20/12/1802
Γεννιέται ο Δημήτριος Βούλγαρης, 8 φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.
20/12/1821
Συνέρχεται σε κλίμα έντονων αντιπαραθέσεων η Α΄ Εθνοσυνέλευση (της Επιδαύρου). Στη διάρκεια των εργασιών της συντάχθηκε ενιαίος πολιτικός οργανισμός, με την καταλυτική συνδρομή του V. Gallina (Ιταλού δημοκράτη επαναστάτη και πολιτικού εξόριστου), αλλά και των Μαυροκορδάτου και Νέγρη. Το Προσωρινόν Πολίτευμα (Σύνταγμα) της Επιδαύρου, που ψηφίστηκε την 1η Γενάρη, αποτελούσε μια σύνθεση ιδεών και αρχών, επηρεασμένων από τα αντίστοιχα επαναστατικά Συντάγματα της Αμερικής (1787) και της Γαλλίας (1793 και 1795 - 5ης Φρουκτιδόρ)..
Α΄ Εθνοσνέλυευση (της Επιδαύρου)
20/12/1881
Βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Στις εκλογές αυτές ψηφίζουν για πρώτη φορά και οι κάτοικοι της Θεσσαλίας και της Άρτας που είχαν πρόσφατα προστεθεί στην ελληνική επικράτεια. Ο Χαρίλαος Τρικούπης κερδίζει τις εκλογές και γίνεται πρωθυπουργός.
20/12/1915
Γεννιέται ο Τούρκος συγγραφέας Αζίζ Νεσίν.
20/12/1917
Με απόφαση του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού (σοβιετική επαναστατική κυβέρνηση) οργανώνεται έκτακτη επιτροπή για την πάλη εναντίον της αντεπανάστασης και των σαμποτάζ («Τσεκά»).
«ΤΣΕΚΑ»: Μύθοι και πραγματικότητα
20/12/1925
Στις επαναληπτικές εκλογές για το Δήμο της Θεσσαλονίκης, παρά τα τρομοκρατικά μέτρα της παγκαλικής δικτατορίας, το «δημοκρατικό» ψηφοδέλτιο που υποστήριξε το ΚΚΕ συγκεντρώνει ακόμα μεγαλύτερη πλειοψηφία απ’ ότι δύο μήνες πριν. Ο Θ. Πάγκαλος συλλαμβάνει και εξορίζει τους εργάτες δημοτικούς συμβούλους. Ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος Πατρίκιος σύντομα υποκύπτει στις πιέσεις και τις προσφορές του καθεστώτος και η ΚΕ του ΚΚΕ τον καταγγέλλει.
20/12/1930
Επικυρώνεται από τη Βουλή το Σύμφωνο Φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (Βενιζέλου-Κεμάλ).
20/12/1933
Πραγματοποιείται πανελλαδική απεργία των τριατατικών (Ταχυδρομεία, Τηλέγραφοι, Τηλέφωνα) για οικονομικά αιτήματα. Η κυβέρνηση κηρύσσει επιστράτευση των εργαζομένων, ενώ ενεργούνται και πολλές συλλήψεις.
20/12/1944
Με τη δυνατότητα αναπλήρωσης των απωλειών σε μαχητές και πολεμοφόδια να έχει εξαντληθεί από καιρό για τον ΕΛΑΣ, η επιθετική πρωτοβουλία περνούσε ολοένα και περισσότερο στις αντίπαλες δυνάμεις. Βασικός στόχος πλέον του ΕΛΑΣ ήταν η διατήρηση των θέσεών του, ενώ κάθε σπιθαμή γης υπερασπιζόταν μέχρι τη τελευταία σφαίρα ή τον τελευταίο υπερασπιστή της. Οι προσπάθειες των Βρετανών επικεντρώθηκαν στον άξονα Πειραιάς-Φάληρο και τις συνοικίες μεταξύ των οδών Συγγρού και Πειραιώς, ενώ αυξήθηκε η πίεση κατά των θέσεων του ΕΛΑΣ σε Πετράλωνα-Θησείο-Ψυρρή. Οι Ανατολικές συνοικίες απειλήθηκαν με αποκοπή από το μέτωπο της υπόλοιπης Αθήνας. Ο ΕΛΑΣ απάντησε με στοχευμένες αναδιατάξεις δυνάμεων και αντεπιθέσεις σε καίρια σημεία (κυρίως τη νύχτα).
Την ίδια μέρα η ΚΕ του ΕΑΜ επέδωσε διαμαρτυρία στον Πρόεδρο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Ι. Ντε Ρενιέ σχετικά με τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς των βρετανικών δυνάμεων κατά του άμαχου πληθυσμού, «με πολλά θύματα εις νεκρούς και τραυματίας υπερβαίνοντα μέχρι σήμερον τας 2.500».
Η ΚΕ του ΕΑΜ επέδωσε διαμαρτυρία στον Πρόεδρο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού
20/12/1947
Το Αρχηγείο Ρούμελης συγκροτεί μια ταξιαρχία χιλίων άοπλων (εκ των οποίων 300 γυναίκες) με σκοπό την αποστολή τους στη Μακεδονία. Οι άοπλοι βάδισαν επί 42 μέρες, μέσα στις πλέον αντίξοες συνθήκες (εχθρικά πυρά, πείνα, κούραση, κρύο). Ωστόσο, τίποτε δεν στάθηκε ικανό να τους σταματήσει ωσότου τελικά φτάσουν στον προορισμό τους.
20/12/1949
Το Προεδρείο του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ καθιερώνει το Διεθνές Βραβείο «Στάλιν» (από το 1956 Βραβείο «Λένιν») «για την ισχυροποίηση της ειρήνης ανάμεσα στους λαούς».
20/12/1950
Συλλαμβάνεται στην Αθήνα το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Μπελογιάννης, καθώς και δεκάδες άλλα μέλη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ.
Πέφτει στα χέρια της Ασφάλειας ο Νίκος Μπελογιάννης
20/12/1954
Στις 20-21.12.1954 πραγματοποιείται στο Κακουργιοδικείο Πειραιά η δίκη του «παράνομου Ριζοσπάστη». Δικάστηκαν με βάση τον Α.Ν. 509/1947 οι Γιώργος και Μαρία Γεωργίου, Αναστάσης Γεωργίου (ερήμην), Νίκος Σαλιαγιάννης, Νίκος Κορολής, Γιάννης Πίσπας, Αντώνης Φωτίου, Μανόλης Κοτσιφάκης, Χρήστος Ρήγας και Δημήτρης Υδραίος.
Πραγματοποιείται η δίκη του «παράνομου Ριζοσπάστη»
20/12/1960
Από το ραδιοφωνικό σταθμό του Ανόι ανακοινώνεται το Πρόγραμμα του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου Νοτίου Βιετνάμ.
20/12/1968
Πεθαίνει ο Αμερικανός συγγραφέας Τζον Στάινμπεκ (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, 1962).
20/12/1972
Ο Κώστας Κολιγιάννης αντικαθίσταται στη θέση του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ από τον Χαρίλαο Φλωράκη (17η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ).
Εκλέγεται Α' Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ ο Χαρίλαος Φλωράκης
20/12/1981
Πεθαίνει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Δημήτρης Ροντήρης.
20/12/2003
Πεθαίνει ο γλύπτης Κώστας Βαλσάμης.
Ο Κώστας Κολιγιάννης αντικαθίσταται, 20/1/1972, στη θέση του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ από τον Χαρίλαο Φλωράκη (17η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ).
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2020/01/blog-post_682.html
Ο Χαρίλαο Φλωράκη, εκλέγεται, Α’ Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ
Διαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2019/12/blog-post_16.html
Ο Κώστας Βαλσάμης Η Γαλλία τον τίμησε για το σύνολο του έργου του με χρυσό μετάλλιο, τον τίτλο του ιππότη του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών, το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, ενώ το 1987 τον ανακήρυξαν μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας (Τμήμα Γλυπτικής).
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2022/12/blog-post_297.html
Η πείρα διδάσκει
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην αστική κυβέρνηση του 1944 αποτελεί απτό παράδειγμα για το πόσο ουτοπικός είναι ο ισχυρισμός ότι χάρη στη μαχητικότητα και τη συνέπεια του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι δυνατό μία τέτοια κυβέρνηση να ακολουθήσει φιλολαϊκό δρόμο ή - σε κάθε περίπτωση - να πάρει τουλάχιστον κάποια μέτρα υπέρ του λαού και ν' ανοίξει σιγά - σιγά τον δρόμο για έναν ευνοϊκότερο συσχετισμό στην πάλη για το σοσιαλισμό. Αντίθετα με αυτήν την ανεδαφική προσμονή, η πείρα και εκείνης της περιόδου διδάσκει ότι η συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις - σε πείσμα των πιο καλών προθέσεων - γίνεται φραγμός στη λαϊκή πάλη και οδηγεί σε πισωγύρισμα με αρνητικές επιπτώσεις και για πολλά χρόνια.
Στο πλαίσιο της συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση, δεν είναι δυνατό να υπάρξουν επωφελείς για το λαό συμβιβασμοί, από τη στιγμή που το ΚΚ έχει κάνει ήδη την πρώτη και θεμελιώδη υποχώρηση, προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτήν την κυβέρνηση: Εχει παραιτηθεί από την πάλη για την εργατική εξουσία και συνεπώς από τον στόχο της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής.
Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ χρεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα μη φιλολαϊκά μέτρα που πάρθηκαν αυτήν την περίοδο, χάριν των αναγκών της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης, όπως επίσης και την αποτυχία άλλων μέτρων, για παράδειγμα στο μέτωπο της καταπολέμησης της ανεργίας, του πληθωρισμού. Ταυτόχρονα, εφόσον οι ΕΑΜικοί υπουργοί αντιμετώπιζαν τα ζητήματα «από τα πάνω», ο λαϊκός παράγοντας υποτιμήθηκε ή ακόμα και τέθηκε στο περιθώριο.
Στις 15 Οκτώβρη 1944, η ΚΕ του Εργατικού ΕΑΜ ανέλαβε καθήκοντα προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σκοπό την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τη διενέργεια αρχαιρεσιών στα συνδικάτα και τη σύγκληση ενός πραγματικού συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Σημειώνεται ότι στις 18 Αυγούστου 1944 η ΚΕ του ΕΕΑΜ αποφάσισε το ΕΕΑΜ να χρησιμοποιεί «από δω και στο εξής τον τίτλο Γενική Συνομοσπονδία των Εργατών της Ελλάδας» με 16μελή Διοίκηση («Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης», τόμ. Α', εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 200).
Αυτήν την περίοδο η ΓΣΕΕ διακήρυττε πως «η εργατοϋπαλληλική τάξη θα υποστηρίξει την Κυβέρνηση στην πραγματοποίηση των σκοπών της» («Ριζοσπάστης», 5-11-1944 ).
Από τη μεριά του, ο Παπανδρέου διαβεβαίωνε τους εκπροσώπους των εργαζομένων «ότι η κυβέρνηση πιστεύει σταθερά στη λαοκρατία και αποβλέπει στη δημιουργία του λαϊκού σοσιαλιστικού κράτους» («Ριζοσπάστης», 7-11-1944).
Οπως ήταν επόμενο, το γενικότερο πρόβλημα της στρατηγικής του ΚΚΕ είχε άμεσο αντίκτυπο στην κατεύθυνση της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε σύσκεψη μεταξύ των εκπροσώπων της ΓΣΕΕ, των βιομηχάνων και των αρμόδιων υπουργών, υπό την προεδρία του Γ. Παπανδρέου (7 Νοέμβρη 1944), με αντικείμενο τη λειτουργία των εργοστασίων, ο Κ. Θέος, μιλώντας εξ ονόματος της ΓΣΕΕ, τόνισε μεταξύ άλλων:
«Ο αγώνας των εργατών που έφερε εθνική ένωση δεν είχε σαν επιδίωξη να κάμει προνομιούχο τάξη την εργατική. Ο εργατικός κόσμος είναι έτοιμος με αυταπάρνηση να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια της ανασυγκρότησης».
Διαβεβαίωσε ακόμη «ότι και οι εργάτες αναγνωρίζουν ότι και μεγάλο μέρος των βιομηχάνων έδειξε κατά το διάστημα της σκλαβιάς πατριωτική στάση». Ο υπουργός Εργασίας Μ. Πορφυρογένης, με τη σειρά του, τόνισε ότι «πρέπει να μην έχουμε προκαταλήψεις (...) και πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να μπούμε από την ανωμαλία στην ομαλότητα» («Ριζοσπάστης», 8-11-1944).
Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός, ακόμα και ένοπλος, θα παραμένει εγκλωβισμένος στο αστικό πλαίσιο, από τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει σε αστική κυβέρνηση και δεν οργανώνει την αυτοτελή δράση της εργατικής τάξης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.
Με πληροφορίες απο "Ρ" Θ. Λ......
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Έλα, τέρμα οι πλάκες, με τις αναδημοσιεύσεις περσινών σχολίων του Παναγιώτη.
ΔιαγραφήΛίγος σεβασμός, δεν ξέρουμε και τι έγινε με τον σύντροφο.
ΔΣΕ
20 Δεκέμβρη 1821, συνέρχεται, σε κλίμα αντιπαραθέσεων, η Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μια εποχή που η δουλεία ήταν νόμιμη σε ΗΠΑ, Ρωσία, στις αποικίες των ευρωπαϊκών δυνάμεων κ.α, το πρώτο Σύνταγμα (1/1/1822) διακήρυττε "πας δούλος ευρισκόμενος επί ελληνικού εδάφους, ανακτά αυτομάτως την ελευθερίαν του".Καταργούσε τους τίτλους των ευγενών και θέσπιζε την ανεξιθρησκία και την ελευθερία του τύπου.
Όμως, πίσω απο τις διακηρύξεις,οι αντιδραστικοί αστοί και οι πρόκριτοι κατάφεραν να ελέγξουν την συνέλευση και να εμποδίσουν τις ριζοσπαστικές δυνάμεις (όπως η Φιλική Εταιρεία), με αποτέλεσμα πχ ο Δ. Υψηλάντης και ο Ο.Ανδρούτσος να μην είναι κάν παρόντες.
"Στην πραγματικότητα-γράφει ο Douglas Dakin-παρά την τόση συζήτηση περί δημοκρατικών αρχών, το Σύνταγμα απέβλεπε απλώς στην αντικατάσταση της παλιάς τουρκικής εξουσίας με μια ολιγαρχία προυχόντων". Ήθελαν να κόψουν κάθε δεσμό που 'χε η ελληνική επανάσταση από τον καιρό του Ρήγα με τις επαναστατικές-δημοκρατικές δυνάμεις και παραδόσεις. Ο λαός δεν σταμάτησε να αγωνίζεται και η ταξική πάλη στο εσωτερικό της επανάστασης συνεχίστηκε με ακόμα μεγαλύτερη σφοδρότητα.
Η πρώτη Ιανουαρίου, μέρα που ψηφίστηκε το "Προσωρινόν Πολίτευμα", ορίστηκε ως η μέρα Εθνικής γιορτής. Ακόμα και αυτή η απόφαση καταργήθηκε με το Βαυαρικό Οθωνικό διάταγμα του 1838 το οποίο πλαστογραφούσε την ιστορία και όριζε Εθνική επέτειο την 25η Μάρτη, γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Για να δικαιολογηθεί η απόφαση (που οι Βαυαροί την προχώρησαν μαζί με το αντιδραστικό αστικό και Εκκλησιαστικό κατεστημένο για να χάσει η γιορτή "κάθε επαναστατικό χαρακτήρα και να πάρει θρησκευτική απόχρωση" (Γ.Κορδάτος) παραποίησαν την ίδια την ιστορία (μύθος Αγίας Λαύρας κ.α).
Αυτό το ψεύτικο 1821 των Βαυαρών, των κοτσαμπάσηδων, των αντιδραστικών αστών, του Πατριαρχείου, διδάσκεται στα σχολεία μέχρι σήμερα και "γιορτάζεται" κάθε 25η Μαρτίου.