Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους

Προχθές η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε την επιθετική κι επικίνδυνη Ελληνοαμερικανική Συμφωνία, που ανανεώνεται επ΄ αόριστον και απογειώνει την εμπλοκή της χώρας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, μετατρέποντάς την παράλληλα σε στόχο αντιποίνων, όπως έχει προειδοποιήσει η ρωσική ηγεσία.

Διατηρεί κι αναβαθμίζει τις ήδη υπάρχουσες βάσεις. Επεκτείνει τις επιχειρησιακές δυνατότητες της Σούδας, δημιουργεί νέες στην Αλεξανδρούπολη, στο Λιτόχωρο, στο Στεφανοβίκειο, στη Λάρισα, προσδένει ακόμη πιο στενά τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.

Η κυβέρνηση πάτησε στο στρωμένο έδαφος που βρήκε από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που έδωσε όρκους "αγάπης" με τους μακελάρηδες των λαών, εγκαινίασε τον "Στρατηγικό Διάλογο" με τις ΗΠΑ, έδωσε το πράσινο φως για τις βάσεις στην Αλεξανδρούπολη κι αλλού.

Τα κόμματα αυτά, όπως και το ΚΙΝΑΛ που επίσης ψήφισε τη Συμφωνία, φέρουν βαριές ευθύνες και θα πρέπει να βρουν απέναντί τους το λαό που πραγματικά ανησυχεί για τις επικίνδυνες αυτές εξελίξεις. Η εμπλοκή της Ελλάδας στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς βαθαίνει ολοένα και περισσότερο.

Η Ελλάδα έρχεται πρώτη – ως προς το ποσοστό ΑΕΠ – στις δαπάνες για ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς. Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις συμμετέχουν σε δεκάδες αποστολές στο εξωτερικό. Πρόσφατα, μάλιστα, η κυβέρνηση έστειλε τμήμα τους στη Μοζαμβίκη! Ενώ προετοιμάζεται να στείλει και στη Βουλγαρία, στο πλαίσιο σχηματισμών της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ.

Η συζήτηση στη Βουλή αποκαλύπτει τη στρατηγική σύμπλευση της κυβέρνησης της ΝΔ με τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντισμού που – παρά τις όποιες επιμέρους διαφωνίες – συντάσσονται μέχρι κεραίας με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ. Φάνηκε γι’ ακόμη μια φορά ότι συμφωνούν με την ουσία της Συμφωνίας. Οι ενστάσεις που πρόταξαν επικέντρωναν στην ξαναζεσταμένη σούπα των δήθεν "ανταλλαγμάτων", που ανακυκλώνεται από το 1990 μέχρι σήμερα. Αλήθεια, ποιο αντάλλαγμα μπορεί να ξεπλύνει τις βαριές συνέπειες της ελληνικής εμπλοκής σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους που αιματοκυλούν λαούς, που δημιουργούν κύματα ξεριζωμένων; Τι σχέση έχουν τα συμφέροντα του λαού με τους επιχειρηματικούς κι ενεργειακούς σχεδιασμούς που πάνε χέρι – χέρι με τη φωτιά του πολέμου;

Οι εξελίξεις είναι επικίνδυνες και χρειάζεται να σημάνει συναγερμός. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ανάμεσα σε ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ με τη Ρωσία μαίνεται για περισσότερο από δυο μήνες. Η όξυνση των ανταγωνισμών και η καύσιμη ύλη που συγκεντρώθηκε τα προηγούμενα χρόνια, οι εξελίξεις στο πεδίο του πολέμου, η τεράστια συγκέντρωση δύναμης πυρός, οι δεκάδες πολεμικές ασκήσεις, προοιωνίζουν τη γενίκευση του πολέμου.

Κόντρα στο μονομπλόκ των κομμάτων του ευρωατλαντισμού, που παρουσιάζουν ως τάχα "σωστή πλευρά της ιστορίας" τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών και επιχειρηματικών ομίλων που ματώνουν τους λαούς για να μεγαλώνουν τα κέρδη τους, εμείς τασσόμαστε με την πλευρά των λαών και της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών τους, ώστε να μπορούν να ζουν ειρηνικά, με σχέσεις φιλίας, αλληλεγγύης, αμοιβαίου οφέλους. Αυτή είναι η διέξοδος που απαντά στο σήμερα, δίνει κατεύθυνση και προοπτική στην πάλη του αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού κινήματος, συνολικά του λαϊκού κινήματος.

Γι’ αυτό κι έχει μεγάλη αξία να δυναμώσει παντού, ακόμη πιο αποφασιστικά, η λαϊκή απαίτηση, ώστε να καταργηθεί η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία, να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, να σταματήσει οποιαδήποτε αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων και πολεμικού υλικού εκτός συνόρων. 

Αποτελεί πρόκληση οι δυνάμεις που – με τον έναν ή τον άλλον τρόπο – στηρίζουν την εμπλοκή της χώρας στους ευρωΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς, να μιλάνε για αντιπολεμικό φιλειρηνικό κίνημα, όταν είναι ακόμη νωπό το αίμα από δεκάδες ευρωατλαντικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στη Λιβύη, στην Υεμένη. Επιχειρούν να "δέσουν" το λαό πίσω από τις ευρωατλαντικές επιδιώξεις, να εκτονώσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Το "νέο αντιπολεμικό κίνημα" για το οποίο μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φτιαγμένο από τα ίδια παλιά υλικά του αποπροσανατολισμού και της καλλιέργειας αυταπατών για τον δήθεν "διαφορετικό ρόλο της ΕΕ", ακόμη και του ΝΑΤΟ κι εν τέλει "της άφεσης αμαρτιών" τους. Αρκείται σε γενικές διακηρύξεις για την ειρήνη και δεν βγάζει άχνα για την αιτία που γεννά τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους, δηλαδή το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους.

Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις στην ανάπτυξη ενός ισχυρού, μαζικού αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού κινήματος, δεμένου με την καθημερινότητα της λαϊκής οικογένειας, που θα δημιουργεί όρους, για να αφυπνίσει συνειδήσεις, να απεγκλωβίσει τη σκέψη από την ευρατλαντική προπαγανδιστική εκστρατεία. Στηρίζει τη δράση της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) που συσπειρώνει ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις. Από την πρώτη στιγμή καταδίκασε την απαράδεκτη εισβολή της καπιταλιστικής Ρωσίας στην Ουκρανία.

Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις στην ΕΕΔΥΕ, στα εργατικά σωματεία, συνολικά στο μαζικό κίνημα υπογραμμίσαμε ότι πρόκειται για έναν άδικο, ιμπεριαλιστικό πόλεμο που δεν έχει καμιά σχέση με τα συμφέροντα και τις ανάγκες του ουκρανικού, του ρωσικού και των άλλων λαών. Πρωτοστατήσαμε σε μαζικές κινητοποιήσεις στην αμερικανική και στη ρωσική πρεσβεία, στο υπουργείο Εξωτερικών, στο υπουργείο Άμυνας για να καταδικαστεί η πολεμική  σύγκρουση, αλλά και η ελληνική εμπλοκή.

Η ΕΕΔΥΕ, με τις κατά τόπους Επιτροπές Ειρήνης, δρα αδιάκοπα εδώ και 67 χρόνια αναπτύσσοντας πλούσια και πολύμορφη δράση. Για την ΕΕΔΥΕ, η πάλη για την ειρήνη είναι δεμένη με την πάλη για το μεροκάματο, τη μόρφωση, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Αν κάτι αποδεικνύεται από όλη τη διαδρομή της ΕΕΔΥΕ, είναι πως η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, οι ακατάλυτοι δεσμοί με τους εργαζόμενους και ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις, κράτησαν την ΕΕΔΥΕ ζωντανή, στο τιμόνι του αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Είναι η ίδια γραμμή πάλης που έχει αντανάκλαση και στο διεθνές αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα, όπου η ΕΕΔΥΕ διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης.

Υπάρχει ένα διακριτό ρεύμα καταδίκης στην αντιλαϊκή πολιτική και στην πολιτική της εμπλοκής, που μπορεί και πρέπει να δυναμώσει αποφασιστικά στο επόμενο διάστημα.

Αυτή η λαϊκή αντίδραση μπορεί να εκφραστεί μέσα από τη μαζική συμμετοχή την Κυριακή 22 Μάη στην 40η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, που οργανώνει η ΕΕΔΥΕ και στηρίζουν εκατοντάδες σωματεία και φορείς. Καλούμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία, το λαό να πάρουν θέση μάχης, συμμετέχοντας στην Μαραθώνια Πορεία που θα γίνει στην Αττική και σε όλες τις συγκεντρώσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα στο πλαίσιο του Πανελλαδικού Διημέρου Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης της ΕΕΔΥΕ στις 21 και 22 Μάη.

 Αρθρο στην εφημερίδα το Ποντίκι, της Ελπίδα Παντελάκη, γενική γραμματέας της ΕΕΔΥΕ