«Ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο επιλέξαμε τον θάνατο, επιλέξαμε την καταστροφή». Έτσι λέτε, λαϊκίζετε, κινδυνολογείτε και προσπαθείτε να αμαυρώσετε τη γιορτή, τη γιορτή του Έθνους. Ντροπή σας. Με δικομματική στήριξη και εθνική υπερηφάνεια ενισχύσαμε την πολεμική μας μηχανή... και τους εμπόρους όπλων; Επακόλουθο είναι να ενισχυθούν …η οικονομία, η ανάπτυξη. Πώς αλλιώς. Ζητάμε συγγνώμη που πεθαίνετε καθημερινά εκτός ΜΕΘ, που χρωστάτε στον μπακάλη, που δεν μπορείτε να πληρώσετε τη ΔΕΗ, δεν μπορείτε να αγοράσετε λίγο κρασάκι, καφέ και κάτι για μεζέ... Αλλά τώρα μην είστε μίζεροι, είναι μέρα εθνικής ανάτασης. Θα κατατροπώσουμε τους εχθρούς της πατρίδας. Εξάλλου ο ήχος των «Ραφάλ» πάνω από την Ακρόπολη θα σκεπάσει τον επιθανάτιο ρόγχο στα δημόσια νοσοκομεία. Δεν θα ακούσετε τίποτα. Εξάλλου σε τέτοιες ώρες εθνικής ανάτασης ποιος μετράει τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται στις αναμονές των νοσοκομείων για κάθε ώρα πτήσης των «Ραφάλ»… ποια σχολειά, ποια νεολαία και ποια ανεργία;
Νυν υπέρ πάντων τα «Ραφάλ».
Κάπως στο μυαλό μου έρχονται εκείνοι οι στίχοι του Κώστα Βάρναλη:
«Σαράντα σβέρκοι βοδινοί με λαδωμένες μπούκλες σκεμπέδες σταβροθόλωτοι και βρώμιες ποδαρούκλες ξετσίπωτοι ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι ντυμένοι στα μαλάματα κι επίσημοι κι ωραίοι».
Σπύρος Τζόκας,
Πανεπιστημιακός - Συγγραφέας
*Το σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου