«Στο απόσπασμα» κυβέρνησης και εργοδοσίας το απεργιακό δικαίωμα

ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ - ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ

Μέχρι και την τελευταία στιγμή προστίθενται απεργοκτόνες διατάξεις

 

Σε πραγματικό ναρκοπέδιο για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα μετατρέπει τη διαδικασία προκήρυξης και πραγματοποίησης απεργίας η κυβέρνηση με το αντεργατικό νομοσχέδιο, επιχειρώντας να καταργήσει στην πράξη ένα δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνες και αίμα στο διάβα δεκαετιών.

Με ένα πλέγμα διατάξεων που η μία συμπληρώνει και ενισχύει την άλλη, το αντεργατικό έκτρωμα έρχεται να υψώσει νέα αλλεπάλληλα εμπόδια πάνω στο ήδη αντιδραστικό οικοδόμημα των προηγούμενων κυβερνήσεων, να αφαιρέσει όπλα από τους εργαζόμενους και να ενισχύσει τη δύναμη της εργοδοσίας ώστε να τσακίζει τα εργατικά δικαιώματα. Μάλιστα, αυτά προωθούνται τη στιγμή που τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας οι 9 στις 10 απεργίες βγαίνουν από τα δικαστήρια παράνομες ή καταχρηστικές!

Οι διατάξεις κατά του απεργιακού δικαιώματος έρχονται να συμπληρώσουν και να ανοίξουν τον δρόμο της εφαρμογής στις υπόλοιπες ανατροπές του αντεργατικού τερατουργήματος, στην κατάργηση του 8ωρου και την επιβολή απλήρωτου 10ωρου, στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας σε επιπλέον κλάδους και επαγγέλματα πέραν όσων ήδη ισχύει, στην πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων και με μειωμένη αποζημίωση, στη δίωξη και ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης.

Οι αντιδραστικές διατάξεις

Συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο βάλλει εναντίον του απεργιακού δικαιώματος κατά την πραγματοποίηση της απεργίας, καθώς:

• Εισάγει την έννοια της «Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας σε κλάδους κοινής ωφέλειας κατά τη διάρκεια της απεργίας», σε μια προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η απεργοσπασία. Η κυβέρνηση ουσιαστικά απαγορεύει το απεργιακό δικαίωμα στους κλάδους αυτούς, αφού προβλέπει ότι σε μέρα απεργίας το συνδικάτο πρέπει να διασφαλίζει «τουλάχιστον το ένα τρίτο της συνήθως παρεχόμενης υπηρεσίας κατά τη διάρκεια απεργίας σε επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας». Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι ουσιαστικά στερούνται το απεργιακό δικαίωμα, αφού για παράδειγμα στις συγκοινωνίες, για να κινηθεί έστω και ένας συρμός Μετρό ή για να απογειωθεί έστω και ένα αεροπλάνο, πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να είναι στα πόστα τους. Στόχος είναι να μετατραπεί η απεργία σε μια συμβολική πράξη, με την κυβέρνηση προφανώς να ονειρεύεται «απεργίες» όπως αυτές που γίνονται σε άλλες χώρες, με εργαζόμενους που δουλεύουν αλλά φορούν ένα περιβραχιόνιο...
• Επιπρόσθετα στην παραπάνω διάταξη, το νομοσχέδιο υποχρεώνει το συνδικάτο που προκηρύσσει απεργία να έχει καθορίσει εκ των προτέρων το προσωπικό ασφαλείας ή, όπου απαιτείται, το προσωπικό της «ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας», και να το διαθέτει στην πράξη στον εργοδότη, διαφορετικά η προκήρυξη απεργίας απαγορεύεται.
• Τρίτο κατά σειρά, το νομοσχέδιο απαγορεύει και την περιφρούρηση της απεργίας, την υπεράσπιση δηλαδή του αγώνα από τους ίδιους τους απεργούς, επικαλούμενο το «δικαίωμα στην εργασία» (απεργοσπασία στην καθομιλουμένη) τη μέρα της απεργίας.
• Παράλληλα, δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία, με τον ισχυρισμό ότι ασκήθηκε «σωματική ή ψυχολογική βία» κατά την περιφρούρηση της απεργίας, να προσφεύγει σε δικαστή και η απεργία να διακόπτεται με δικαστική απόφαση, ανοίγοντας τον δρόμο για τη νομιμοποίηση κάθε είδους προβοκατόρικης ενέργειας.

Εκτός όμως από την πραγματοποίηση απεργίας, το νομοσχέδιο προσθέτει εμπόδια και στη διαδικασία για τη λήψη απόφασης για απεργία.

Ειδικότερα, πάνω στην προηγούμενη απεργοκτόνα διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ, που υποχρεώνει σε αυξημένη συμμετοχή (50%+1) στη Γενική Συνέλευση πρωτοβάθμιου σωματείου που αποφασίζει απεργία, προστίθενται τα εξής:

• Προϋπόθεση για να μπορούν τα συνδικάτα να προκηρύσσουν απεργίες, όπως και να διαπραγματεύονται και να υπογράφουν ΣΣΕ, να αναπτύσσουν δηλαδή συνδικαλιστική δράση, είναι να αποδεχτούν το «φακέλωμά» τους στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕΜΗΣΟΕ), το οποίο θα βρίσκεται στα χέρια του υπουργείου Εργασίας, προς «πάσαν χρήσιν».
• Απαγορεύεται η προκήρυξη απεργίας από τη συνέλευση ενός συνδικάτου, αν εκ των προτέρων δεν εξασφαλίζεται σε κάθε μέλος του η εξ αποστάσεως (ηλεκτρονικά, διαδικτυακά) συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση, όπως και η εξ αποστάσεως συμμετοχή του στην ψηφοφορία. Μάλιστα η δυνατότητα αυτή και όλη η διαδικασία πρέπει να προβλέπεται και στο καταστατικό του σωματείου, ανοίγοντας τον δρόμο για να παρεμβαίνει ακόμα πιο άμεσα η εργοδοσία στη λειτουργία των σωματείων.
• Μπαίνουν περισσότερες προϋποθέσεις για την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας (προειδοποίηση του εργοδότη ή της συνδικαλιστικής του οργάνωσης 24 τουλάχιστον ώρες πριν από την πραγματοποίησή της) ακόμα και στην περίπτωση που το σωματείο αποφασίζει στάσεις εργασίας. Με τον τρόπο αυτό επιχειρείται ο περιορισμός της δυνατότητας άμεσης αντίδρασης των εργαζομένων ενός χώρου, όταν η εργοδοσία πλήττει τα δικαιώματά τους (απολύσεις, μη καταβολή μισθών, απάντηση σε ένα εργατικό «ατύχημα» κ.λπ.).
• Η διαδικασία για έγγραφη προειδοποίηση που επιδίδεται με δικαστικό επιμελητή στον εργοδότη ή στους εργοδότες που αφορά, και περιλαμβάνει τη μέρα και ώρα έναρξης και λήξης της απεργίας, τη μορφή της, τα αιτήματα της απεργίας και τους λόγους που τα θεμελιώνουν και αφορά τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, επεκτείνεται στο σύνολο των επιχειρήσεων, δυσκολεύοντας περαιτέρω την προκήρυξή της. Επιπλέον, προκύπτει ζήτημα για το ποιος θα κρίνει εκ των προτέρων το βάσιμο ή όχι των λόγων προκήρυξης της απεργιακής κινητοποίησης.

Νέα επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας και στα δευτεροβάθμια όργανα

Στα παραπάνω και πριν ακόμα το σχέδιο νόμου προωθηθεί στη Βουλή, ο υπουργός Εργασίας Κ. Χατζηδάκης ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα φέρει πρόσθετη διάταξη, με την οποία θα απαγορεύει σε δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα (Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα) να «καλύπτουν» μια απεργία που βγήκε παράνομη ή και καταχρηστική από το δικαστήριο, προκηρύσσοντας αυτά απεργία.

Μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό το περασμένο Σάββατο και σχολιάζοντας την πρόσφατη απεργία στο Μετρό, είπε ότι «θα φέρουμε ρύθμιση με βάση την οποία δεν θα μπορεί να συνεχίζεται αυτό το γαϊτανάκι» (εννοώντας τις απεργιακές κινητοποιήσεις) και πρόσθεσε ότι δεν γίνεται τα δικαστήρια να κηρύσσουν την απεργία παράνομη και μετά να έρχεται το Εργατικό Κέντρο και να προκηρύσσει ξανά απεργία!

Ετσι, το πρώτο χτύπημα σε επίπεδο πρωτοβάθμιου σωματείου που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, με την αυξημένη απαρτία για απεργιακή απόφαση και την υπονόμευση του απεργιακού δικαιώματος, συμπληρώνεται από τη ΝΔ με το χτύπημα και στα δευτεροβάθμια όργανα, τις Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα.

Με τον τρόπο αυτό, μάλιστα, η κυβέρνηση ανακινεί και ζήτημα για τις αρμοδιότητες και τα περιθώρια που έχουν τα δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα να δράσουν, αφού στην πράξη μια τέτοια διάταξη τους αφαιρεί το δικαίωμα να προκηρύσσουν απεργία σε κάποιον χώρο ευθύνης τους. Επιπλέον, ανοίγει επικίνδυνα μονοπάτια γενικότερα για τη δράση και τα δικαιώματα των δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς η απαγόρευση προκήρυξης απεργίας μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για αμφισβήτηση κάθε μορφής συνδικαλιστικής τους δράσης (π.χ. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας) και να τα καταστήσει διακοσμητικά όργανα, χωρίς πραγματικές αρμοδιότητες. Με τον τρόπο αυτό, μετά τη θεσμοθέτηση των «ενώσεων προσώπων» των εργοδοτικών αυτών φορέων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, δίνεται άλλο ένα χτύπημα στη δομή, στην οργάνωση και στην έκφραση του εργατικού κινήματος.

Πρόκειται για μέτρο που έρχεται να υπηρετήσει τον γενικότερο σχεδιασμό της εργοδοσίας για αδυνάτισμα της εργατικής εκπροσώπησης και οργάνωσης σε όσο γίνεται πιο περιορισμένο πεδίο, όσο γίνεται πιο αδύνατη και πιο απομονωμένη (πιο κοντά στην επιχείρηση, όπως υποστηρίζουν και τα ευρωενωσιακά κείμενα), ενώ στην πραγματικότητα στοχεύουν στο ξεμονάχιασμα των εργαζομένων, στην υπονόμευση της κλαδικής διεκδίκησης και της αναμέτρησης σε κλαδικό επίπεδο με τη εργοδοσία. Ταυτόχρονα, υπονομεύεται και το στοιχείο της αλληλεγγύης που οι δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις μπορούν πιο αποτελεσματικά και πιο πλατιά να οργανώσουν, εκφράζοντας συνολικά τον αγώνα των εργαζομένων του κλάδου απέναντι σε κράτος και εργοδοσία.

«Τρίβουν τα χέρια τους» οι εργοδότες

Και μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι το αντεργατικό τερατούργημα και όλα τα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων έσπευσαν να τα χαιρετίσουν οι εργοδοτικές ενώσεις (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ), οι οποίες τα θεωρούν μια «καλή βάση» για να κλιμακώσουν την επίθεσή τους στα εργατικά δικαιώματα και στην οργάνωση των εργαζομένων, και κυρίως για να απαιτήσουν και νέα μέτρα.

Ετσι, ο ΣΕΒ σε πρόσφατη ανακοίνωσή του υπογραμμίζει πως «το εργασιακό νομοσχέδιο που έχει τεθεί προς δημόσια διαβούλευση περιέχει θετικά εκσυγχρονιστικά στοιχεία», δίνοντας απλόχερα στήριξη προς την κυβέρνηση και γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτό αποτελεί ταυτόχρονα μια γερή βάση για να στηριχτεί η στρατηγική του, δηλαδή η «δημιουργία μιας οικονομίας σύγχρονης και ανταγωνιστικής, που προσελκύει διεθνείς και εγχώριες επενδύσεις»! Επιβεβαιώνοντας έτσι για άλλη μια φορά ότι η «ανταγωνιστικότητα», στο όνομα της οποίας «πίνει νερό» και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, είναι ο δούρειος ίππος για τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα.

 

Ολοι στους δρόμους, κανένας για δουλειά! Να αποσυρθεί το αντεργατικό νομοσχέδιο!

Τη νύχτα μέρα κάνουν τα συνδικάτα για την επιτυχία της απεργιακής κινητοποίησης και για την κλιμάκωση του αγώνα

Με τις «μηχανές στο φουλ» προχωρούν τα συνδικάτα στην προετοιμασία της πανεργατικής απεργίας ενάντια στο νομοσχέδιο - τερατούργημα, στις 10 Ιούνη, με παρακαταθήκη και τα μεγάλα συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της χώρας, την περασμένη Πέμπτη.

Κινητοποιήσεις που μπροστά στην κρίσιμη μάχη της Πέμπτης έστειλαν το μήνυμα του απεργιακού ξεσηκωμού όλων των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργατική - λαϊκή γειτονιά. Ακόμα και εκεί που εργοδοτικές συνδικαλιστικές πλειοψηφίες θα επιχειρήσουν να βάλουν εμπόδια, οι εργαζόμενοι μπορούν στις 10 Ιούνη να τα προσπεράσουν, να ενώσουν τη φωνή τους για να απαιτήσουν την απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου.

Στο επίκεντρο τώρα και για τις επόμενες λίγες μέρες που απέμειναν βρίσκεται η διασφάλιση, με κάθε τρόπο, με κάθε πρακτικό μέτρο, της μαζικής συμμετοχής στην απεργία, να νεκρώσουν εργοστάσια και εργοτάξια, γραφεία, εμπορικά καταστήματα, να μην κινηθούν Μέσα Μεταφοράς, για να δείξει η εργατική τάξη τη δύναμή της.

Με Γενικές Συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς, με συνεδριάσεις των ΔΣ για το σχεδιασμό της απεργιακής κινητοποίησης, με συγκρότηση απεργιακών επιτροπών που αναλαμβάνουν να κάνουν υπόθεση των εργαζομένων την οργάνωση της συμμετοχής στη συγκέντρωση και την περιφρούρηση της απεργίας, τα Συνδικάτα προωθούν αυτήν την προσπάθεια σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.

Εχει γίνει πια καθαρό ότι η απεργία της ερχόμενης Πέμπτης είναι μια ακόμα κρίσιμη μάχη για την εργατική τάξη, μια αναμέτρηση που πρέπει να δώσει τη σκυτάλη στην κλιμάκωση ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα, με κύριο αίτημα την απόσυρσή του.

Εκατοντάδες αποφάσεις συνδικάτων

Μπροστά στη μάχη αυτή Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις καλούν τους εργαζόμενους να βγουν στον αγώνα για το ξήλωμα όλου του οπλοστασίου νόμων και διατάξεων για τη «διευθέτηση», την κυριακάτικη αργία, τη συνδικαλιστική δράση και τα δικαιώματα, τις απολύσεις, τις ΣΣΕ, που χρόνια τώρα διαμορφώνουν όλες οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου.

Με τις αποφάσεις τους κάνουν δική τους υπόθεση την προετοιμασία της κινητοποίησης, ενισχύεται το απεργιακό μέτωπο και το αίτημα για την απόσυρση του νομοσχεδίου.

Τη στήριξή τους στις κινητοποιήσεις για να μην κατατεθεί το αντεργατικό νομοσχέδιο έχουν εκφράσει Ομοσπονδίες, Σωματεία και Ενώσεις αυτοαπασχολούμενων και επαγγελματιών. Εχουν αποφασίσει να δώσουν το «παρών» στην απεργιακή κινητοποίηση, ενώ οργανώνουν και συλλαλητήριο στην Αθήνα στις 16 Ιούνη.

Τις αντεργατικές ανατροπές που στοχεύουν με μεγαλύτερη ένταση τη νέα γενιά των εργαζομένων καταγγέλλει το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών. «Δεν θα δεχτούμε να γίνουμε σκλάβοι στον 21ο αιώνα!», τονίζει και καλεί στον αγώνα «στο πλάι των εργαζομένων που μέσα από τα σωματεία τους προετοιμάζουν νέα απεργιακή απάντηση, ώστε να μην κατατεθεί καν το απαράδεκτο νομοσχέδιο!».

Στις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 10 Ιούνη καλεί η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας όλες τις γυναίκες της βιοπάλης. Με το νομοσχέδιο «γίνεται και τυπικά νόμιμη η δουλειά όπου, όσο, όπως θέλει ο εργοδότης, που διαλύει τη ζωή της εργαζόμενης γυναίκας και την κάνει "λάστιχο"», σημειώνει στην ανακοίνωσή της. «Δεν δεχόμαστε να ισοπεδωθούν εργατικές κατακτήσεις που κερδήθηκαν με σκληρούς αγώνες πριν από έναν αιώνα προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί», τονίζει και καλεί τις γυναίκες να δυναμώσουν τον συλλογικό αγώνα και τη διεκδίκηση.

Απεργία στα πλοία

Σε 24ωρη απεργία σε όλες τις κατηγορίες των πλοίων προχωρούν την Πέμπτη 10 Ιούνη οι ναυτεργάτες. Τα σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ καλούν τους ναυτεργάτες να «συντονίζουν τον αγώνα τους με συνδικάτα, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, για να μην τολμήσει η κυβέρνηση να καταθέσει το αντεργατικό νομοσχέδιο, που καταργεί το 8ωρο και φέρνει πρόσθετα χτυπήματα στη συνδικαλιστική δράση», να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο που οργανώνει το Σάββατο 5/6 το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και στην απεργιακή κινητοποίηση την Πέμπτη 10 Ιούνη.

Απεργία σε μετρό, ηλεκτρικό, τραμ, τρόλεϊ

Απόφαση συμμετοχής στην 24ωρη απεργία έχουν πάρει και τα σωματεία των αστικών συγκοινωνιών στα μέσα σταθερής τροχιάς. Ετσι, τη μέρα εκείνη θα απεργήσουν οι εργαζόμενοι σε μετρό, ηλεκτρικό, τραμ.

Ομόφωνη απόφαση για απεργία έχει επίσης πάρει η Ενωση Εργαζομένων ΗΛΠΑΠ (τρόλεϊ).

Στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Κάλεσμα στα συνδικάτα και τους εργαζόμενους του κλάδου να παλέψουν μαζί με όλους τους εργαζόμενους για να αποσυρθεί το αντεργατικό τερατούργημα απευθύνει το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, καλώντας τους εργαζόμενους δημοσιογράφους, τεχνικούς και διοικητικούς υπαλλήλους «να πάρουμε την υπόθεση της απεργίας και της επιτυχίας της στα δικά μας χέρια».

Να σημειωθεί πως το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, την περασμένη Παρασκευή, ανακοίνωσε συμμετοχή στην 24ωρη απεργία στις 10 Ιούνη, ενώ τη Δευτέρα θα συνεδριάσει το «διασωματειακό» του Τύπου, όπου θα τοποθετηθούν και τα άλλα σωματεία.

Δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη, δεν υπάρχει διαφορετικός δρόμος

Το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του καλεί στις απεργιακές συγκεντρώσεις, «να παραλύσει η χώρα απ' άκρη σ' άκρη, από κλάδο σε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς». «Η κυβέρνηση της ΝΔ μάς κήρυξε πόλεμο φέρνοντας νομοσχέδιο με τις "ανατροπές του αιώνα"! Στο υπάρχον αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν εξασφαλίσει οι επιχειρηματικοί όμιλοι απ' όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να προσθέσει ένα νομοσχέδιο που θεμελιώνει γερά όλα τα μέτρα που πέρασαν με αφορμή την πανδημία, επεκτείνει την "ευελιξία" και δυναμώνει την ένταση της εκμετάλλευσης», σημειώνει. Και καλεί «όλους τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τις γυναίκες, όλες τις ζωντανές δυνάμεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος και τις εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις, που όλο αυτό το διάστημα βρίσκονται μπροστά στην οργάνωση του αγώνα, να πάρουν την υπόθεση της απεργίας και της κλιμάκωσης των αγώνων στα χέρια τους!

Να δυναμώσει ένα ενιαίο απεργιακό μέτωπο σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα (...) Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους να προσπεράσουν την ηγεσία της ΓΣΕΕ, που βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία στη διάθεση της κυβέρνησης και των εργοδοτικών ενώσεων. Ολους αυτούς τους μήνες έχει δώσει τον καλύτερο εαυτό της για να στηρίξει τα κυβερνητικά μέτρα, για να περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο σε συνθήκες νηνεμίας!». «Οσα ψέματα κι αν χρησιμοποιούν η κυβέρνηση και οι εργοδοτικές ενώσεις, όσο φτιασίδωμα προσπαθεί να του ρίξει η ηγεσία της ΓΣΕΕ, το νομοθετικό έκτρωμα ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ!

Το ΠΑΜΕ καλεί στον απεργιακό αγώνα για:

• Να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο - έκτρωμα!
• Να καταργηθούν οι νόμοι της διευθέτησης, της "ευελιξίας", του χτυπήματος των Συλλογικών Συμβάσεων και της ΕΓΣΣΕ, του παγώματος των μισθών, οι νόμοι που μετατρέπουν την Ασφάλιση σε τζόγο. Να καταργηθούν οι απεργοκτόνοι νόμοι του ΣΥΡΙΖΑ (νόμος Αχτσιόγλου) και του χτυπήματος των διαδηλώσεων (νόμος Χρυσοχοΐδη), τα αντεργατικά μέτρα που πέρασαν με αφορμή την πανδημία.
• Ζωή και δουλειά με δικαιώματα, με αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές.
• Μείωση του εργάσιμου χρόνου, για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο».