Στις 27 Φεβρουαρίου 1991, στο 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ, εξελέγη, Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος η Αλέκα Παπαρήγα. Με την εκλογή της, έγινε η πρώτη γυναίκα που ανέλαβε το αξίωμα της γενικής γραμματέως στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ. Μια σπουδαία πολιτική προσωπικότητα, μια γυναίκα που έφτασε στο ανώτατο επίπεδο στο κόμμα της, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας!
Μετά το 13ο Συνέδριο, η λεγόμενη ανανεωτική ομάδα, όντας μειοψηφία στο ΚΚΕ, έστρεψε την προσοχή της προς το Συνασπισμό της Αριστεράς κι επιχείρησε να τον χρησιμοποιήσει ως πολιορκητικό κριό για την άλωση του Κόμματος, που δεν είχε καταφέρει να πετύχει μέσα από τις κομματικές διαδικασίες. Στην προσπάθειά της βρήκε αρωγούς τους μέχρι τότε συμμάχους του Κόμματος στο ΣΥΝ, κυρίως την ΕΑΡ και όσους προέρχονταν από το πάλαι ποτέ «ΚΚΕ-εσωτερικού». Σύμμαχός τους επίσης ήταν η συγκυρία, δηλαδή οι συνθήκες που δημιουργούσε η ήττα του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος, στο πλαίσιο της οποίας ο κομμουνισμός φάνταζε ως μια ξοφλημένη υπόθεση.
13ο Συνέδριο ΚΚΕ (19 έως τις 24 Φλεβάρη του 1991)
Η κρίσιμη καμπή του 13ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Κόντρα
στο ρεύμα της αντεπανάστασης
Αρχίζει τις εργασίες του το 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ (19-24/2/1991) σε συνθήκες
δραματικής υποχώρησης του Κομμουνιστικού Κινήματος, των ανατροπών στην ΕΣΣΔ και
αλλού, καθώς και της έντονης εσωκομματικής διαπάλης μερίδας στελεχών που
επιζητούσαν την διάλυση του Κόμματος.
Η πλειοψηφία των συνέδρων επιβεβαίωσαν την προσήλωσή τους στις κομματικές αρχές. Εντούτοις, το πρόβλημα παρέμενε, δεδομένου ότι οι ιδεολογικές διαφορές στις γραμμές του Κόμματος ήταν αγεφύρωτες, αφού αναμετρούνταν η επαναστατική πολιτική με το δεξιό οπορτουνισμό. Συνεπώς, η διάσπαση ήταν αναπόφευκτη, αφού η οπορτουνιστική ομάδα στελεχών του ΚΚΕ, μέσω διολίσθησης, ωθούσε στη μετατροπή του
Συνασπισμού σε ενιαίο κόμμα, ενώ ήδη δρομολογούνταν η εκλογή οργάνων του σε όλα τα επίπεδα.
Η ΚΕ που βγήκε από το Συνέδριο εξέλεξε την Αλέκα Παπαρήγα ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Σε μια κρίσιμη και οριακή ψηφοφορία, η Αλέκα επικράτησε του υποψήφιου της αναθεωρητικής ομάδας Γιάννη Δραγασάκη με 57 ψήφους έναντι 53 -μια μικρή πλειοψηφία, που αποτύπωνε τη βαθιά διάσταση στις γραμμές του κόμματος, η οποία θα οδηγούσε σε οξεία κρίση και τελικά τη “διάσπασή” του, κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους, με τα στελέχη και τα μέλη που ακολούθησαν τον Συνασπισμό.
Η κρίσιμη καμπή του 13ου Συνεδρίου του ΚΚΕ
Το 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ κρίσιμος σταθμός της εσωκομματικής διαπάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου