Επιλογή γλώσσας

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2021

Μια μέρα σαν τη σημερινή


02/08/1824

Γεννιέται στη Λευκάδα ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Ποιητής και πολιτικός, από τους μεγαλύτερους της Επτανησιακής Σχολής, με βαθιά επίδραση του ποιητικού του έργου στη νεοελληνική λογοτεχνία. 

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

02/08/1903

Επαναστατούν, οι βουλγαρόφωνοι πληθυσμοί στη Μακεδονία, ανήμερα της γιορτής του προφήτη Ηλία (Παλαιό Ημερολόγιο). 

«Επανάσταση του Ίλιντεν»

02/08/1922

Πεθαίνει ο Βρετανός (Σκοτσέζος) εφευρέτης του τηλεφώνου, Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ.

02/08/1934

Μετά το θάνατο του Χίντεμπουργκ, ο Αδόλφος Χίτλερ ανακηρύσσεται φίρερ (πρόεδρος και πρωθυπουργός ταυτοχρόνως).

02/08/1935

Ένοπλοι σταφιδοπαραγωγοί συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής και γίνονται προσωρινά κύριοι της Πύλου. Ένας αγρότης και ένας μαθητής σκοτώνονται.

02/08/1940

Δημιουργείται η Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μολδαβίας.

02/08/1940

Ιταλικό αεροπλάνο βομβαρδίζει ελληνικό περιπολικό σκάφος, ανάμεσα στα νησιά της Αίγινας και της Σαλαμίνας.

02/08/1944

Ανακοινώνεται απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, σχετικά με την τρέχουσα πολιτική κατάσταση και τα καθήκοντα του Κόμματος. Η απόφαση καταλήγει στο σύνθημα: «Όλο το Κόμμα σε συναγερμό. Όλοι επί ποδός πολέμου!».

02/08/1944

Τη νύχτα στις 2 Αυγούστου, εκτελέστηκαν στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς–Μπιρκενάου 2.897 άνδρες, γυναίκες και παιδιά Ρομά. 02/08/  Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ρομά

02/08/1945

Πεθαίνει ο Ιταλός συνθέτης Πιέτρο Μασκάνι.

02/08/1945

Λήγει στο Πότσδαμ της Γερμανίας η πρώτη μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου Διάσκεψη στην οποία συμμετείχαν οι ηγέτες των ΗΠΑ (Χ. Τρούμαν), της Σοβιετικής Ένωσης (Ι. Στάλιν) και της Βρετανίας (Ου. Τσόρτσιλ). Στη Διάσκεψη αποφασίστηκε η σύσταση Συμβουλίου από τους υπουργούς Εξωτερικών των πέντε μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Βρετανία, Γαλλία και Κίνα) για την κατάρτιση των συνθηκών ειρήνης.

Η συμφωνια του Πότσδαμ

02/08/1950

Δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η απόφαση για τη δημιουργία της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ).

02/08/1980

Βομβιστική επίθεση στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια στην Ιταλία έχει ως αποτέλεσμα το θάνατο 85 ατόμων και τον τραυματισμό πάνω από 200. Την επίθεση έκανε η φασιστική οργάνωση «Nuclei Armati Rivoluzionari».

02/08/1990

Το Ιράκ εισβάλλει και προσαρτά το Κουβέιτ. Λίγους μήνες αργότερα (τον Ιανουάριο του 1991) οι ΗΠΑ θα ηγούνταν διεθνούς στρατιωτικής επέμβασης για την «απελευθέρωση» του Κουβέιτ (ουσιαστικά για τον έλεγχο των πετρελαίων της περιοχής), η οποία έμεινε στην Ιστορία ως «Πόλεμος του Κόλπου».

 

3 σχόλια:

  1. 02/08/1944

    Ανακοινώνεται απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, σχετικά με την τρέχουσα πολιτική κατάσταση και τα καθήκοντα του Κόμματος. Η απόφαση καταλήγει στο σύνθημα: «Όλο το Κόμμα σε συναγερμό. Όλοι επί ποδός πολέμου!».... Η «ομαλή δημοκρατική εξέλιξη»



    Στις 18 Οκτώβρη αποβιβάστηκαν στο Κερατσίνι ο Γ. Παπανδρέου και μια σειρά υπουργοί. Περίπου ένα μήνα πριν, είχαν αποβιβαστεί στην Ελλάδα οι πρώτες αγγλικές στρατιωτικές δυνάμεις.

    Στις 16 Οκτώβρη είχε φτάσει στην Αθήνα από τα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας ο Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Γ. Σιάντος, με μια σειρά μέλη της ΚΕ του Κόμματος, του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ. Την επόμενη μέρα συνήλθε το ΠΓ της ΚΕ, το οποίο εξέδωσε Απόφαση «πάνω στην απελευθέρωση της Αθήνας». Η Απόφαση εκτιμούσε ότι με την Απελευθέρωση της πρωτεύουσας και της υπόλοιπης Ελλάδας «ανοίγει νέο στάδιο αγώνων για την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και για την αναγέννηση της νέας δημοκρατικής Ελλάδας». Τονιζόταν επίσης η σημασία της «περιφρούρησης της τάξης και της ασφάλειας κατά την ώρα της απελευθέρωσης» που «ανέτρεψαν τις προσπάθειες των εχθρών της εθνικής ενότητας να συκοφαντήσουν το Κόμμα και το ΕΑΜ στα μάτια των συμμάχων μας».

    Ανέφερε: «Ο λαός μας, κάτω από τις σημαίες του ΕΑΜ και του ΚΚΕ μ' ενθουσιασμό χαιρέτησε και φιλοξενεί τμήματα ενόπλων δυνάμεων των συμμάχων, που ήρθαν εδώ για να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον του εχθρού που υποχωρεί. Τα γενναία τέκνα της φιλελεύθερης και συμμάχου Μεγάλης Βρετανίας θα βρουν την πιο θερμή υποδοχή και υποστήριξη από το σύμμαχο, φιλελεύθερο και φιλοπρόοδο ελληνικό λαό» («Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα», τόμ. 5ος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 231-232).

    Ακόμα: «Υποστηρίζουμε την κυβέρνηση εθνικής ενότητας γιατί οι προγραμματικοί της σκοποί συμπίπτουν με τους άμεσους σκοπούς του αγώνα μας. Την υποστηρίζουμε υπό την προϋπόθεση ότι θα πάρει όλα τα μέτρα πραχτικής εφαρμογής των προγραμματικών διακηρύξεών της».

    Τέλος, το ΠΓ καλούσε «ολόκληρο το Κόμμα και τον ελληνικό λαό να περιφρουρήσουν την εθνική ενότητα, να κατοχυρώσουν τη λαϊκή κυριαρχία και ν' αγωνιστούν θαρρετά για μιαν Ελλάδα καθαρισμένη από το φασισμό, αναγεννημένη, λαοκρατούμενη, ευτυχισμένη».


    Στην παραπάνω θέση αποτυπώνεται, με το χαρακτηρισμό «λαοκρατούμενη» Ελλάδα, η μεταρρυθμιστική, κοινοβουλευτική αντίληψη για το πέρασμα από την καπιταλιστική στη σοσιαλιστική εξουσία, η οποία δεν κατονομάζεται, αλλά υπονοείται.

    Εξάλλου, ο Σιάντος είχε δηλώσει ότι στις εκλογές που θα γίνουν, το ΚΚΕ «όχι μόνο θα κατέβει σε ενιαίο συνασπισμό με όλα τα Κόμματα του ΕΑΜ, αλλά και επιδιώκει να συμπράξει σε έναν ευρύτατο συνασπισμό όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της Χώρας. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι προς το συμφέρον του Ελληνικού Λαού επιβάλλεται η συσπείρωση όλων των προοδευτικών δυνάμεων - και αυτών που βρίσκονται έξω από το ΕΑΜ - σε ένα πανδημοκρατικό Μέτωπο» («Ριζοσπάστης», 16-11-1944). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η πείρα διδάσκει

    Η συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην αστική κυβέρνηση του 1944 αποτελεί απτό παράδειγμα για το πόσο ουτοπικός είναι ο ισχυρισμός ότι χάρη στη μαχητικότητα και τη συνέπεια του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι δυνατό μία τέτοια κυβέρνηση να ακολουθήσει φιλολαϊκό δρόμο ή - σε κάθε περίπτωση - να πάρει τουλάχιστον κάποια μέτρα υπέρ του λαού και ν' ανοίξει σιγά - σιγά τον δρόμο για έναν ευνοϊκότερο συσχετισμό στην πάλη για το σοσιαλισμό. Αντίθετα με αυτήν την ανεδαφική προσμονή, η πείρα και εκείνης της περιόδου διδάσκει ότι η συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις - σε πείσμα των πιο καλών προθέσεων - γίνεται φραγμός στη λαϊκή πάλη και οδηγεί σε πισωγύρισμα με αρνητικές επιπτώσεις και για πολλά χρόνια.

    Στο πλαίσιο της συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση, δεν είναι δυνατό να υπάρξουν επωφελείς για το λαό συμβιβασμοί, από τη στιγμή που το ΚΚ έχει κάνει ήδη την πρώτη και θεμελιώδη υποχώρηση, προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτήν την κυβέρνηση: Εχει παραιτηθεί από την πάλη για την εργατική εξουσία και συνεπώς από τον στόχο της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής.

    Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ χρεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα μη φιλολαϊκά μέτρα που πάρθηκαν αυτήν την περίοδο, χάριν των αναγκών της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης, όπως επίσης και την αποτυχία άλλων μέτρων, για παράδειγμα στο μέτωπο της καταπολέμησης της ανεργίας, του πληθωρισμού. Ταυτόχρονα, εφόσον οι ΕΑΜικοί υπουργοί αντιμετώπιζαν τα ζητήματα «από τα πάνω», ο λαϊκός παράγοντας υποτιμήθηκε ή ακόμα και τέθηκε στο περιθώριο.

    Στις 15 Οκτώβρη 1944, η ΚΕ του Εργατικού ΕΑΜ ανέλαβε καθήκοντα προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σκοπό την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τη διενέργεια αρχαιρεσιών στα συνδικάτα και τη σύγκληση ενός πραγματικού συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Σημειώνεται ότι στις 18 Αυγούστου 1944 η ΚΕ του ΕΕΑΜ αποφάσισε το ΕΕΑΜ να χρησιμοποιεί «από δω και στο εξής τον τίτλο Γενική Συνομοσπονδία των Εργατών της Ελλάδας» με 16μελή Διοίκηση («Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης», τόμ. Α', εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 200).

    Αυτήν την περίοδο η ΓΣΕΕ διακήρυττε πως «η εργατοϋπαλληλική τάξη θα υποστηρίξει την Κυβέρνηση στην πραγματοποίηση των σκοπών της» («Ριζοσπάστης», 5-11-1944 ).

    Από τη μεριά του, ο Παπανδρέου διαβεβαίωνε τους εκπροσώπους των εργαζομένων «ότι η κυβέρνηση πιστεύει σταθερά στη λαοκρατία και αποβλέπει στη δημιουργία του λαϊκού σοσιαλιστικού κράτους» («Ριζοσπάστης», 7-11-1944).

    Οπως ήταν επόμενο, το γενικότερο πρόβλημα της στρατηγικής του ΚΚΕ είχε άμεσο αντίκτυπο στην κατεύθυνση της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε σύσκεψη μεταξύ των εκπροσώπων της ΓΣΕΕ, των βιομηχάνων και των αρμόδιων υπουργών, υπό την προεδρία του Γ. Παπανδρέου (7 Νοέμβρη 1944), με αντικείμενο τη λειτουργία των εργοστασίων, ο Κ. Θέος, μιλώντας εξ ονόματος της ΓΣΕΕ, τόνισε μεταξύ άλλων:

    «Ο αγώνας των εργατών που έφερε εθνική ένωση δεν είχε σαν επιδίωξη να κάμει προνομιούχο τάξη την εργατική. Ο εργατικός κόσμος είναι έτοιμος με αυταπάρνηση να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια της ανασυγκρότησης».

    Διαβεβαίωσε ακόμη «ότι και οι εργάτες αναγνωρίζουν ότι και μεγάλο μέρος των βιομηχάνων έδειξε κατά το διάστημα της σκλαβιάς πατριωτική στάση». Ο υπουργός Εργασίας Μ. Πορφυρογένης, με τη σειρά του, τόνισε ότι «πρέπει να μην έχουμε προκαταλήψεις (...) και πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να μπούμε από την ανωμαλία στην ομαλότητα» («Ριζοσπάστης», 8-11-1944).

    Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός, ακόμα και ένοπλος, θα παραμένει εγκλωβισμένος στο αστικό πλαίσιο, από τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει σε αστική κυβέρνηση και δεν οργανώνει την αυτοτελή δράση της εργατικής τάξης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.
    Με πληροφορίες απο "Ρ" Θ. Λ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. https://prin.gr/2021/08/katotatos/ Οι Τροτσκιστές του ΝΑΡ θα τετραγωνίσουν τον κύκλο και θα κάνουν τον καπιταλισμό ...ανθρώπινο... στην 2α παρουσία. Τα εξαπτέρυγα της ...πασοκάρας... τρέχουν να ξεπλύνουν τα εγκλήματα της Αριστερής κυβέρνησης του σύριζα και του Καπιταλισμού. ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου