Επιλογή γλώσσας

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2020

Γεννιέται ο Ιάκωβος Καμπανέλλης.


Γεννήθηκε, 2/12/1922, στη Νάξο ο μεγάλος μας θεατρικός συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης.

Το 1934, λόγω οικονομικών προβλημάτων, οι γονείς του, με τα εννέα τους παιδιά μετοίκησαν στην Αθήνα.

Τα προβλήματα όμως της οικογένειας αντί να λυθούν αυξήθηκαν. Ετσι ο Ιάκωβος αναγκάστηκε να εργάζεται την ημέρα και να σπουδάζει σε μια νυχτερινή Τεχνική Σχολή. Τη δίψα του για μόρφωση, την κάλυψε νοικιάζοντας μεταχειρισμένα βιβλία. 


Στα δεκαοχτώ του χρόνια ήταν ήδη γνώστης μεγάλου μέρους της παγκόσμιας λογοτεχνίας. 

 Στην Κατοχή συμμετείχε στην Αντίσταση, συνελήφθη από τους Γερμανούς (1943) και οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν (έως 5/5/1945). Η καθοριστική αυτή εμπειρία του καταγράφεται στο βιβλίο «Μαουτχάουζεν», ενώ επηρέασε όλο το έργο του.

Γυρίζοντας από το Μαουτχάουζεν, ο Καμπανέλλης συναρπάζεται με τις παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης. «Εκεί ανακάλυψα τον εαυτό μου και τον προορισμό μου», έλεγε. Αν και δεν ολοκλήρωσε γυμνασιακή μόρφωση, έδειξε ιδιαίτερη αφοσίωση στο γράψιμο. Τον Καμπανέλλη ανακάλυψε ο Αδαμάντιος Λεμός. Το πρώτο θεατρικό έργο του ήταν «Ο χορός πάνω στα στάχυα», που παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1950 από το θίασο Λεμού στο θέατρο «Διονύσια» της Καλλιθέας.

Ακολούθησαν τα έργα του: «Εβδομη μέρα της δημιουργίας» (Εθνικό Θέατρο, 1955-56), «Αυτός και το παντελόνι του» και «Κρυφή ζωή» (μονόπρακτα) - Βασ. Διαμαντόπουλος, 1957, «Η Αυλή των Θαυμάτων» (Θέατρο Τέχνης, 1957-58), «Η ηλικία της νύχτας» (Θέατρο Τέχνης, 1958-59), «Ο Γορίλας και η Ορτανσία» (Θίασος Ε. Βεργή, 1959), «Παραμύθι χωρίς Ονομα» (Νέο Θέατρο Βασ. Διαμαντόπουλου - Μαρ. Αλκαίου 1959-60), «Γειτονιά των αγγέλων» (Θίασος Καρέζη, 1963-64), «Βίβα Ασπασία» (Καρέζη, 1966-67), «Οδυσσέα γύρισε σπίτι» (Θέατρο Τέχνης, 1966-67), «Αποικία των τιμωρημένων» (Πειραματικό Θέατρο Ριάλδη, 1970-71), «Ασπασία» (Καρέζη - Καζάκος, 1971-72), «Το μεγάλο μας τσίρκο» (Καρέζη - Καζάκος, 1972-73), «Το κουκί και το ρεβίθι» (Καρέζη - Καζάκος, 1974), «Ο εχθρός λαός» (Καρέζη - Καζάκος, 1975), «Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα» (Θέατρο Τέχνης, 1976-77), «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού» (Θέατρο Τέχνης, 1978-79), «Ο μπαμπάς ο πόλεμος» (Θέατρο Τέχνης, 1981), «Ο αόρατος Θίασος» (Εθνικό Θέατρο, 1988), «Ο δρόμος περνά από μέσα» (Πειραματικό Ριάλδη, 1992).

Εγραψε, επίσης, τα σενάρια των κινηματογραφικών ταινιών: «Στέλλα», σε σκηνοθεσία Κακογιάννη, «Ο δράκος», σε σκηνοθεσία Κούνδουρου, «Αρπαγή της Περσεφόνης», σε σκηνοθεσία Γρ. Γρηγορίου, «Το κανόνι και τ' αηδόνι», σε σκηνοθεσία Ιάκωβου και Γιώργου Καμπανέλλη, «Κορίτσια στον ήλιο», σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη. Εγραψε επίσης στίχους που μελοποίησαν οι Μ. Θεοδωράκης, Μ. Χατζιδάκις, Στ. Ξαρχάκος, Γ. Σπανός, κ.ά.

Στο επίκεντρο του έργου του βρίσκεται ο προβληματισμός για τα κοινωνικά δρώμενα και τον αντίκτυπο που έχουν στη ζωή των ανθρώπων και, κυρίως, η σχέση της ταραγμένης νεότερης ελληνικής ιστορίας με τη συγκρότηση της νεοελληνικής ψυχολογίας. Δικαίως αποκαλείται «πατριάρχης» της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας. Για την προσφορά του στο ελληνικό θέατρο, του έχουν απονεμηθεί οι τίτλοι: Επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου, επίτιμος διδάκτωρ της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, επίτιμος διδάκτωρ της Θεατρολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εξελέγη παμψηφεί τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τιμήθηκε από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με το ανώτατο παράσημο. Εργα του έχουν παρουσιαστεί σε πολλές χώρες (Αγγλία, Αυστρία, Σουηδία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Σοβιετική Ενωση, Γερμανία).

 Από το βιβλίο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ»

"Τον καιρό εκείνο, κάθε Κυριακή που δε δουλεύαμε, στέκαμε ώρες ολόκληρες, και κοιτάζαμε τις γυναίκες που και εκείνες βγαίνανε απ' τα αντίσκηνα και μας κοιτάζανε. Η απόσταση που μας χώριζε ήταν μεγάλη. Είναι ζήτημα αν θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε κι αν ακόμη φωνάζαμε. Κάτι τέτοιο φυσικά κανείς δεν ξεθάρρευε να το δοκιμάσει. Ούτε χρειαζόταν. Αυτό το σιωπηλό αλληλοκοίταγμα, που περνούσε δυο φράκτες από συρματόπλεγμα, δεν είχε ανάγκη από μιλιά. Ηταν οι ώρες του έρωτα στο Μαουτχάουζεν...".

Πεθαίνει, στην Αθήνα στις 29/3/201, σε ηλικία 89 χρόνων.

Το Μαουτχάουζεν μέσα από ταμάτια του Ιάκωβου Καμπανέλλη

ΙάκωβοςΚαμπανέλλης

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου