Για να κρυφτεί η κρατική ευθύνη, τροφοδοτούν τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και το ρατσισμ

Τις τελευταίες ώρες, μετά τον εν ψυχρώ πυροβολισμό του 16χρονου Ρομά από αστυνομικές δυνάμεις στη Θεσσαλονίκη, γινόμαστε μάρτυρες μιας άθλιας συζήτησης για να συγκαλυφθούν τα κοινωνικά αίτια και οι τεράστιες κρατικές ευθύνες, αξιοποιώντας τη γνωστή μέθοδο όλων των κυβερνήσεων και των διάφορων «παπαγάλων» τους, της στοχοποίησης μιας ολόκληρης κοινωνικής ομάδας όπως αυτής των Ρομά.

Έτσι διάφοροι δημοσιογράφοι, αναπαράγουν όλες αυτές τις ώρες επιχειρήματα του στυλ: «η ανομία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή», «όταν σκοτώθηκε ο Μάριος στο Μενίδι δεν είδαμε την ίδια ευαισθησία» και άλλα παρόμοια. Εκτός από το χυδαίο των επιχειρημάτων που βάζουν στο ζύγι τις ζωές δύο παιδιών, στόχο έχουν να τροφοδοτήσουν τον «κοινωνικό αυτοματισμό», να γιγαντώσουν το ρατσισμό, για να «τυφλωθεί» η σκέψη του λαού μας, να μη δει τον πραγματικό ένοχο και να μην παλέψει ενάντια σε αυτόν.

Όλοι αυτοί που σήμερα μιλάνε για την ανομία και την εγκληματικότητα και τα εμφανίζουν ως αποκλειστικά χαρακτηριστικά μιας φυλής ή μιας κοινωνικής ομάδας, προσφέρουν με αυτό το χυδαίο τρόπο ελαφρυντικά στο απαράδεκτο περιστατικό κρατικής βίας στη Θεσσαλονίκη και ταυτόχρονα δίνουν διαπιστευτήρια για τις υπηρεσίες που μπορούν να προσφέρουν συνολικά στο σύστημα.

Βεβαίως σε αυτή τους την προσπάθεια δε θα μπορούσαν να ήταν μόνοι. Έχουν την πολύτιμη βοήθεια της μόνιμης εφεδρείας του συστήματος, τα γνωστά φασιστοειδή του διαδικτύου, που βρίσκουν ευκαιρία να ξεσαλώσουν, να χύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο. Αποτελεί και αυτό άλλη μια απόδειξη ποιο είναι το αυγό του φιδιού, ποιοι είναι αυτοί που θρέφουν και γιγαντώνουν το φασισμό.

Όλοι μαζί, κρύβουν σκόπιμα ότι τα εγκληματικά κυκλώματα συνδέονται με επιχειρηματικά συμφέροντα που επιδιώκουν να βγάλουν υπέρογκα κέρδη από το εμπόριο ναρκωτικών, όπλων και που στο σάπιο σύστημα που υπερασπίζονται αποτελούν πεδία χρυσοφόρων μπιζνες.

Κρύβουν σκόπιμα αυτό που έχει αποδειχτεί ότι δηλαδή τα εγκληματικά κυκλώματα δρουν πολλές φορές με τα στραβά μάτια (… αν όχι με τη στήριξη) του ίδιου του κρατικού μηχανισμού και διάφορων θυλάκων του.

Κρύβουν σκόπιμα ότι τα εγκληματικά κυκλώματα αξιοποιούν και εκμεταλλεύονται κοινωνικές ομάδες που με κρατική ευθύνη συνεχίζουν να ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες, γκετοποιημένες και στοχοποιημένες.

Στοχοποιούν τους Ρομά και στρέφουν τον υπόλοιπο λαό εναντίον τους, για να τη βγάλει καθαρή ένα σύστημα που μπουκάρει ξημερώματα στα σπίτια του λαού για λίγα χρέη, ένα σύστημα που αφήνει τα παιδιά εκτεθειμένα στον κίνδυνο ακόμα και μέσα στο σχολείο τους εξαιτίας της υποχρηματοδότησης, της έλλειψης μέτρων και υποδομών που θα διασφαλίζουν τη ζωή τους όπως το τραγικό περιστατικό στις Σέρρες, ένα σύστημα που το δικαίωμα στην κατοικία, στην υγεία και την παιδεία το μετατρέπει σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, ένα σύστημα που θεωρεί κόστος τα ουσιαστικά μέτρα κοινωνικής ένταξης ομάδων με ιδιαίτερες δυσκολίες και απαιτήσεις. Τους αφήνει στο περιθώριο και πότε τους χρησιμοποιεί ως εξιλαστήριο θύμα για να κρύβει την κρατική ευθύνη και πότε ως ένα εξαγοράσιμο τμήμα για να τους υφαρπάζει την ψήφο. Όλα αυτά οι «ευαίσθητοι» και λαλίστατοι «παπαγάλοι» δεν βρήκαν χρόνο να τα αναφέρουν. Δε τα ξέρουν;

Τα παραπάνω δεν αποτελούν πρωτοτυπία στην αντιμετώπιση αντίστοιχων καταστάσεων! Θυμίζουμε ότι το 2017 όταν εντελώς άδικα ο μικρός Μάριος έχανε τη ζωή του στο προαύλιο του σχολείου από αδέσποτη σφαίρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «έκλεινε» όλο το θέμα στην ύπαρξη των Ρομά και την ίδια στιγμή δεν έπαιρνε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την κοινωνική τους ένταξη. Μάλιστα, οι ανακοινώσεις του κ. Τόσκα, υπουργού της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν προκαλέσει έξαρση του ρατσισμού στην περιοχή, τροφοδοτώντας τη δράση φασιστικών ομάδων.

Επίσης τους θυμίζουμε ότι όταν έχασε τη ζωή του ο μικρός Μάριος το ΚΚΕ, το εργατικό – λαϊκό κίνημα κινητοποιήθηκαν και διεκδίκησαν ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της χρόνιας υποβάθμισης μιας εργατικής – λαϊκής περιοχής όπως είναι το Μενίδι, για μέτρα κοινωνικής ένταξης των Ρομά. Αλλά όλα αυτά που είναι αναγκαία, οι διάφορες κυβερνήσεις τα αντιμετωπίζουν ως κόστος, και κλείνουν όλο το ζήτημα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας στην αστυνόμευση που όχι μόνο αποδείχτηκε ότι από μόνη της δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, αλλά όταν απουσιάζουν ουσιαστικά και αναγκαία μέτρα γίνεται και μέρος του προβλήματος.

Το περιστατικό της Θεσσαλονίκης είναι εξαιρετικά σοβαρό. Σηματοδοτεί την ένταση της κρατικής καταστολής και την αποθράσυνση των δυνάμεων καταστολής για την υπεράσπιση μιας πολιτικής εχθρικής για τον λαό και τη νεολαία. Από αυτή την σκοπιά μας αφορά όλους και όλες.

*Ο Γ. Τάτσης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ