Η ρωγμή της κάλπης

Πάμε λοιπόν μετεκλογικά! Με πάθος, με νου και καρδιά και κυρίως με αφοσίωση σ' αυτούς, τους πολύ περισσότερους που μας ψήφισαν και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Και με υπομονή, επιμονή και ιδεολογική συνέπεια πάμε να παλέψουμε για τις αδικίες, τα στριμώγματα, τις νομότυπες και καλά διαφημισμένες ανθρωποφαγίες, που έρχονται καταπάνω σ' όλο τον εργαζόμενο λαό. Οι καπιταλιστές έχουν σ' αυτή την τετραετία καταλάβει, απ' το ρετιρέ ως το δεύτερο και τρίτο υπόγειο, όλα τα ...διαμερίσματα - μερίσματα του νομοθετικού κοινοβουλευτικού οικοδομήματος.

Κάπου εκεί στον τέταρτο όροφο εγκατασταθήκαμε εμείς. Ανυπάκουοι και πεισματάρηδες σε κάθε μετατροπή του βουλευτικού παιχνιδιού σε όπλο του διαχειριστή εναντίον όλων όσοι μας έστειλαν εκεί, για μια ακόμη φορά, για να μη μετατραπεί το οίκημα σε καθολική αντιλαϊκή στρούγκα από πλευράς δικαιωμάτων των ανθρώπων. Καρφί στο μάτι τους τα δικά μας ορθάνοιχτα παράθυρα - αυτιά στα βάσανα του κόσμου, κι η «φασαρία» των μόνων ενοίκων που είναι έτοιμοι να βγουν στους δρόμους και μέρα και νύχτα, και να φέρουν τα προβλήματα του κάθε πολίτη μέσα στο οίκημα, ταράζοντας την ψευδεπίγραφη ευφορία των ψευδαισθήσεων μιας νίκης άλλης τάξης απ' την εργατική.

Πάνω από εκατό χρόνια είμαστε η απειλή στις ομοιογενείς παραλλαγές της επικράτησης του κέρδους των λίγων σε βάρος της ζωής των πολλών. Στα μπαλκόνια τους θα δείτε ψεύτικα διακοσμητικά φυτά, που παράγουν πολλές εντυπώσεις και καθόλου οξυγόνο. Στα υπόγεια θα καταλάβετε, ελπίζω γρήγορα, πως άμα αναμείξεις σβάστικες, λιβάνια κι απολίτικα πατσουλί, η αποφορά δεν πνίγεται και θρέφει τρωκτικά που φέρνουν την πανούκλα σε αφύλακτους, ανυποψίαστους και πονηρούς μαζί.

Σ' άλλα μπαλκόνια θα βρείτε κρεμασμένες, μαζί με της πατρίδας, σε γερά κοντάρια, σημαίες του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, ψευτοροκάδικες μπαντιέρες. Στο δικό μας έχει οξυγόνο, και δροσιά, και κατακόκκινα γεράνια, και γαρύφαλλα και ρόδα αμάραντα και φυλλωσιές, όλα καλλιεργημένα σφυροδρεπανάτα, έτσι που να απορούν πώς τα καταφέρνουμε και με κομμένο το νερό, και με κομμένο το ηλεκτρικό, αλλά με χώμα γόνιμο στις γλάστρες, κουβαλημένο σε βασανισμένα μαντήλια από τόπους εξορίας κι από τάφους σε τόπους εκτελέσεων...

Το ξέρετε δα πως για να φτάσεις μέχρι το σπίτι του ΚΚΕ, πληρώνεις ενισχυμένα αναλογικώς και διόδια και πρόστιμα. Γιατί ξεχωρίζει το δικό μας το μπαλκόνι. Επειδή δεν υποθηκεύεται στη σκοπιμότητα και είναι... ιδιοκτησία της εργατικής τάξης.

Πάμε λοιπόν όλοι μαζί, σαν δημιουργική βοή, να επισημάνουμε κινδύνους, να εμποδίσουμε τα ψέματα να εμφανιστούν ως αλήθειες, να τραβήξουμε τις μάσκες απ' τους διαρρήκτες που ξεγλίστρησαν απ' τη ρωγμή της κάλπης. Για μια ακόμη φορά το ΚΚΕ είναι εδώ. Πιο δυνατό. Κι η ελπίδα είναι εδώ. Γιατί μπορεί υποδειγματικά κι ασυμβίβαστα να δείξουμε πως ο λαός όταν παλεύει τα σκοτάδια μόνον με φως τα σκίζει.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, και συμπολεμιστές, και άδολοι πατριώτες, και τολμηροί που έστω και την τελευταία στιγμή είπατε να εμπιστευθείτε έναν κομμουνιστή - μια κομμουνίστρια, ξεκουραστείτε λίγο σ' αυτές τις μέρες που λέμε καλοκαιρινές όταν δε γίνονται κολασμένες, γιατί έχουμε αγώνες μπροστά. Εχουμε να πάρουμε και δήμους και πόλεις και χωριά, σε βουνά, σε νησιά, σε εκτάσεις σπαρμένες με φωτοβολταϊκά. Σε τρεις μήνες έχουμε εκλογές ξανά. Και στο δικό μας μπαλκόνι, η σημαία δεν αλλάζει χρώματα και δε σκοτώνει.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ