Αρα η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης είναι προσχηματική, αλλού βρίσκεται το πρόβλημά της.
Ειδικά φέτος, στους χιλιάδες λόγους που έχουν η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία να τιμήσουν αγωνιστικά την επέτειο του Πολυτεχνείου προστίθενται ακόμα περισσότεροι.
Πρώτον και κυριότερο, υπάρχει πολύ σοβαρή εξέλιξη η οποία απαιτεί τη μέγιστη δυνατή λαϊκή ετοιμότητα και δράση. Στα αντιλαϊκά παζάρια που είναι σε εξέλιξη με την τουρκική αστική τάξη, με τις πλάτες των Ευρωατλαντικών εταίρων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, προστέθηκε ως τελευταίο «επεισόδιο» η πρόσφατη έκθεση του αμερικανικού ΥΠΕΞ. Η έκθεση αυτή, που τάχα θα κατέγραφε τις τουρκικές παραβιάσεις, κάνει θρύψαλα κάθε ισχυρισμό των αστικών κομμάτων, που παρουσιάζουν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ ως «εγγυητές» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, και επιβεβαιώνει ότι η τουρκική επιθετικότητα ξεδιπλώνεται στο έδαφος της στρατηγικής τους. Στο έδαφος δηλαδή των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή, που έχουν «ένα το κρατούμενο» το να μείνει η Τουρκία στο «δυτικό στρατόπεδο».
Πιο συγκεκριμένα, στην έκθεσή του το Στέιτ Ντιπάρτμεντ «γκριζάρει» για τα καλά τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αφού δεν αναγνωρίζει τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, σε μια τοποθέτηση που αντικειμενικά ανοίγει θέμα συνόρων. Σπρώχνει δηλαδή σε μια διαπραγμάτευση όπου διακυβεύονται πολλά περισσότερα απ' ό,τι ισχυριζόταν μέχρι χτες η ελληνική κυβέρνηση σε σχέση με τις «θαλάσσιες ζώνες», την κυριαρχία της χώρας κ.ο.κ.
Οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί δεν γνωρίζουν κανένα «διάλειμμα» στο όνομα της πανδημίας, άρα δεν είναι δυνατόν να απαιτείται από το λαό να αναστείλει την αντιιμπεριαλιστική του πάλη.
Ισα ίσα, αυτές οι εξελίξεις εξηγούν και τη βιασύνη της κυβέρνησης να ανακοινώσει ότι η πορεία στην πρεσβεία των ΗΠΑ φέτος «δεν θα γίνει». Είναι κι αυτή της η «μέριμνα» άλλη μια εξέταση, από τις πολλές που δίνουν τα τελευταία χρόνια όλες οι κυβερνήσεις, στους «στρατηγικούς τους συμμάχους», τις ΗΠΑ. Πόσο μάλλον που τώρα οι ΗΠΑ έχουν νέο Πρόεδρο και, όπως φαίνεται, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ θέλουν ευθύς εξαρχής να κάνουν ...θετική εντύπωση.
Δεύτερον, όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια ακριβώς στιγμή που η Ελλάδα μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Τη στιγμή που ανεβαίνει η συζήτηση για επ' αόριστον ανανέωση της Συμφωνίας με τις ΗΠΑ για τις βάσεις, που υποδομές στρατηγικής σημασίας, όπως λιμάνια, ναυπηγεία, περνάνε σε μονοπώλια με συμμετοχή αμερικανικών συμφερόντων. Την ώρα που ανοίγει η συζήτηση για νέες στρατιωτικές βάσεις σε νησιά της χώρας! Ο λαός έχει κάθε λόγο να φωνάξει ξανά «Εξω οι ΗΠΑ - Εξω το ΝΑΤΟ», αφού μιλάμε για μια χρονιά που βάθυνε ακόμα περισσότερο η δολοφονική στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - ΗΠΑ, που προστέθηκαν ακόμα περισσότεροι κίνδυνοι για το λαό από τη μετατροπή της χώρας σε αμερικανοΝΑΤΟικό προμαχώνα στη Μεσόγειο. Γιατί φέτος έγιναν πια «κανονικότητα» οι «υπερωρίες» στη Σούδα, η στάθμευση των πολεμικών μηχανών των ΗΠΑ σε ένα σωρό στρατόπεδα στην Ελλάδα.
Τρίτον, γιατί η 17 Νοέμβρη κάθε χρόνο, αλλά ειδικά φέτος, αποτελεί σταθμό του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Γιατί φέτος γίνεται σε μια περίοδο που ο λαός ζει σε έκτακτες συνθήκες, οι οποίες βάζουν πρόσθετα καθήκοντα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Γιατί η εξέλιξη της πανδημίας, η οριακή κατάσταση του συστήματος Υγείας δίνει στην πορεία του Πολυτεχνείου το χαρακτήρα του βήματος διεκδίκησης και αγώνα, την κάνει σταθμό των αγωνιστικών κινητοποιήσεων του προηγούμενου διαστήματος. Πλέον καθημερινά αποδεικνύεται ότι ο λαός δεν μπορεί να έχει καμία εμπιστοσύνη στο κράτος και την κυβέρνηση, ότι ο ίδιος πρέπει μέσα από την πάλη του να επιβάλει τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας και να βάλει στην ημερήσια διάταξη τον αγώνα για ένα άλλο σύστημα Υγείας, που θα έχει στο επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες. Είναι εκδήλωση αλληλεγγύης σε όσους δίνουν τη μάχη ενάντια στην πανδημία στην πρώτη γραμμή, σε όσους αγωνίζονται και διεκδικούν μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής του λαού.
Τέταρτον, γιατί πρέπει τώρα και όχι «αργότερα» να δοθεί απάντηση στην κυβέρνηση, που αξιοποιεί την πανδημία και τις περιοριστικές συνθήκες για να περάσει βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να εντείνει την καταστολή, όπως το αντεργατικό νομοσχέδιο που φέρνει. Γιατί ο αγώνας δεν αρχίζει ούτε τελειώνει βεβαίως με τη 17 Νοέμβρη, η αντίθεση στην κυβερνητική πολιτική πρέπει να δυναμώσει και να κλιμακωθεί, και βέβαια δεν θα είναι «περίπατος», αλλά αντίθετα θα δοθεί σκληρή μάχη. Μπροστά λοιπόν στην απεργία στις 26 Νοέμβρη, τα συνθήματα που θα ακουστούν κάτω από τις μάσκες την Τρίτη 17/11, στην ιδιαίτερη αυτή διαδήλωση τιμής, μνήμης και ανάτασης, μπορούν να δώσουν ακόμα μεγαλύτερη ανάταση και κουράγιο στους εργαζόμενους, ώστε να οργανωθεί η πάλη παντού.
Η αλήθεια είναι λοιπόν ότι η κυβέρνηση συναισθάνεται όλα τα παραπάνω.
Γιατί μπορεί να πουλάει τσαμπουκάδες απέναντι στο λαό, στους μαθητές, στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, με πρόσχημα την «προστασία της υγείας», όχι όμως στους tour operators, στους επιχειρηματικούς ομίλους, που αφήνουν τους εργαζόμενους απροστάτευτους, στους μεγαλοϊδιοκτήτες γηροκομείων, στις μεγαλοεπιχειρήσεις που ξεσαλώνουν σε βάρος των εργαζομένων τους αξιοποιώντας την πανδημία.
Δηλώνει έτοιμη και αποφασισμένη να ενεργοποιήσει κατασταλτικούς μηχανισμούς ενάντια σε όσους αγωνίζονται και διεκδικούν, την ίδια στιγμή που το δημόσιο σύστημα Υγείας παραμένει γυμνό και αθωράκιστο. Η επιλεκτικότητα της κυβέρνησης έχει ταξικό πρόσημο, δεν είναι τυχαία ή ένδειξη ανικανότητας.
Η αντιλαϊκή επίθεση και οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί δεν αναστέλλονται, επομένως και οι αγώνες δεν μπορούν να αναβληθούν.
«Βασιλική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα» για λογαριασμό της αστικής τάξης και των ΑμερικανοΝΑΤΟικών «συμμάχων μας». Αυτό αποδεικνύεται από ένα ακόμα γεγονός. Από την εκκωφαντική αφωνία του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τον αγωνιστικό εορτασμό του Πολυτεχνείου. Την ώρα που ο πρωθυπουργός εκτόξευε απειλές, ο λαλίστατος Αλ. Τσίπρας στη Βουλή «έκανε την πάπια», σαν να μην άκουσε.
Η στάση τους είναι πλήρως εξηγήσιμη. Γιατί πρώτα απ' όλα και από τη θέση της αντιπολίτευσης εξαργυρώνουν «γραμμάτια» της στρατηγικής τους σύμπλευσης με τον σταθερό αμερικανοΝΑΤΟικό προσανατολισμό της χώρας, όπως άλλωστε έκαναν με μεγάλη θέρμη και ως κυβέρνηση. Γιατί είναι «μέσα» στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, αλλά και στα σενάρια συνεκμεταλλεύσεων και συνδιαχείρισης υπό ΝΑΤΟική σφραγίδα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Επίσης, παρ' όλες τις όψιμες αντιπολιτευτικές κορόνες και τις κατηγορίες στην κυβέρνηση για ανικανότητα, δεν φεύγουν ούτε ρούπι από τη γραμμή που λέει ότι προτεραιότητα είναι η στήριξη του κεφαλαίου, τη γραμμή των «αντοχών της οικονομίας». Γι' αυτό άλλωστε το Μάρτη έλεγαν «θα λογαριαστούμε μετά» ενώ σήμερα εμφανίζονται διαθέσιμοι να βάλουν πλάτη στην πολιτική διαχείρισης της πανδημίας για λογαριασμό του κεφαλαίου, προτείνοντας ακόμα και κοινής αποδοχής υπουργό Υγείας. Την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται υποκριτικά τις διεκδικήσεις εργαζομένων και υγειονομικών, που αντικειμενικά βάζουν στο στόχαστρο όχι μόνο την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και τη δική του πολιτική, που έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης στη σημερινή κατάσταση στην Υγεία, δίνει τα πάντα για να φανεί η διάθεσή του να συναινέσει, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι δεν εξασφαλίζει την «κοινωνική συνοχή». Με όλα αυτά, τι να πουν για την πορεία του Πολυτεχνείου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου