Εάν το ουκρανικό καθεστώς δεν αντέχει τον Πούσκιν πάνω στο βάθρο του τότε έχει πολλαπλάσιους λόγους να μην ανέχεται το Μαξίμ Γκόρκι, ειδικά τον Μαξίμ Γκόρκι. Αυτόν πρωτοπόρο κομμουνιστή της επαναστατικής λογοτεχνίας, ο οποίος στις μεγάλες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές της χώρας του με την Οκτωβριανή Επανάσταση βρέθηκε στο πλάι το ρώσικου λαού.
Γι’ αυτούς, λοιπόν, τους λόγους το άγαλμά του δεν πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο μιας ουκρανικής πόλης, στην προκειμένη περίπτωση στην πλατεία της πόλης Βίνιτσα. Ετσι, οι δημοτικές αρχές διέταξαν στην αποξήλωσή του υπηρετώντας την αποκομμουνιστοποίηση που εισήγηγε η ουκρανική κυβέρνηση και τέθηκε σε ισχύ με πακέτο νόμων από το 2015. Το μνημείο του Γκόρκι ανεγέρθηκε στην κεντρική πλατεία της πόλης το 1968 και η πλατεία έφερε επίσης το όνομα το συγγραφέα μέχρι το 2020 οπότε μετονομάστηκε.
Ποιά ήταν η επίσημη εξήγηση για το ξήλωμα του μνημείου; Οτι ο Μαξίμ Γκόρκι ήταν «υπηρέτης του σταλινικού καθεστώτος».
Φαίνεται, ότι το από το 1997 αποκύημα της φαντασίας ότι ο Γκόρκι δολοφονήθηκε με εντολή του Στάλιν δεν «φτούρησε», οπότε επιστρατεύτηκε το ακριβώς αντίθετό του
Τίποτα, όμως, δεν επιλέγεται τυχαία, ούτε φυσικά η πόλη Βίνιτσα. Εκεί ακριβώςτον Σεπτέμβριο του 1941 εξοντώθηκαν 28.000 Εβραίοι, οι οποίοι πριν δολοφονηθούν έπρεπε να ρίχνουν στους λάκκους τα πτώματα των συμπατριωτών τους της προηγούμενης ομάδας. Αυτή η σφαγή οργανώθηκε και εκτελέστηκε με τη συνεργασία των ουκρανών φασιστών και συνεργατών των ναζί. Η ουκρανική πολιτοφυλακή ίππευε πάνω σε άλογα και είχε περικυκλώσει τους Εβραίους, πριν ανοίξει πυρ εναντίον τους. Όσοι δεν πέθαναν αμέσως, τους αποτελείωσαν, ποδοπατώντας τους με τα άλογα. Συγκέντρωσαν όσους απέμειναν σε ένα στρατόπεδο, όπου τους διέταξαν να γδυθούν και τους οργάνωσαν σε σειρές. Αφού πυροβολούσαν μία σειρά διέταζαν την επόμενη να ρίξει τα πτώματα μέσα στους λάκκους
Ολοι αυτοι από το 2014 και μετά, οι Γερμανοί ναζί και οι Ουκρανοί φασίστες συνεργάτες τους είναι «ήρωες», τιμώνται από το ουκρανικό καθεστώς και οι απόγονοί τους ονειρεύονται τη συνέχιση του έργου τους, το οποίο και κάνουν.
Τους ξεφτίλισε ζωντανός κι ακόμα τους στοιχειώνει…
Εντείνεται το γκρέμισμα σοβιετικών μνημείων στην Ουκρανία
Ούτε το μνημείο της Ζόγια Κοσμοντεμνάσκαγια δεν σεβάστηκαν οι νεοναζί
Γι’ αυτούς, λοιπόν, τους λόγους το άγαλμά του δεν πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο μιας ουκρανικής πόλης, στην προκειμένη περίπτωση στην πλατεία της πόλης Βίνιτσα. Ετσι, οι δημοτικές αρχές διέταξαν στην αποξήλωσή του υπηρετώντας την αποκομμουνιστοποίηση που εισήγηγε η ουκρανική κυβέρνηση και τέθηκε σε ισχύ με πακέτο νόμων από το 2015. Το μνημείο του Γκόρκι ανεγέρθηκε στην κεντρική πλατεία της πόλης το 1968 και η πλατεία έφερε επίσης το όνομα το συγγραφέα μέχρι το 2020 οπότε μετονομάστηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιά ήταν η επίσημη εξήγηση για το ξήλωμα του μνημείου; Οτι ο Μαξίμ Γκόρκι ήταν «υπηρέτης του σταλινικού καθεστώτος».
Φαίνεται, ότι το από το 1997 αποκύημα της φαντασίας ότι ο Γκόρκι δολοφονήθηκε με εντολή του Στάλιν δεν «φτούρησε», οπότε επιστρατεύτηκε το ακριβώς αντίθετό του.......χαχαχαχαχα Αρε γλέντια με τους καπιταλιστές. Ο ΠΟΥΤΙΝ στο διάγγελμα του είχε πει έλατε να σας δείξω εγώ πως γίνεται ...αποκομμουνιστικοποίηση.... Γιορτάζεις την 9η Μάη κάνοντας Αντικομουνισμό ...αντιφασιστικά.... βεβαίως βεβαίως.... Αφιερωμένο στην ....αθάνατη πασοκάρα.... μαζί με την ...χούφτα της ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Αποχαρακτηρισμός αρχείων
ΔιαγραφήΗ ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας της Ρωσίας έδωσε στη δημοσιότητα το αρχείο του στρατηγού Νικολάι Βλάσικ, που ήταν επικεφαλής ασφαλείας του Ιωσήφ Στάλιν την περίοδο 1931 - 1952. Τα απομνημονεύματα του Βλάσικ, που είναι αφιερωμένα στη ζωή του κοντά στον ηγέτη της ΕΣΣΔ, δημοσιεύονται στην εφημερίδα «Κομσομόλσκαγια Πράβντα».
Στις σημειώσεις του ο Βλάσικ αφηγείται ότι έλαβε την εντολή οργάνωσης της φρουράς του Ειδικού Τμήματος της Πανρωσικής Εκτακτης Επιτροπής και του Κρεμλίνου, καθώς και της προσωπικής φρουράς του Στάλιν, μετά από βομβιστική επίθεση που έγινε το 1927 στο κτίριο του φρουραρχείου στη Μόσχα. Σύμφωνα με τα λόγια του, μέχρι τότε για την ασφάλεια του Ιωσήφ Στάλιν ήταν υπεύθυνος μόνο ένας φρουρός, ο Λιθουανός Ιβάν Γιούσις.
Στα απομνημονεύματα γίνεται αναφορά στις στενές φιλικές σχέσεις του Ι. Στάλιν με τον επικεφαλής της κομματικής οργάνωσης του μπολσεβίκικου κόμματος στο Λένινγκραντ, Σεργκέι Κίροφ. Οπως υπογραμμίζει ο Στάλιν, τον αγαπούσε «με κάποιο συγκινητικό και τρυφερό τρόπο». Κάθε φορά που βρισκόταν στη Μόσχα ο Κίροφ διέμενε στο διαμέρισμα του Στάλιν. Η δολοφονία του Κίροφ το 1934 συγκλόνισε τον Στάλιν. Οπως σημείωσε ο Βλάσικ, ο ίδιος είδε το πόσο υπέφερε ο Στάλιν στο Λένινγκραντ στην κηδεία του Κίροφ. Επίσης, αναφέρεται σε απόπειρα δολοφονίας κατά του Ι. Στάλιν το καλοκαίρι του 1935, όταν βρισκόταν στο εξοχικό του στα νότια της ΕΣΣΔ.
Στις σημειώσεις του ο Βλάσικ εκφράζει τη γνώμη πως οι δολοφονίες του Κίροφ, του στελέχους των σοβιετικών αρχών ασφαλείας Βιατσεσλάφ Μενζίνσκι, το 1934, του στελέχους του μπολσεβίκικου κόμματος Βαλεριάν Κούιμπισεφ, το 1935, και του συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκι, το 1936, καθώς και οι απόπειρες δολοφονίας κατά του Στάλιν και του Μόλοτοφ, οργανώθηκαν από το τροτσκιστικό μπλοκ κι ήταν κρίκοι μιας αλυσίδας. «Τα εγκλήματα αυτά έγινε κατορθωτό να αποκαλυφθούν κι έτσι να εξουδετερωθεί ο κίνδυνος από τους εχθρούς της σοβιετικής εξουσίας», διαπιστώνει ο στρατηγός. https://gkagkarin.blogspot.com/2020/12/blog-post_1.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ