Η προσφυγιά μας έχει ημερομηνία λήξης!
Πόσο θα κρατήσει, 15-20 μέρες; Μέχρι να καθαριστεί ό,τι απέμεινε από το σπίτι, μέχρι να γίνει κατοικήσιμο. Μέχρι να έρθει το νερό και το ρεύμα... μα πριν έρθει να ελεγχθούν όλα, παροχές, συνδέσεις, στατικότητα. Ουφ! Και να προλάβεις τα τηλεφωνήματα. Τα συγχρονισμένα, τα παράλληλα, τα αγαπημένα.
Πάνω απ΄όλα να μη σου λείπει η πλήξη της συνήθειας, οι αυτοματοποιημένες κινήσεις, το μαγείρεμα, το βιβλίο στο πλάι σου το βράδυ, οι σαγιονάρες με την καρτερικότητα τους τη νύχτα. Και ν΄αντέξεις τη ζήλια και την κακοήθεια
Αυτές τις μέρες κάποιοι ζηλεύουν την αλληλεγγύη των συντρόφων επειδή είναι ξεχωριστή συμπεριφορά, ακατανόητη μπροστά στην τόση αναλγησία. Εχουν εκπαιδευτεί να θεωρούν δεδομένη την απανθρωπιά. Η αλήθεια, η διεκδίκηση, ο δρόμος του αγώνα, φαντάζουν μάταια, γραφικά κι αναποτελεσματικά.
Πόσο θα κρατήσει αυτό το επιβεβλημένο σκοτάδι; Τα μηνύματα είναι αισιόδοξα.
Δε γίνεται αλλιώς.
Τα βασικά στοιχεία που αποτελούν την ουσία της κοσμοθεωρίας μας είναι αυτά που φωτίζουν έμπρακτα τη ζωή μας.
Είναι αυτά που δυναμώνουν τον καθένα μας και ενισχύουν -αποδεδειγμένα- τον αριθμό των συντρόφων μας.
Κι όσο πάει το ποτάμι θα γίνεται πιο ορμητικό.
Θα φροντίσουμε όλοι γι αυτό!
Ελένη Γερασιμίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου