Ο σ. Αντώνης Σκυλλάκος γεννήθηκε στη Λάρισα στις 15/1/1949, από γονείς προοδευτικούς επιστήμονες, νομικούς. Ο πατέρας του, Ηλίας, υπήρξε βουλευτής με την ΕΔΑ και η μητέρα του, Μαρία, ΕΑΜίτισσα, με σημαντική συμμετοχή στο γυναικείο κίνημα και την Τοπική Διοίκηση, συμπορευόμενη με την ΕΔΑ και το ΚΚΕ.
Ο σ. Αντώνης τελείωσε το σχολείο στη Λάρισα και πέρασε στη Νομική Αθηνών, το 1967, στα δύσκολα χρόνια της 7ετούς δικτατορίας. Ως φοιτητής ανέπτυξε σημαντική αντιδικτατορική δράση, αγωνίστηκε για την ίδρυση και λειτουργία τοπικών Φοιτητικών Συλλόγων και συμμετείχε ενεργά στην κατάληψη της Νομικής. Αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας και με την απόλυσή του από τον στρατό, το 1974, ο σ. Αντώνης οργανώθηκε στην Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, διατελώντας Γραμματέας Πόλης Λάρισας και Γραμματέας του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λάρισας.
Το 1975 οργανώνεται στο Κόμμα του, το ΚΚΕ, το οποίο υπηρέτησε με μαχητικότητα,
από πολλές υπεύθυνες θέσεις, έως το τέλος της ζωής του. Το 1976 εκλέγεται
Γραμματέας πόλης Λάρισας και στη συνέχεια Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής
Λάρισας, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας και Γραμματέας της Επιτροπής
Περιοχής Θεσσαλίας για έξι περίπου χρόνια.
Το 1982, στο 11ο Συνέδριο του ΚΚΕ, εκλέγεται αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής
Επιτροπής και στο 12ο Συνέδριο εκλέγεται τακτικό μέλος της ΚΕ. Την περίοδο ’90
– ’91 πρωτοστάτησε στη μάχη ενάντια στις οπορτουνιστικές δυνάμεις, που
επεδίωκαν τη διάλυση του ΚΚΕ, υπερασπιζόμενος αποφασιστικά τον επαναστατικό του
χαρακτήρα του, ως πρωτοπόρου Κόμματος της εργατικής τάξης, την πρωτοπόρα θεωρία
του μαρξισμού – λενινισμού και της πάλης για την κατάργηση της εκμετάλλευσης
ανθρώπου από άνθρωπο, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Επανεκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής έως και το 17ο Συνέδριο, ενώ
υπηρέτησε το Κόμμα και τους αγώνες του εργατικού – λαϊκού κινήματος, της
αγροτιάς της Λάρισας, με συνέπεια από τη θέση του βουλευτή, στις Περιφέρειες
Λάρισας και Β’ Αθηνών, από το 1989 έως το 1996 και από το 2000 έως και το 2012
και ως Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος από το 1996 έως το
2000.
Ο σ. Αντώνης Σκυλλάκος σε όλη την οργανωμένη του ζωή, για πάνω από τέσσερις δεκαετίες, διακρίθηκε για τη συνέπεια και ανιδιοτέλειά του στην υπεράσπιση των θέσεων, των σκοπών και των αξιών του ΚΚΕ.
«Έφυγε» από τη ζωή στις 22 Αυγούστου 2021.
Στα στερνά του έχασε τον βηματισμό του με το Κόμμα, με αποτέλεσμα να μείνει πίσω, από κεί, που ήταν στην πρώτη γραμμή. Εξέφρασε με ευθύτητα τις διαφωνίες του, και αυτό το εκτιμώ, χωρίς να τις συμμερίζομαι. Δεν γνωρίζω αν στράφηκε και αντικαταστατικά εναντίον των αποφάσεων, όπως έκαναν μερικοί άλλοι, φράξιες κλπ. Δεν έχω τέτοια ένδειξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι κρίμα, πάντως, που τόσοι σπουδαίοι αγωνιστές έμειναν κολλημένοι στα αταξικά "αντιϊμπεριαλιστικά", στις "ενότητες" των "δημοκρατικών δυνάμεων" πάνω σε σαθρές και ξεπερασμένες από τη ζωή βάσεις. Που δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν τις θολούρες, που ταλαιπώρησαν τρεις γενιές κομμουνιστών. Ο Αντώνης Σ. δεν είχε προσωπικές εμπάθειες και εγωϊσμούς. Πιστεύω, πως αν δεν έφευγε τόσο νωρίς από τη ζωή, θα μπορούσε με το χρόνο να δει σωστότερα τα πράγματα.
Πάντως, καλά είναι να λέγονται όλα, και τα καλά και τα κακά, με τον πρέποντα σεβασμό στην ειλικρινή στάση, όποια κι αν είναι αυτή, για να μην πιάνονται "απληροφόρητοι", οι τρίτοι καλοπροαίρετοι αναγνώστες αυτών των κειμένων και γίνονται ευάλωτοι σε κακόβουλες επιθέσεις εχθρών του Κόμματος.
Ο μακαριτης ηταν ο,τι ηταν. Το κομμα τον τιμησε στην κηδεια του χωρις να κλεινει τα ματια του σε διαφωνιες και διαφορες αποψεων ακομα κι οταν επαιρναν χαρακτηρα πολεμικης. Ειχα την τυχη να τον γνωρισω εκτος Ελλάδας υπο εξαιρετικα δυσκολες συνθηκες και τον εκτιμησα, και σαν ανθρωπο και σαν κομμουνιστη. Τωρα για το τι θα εκανε ο μακαριτης "αν" και "αν" και "αν", αυτα ειναι επιεικως αστειοτητες. Οσοι "δεν γνωριζουν", "δεν εχουν ενδειξεις" και τα ρεστα, και οταν, ενω σπιλωνοταν η μνημη του μακαριτη χυδαια και βαναυσα με συνεχη σχολια σε τουτο δω το μπλογκ (λεγε με ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ), επικροτουσαν δια της σιωπης τους την ανοικεια και αντικομμουνιστικη κατασυκοφαντηση του μακαριτη, καλυτερα θαταν να το βουλώσουν! Ετσι Σεχταρ;
ΑπάντησηΔιαγραφήβ.μ.
Οσους δεν παζαρεύουν ελπίδες και όνειρα, τους ενδιαφέρει τι ήταν και όχι "ό,τι ήταν" ο κάθε ..."μακαρίτης". Και αν είσαστε καλομαθημένα ανθρωπάκια της νομενκλατούρας, να φουσκώνουν όταν μπροστά τους το "βουλώνουν" οι άλλοι και να κρύβουν τις μπομπές τους, ...ξεχάστε το! Ενας άξεστος ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ θα σας στοιχειώνει πάντα.
ΔιαγραφήΟ καιρός σας πέρασε.