Δεν είμαι κριτικός της Τέχνης αλλά θέλω να μιλήσω μέσα από την καρδιά μου για ένα κορίτσι που παρακολουθώ από χρόνια.
Για την Πολυξένη Καράκογλου. Αυτό το πανέμορφο σεμνό πλάσμα που εκφράζει την αλήθεια του κάθε τραγουδιού με την “δική “της φωνή και μας δονεί με το επαναστατικό της ήθος, με την εκφρασμένη σε κάθε λέξη πίστη της στο περιεχόμενο του τραγουδιού.
Χωρίς καμία έπαρση, χωρίς άχρηστη βεβαιότητα αυταρέσκειας, αφοσιώνεται στο τραγούδι της και ομορφαίνει, συγκινεί, ενθουσιάζει με την ερμηνεία της όπως οι εμβληματικές προκάτοχοί της του τραγουδιού που προωθεί την πίστη για ένα καλύτερο κόσμο.
Χωρίς καμία ιδιοτέλεια, βγαλμένη από τα σπλάχνα της νεολαίας που βαδίζει μπροστά, σε κάθε ερμηνεία της, λιτά και χωρίς φιοριτούρες καταδεικνύει το μεγαλείο μιας Τέχνης δώρο γιά τον τελικό στόχο.
Πάντα τέτοια Πολυξένη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου