Δολοφονείται
στη Μακρόνησο, 10/1/1950, έπειτα από
άγρια βασανιστήρια που κράτησαν 33 ολόκληρες μέρες, ο κομμουνιστής Δημήτρης
Τατάκης, Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών
Οργανώσεων, της θρυλικής ΟΕΝΟ.
Οι δήμιοί
του έκαναν ό,τι μπορούσαν για να λυγίσουν τον Τατάκη, ώστε να αποτελέσει
παράδειγμα για τους υπόλοιπους Μακρονησιώτες. Δεν τα κατάφεραν όμως. Όταν τον
ρώτησαν γιατί δεν υπέγραφε τη περιβόητη «δήλωση μετανοίας», ώστε να θέσει τέρμα
στο μαρτύριό του, εκείνος απάντησε:
«Το έκαμα
για να αποδείξω πως όλα τα πλάνα της ανθρώπινης αντοχής, οι αγωνιστές τα
ξεπερνάνε, όταν πιστεύουν και θέλουν. Δεν υπάρχουν άπαρτα φρούρια για τους
κομμουνιστές!».
Όρκος
Το όνομα του Τατάκη έγινε θρύλος, μέτρο για το μπόι των ανθρώπων, ποίημα.«Απόψε στις σκηνές γονατιστοί
κοιτάζουμε προς στ' άδειο σου τσαντίρι
κι ανάβουν οι λαμπάδες της καρδιάς
στο άγνωστο που σ' έχουν κοιμητήρι.
Και στο λαό μας κάνουμε την προσευχή
Ν' αξιωθούμε τίμιο θάνατο
Και δίνουμε στη μνήμη σου τον όρκο
την πίστη σου να κάνουμε ένα λάβαρο».
(δημοσιεύθηκε το 1992 με υπογραφή Γ. Π. στον «Ριζοσπάστη»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου