Η Συνθήκη της Λοζάνης
Η ήττα της Ελλάδας τον Αύγουστο του 1922 από το στρατό του Κεμάλ Ατατούρκ δημιούργησε νέες συνθήκες ως προς τη διαμόρφωση του συσχετισμού δυνάμεων στην περιοχή. Που έπρεπε να αποτυπωθεί με νέα ιμπεριαλιστική Συνθήκη. Ετσι, υπογράφτηκε η Συνθήκη της Λοζάνης.
Υπογράφτηκε στη Λοζάνη της Ελβετίας στις 24 Ιούλη 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μικρασιατική Εκστρατεία (1919 - 1922) και συμμετείχαν στη Συνθήκη των Σεβρών, συμπεριλαμβανομένης και της ΕΣΣΔ (που δεν συμμετείχε στην προηγούμενη Συνθήκη).
Η Συνθήκη της Λοζάνης κατάργησε τη Συνθήκη των Σεβρών, που δεν είχε γίνει αποδεκτή από τη νέα κυβέρνηση της Τουρκίας. Το τελικό κείμενο της Συνθήκης της Λοζάνης υπογράφτηκε στις 24 Ιούλη 1923 μετά από 7,5 μήνες διαβουλεύσεων.
Η Τουρκία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, τα νησιά Ιμβρος και Τένεδος, την περιοχή της Σμύρνης, εδάφη που είχαν παραχωρηθεί στην Ελλάδα, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με τη Συρία και τη Διεθνοποιημένη Ζώνη των Στενών, η οποία όμως θα έμενε αποστρατικοποιημένη και αντικείμενο νέας διεθνούς διάσκεψης.
Η Τουρκία παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η Συνθήκη των Σεβρών, αλλά χωρίς πρόβλεψη για δυνατότητα αυτοδιάθεσης για τη Ρόδο.
Ανέκτησε πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα σε όλη της την επικράτεια και απέκτησε δικαιώματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε όλη την επικράτειά της, εκτός της ζώνης των Στενών.
Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να πληρώσει σε είδος (ελλείψει χρημάτων) τις πολεμικές επανορθώσεις. Η αποπληρωμή έγινε με τα εδάφη που παραχώρησε στην Τουρκία. Το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης τέθηκε υπό ειδικό διεθνές νομικό καθεστώς.
Με τη Συνθήκη της Λοζάνης, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις για τις παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Τουρκία.
Με ξεχωριστή συμφωνία αλλά στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λοζάνης, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή μειονοτήτων από τις δύο χώρες. Λόγω της Συνθήκης της Λοζάνης υπάρχει σήμερα η ελληνική μειονότητα στην Τουρκία (Κων/πολη, Πριγκιπονήσια, Ιμβρο και Τένεδο) καθώς και η μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη της Ελλάδας.
Η Τουρκία ανέκτησε λοιπόν εδάφη συγκριτικά με τη Συνθήκη των Σεβρών. Ανέκτησε επίσης νέα εδάφη από τη Συρία το 1939, την επαρχία Χατάι, με πρωτεύουσα την Αντιόχεια και το λιμάνι της Αλεξανδρέττας.
Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι η τουρκική κυβέρνηση, ουσιαστικά, διεκδικεί αυξημένο ρόλο και συμμετοχή σε μια γεωστρατηγική περιοχή, όπου διεξάγεται πόλεμος στον οποίο συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα. Και απ' αυτή την άποψη οι παρεμβάσεις του Τ. Ερντογάν αποτελούν προσάναμμα που μπορεί να ανάψει κι άλλες ιμπεριαλιστικές φωτιές στην περιοχή μας και σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων λαών και του ελληνικού βεβαίως. Μόνο που στην ιμπεριαλιστική δράση και στους ανταγωνισμούς στην περιοχή, συμμετέχει και η ελληνική κυβέρνηση, πρόθυμα μάλιστα.
Οι τεράστιοι κίνδυνοι από τέτοιες παρεμβάσεις μπορούν να εκλείψουν αν η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, επαγρυπνώντας, οργανώνουν την πάλη τους ενάντια στις αιτίες που γεννούν τέτοια φαινόμενα. Ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, στις συμμαχίες τους, μέχρι την ανατροπή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου