Επιλογή γλώσσας

Δευτέρα 11 Απριλίου 2022

Tρέχουν να σωθούν οι Αζοφίτες


Συγκλονιστικές εικόνες έρχονται στην δημοσιότητα από την Μαριούπολη με τους μαχητές του Αζόφ να τρέχουν πανικόβλητοι να σωθούν προς το λιμάνι της πόλης ενώ οι ρωσικές βόμβες πέφτουν βροχή δίπλα τους.

Η πόλη έχει καταστραφεί ολοκληρωτικά. Δείτε την χρήση πυροβολικού εντός της πόλης.

Οι Ρώσοι τους βομβαρδίζουν με πυροβολικό BM-21 Grad, ενώ συνδράμει και η ρωσική Αεροπορία.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το κέντρο της πόλης έχει εκκαθαριστεί πλήρως από τις δυνάμεις του Αζόφ και στοιχεία του ουκρανικού Στρατού ενώ έχει υψωθεί η ρωσική σημαία στο Αρχηγείο της ουκρανικής SBU.

Δυνάμεις του Αζόφ έχουν οπισθοχωρήσει προς το λιμάνι της πόλης και στην Ζώνη Azovstal όπου έχουν εισέλθει ρωσικές δυνάμεις και μάχονται μέσα στο βιομηχανικό σύμπλεγμα.

Πληροφορίες αναφέρουν πως οι Ρώσοι ελέγχουν την γέφυρα που οδηγεί στο Azovstal με συνέπεια να έχει διακοπεί η σύνδεση του βιομηχανικού συμπλέγματος με άλλα μέρη της πόλης.

                                Στο βίντεο οι Αζοφίτες προσπαθούν να διαφύγουν εν μέσω πυρών

 
Οι πληροφορίες που έρχονται από την Μόσχα δεν είναι καλές για τις δυνάμεις του Αζόφ. Οι Ρώσοι αντιμετώπιζαν ένα συγκεκριμένο δίλημμα εδώ και ημέρες:

Αν θα έπρεπε να στείλουν δυνάμεις μέσα στο βιομηχανικό σύμπλεγμα και να εξολοθρεύσουν τις δυνάμεις του Αζόφ με ότι αυτό συνεπάγεται πχ απώλειες στρατιωτών ή αν θα έπρεπε να βομβαρδίσουν ανηλεώς την περιοχή ισοπεδώνοντας τις δυνάμεις του Αζόφ.

Με τον τρόπο αυτό δεν θα καταγράψουν απώλειες αλλά θα καταστραφεί όλη η βιομηχανική υποδομή της πόλης που είναι απαραίτητη τόσο για την ανοικοδόμηση της Μαριούπολης όσο και για το νέο κρατίδιο που αυτή θα ενταχθεί.

Τώρα έρχονται πληροφορίες πως η ρωσική Αεροπορία έχει ανοίξει τις αποθήκες και τα στρατηγικά βομβαρδιστικά Tu 22M3 ετοιμάζονται να βομβαρδίσουν τις δυνάμεις του Αζόφ με βόμβες ελεύθερης πτώσης FAB 3000 και εκρηκτική κεφαλή 1.400 κιλών

Οι βόμβες αυτές βρίσκονται σε στρατηγική αποθήκευση καθώς κατασκευάστηκαν τo 1946.

Οι FAB-3000-M46 έχουν σχεδιαστεί να βομβαρδίζουν βιομηχανικές εγκαταστάσεις, υπόγειες εγκαταστάσεις, φράγματα. Η τελευταία φορά που χρησιμοποιήθηκε η βόμβα αυτή ήταν στο Αφγανιστάν.

Ταυτόχρονα επιβεβαιώνεται η πληροφορία πως ο ρωσικός Στρατός έχει μεταφέρει και αυτοκινούμενους όλμους 240 mm 2S4 Tyulpan στην Μαριούπολη.

Το όπλο αυτό αναπτύχθηκε στη σοβιετική εποχή για την καταστροφή οχυρώσεων, καθώς και στόχων που άλλα πυροβολικά δεν μπορούν να καταστρέψουν.

Δείτε βίντεο από τις μάχες στην Μαριούπολη

 

Footage of battles involving Chechen units in Mariupol.#Ukraine #Russia #TPYXA pic.twitter.com/o7bJ9sjyfG

ТРУХА⚡️English (@TpyxaNews) April 7, 2022

Russian forces have captured the bridge leading to the Azovstal complex in #Mariupol city. This means Ukrainian forces who are dug inside Azovstal complex have been cut off from other parts of city which they control. #Russia #Ukraine pic.twitter.com/douhSqwj6d

— Instant Reporter (@InstantReporter) April 7, 2022

Αρθρογράφος: Bασίλης Καπούλας warnews247

.......και για να μην ξεχνιόμαστε

 

Οι τελευταίες εξελίξεις του ιμπεριαλιστικού πολέμου

 Ρώσοι νεοναζί

   Οι φασίστες στην Ουκρανία και οι πάτρονές τους 

14 σχόλια:

  1. Γκλεμπ Λιασένκο: Ο Ουκρανός μπλόγκερ που συνελήφθη για «εσχάτη προδοσία»
    Η πρόσφατη σύλληψη από τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες SBU με την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας» του Γκλεμπ Λιασένκο, γνωστού μπλόγκερ και παρουσιαστή πολιτικής στήλης στο κανάλι Klymenko Time για ένα σχόλιο που δεν άρεσε στη «δημοκρατική» κυβέρνηση της χώρας, ελάχιστα κοινοποιήθηκε στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Η υπόθεση αυτή, για την οποία ο Λιασένκο κινδυνεύει με ποινή 15ετούς φυλάκισης, επαναφέρει στο προσκήνιο τον ρόλο που καλείται να έχει ο Τύπος στην φιλέρευνη και πραγματικά κριτική εκτίμηση των γεγονότων κι όχι απλά στην αξιολογική (και συχνά στην υποκειμενική) διατίμησή τους.
    ....
    https://www.imerodromos.gr/gklemp-liasenko-o-oukranos-mplogker-pou-sunelhfthh-gia-eschath-prodosia/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι φασίστες είναι πατριώτες και πολεμάνε για την πατρίδα

    Τι κάνω λάθος δεν είναι;

    Τι είναι σαν τους δικούς μας τα Ταγμάτων Ασφαλείας;
    1

    Ενδεικτικά παραδείγματα της εγκληματικής δράσης των ελληνόφωνων Ταγμάτων Ασφαλείας αποτελούν μεταξύ άλλων οι μαζικές δολοφονίες: 283 ανάπηρων του ελληνοϊταλικού πολέμου (30/11/1943), 118 κατοίκων στο Μονοδένδρι Λακωνίας (Νοέμβρης 1944), 280 κατοίκων στην Κλεισούρα Καστοριάς (Απρίλης 1944), 120 κατοίκων στο Αγρίνιο (15/4/1944), 468 κατοίκων σε Πύργους και Μεσόβουνο Κοζάνης (24-25/4/1944), 110 κομμουνιστών ως αντίποινα για το θάνατο 2 γερμανών αξιωματικών (2/5/1944), 86 κατοίκων στη Λίμνη Αρκαδίας (23/5/1944), 200 αντιστασιακούς στα Λιόσια Αττικής (6/7/1944), 315 ατόμων στο μπλόκο της Κοκκινιάς (17/8/1944), 146 κατοίκους στο Χορτιάτη Θεσ/νίκης (2/9/1944).

    https://gkagkarin.blogspot.com/2019/07/blog-post_538.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 2
      «εμή η μη κομμουνισταί δεν χτιπάμε τους Γερμανούς δεν έχομε τίποτα με τα Γερμανικά στρατεύματα. Μόνο εμης πολεμάμε τους κομμουνιστάς και αμήτες. Εμείς οι καθαρί φασιστέ δεν σας πειράζομη ποτέ. Έχετε το λόγω της ελληνικής μας τιμής…. Κύριε Φρούραρχε σας κάνω έκλισι δια τον ελληνικόν, να σκοτόνιτε και να τιμορίτε τους κομμουνιστέ και όχι όλους τους έλλινας, διότι δεν ύμαστε όλη εχθρί σας και πάλην σας δίδομε τον λόγον μας ότι δεν πιράζομε Γερμανούς στρατιώτας». [Ιδιόχειρη αναφορά του Κώστα Βόιδαρου (οπλαρχηγού του Ζέρβα και αρχηγού ομάδας "κυνηγών" στον εμφύλιο), που έστειλε τον Νοέμβριο του 1943 στον Γερμανό Φρούραρχο της Άρτας]

      https://gkagkarin.blogspot.com/2022/04/blog-post_10.html?showComment=1649581660741#c7553878452218519246

      Διαγραφή
    2. 3
      Χαρακτηριστική είναι η αναφορά στην συμφωνία, στις 9/2/1944, των Ναζί με τον ΕΔΕΣ. Γράφει σχετικά ο αρχηγός του Γεν. Επιτελείου της Ε’ Στρατιάς Σμιτ-Ριχμπεργκ προς τον ανώτατο διοικητή Νοτιοανατολικής Ευρώπης (13/6/1944):
      «Η εθνικοδημοκρατική κατεύθυνση (ΕΔΕΣ) εξακολουθεί να διαβεβαιώνει τις γερμανικές αρχές κατοχής για τη νομιμοφροσύνη της ώστε άθικτη να προετοιμαστεί για τον επερχόμενο στρατιωτικό και πολιτικό αγώνα για την εξουσία» (Κεντρ. Κρατεία Αρχεία του Πότσνταμ, «Ριζοσπάστης» 26/9/1982).

      Διαγραφή
    3. 4. Η στρατηγική του ΚΚΕ αρχικά στηρίχτηκε στη λαθεμένη ανάλυση του Κόμματος, αναφορικά με τη σχετική καθυστέρηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, στην αντίληψη ότι η εθνική ανεξαρτησία (απαλλαγή της Ελλάδας από την ξένη εξάρτηση) αποτελούσε προϋπόθεση για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων για το πέρασμα στον σοσιαλισμό.

      Θεωρούσε ως ενδοτισμό μέρους των αστικών πολιτικών δυνάμεων και της βασιλείας τη διαχρονική συμμαχία της αστικής τάξης με την Αγγλία, την πολιτική προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και συμμετοχής σε μια ευρύτερη αγορά.

      Εκτιμούσε ότι οι ξένες επενδύσεις ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησης της χώρας, και μάλιστα παράγοντας καθυστέρησης στην ανάπτυξη του καπιταλισμού. Χαρακτήριζε ως υποτέλεια τη στάση της αστικής τάξης και όχι ως στρατηγική συμμαχιών της σε συνθήκες ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Εξαιτίας όλων των παραπάνω και στη συνέχεια και της στρατηγικής του αντιφασιστικού μετώπου, η ταξική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας υποτάχτηκε στην «εθνική ενότητα».

      Το ΚΚΕ δεν αντιμετώπισε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, αλλά αποσυνέδεσε την πάλη ενάντια στους κατακτητές από την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Ανεξάρτητα από την ονομασία που έδινε στο λεγόμενο «μεταβατικό στάδιο» προς τον σοσιαλισμό (λαϊκή δημοκρατία ή λαοκρατία) ή στη λεγόμενη μεταβατική κυβέρνηση (αντιφασιστική, δημοκρατική), εξ αντικειμένου εγκλώβιζε τη λαϊκή πάλη σε μια μορφή της αστικής εξουσίας, έστω της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας.


      Στην περίοδο 1941 - 1944 υπήρξε ξένη κατοχή, αναστολή της εθνοκρατικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Το ζήτημα της ανεξαρτησίας αφορούσε και την εργατιά - αγροτιά, αλλά και την αστική τάξη και το Παλάτι, από τη σκοπιά της θέσης που είχαν στη νομή της αστικής εξουσίας.

      Η δράση κατά της ξένης κατοχής ήταν συνυφασμένη με το ταξικό συμφέρον κάθε κοινωνικής δύναμης. Ο απελευθερωτικός αγώνας ή θα συνδεόταν με τον αγώνα κατάκτησης - εδραίωσης της εργατικής εξουσίας και των συμμάχων της, οπότε θα καταργούνταν γενικά οι σχέσεις ανισοτιμίας και εξάρτησης, ή θα οδηγούσε στην εδραίωση της αστικής εξουσίας με νέους, καλύτερους ή χειρότερους όρους, όσον αφορά τη θέση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

      Ο πόλεμος του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τη γερμανική διοίκηση, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε και η ένοπλη σύγκρουση με τις μη γερμανόφιλες αστικές δυνάμεις, τον ΕΔΕΣ, την ΕΚΚΑ κ.ά.

      Ωστόσο, όσες φορές το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες ένοπλα (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ κ.ά.), το έκανε με κεντρικό άξονα τις παρασπονδίες τους στον αντικατοχικό αγώνα. Δεν τις αντιμετώπισε ως αντίπαλες ταξικές δυνάμεις με τη στήριξη της Βρετανίας.

      Το ΚΚΕ, και στη συνέχεια οι λαϊκές δυνάμεις, δεν ήταν προετοιμασμένο για ν' αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα τις μέρες της Απελευθέρωσης. Παρά το γεγονός ότι ο λαός ήταν οπλισμένος, έγινε ουρά των εξελίξεων που το άρμα τους έσυραν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις.https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/ko.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    4. Η πείρα διδάσκει

      Η συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην αστική κυβέρνηση του 1944 αποτελεί απτό παράδειγμα για το πόσο ουτοπικός είναι ο ισχυρισμός ότι χάρη στη μαχητικότητα και τη συνέπεια του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι δυνατό μία τέτοια κυβέρνηση να ακολουθήσει φιλολαϊκό δρόμο ή - σε κάθε περίπτωση - να πάρει τουλάχιστον κάποια μέτρα υπέρ του λαού και ν' ανοίξει σιγά - σιγά τον δρόμο για έναν ευνοϊκότερο συσχετισμό στην πάλη για το σοσιαλισμό. Αντίθετα με αυτήν την ανεδαφική προσμονή, η πείρα και εκείνης της περιόδου διδάσκει ότι η συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις - σε πείσμα των πιο καλών προθέσεων - γίνεται φραγμός στη λαϊκή πάλη και οδηγεί σε πισωγύρισμα με αρνητικές επιπτώσεις και για πολλά χρόνια.

      Στο πλαίσιο της συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση, δεν είναι δυνατό να υπάρξουν επωφελείς για το λαό συμβιβασμοί, από τη στιγμή που το ΚΚ έχει κάνει ήδη την πρώτη και θεμελιώδη υποχώρηση, προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτήν την κυβέρνηση: Εχει παραιτηθεί από την πάλη για την εργατική εξουσία και συνεπώς από τον στόχο της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής.

      Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ χρεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα μη φιλολαϊκά μέτρα που πάρθηκαν αυτήν την περίοδο, χάριν των αναγκών της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης, όπως επίσης και την αποτυχία άλλων μέτρων, για παράδειγμα στο μέτωπο της καταπολέμησης της ανεργίας, του πληθωρισμού. Ταυτόχρονα, εφόσον οι ΕΑΜικοί υπουργοί αντιμετώπιζαν τα ζητήματα «από τα πάνω», ο λαϊκός παράγοντας υποτιμήθηκε ή ακόμα και τέθηκε στο περιθώριο.

      Στις 15 Οκτώβρη 1944, η ΚΕ του Εργατικού ΕΑΜ ανέλαβε καθήκοντα προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σκοπό την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τη διενέργεια αρχαιρεσιών στα συνδικάτα και τη σύγκληση ενός πραγματικού συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Σημειώνεται ότι στις 18 Αυγούστου 1944 η ΚΕ του ΕΕΑΜ αποφάσισε το ΕΕΑΜ να χρησιμοποιεί «από δω και στο εξής τον τίτλο Γενική Συνομοσπονδία των Εργατών της Ελλάδας» με 16μελή Διοίκηση («Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης», τόμ. Α', εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 200).

      Αυτήν την περίοδο η ΓΣΕΕ διακήρυττε πως «η εργατοϋπαλληλική τάξη θα υποστηρίξει την Κυβέρνηση στην πραγματοποίηση των σκοπών της» («Ριζοσπάστης», 5-11-1944 ).

      Από τη μεριά του, ο Παπανδρέου διαβεβαίωνε τους εκπροσώπους των εργαζομένων «ότι η κυβέρνηση πιστεύει σταθερά στη λαοκρατία και αποβλέπει στη δημιουργία του λαϊκού σοσιαλιστικού κράτους» («Ριζοσπάστης», 7-11-1944).

      Οπως ήταν επόμενο, το γενικότερο πρόβλημα της στρατηγικής του ΚΚΕ είχε άμεσο αντίκτυπο στην κατεύθυνση της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε σύσκεψη μεταξύ των εκπροσώπων της ΓΣΕΕ, των βιομηχάνων και των αρμόδιων υπουργών, υπό την προεδρία του Γ. Παπανδρέου (7 Νοέμβρη 1944), με αντικείμενο τη λειτουργία των εργοστασίων, ο Κ. Θέος, μιλώντας εξ ονόματος της ΓΣΕΕ, τόνισε μεταξύ άλλων:

      «Ο αγώνας των εργατών που έφερε εθνική ένωση δεν είχε σαν επιδίωξη να κάμει προνομιούχο τάξη την εργατική. Ο εργατικός κόσμος είναι έτοιμος με αυταπάρνηση να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια της ανασυγκρότησης».

      Διαβεβαίωσε ακόμη «ότι και οι εργάτες αναγνωρίζουν ότι και μεγάλο μέρος των βιομηχάνων έδειξε κατά το διάστημα της σκλαβιάς πατριωτική στάση». Ο υπουργός Εργασίας Μ. Πορφυρογένης, με τη σειρά του, τόνισε ότι «πρέπει να μην έχουμε προκαταλήψεις (...) και πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να μπούμε από την ανωμαλία στην ομαλότητα» («Ριζοσπάστης», 8-11-1944).

      Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός, ακόμα και ένοπλος, θα παραμένει εγκλωβισμένος στο αστικό πλαίσιο, από τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει σε αστική κυβέρνηση και δεν οργανώνει την αυτοτελή δράση της εργατικής τάξης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.
      Με πληροφορίες απο "Ρ" Θ. Λ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    5. Μπορούσαν, άραγε, το ΕΑΜ - ΚΚΕ να καταλάβουν την εξουσία τις μέρες της Απελευθέρωσης της Αθήνας (12 Οκτώβρη 1944); Παρότι η Ιστορία δεν γράφεται με υποθετικά σχήματα, το ερώτημα στην πραγματικότητα μεταφράζεται αν το ΚΚΕ έπρεπε να πάρει την εξουσία, αν είχε την ανάλογη προετοιμασία, και η απάντηση είναι σαφώς πως ναι. Η κατάκτηση της εργατικής εξουσίας όμως προϋπέθετε διαχωρισμό των ΕΑΜικών δυνάμεων από τους πολιτικούς και στρατιωτικούς στόχους των «συμμάχων» και της κυβέρνησης Παπανδρέου, γεγονός που θα όξυνε πολύ περισσότερο την ταξική πάλη. Προϋπέθετε ακόμα αναδιάταξη των συμμαχιών μέσα στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ σε βάση επαναστατική και μετατροπή των φύτρων εξουσίας (λαϊκός στρατός, λαϊκή δικαιοσύνη) σε όργανα της επαναστατικής δράσης. Επρεπε να προετοιμαστεί το Κόμμα και ισχυρές λαϊκές δυνάμεις για την εφαρμογή σχεδίου κατάληψης της Αθήνας, μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Αυτό, σε συνδυασμό με αντίστοιχη δράση και συγκέντρωση δυνάμεων για την κατάληψη και άλλων βασικών αστικών κέντρων της χώρας, ιδιαίτερα της Θεσσαλονίκης. Το Κόμμα μας όμως ήταν ιδεολογικά - πολιτικά ανέτοιμο για να διαμορφώσει τέτοιες εξελίξεις.

      Το στάδιο της αστικοδημοκρατικής επανάστασης, που είχε χαράξει η 6η Ολομέλεια (και επικύρωσε λίγο αργότερα το 5ο Συνέδριο του ΚΚΕ), αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία προσαρμόστηκε η στρατηγική του «αντιφασιστικού μετώπου», που υιοθέτησε το 6ο Συνέδριο του ΚΚΕ1 (Δεκέμβριος 1935), σύμφωνα με τις Αποφάσεις του 7ου Συνεδρίου της ΚΔ (Ιούλιος - Αύγουστος 1935). Η στρατηγική των αντιφασιστικών μετώπων πάλης καθώς και προηγούμενες αποφάσεις της ΚΔ στηρίζονταν στην ανάλυση ότι «...οι εργαζόμενες μάζες σε μια σειρά καπιταλιστικές χώρες είναι υποχρεωμένες σήμερα να διαλέξουν συγκεκριμένα όχι ανάμεσα στη δικτατορία του προλεταριάτου και στην αστική δημοκρατία, αλλά ανάμεσα στην αστική δημοκρατία και το φασισμό»2.

      Η στρατηγική του 7ου Συνεδρίου υλοποιήθηκε και πριν τον πόλεμο και η εμπειρία από την εφαρμογή της ήταν αρνητική, αφού υπέστη ταπεινωτικό πλήγμα στη Γαλλία και στην Ισπανία. Πρόκειται για δύο χώρες όπου σχηματίστηκαν κυβερνήσεις του Λαϊκού Μετώπου, στην πρώτη με τη στήριξη του ΚΚ Γαλλίας προς την κυβέρνηση του σοσιαλιστή Λεόν Μπλουμ και στη δεύτερη με τη συμμετοχή του ΚΚ Ισπανίας στην κυβέρνηση του Λάργκο Καμπαλέρο. Κατά τον εμφύλιο πόλεμο, η γαλλική κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου απαγόρευσε την εξαγωγή όπλων για τον εξοπλισμό του Δημοκρατικού Στρατού Ισπανίας και σε συνεννόηση με τη Βρετανία ζήτησε από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ν' ακολουθήσουν απέναντι στην Ισπανία πολιτική «ουδετερότητας», την ίδια στιγμή που η Γερμανία και η Ιταλία τροφοδοτούσαν τον Φράνκο με τεράστιας ισχύος πολεμικά μέσα και στρατό! Αμέσως μετά το 7ο Συνέδριο της ΚΔ και πριν το 6ο Συνέδριο του ΚΚΕ, η 4η Ολομέλεια της ΚΕ (27-28 Σεπτεμβρίου 1935) αποφάσισε ότι «...το ΚΚΕ συνεργάζεται όχι μόνο με τα σοσιαλιστικά και τα αγροτικά κόμματα (...) αλλά και όλα τα άλλα κόμματα (...) που στέκονται σε μια ελάχιστη δημοκρατική - αντιφασιστική βάση (...) όπως των Φιλελευθέρων». 3https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11036664 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  3. Μερικά παραδείγματα των "δικών" μας ναζί στον πόλεμο

    https://gkagkarin.blogspot.com/2020/05/blog-post_110.html

    https://gkagkarin.blogspot.com/2020/07/ss.html

    https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/blog-post_65.html

    https://gkagkarin.blogspot.com/2020/10/blog-post_813.html

    https://gkagkarin.blogspot.com/2021/10/blog-post_8230.html

    https://gkagkarin.blogspot.com/2020/07/ss.html

    ΔΣΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ποιος ήταν ο παππούς τους;

    https://gkagkarin.blogspot.com/2022/01/blog-post_674.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φασισμός είναι το μακρύ ανοιχτά δολοφονικό χέρι της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα βασικά συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής δίδυμο αδερφάκι των φορέων όλων των οπορτουνιστικών απόψεων που υπηρετούν τον ίδιο σκοπό με λύσσα και φαινομενικά αντίθετους ρόλους. ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Ποια είναι τΤου Αδόλφου τα εγγόνια;

      Του Αδόλφου τα εγγόνια, η σαβούρα του ντουνιά,
      κάνουνε πως δε θυμούνται του παππού τους τον νταλκά.
      Του ’45 Απρίλης κι ο Αδόλφος με λυγμό:
      «Ρε τι μου ‘κανε ο Στάλιν με τον Κόκκινο Στρατό,
      το σφυρί έχω στο κεφάλι, το δρεπάνι στο λαιμό».
      ...
      https://gkagkarin.blogspot.com/2020/10/youtube.html

      Διαγραφή
    3. Η ΕΣΣΔ με τον Κόκκινο στρατό απέσπασε 7 χώρες απο τον καπιταλισμό δίνοντας τη δυνατότητα στους λαούς να οικοδομήσουν Σοσιαλισμό. Η Οπορτουνιστική αντεπανάσταση λούφαξε σαμπόταρε την γρήγορη εδραίωση του Σοσιαλισμού και περίμενε την 5η Μάρτη του 1953 για την ΕΠΙΣΗΜΗ επικράτηση στην ΕΣΣΔ με τον ...θάνατο... του ΣΤΑΛΙΝ.... Στο κόμμα των Μπολσεβίκων ο συσχετισμός είχε αλλάξει υπέρ του οπορτουνισμού το 1945 λόγω των απωλειών του πολέμου https://www.kke.gr/article/Apofasi-toy-18oy-Synedrioy-toy-KKE-gia-to-Sosialismo/

      Διαγραφή
    4. Η επανέκδοση της ΚΟΜΕΠ και η κυκλοφορία της κανονικά σε μηνιαία βάση πραγματοποιήθηκε το Μάη του 1942 (αριθμ. φύλλου 1), ενώ είχε προηγηθεί ένα και μοναδικό τεύχος τον Οκτώβρη 1941 με τον τίτλο «ΛΑΪΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ, θεωρητικό όργανο της ΚΕ (Ν) του Κομμουνιστικού Κόμματος (ΕΤΚΔ)». Σε άρθρο της Σύνταξής του, με τίτλο «Η επανέκδοσή μας, το ιδεολογικό μας μέτωπο», αναφερόταν:

      «Μέσα στο νεφέλωμα της παλλαϊκής εξέγερσης ο ηγετικός ρόλος του προλεταριάτου είναι καθορισμένος από την ιστορία την ίδια. Μα με τον κατηγορηματικό όρο να μπορέσει το προλεταριάτο να παρατάξει επικεφαλής την αποφασιστική φωτισμένη πρωτοπορία του το Κομμουνιστικό Κόμμα. Και Κομμουνιστικό Κόμμα χωρίς ξεκαθαρισμένη γραμμή, χωρίς θεωρητική σιγουριά βασισμένη στη διαλεχτική και όχι δογματική μελέτη του μαρξισμού - λενινισμού δεν γίνεται».https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/100_0171760078.html Η ...διαλεχτική..... του οπορτουνισμού που κατέστρεψε τα πάντα παγκόσμια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    5. .....Ο Ζ.Λ.Μελανσόν έδειξε τι μπορεί να καταφέρει μια σύγχρονη μη δογματική Αριστερά που είναι ντυμένη στα εθνικά της χρώματα και προτείνει μια έξυπνη και ρεαλιστική εναλλακτική πολιτική. https://iskra.gr/z-l-melanson-thetiki-ekplixi-ton-eklogon-min-psifisete-tin-lepen/........ Εδειξε πως ο οπορτουνισμός όλων των αποχρώσεων εγκλωβίζει το λαό στον καπιταλισμό τον οποίο ξεπλένει μαζί με το δίδυμο αδερφάκι του τον φασισμό. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου