Επιτακτική η ανάγκη απαλλαγής από τους ανθρώπους και τη γραμμή των αφεντικών

ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΒΑΛΑΣ

Οι κομμουνιστές, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δίνουμε καθημερινά τη μάχη για να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα, να δυναμώσει η οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, να ανέβει το επίπεδο των διεκδικήσεων, να βελτιωθεί η λειτουργία των σωματείων.

Σε αυτήν τη μάχη έχουμε συνοδοιπόρους κι άλλους πρωτοπόρους εργαζόμενους, που αν και δεν συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ, συμπαρατάσσονται με τις ταξικές δυνάμεις.

Μπροστά μας ορθώνονται μεγάλα εμπόδια, στο έδαφος της μεγάλης υποχώρησης του εργατικού κινήματος. Είμαστε αντιμέτωποι με την εργοδοτική αυθαιρεσία, με τους νόμους των αστικών κυβερνήσεων που επιχειρούν να τυλίξουν «σε μια κόλλα χαρτί» την εργατική τάξη, να θέσουν νέα προσκόμματα στη συνδικαλιστική δράση.

Στην Καβάλα, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο (ΕΥΚΚ) αποτελεί τη «ναυαρχίδα» στην υπόθεση της υπονόμευσης του εργατικού κινήματος. Διατηρεί ανοιχτούς διαύλους με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, εξασφαλίζοντάς τους την απαραίτητη «εργασιακή ειρήνη». Την απόλυτη πλειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο διατηρούν εδώ και δεκαετίες οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ (σήμερα έχουν 12 στις 15 έδρες), στην ίδια γραμμή και ρόλο με τη ΔΑΚΕ, ενώ στη μειοψηφία βρίσκεται η «Αγωνιστική Συσπείρωση», ο συνδυασμός των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ (2 έδρες στο ΔΣ).

Θα μπορούσε κανείς να πει, και δίκαια, ότι βλέπουμε να αναπαράγεται το κεντρικό μοτίβο που υπάρχει σε πανελλαδικό επίπεδο, με την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ στον γνωστό ρόλο του βαστάζου των επιλογών όλων των αστικών κυβερνήσεων, των επιχειρηματικών ομίλων. Καλλιέργησαν και καλλιεργούν τη λογική του «κοινωνικού εταιρισμού», του «τίποτα δεν γίνεται», του «είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι». Οπως και το τελευταίο διάστημα με την πανδημία και τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης με τα περί «κρίσης του κορονοϊού», που πρέπει «όλοι μαζί, εργάτες και αφεντικά, να βάλουμε πλάτες για να ξεπεράσουμε τον σκόπελο», αφού «δεν είναι ώρα για ταξικές αναλύσεις, αντιπαραθέσεις και διεκδικήσεις»...

Οι ταξικές δυνάμεις στον αντίποδα του «γενικού σιωπητηρίου»

Σε αυτή τη γραμμή το ΕΥΚΚ κάλεσε τους εργαζόμενους σε «γενικό σιωπητήριο», την ώρα που τα ταξικά σωματεία έδιναν τη μάχη για την υπεράσπιση της υγείας και της ζωής του λαού, αναδεικνύοντας τις τεράστιες ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για το χάλι του δημόσιου συστήματος Υγείας, για την παντελή έλλειψη μέτρων στους χώρους δουλειάς ή, στην καλύτερη περίπτωση, την προσχηματική τήρηση κάποιων από αυτά.

Τηρώντας όλα τα μέτρα ατομικής και συλλογικής προστασίας από τον κορονοϊό, βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή της διεκδίκησης για προσλήψεις, χρηματοδότηση, εξοπλισμό των δομών Υγείας. Με τους αγώνες μας πιέσαμε και σε ένα βαθμό καταφέραμε η εργοδοσία να πάρει κάποια μέτρα, για παράδειγμα στα σούπερ μάρκετ, όπως αντισηπτικά και μάσκες, προστατευτικά διαχωριστικά.

Ολα αυτά δεν ήταν αυτονόητα. Η Πρωτομαγιά, με την οργάνωση του αγωνιστικού εορτασμού από τα ταξικά σωματεία, έγινε σημείο αναφοράς για τους εργαζόμενους στην πόλη. Το σύνθημα «Και τα καλυμμένα στόματα έχουν φωνή» υιοθετήθηκε πλατιά. Πολύ περισσότεροι σήμερα έχουν διάθεση να συζητήσουν, προβληματίζονται για το άμεσο μέλλον. Σιγοκαίει το φιτίλι της αγανάκτησης, που δυνητικά και κάτω από την επίμονη δουλειά των ταξικών δυνάμεων μπορεί να βάλει μπουρλότο και να οδηγήσει σε νέους ελπιδοφόρους αγώνες.

Μηχανισμός αναπαραγωγής επίπλαστων συσχετισμών

Φυσικά, για την πλειοψηφία του ΕΥΚΚ αυτά είναι ψιλά γράμματα... Πότε άλλωστε αυτές οι δυνάμεις νοιάστηκαν για τα προβλήματα της εργατιάς, πότε βρέθηκαν στο πλευρό της; Οι εργάτες της Καβάλας ούτε στη φάτσα δεν τους γνωρίζουν. Ο μηχανισμός αναπαραγωγής επίπλαστων συσχετισμών είναι ο μόνος που δεν καταλαβαίνει από πανδημίες, απολύσεις, μετατροπές συμβάσεων, αναστολή εργασίας, περικοπές μισθών, κατασχέσεις, πλειστηριασμούς. Αν και η πανδημία επέβαλε αναβολές στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων, ο μηχανισμός του εργατοπατερισμού δούλεψε και δουλεύει ακατάπαυστα μπροστά στο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο, που είναι προγραμματισμένο για τον επόμενο Γενάρη, χωρίς να μπορεί κανείς να αποκλείσει να γίνει και νωρίτερα.

Συνεχίζουν την «παράδοση» των αρχαιρεσιών σε σωματεία - σφραγίδες. Τουλάχιστον 20 σωματεία με παρόμοιους τίτλους, με εκατοντάδες περιφερόμενους ψηφοφόρους αγνώστου ιδιότητας, διπλά και τριπλά ψηφίσαντες. Με εκλογές σε χώρους δουλειάς όπου τα πάντα κανονίζονται μέσα από τα γραφεία των διευθυντών και της εργοδοσίας. Εκατοντάδες περιπτώσεις που ψηφίζουν χωρίς ούτε ένα αποδεικτικό ταυτοποίησης, εκατοντάδες άλλοι που ψηφίζουν χωρίς να γνωρίζουν τι και γιατί, αφού «το αφεντικό τούς έστειλε». Αυτά τα σωματεία εκλέγουν δεκάδες μέλη διοικήσεων και αντιπροσώπους που στην πλειοψηφία τους αγνοούν και οι ίδιοι την ιδιότητά τους αυτή! Σε τέτοια σωματεία μπορείς να βρεις... 800 μάγειρες να έχουν ψηφίσει στην Καβάλα! «Εργατικά σωματεία» όπου ψηφίζουν συνταξιούχοι, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, αυτοαπασχολούμενοι, νοικοκυρές!

Με τέτοια και άλλα τερτίπια έχουν κατσικωθεί στο σβέρκο της εργατιάς αιώνιοι εργατοπατέρες, σήμερα συνταξιούχοι, που εφηύραν τον τίτλο του... συμβούλου του ΕΥΚΚ για τον εαυτό τους, παραμένοντας έτσι ακλόνητοι στη θέση τους, εναλλάσσοντας αχυρανθρώπους στη διοίκηση και στην προεδρία (μόνο τα τελευταία 5 χρόνια έχουν αλλάξει 4 πρόεδροι).

Αυτοί που έχουν εξαπολύσει τα τελευταία χρόνια πογκρόμ ενάντια στις ταξικές δυνάμεις, με μπράβους και αστυνομία στις συνελεύσεις του ΕΥΚΚ, με κάμερες στο περίκλειστο για τους εργαζόμενους και ορθάνοιχτο για τα επιχειρηματικά συμφέροντα κτίριο του ΕΥΚΚ. Με μηνύσεις και αγωγές, που στόχο έχουν να γονατίσουν και οικονομικά τα ταξικά σωματεία. Με εκδίωξη των συνταξιουχικών σωματείων που δεν τους κάνουν τα χατίρια. Με παρεμβάσεις στο Πρωτοδικείο και στον Δικηγορικό Σύλλογο, ώστε να εξασφαλίζεται εν κρυπτώ το «γαϊτανάκι» τέτοιων απαράδεκτων αρχαιρεσιών.

Οι εργαζόμενοι τους γυρνούν την πλάτη

Η δράση των ταξικών δυνάμεων όλα τα τελευταία χρόνια συνέβαλε στο ξεσκέπασμα αυτού του μηχανισμού. Δεν τους αφήσαμε σε χλωρό κλαρί! Παράλληλα με το δυνάμωμα του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα, που αποτυπώνεται και στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων, στις εγγραφές νέων μελών, στη δημιουργία νέων συνδικάτων (όπως στον Επισιτισμό - Τουρισμό), στο πέρασμα σωματείων σε ταξικές διοικήσεις για πρώτη φορά στην ιστορία τους (Οικοδόμοι), η άνοδος του κύρους των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ συμβάλλει στο να απομονώνονται αυτές οι δυνάμεις, να δημιουργείται κλίμα απόρριψης - μη ανοχής από υγιείς συνδικαλιστές, που μπορεί να μη συμφωνούν συνολικά με το ΠΑΜΕ, ωστόσο κατανοούν την αναγκαιότητα το εργατικό κίνημα να ξεμπερδεύει με τους ανθρώπους της εργοδοσίας.

Δεν είναι λίγοι οι χώροι δουλειάς όπου οι εργαζόμενοι αρχίζουν να τους γυρνούν την πλάτη.

Πιο χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση αποτελεί βιομηχανικός χώρος όπου στήθηκαν κάλπες για να ψηφίσουν οι εργαζόμενοι σε ένα από τα πολλά σωματεία - φαντάσματα και τελικά δεν ψήφισε ούτε ένας, αν και 4 χρόνια πριν είχε ψηφίσει η πλειοψηφία. Το αποτέλεσμα αυτό δεν ήρθε ουρανοκατέβατο. Στο χώρο αυτό οι ταξικές δυνάμεις παρεμβαίνουν σταθερά όλα τα τελευταία χρόνια. Ημασταν στο πλευρό των εργαζομένων όταν η εργοδοσία ξεκίνησε τις απολύσεις, τις αλλαγές στις συμβάσεις.

Αυτή η κατάσταση φυσικά ανησυχεί το μηχανισμό των εργατοπατέρων του ΕΥΚΚ. Γι' αυτό προσπαθούν να αλλάξουν το καταστατικό χωρίς καταστατική συνέλευση των αντιπροσώπων! Γι' αυτό προσπαθούν να περάσουν «πειθαρχικό κανονισμό» για τα μέλη του ΔΣ, χαρτί που δεν τους βγήκε, αλλά με βάση αυτόν τον υποτιθέμενο κανονισμό απέβαλαν ένα μέλος της διοίκησης και προειδοποίησαν με διαγραφή άλλο ένα (και οι δύο εκλεγμένοι με το ψηφοδέλτιο της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης»).

Πρόσφατα αρνήθηκαν την εγγραφή του Σωματείου Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού, καθώς υπάρχει - όπως λένε - «αντιπροσωπευτικό» σωματείο του κλάδου στη δύναμη του ΕΥΚΚ. 

Αδιάφορο βέβαια που μιλάμε για σωματείο - φάντασμα, χωρίς καμία δράση, χωρίς καμία παρέμβαση, την ώρα που ο κλάδος στενάζει! Πριν πάρουν την απόφαση, λίγοι στην αρχή πρωτοπόροι εργαζόμενοι του κλάδου, να δημιουργήσουν το δικό τους σωματείο, έψαχναν τον πρόεδρο του υπάρχοντος σωματείου. Μόνο που αυτός τότε κρυβόταν (κυριολεκτικά) πίσω από τις κουζίνες! Είναι πραγματικά αδίστακτοι! Μέχρι και πλαστογραφίες μεθοδεύουν για να στηρίξουν την «εγκυρότητα» αρχαιρεσιών σε Συνδικάτο Μετάλλου, υπόθεση που δικαστικά εκκρεμεί.

Οι εργατοπατέρες λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο

Οσο αδίστακτοι κι αν είναι οι εργατοπατέρες, άλλο τόσο αποφασισμένοι είναι οι κομμουνιστές συνδικαλιστές, οι εργάτες και οι υπάλληλοι που συσπειρώνονται στα ταξικά σωματεία. Είμαστε αποφασισμένοι να δυναμώσουμε το μέτωπο στην κυβερνητική πολιτική και την εργοδοσία, στους ανθρώπους των αφεντικών μέσα στα συνδικάτα.

Μπροστά και στο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο του ΕΥΚ Καβάλας καλούμε να προβληματιστούν όλοι οι συνδικαλιστές που δεν υιοθετούν τη στάση αυτής της πλειοψηφίας. 

Εκπρόσωποι σωματείων που ξέρουν από διεκδικήσεις, από αγώνες, από αντίσταση στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Που μπορεί να κρατούν αποστάσεις από το ΠΑΜΕ, αλλά ήρθε η ώρα να αντιπαρατεθούν με αυτούς που λυμαίνονται το Εργατικό Κέντρο και που θέλουν να παρουσιάζουν την υπόθεση αυτή ως μια διαμάχη μεταξύ δύο παρατάξεων, αναμασώντας τα περί «κομματικού συνδικαλισμού».

Η υπόθεση της απαλλαγής του εργατικού κινήματος από τους ανθρώπους των αφεντικών είναι υπόθεση ζωής και θανάτου στην πορεία για την ανασύνταξή του. Σε αυτόν το δρόμο χρειάζεται να συναντηθούμε με τη μεγάλη μάζα των εργαζομένων, με συνδικαλιστές που σέβονται και τιμούν το ρόλο και την αποστολή τους.

Γιάννης ΓΙΑΓΚΙΔΗΣ
Μέλος της Επιτροπής Περιοχής Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕΜέλος του ΔΣ του ΕΥΚΚ