Οι αποφάσεις της Συνόδου του ΝΑΤΟ και οι δηλώσεις του γενικού γραμματέα του συνιστούν πολεμικό ανακοινωθέν προς τους λαούς, μαρτυρούν την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, ανάμεσα στη Ρωσία και στις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Η αποστολή μεγάλης ποσότητας σύγχρονων οπλικών συστημάτων, η δημιουργία 4 νέων ομάδων μάχης (battlegroups) σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία και Σλοβακία δίπλα στις προηγούμενες στις Βαλτικές χώρες και την Πολωνία, η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού επίγειων, αεροπορικών και θαλάσσιων στρατιωτικών δυνάμεων από τη Βαλτική Θάλασσα μέχρι τη Μεσόγειο, η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών από τις χώρες-μέλη του, που αποφάσισε η Σύνοδος του ΝΑΤΟ, αποδεικνύουν ότι μεγαλώνει ο κίνδυνος γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Η έγκριση από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης αυτών των αποφάσεων ενισχύουν τη συμμετοχή και εμπλοκή της Ελλάδας σ’ αυτό το μακελειό σε βάρος των λαών.
Απέναντι σ’ αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις η απάντηση του λαού είναι να δυναμώσει την πάλη του για να σταματήσει οποιαδήποτε εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για να μη χρησιμοποιούνται το ελληνικό έδαφος, η θάλασσα και ο αέρας ως πολεμικά ορμητήρια. Για να μη συμμετέχουν ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε αποστολές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ με κανέναν τρόπο ή πρόσχημα. Αυτή είναι η καλύτερη υπηρεσία που μπορούμε σήμερα να προσφέρουμε στον ουκρανικό λαό. Αυτή είναι η μόνη συνεπής πατριωτική στάση υπέρ του ελληνικού λαού και η αληθινή αλληλεγγύη στους λαούς της Ουκρανίας, της Ρωσίας και τους άλλους γειτονικούς λαούς.
Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ
https://www.ergatikosagwnas.gr/arthra/history/2898-25i-martiou-1821-i-anoiksi-ton-ethnon Τα κεντρίστικα οπορτουνιστικά βαρίδια του Κάουτσκι οι Μανιαδάκηδες με τις οπορτουνιστικές τους παπάτζες για δήθεν υποτέλεια εξάρτηση αποικία την στιγμή που απο το 1830 έχουμε καπιταλισμό που πέρασε στο ιμπεριαλιστικό στάδιο το 1882. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλακωθήκανε οι λύκοι στην "Σύνοδο Κορυφής" της ΕΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.in.gr/2022/03/25/world/synodos-koryfis-anapsan-ta-aimata-apoxorise-orgismenos-o-ispanos-prothypourgos/
Θα δούμε κι άλλα πολλά τέτοια.
Οσοι το χάψανε, πως ...στραβοκοιμήθηκε ο Πούτιν και είπε "α, να κάνω μιαν εισβολή στην Ουκρανία για να αναζωογονήσω την δημοφιλία μου", η ακόμη χειρότερα "για να ..αποναζιστικοποιήσω(!) την Ουκρανία", όπως διακινούν διάφορα "αριστερά" ζόμπι, θα προσγειωθούν σύντομα.
Ολο αυτό, που ζούμε, και που δεν ξεκίνησε το 2014, όπως συνηθίζουν να τονίζουν οι πιο "ψαγμένοι" "αντιϊμπεριαλιστές", παρά πολύ νωρίτερα, δεν είναι παρά μια κλιμάκωση της Γενικής Κρίσης του Καπιταλισμού.
Αν ανατρέξει κανείς στην Ιστορία των τελευταίων ~30 χρόνων, θα διαπιστώσει πως ο λεγόμενος "θρίαμβος" του Καπιταλισμού στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά η απελευθέρωση της ανοιχτής και χωρίς φραγμούς εκδήλωσης των αντιφάσεών του. Η παλινόρθωση του Καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ και τις Λ.Δ. όξυνε τα προβλήματα της καπιταλιστικής "ανάπτυξης" και συνακόλουθα θέριεψε τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, καθώς κάθε ιμπεριαλιστική αστική τάξη και κάθε ομάδα συμφερόντων, προσπαθεί να φορτώσει στους άλλους ιμπεριαλιστές τα τεράστια κόστη και της ζημιές αυτής της καταστροφικής ανάπτυξης.
Ξέρουμε πια πως "έχει τελειώσει το εδαφικό μοίρασμα της γης" και δεν υπάρχουν πλέον παρθένες εκτάσεις με καθυστερημένους λαούς, να προσφέρονται για "σκουπιδότοπους" αντιφάσεων, αποικιοκρατίες και "πίσω αυλές". Η "Δύση" τώρα συνειδητοποιεί, ότι ένα βασικό τμήμα των μέσων παραγωγής, οι πρώτες ύλες, έχει πια κόστος γι αυτήν. Η, εξίσου ιμπεριαλιστική πλέον, "Ανατολή" διεκδικεί τον δικό της ζωτικό χώρο, που φυσικά θα τον στερήσει από την "Δύση" - δε γίνεται αλλιώς, ο πλανήτης είναι σφαιρικός και όχι επίπεδος! Και όπου νάναι, αναπόφευκτα, μπαίνει στο παιχνίδι και η νεανική ήπειρος, η τεράστια Αφρική, με ένα εκρηκτικό ανθρώπινο δυναμικό και ακόμη πιο εκρηκτικά προβλήματα.
Θυμάμαι ο Κάστρο, ήδη από την δεκαετία των '70, προσπαθούσε, μάταια, να πείσει τους "αδεσμεύτους" να μπλοκάρουν τις πρώτες ύλες τους, να μην τις πλιατσικολογούν οι ιμπεριαλιστές, που τέτοιοι ήταν τότε μόνο η κυρίως οι "δυτικοί". Τζάμπα ο κόπος. Ο λόγος γνωστός. Οι "αδέσμευτοι" ήταν "μικροί" καπιταλιστές, που δε γούσταραν να χάσουν την κυριότητα της εκμετάλλευσης στους δικούς τους λαούς, και όσο τους επέτρεπαν οι "μεγάλοι". Αυτή η αντιπαράθεση απαιτούσε "μη καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης" σε συνεργασία με την ΕΣΣΔ. Και άρα, κομμουνιστικό κίνημα με συνείδηση της τέτοιας αποστολής του. Δεν μπορούσαν οι τριτοκισμικές αστικές τάξεις να ανταποκριθουν σε τέτοια καθήκοντα. Δυστυχώς οι κομμουνιστές τότε είτε δεν ξέρανε, είτε, αρκετοί, μάλλον κοροϊδεύαν κι άφηναν τα πράγματα να κυλήσουν στον "αυτόματο". Και κύλισαν με τον τρόπο, που όλοι είδαμε στη δεκαετία των '80.
Τώρα η ανθρωπότητα θα ζήσει την επίλυση ήδη παλαιών και κακοφορμισμένων προβλημάτων με πολύ δυσμενέστερους όρους, χωρίς, οργανωμένη σε σοσιαλιστικό στρατόπεδο, παρέμβαση του εργατικού κινήματος. Το τίμημα θα είναι πολύ πιο βαρύ και διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξή της. Πάνε να μας συνηθίσουμε στην "ιδέα" του πυρηνικού Αρμαγεδδόνα! Τα παράσιτα της Γής είναι για όλα "ικανοί"!
Οσοι έχουν μια στάλα συνείδηση, την ύστατη ετούτην ώρα, ας συνέλθουν και ας βοηθήσουν στην ανασυγκρότηση και την οργανωμένη δραστική παρέμβαση του κομμουνιστικού κινήματος, για να σωθεί ό,τι μπορεί να σωθεί.
https://cubaniagriega.blogspot.com/ ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΛΕΝΙΝ ήταν ...αντινεοφιλελεύθεροι.... και ο Σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ ...κατέρρευσε..... και πρέπει να μπούμε κάτω απο την σημαία του Ρωσικού Ιμπεριαλισμού σύμφωνα με τον οπορτουνιστικό συρφετό. Οι φασίστες μπροστά τους μοιάζουν αγγελούδια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή«Η εμφάνιση του διηπειρωτικού πυραύλου έκανε παρελθόν το σχετικό στρατηγικό άτρωτο των ΗΠΑ. Αλλαξε ο στρατηγικός συσχετισμός δύναμης, προς όφελος του σοσιαλιστικού στρατοπέδου» (Α. Γκρομίκο - Μπ. Πονομαριόφ στο: «Η ιστορία της εξωτερικής πολιτικής της ΕΣΣΔ»). Οι εξελίξεις διέψευσαν με τραγικότητα αυτές τις εκτιμήσεις (στη φωτογραφία συγκρότημα πυραύλων «S300»)
ΔιαγραφήΤο Κόμμα μας μελετά την Ιστορία, τόσο τη δική του, όσο και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Ξεκινά από την αφετηρία πως οι κομμουνιστές, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και σε όλον τον κόσμο, πρέπει με κριτική ματιά να μελετήσουν την Ιστορία (και αυτή των διεθνών σχέσεων του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους), για να αντλήσουν χρήσιμα συμπεράσματα για το παρόν και το μέλλον του κομμουνιστικού κινήματος. Παρακάτω θα αναφερθούμε σε ορισμένα από αυτά, που βέβαια δεν ήταν κάποια λάθη της εξωτερικής πολιτικής της ΕΣΣΔ, αλλά θεωρητικά λάθη ή λάθη στις εκτιμήσεις του ΚΚ της Σοβιετικής Ενωσης, που στη συνέχεια επηρέασαν και την εξωτερική πολιτική της ΕΣΣΔ.
«Ειρηνική συνύπαρξη» και διαίρεση των αστικών δυνάμεων
Το ΚΚΕ, μετά από μελέτη της Ιστορίας της ΕΣΣΔ, έχει εκτιμήσει πως «η γραμμή της "ειρηνικής συνύπαρξης", όπως αναπτύχθηκε τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, ως ένα βαθμό στο 19ο (Οκτώβρης 1952) και κυρίως στο 20ό Συνέδριο του KKΣE (1956), αναγνώριζε την καπιταλιστική βαρβαρότητα και επιθετικότητα για τις ΗΠΑ και την Αγγλία, για ορισμένα τμήματα της αστικής τάξης και των αντίστοιχων πολιτικών δυνάμεων στα δυτικοευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη, όχι όμως ως σύμφυτο στοιχείο του μονοπωλιακού καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού. Eτσι επέτρεψε την καλλιέργεια ουτοπικών αντιλήψεων ότι είναι δυνατόν ο ιμπεριαλισμός να αποδεχθεί μακροπρόθεσμα τη συμβίωση με δυνάμεις που έσπασαν την παγκόσμια κυριαρχία του»1. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Το φράγμα Ασουάν κατασκευάστηκε από το Σύμφωνο Οικονομικής Αλληλοβοήθειας. Σε πολλές περιπτώσεις η βιομηχανική ανάπτυξη των αναπτυσσόμενων χωρών στηρίχτηκε από τις επωφελείς οικονομικές τους σχέσεις με την ΕΣΣΔ και άλλες χώρες του ΣΟΑ. Ωστόσο αυτή η ανάπτυξη συνεπαγόταν και ενίσχυση των εγχώριων αστικών δυνάμεων
ΔιαγραφήΒεβαίως, είναι άλλο πράγμα το καθήκον που από την αρχή έμπαινε στη σοβιετική διπλωματία, να αξιοποιήσει κάθε «χαραμάδα», κάθε «ρήγμα», κάθε αντίθεση ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με στόχο να επωφεληθεί η ΕΣΣΔ από αυτές και να ενισχυθεί, κι άλλο ο θεωρητικός «διαχωρισμός των ιμπεριαλιστικών κέντρων σε φιλειρηνικά και φιλοπόλεμα»2.
Οι εξελίξεις έδειξαν πως κι εκείνες οι αστικές δυνάμεις που εμφανίζονταν ως «φιλειρηνικές» και «δημοκρατικές» δεν δίστασαν να πραγματοποιήσουν εξίσου μεγάλα εγκλήματα σε βάρος των λαών, για να διασφαλίσουν τα κέρδη των μονοπωλίων τους και την εξουσία τους. Η πραγματικότητα έδειξε πως ο ιμπεριαλισμός - σύμφυτο στοιχείο του οποίου είναι και ο πόλεμος - χρησιμοποιεί τις διακρατικές συμφωνίες κατά το δοκούν και δεν πρέπει να υπάρχουν στους λαούς αυταπάτες για τις δήθεν «ειρηνικές» προθέσεις του. Εξακολουθούν να είναι επίκαιρες οι θέσεις του Λένιν: «Τα συνθήματα του πασιφισμού, του διεθνούς αφοπλισμού στις συνθήκες του καπιταλισμού, των δικαστηρίων διαιτησίας κ.τ.λ. δεν είναι μόνο αντιδραστική ουτοπία, αλλά και αποτελούν ανοιχτή εξαπάτηση των εργαζομένων, που αποσκοπεί στον αφοπλισμό του προλεταριάτου και στην απόσπασή του από το καθήκον του αφοπλισμού των εκμεταλλευτών. Μόνο η προλεταριακή, η κομμουνιστική επανάσταση μπορεί να βγάλει την ανθρωπότητα από το αδιέξοδο που δημιούργησε ο ιμπεριαλισμός και οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι. Οποιες κι αν είναι οι δυσκολίες της επανάστασης και οι πιθανές προσωρινές αποτυχίες της, ή τα κύματα της αντεπανάστασης, η τελική νίκη του προλεταριάτου είναι αναπόφευκτη» 3.https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9533994 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ