Ρωσικό μήνυμα προς ευρωπαίους: «Έρχεται και ο χειμώνας .. Προλαβαίνετε»
Επικό τρολάρισμα...
....
Υπενθύμιση: Η Ρωσία είναι μια καπιταλιστική χώρα που ανταγωνίζεται όλες τις άλλες καπιταλιστικές χώρες για το μερίδιό τους στην πίτα.
Αυτός είναι ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος.
Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία
Στην Ταϊβάν η Πελόζι ρίχνοντας «λάδι στη φωτιά» - Με στρατιωτικές ασκήσεις απαντάει το Πεκίνο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναρωτιέται κανείς, καλά τρελάθηκαν οι Αμερικανοί, πάνω στο φόρτε του πολέμου τους εναντίον των Ρώσσων στην Ουκρανία, να ανοίγουν στα καλά καθούμενα και νέα ιστορία και με την Κίνα; Δυο μπελάδες μαζί αντί για έναν;
Λογικά θα έπρεπε, να καλοπιάνουν τους Κινέζους, για να απομονώσουν τον εμπόλεμο εχθρό τους, τη Ρωσσία.
Αλλά κάνουν το αντίθετο.
Προφανώς "ξύνονται για καυγά" γενικώς.
Κι εδώ δεν πρόκειται για την γνωστή επεκτατική επιθετικότητα, που ξεκίνησε μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ και απλά κλιμακώθηκε με το "Ουκρανικό".
Πρόκειται για απότομη κλιμάκωση επιθετικότητας με παγκόσμια διεύρυνση.
Σα να θέλουν να κηρύξουν τον πόλεμο σε όλο τον κόσμο.
Ο λόγος;
Μάλλον διαβλέπουν την καθοδική τους πορεία σαν πλανητάρχες και (από) την ανάδυση νέων "δελφίνων", που εποφθαλμιούν το πόστο.
Και για να προλάβουν το μοιραίο, σκέφτονται, πολύ λογικά: "Αφού δεν μπορώ να ανακόψω τη δική μου φθορά, ας ανακόψω έγκαιρα τη φόρα των διεκδικητών, εκβιάζοντας μια σύγκρουση, όσο καιρόν ακόμα διατηρώ (σ. Η.Τ.: "η νομίζω πως έχω") τη σχετική υπεροχή μου".
Οσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα γι αυτούς.
Γι αυτό και η προκλητικότητα, δίκην προβοκατόρων.
Και η χθεσινή εκτέλεση του Ζαουάχρι με το "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" μια επίδειξη ισχύος στα ίδια πλαίσια είναι: "Είμαι το αφεντικό, χωρίς κανένα περιορισμό έξω από τη δύναμή μου".
Και το ερώτημα για εμάς δεν είναι "τι θα κάνουν ο Πούτιν και ο Σιπίνγκ". Αυτό είναι κάτι που αφορά τους ίδιους.
Το ερώτημα μπαίνει στον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο, που χρειάζεται το 70% του εισοδήματός του για νοίκι, και το 40% για ρεύμα/αέριο, σύνολο ...ίσον 110% συν τα λοιπά έξοδα διαβίωσης, ενώ τον θερίζουν οι πανδημίες και οι "θεομηνίες", ακριβώς λόγω αυτού του παροξυσμού της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της "ανταγωνιστικής οικονομίας", που δεν αφήνει τίποτε όρθιο.
Τον "πόλεμο για την διαδοχή η την διανομή" τον πληρώνουμε εμείς, και η έκβασή του θα μας βγάλει κι άλλα "χρέη", ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Τώρα μας απειλούν και με διακοπές ενέργειας, συσκοτίσεις, να τουρτουρίζουμε τον χειμώνα, να παθαίνουμε θερμοπληξίες το καλοκαίρι, χωρίς συστήματα υγείας, δίκτυα συγκοινωνιών, σε μια Βιόσφαιρα απορρυθμισμένη με πολλά σημάδια κατάρρευσης, αλλά με πανάκριβα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που πλήρως αυτοματοποιημένα, που όμως δεν έχουμε που να τα παρκάρουμε και γρήγορα δε θα ξέρουμε και τι να τα κάνουμε....
Μήπως είναι καιρός να κοιτάξουμε τον εαυτό μας και το μέλλον των παιδιών μας;