Είναι αρκετά επικίνδυνη η κατάσταση. Είμαστε σε μια φάση κατά την οποία όλη η εξέλιξη μυρίζει μπαρούτι στην ευρύτερη περιοχή και εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής:
Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να μαζέψει αμέσως όλες τις αντιδραστικές, ακροδεξιές, ρατσιστικές φωνές και δυνάμεις που εμφανίζονται, δρουν εκεί.
Δεν έχουν καμιά δουλειά στον Έβρο και στα νησιά του Αιγαίου οι Αυστριακοί, οι Γερμανοί φασίστες που σηκώνουν πανό και δείχνουν τα θύματα των πολέμων, για τα οποία ευθύνονται και οι δικές τους κυβερνήσεις με τις επεμβάσεις, τους βομβαρδισμούς στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, παντού, στη Λιβύη κλπ. επεμβάσεις που δημιουργούν όλα αυτά τα κύματα των προσφύγων, μαζί με τη φτώχεια, την εκμετάλλευση και την καταπίεση και ουσιαστικά οδηγούμαστε σε αυτό που ονομάζουμε εμείς "ασύμμετρες απειλές", δηλαδή τις πολύπλευρες παρεμβάσεις του ιμπεριαλισμού στην περιοχή μας, οι οποίες δίνουν χέρι βοήθειας ουσιαστικά στον Ερντογάν και στην τούρκικη πολιτική να πιέζει μέσω του προσφυγικού, του μεταναστευτικού ρεύματος, την Ελλάδα, ενάντια στα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Αυτές οι ομάδες βρέθηκαν εκεί με προτροπή της ελληνικής κυβέρνησης ή πήγαν από μόνοι τους;
Όχι, στο πλαίσιο της ΕΕ θα πρέπει να παρθούν μέτρα. Εδώ η κα Μέρκελ ουσιαστικά έπρεπε να πάρει μέτρα πριν φύγουν αυτοί οι άνθρωποι από τη Γερμανία, οι ακροδεξιοί, οι φασίστες και να πάνε στον Έβρο, αλλά εν πάση περιπτώσει από εκεί που βρίσκονται τώρα θα πρέπει να ξεκουμπιστούν. Το λέω καθαρά και ξάστερα. Αυτή είναι η θέση του ΚΚΕ και αυτή θα πρέπει να είναι σύσσωμη η θέση του ελληνικού λαού. Δεν είναι εχθρός μας τα θύματα, τα γυναικόπαιδα, τους οποίους τους εκμεταλλεύεται η τούρκικη εξωτερική πολιτική για να συνεχίσει την επικίνδυνη πολιτική της ενάντια στα σύνορα της Ελλάδας, στα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο και γενικότερα ενάντια στους λαούς.
Αυτό που έκανε όμως η ελληνική κυβέρνηση, να κλείσει τα σύνορα και να μην έρθουν όλες αυτές τις ροές των μεταναστών, ήταν μία σωστή απόφαση και να ζητήσει και τη στήριξη της ΕΕ; Γιατί δεν θα μπορούσε η Ελλάδα να αναλάβει, να επωμιστεί όλο αυτό το βάρος.
Η πρόταση του ΚΚΕ, που πλέον την ενστερνίζονται και άλλες πολιτικές δυνάμεις και ευρύτερα κυρίως ο ελληνικός λαός, είναι ότι θα πρέπει αυτή τη στιγμή, εφόσον η Κοινή Δήλωση, η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, ήταν και ατελέσφορη και οδήγησε σε αυτά τα αδιέξοδα -στην πραγματικότητα απ' ό,τι βλέπουμε όλοι μας είναι ανενεργή- να καταργηθεί εδώ και τώρα και να καταγγελθεί. Θα πρέπει να καταγγελθεί επίσης η Συμφωνία του Δουβλίνου που καταδικάζει και μάλιστα σε διπλό εγκλωβισμό, πρόσφυγες, μετανάστες, στα νησιά, στον Έβρο, στην Ελλάδα. Αυτό το ζήτημα είναι σήμερα παραπάνω από ρεαλιστικό.
Για παράδειγμα η συγκεκριμένη πρόταση -για να το πω και πιο λαϊκά και πιο αναλυτικά εδώ από την εκπομπή σας- είναι ότι θα πρέπει η καταγραφή των προσφυγών, των μεταναστών, αν χρειάζονται άσυλο, αν το δικαιούνται, αν θέλουν να πάνε σε κάποιες χώρες προορισμού, να γίνεται στο έδαφος της Τουρκίας. Έχει η ΕΕ σχέσεις με την Τουρκία, μπορεί να παρέμβει και ο ΟΗΕ με επιτροπές, και η τούρκικη κυβέρνηση να αναλάβει την καταγραφή, τις γραφειοκρατικές διαδικασίες χορήγησης των χαρτιών που απαιτούνται για άσυλο ή όχι άσυλο, για την προώθηση στις χώρες προορισμού και από εκεί να γίνεται, είτε στην Ανδριανούπολη ή οπουδήποτε αλλού. Δεν χρειάζεται δηλαδή να πιέζονται, κάτι δηλαδή που το καταλαβαίνει όλος ο κόσμος ότι το κάνει επίτηδες για να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους θέλουν να πάνε στην Κεντρική Ευρώπη, στο Βερολίνο λένε οι περισσότεροι και εκεί είναι το πρόβλημα. Η ίδια η ΕΕ και κάποιες χώρες της ΕΕ δεν θέλουν να υποδεχτούν αυτούς τους πρόσφυγες...
Με βάση την άποψη που μου λέτε, της ΕΕ, που "δεν θέλουν", ουσιαστικά πιέζονται και δημιουργείται τεράστιο πρόβλημα και ηθικό και οικονομικό και πολιτικό για τους ανθρώπους αυτούς, αλλά και για τους κατοίκους μόνο στις χώρες πρώτης υποδοχής. Αυτές είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ιταλία, η Μάλτα, αυτές είναι οι συγκεκριμένες χώρες. Και βεβαίως είναι διαφορετικό θέμα το 3,8% του πληθυσμού της Κύπρου για παράδειγμα, να είναι πρόσφυγες-μετανάστες ή στην Ελλάδα να είναι 300, 400, 500 χιλιάδες πρόσφυγες-μετανάστες και διαφορετικό να υπάρχει ισοκατανομή στις χώρες της Ευρώπης συνολικότερα, της ΕΕ πιο συγκεκριμένα. Για φανταστείτε για παράδειγμα οι 300 χιλιάδες πρόσφυγες-μετανάστες που είναι στην Ελλάδα, στα ελληνικά εδάφη, να μπορούσαν να κατανεμηθούν στα 30 κράτη της ΕΕ. Άλλο να έχεις 5-10 χιλιάδες να διαχειριστείς κι άλλο να έχεις να διαχειριστείς 300 χιλιάδες, 500 χιλιάδες.
Μα εκεί είναι η ουσία της διαφωνίας, ότι δεν δέχονται άλλο κόσμο. Κι επειδή είναι "η ΕΕ της αλληλεγγύης", θα έπρεπε αυτό το θέμα, το μεταναστευτικό, επειδή είναι βόμβα στα θεμέλια της ΕΕ, θα έπρεπε να είχε ήδη επιλυθεί με τον τρόπο που συζητάμε τώρα, δηλαδή να πάρουν όλα τα κράτη τους πρόσφυγες που τους αναλογούν...
Η ΕΕ δεν είναι ενιαία. Η Γερμανία δουλεύει για τα δικά της οικονομικά, πολιτικά, γεωστρατηγικά, συμφέροντα, η Γαλλία το ίδιο, άλλες χώρες επίσης το ίδιο. Άρα, λοιπόν, το να μιλάμε για "ενιαία αλληλεγγύη που θα εκφραστεί από την ΕΕ" ούτε το είδαμε αυτά τα χρόνια, τα τελευταία 10 χρόνια και κυρίως τώρα με την όξυνση του προβλήματος, ούτε πρόκειται να το δούμε. Εγώ το λέω ρητά, κατηγορηματικά, ξεκάθαρα και το υπογράφω αυτό.
Μάλιστα. Να έρθουμε και στις επαφές που έχετε εδώ στην Κύπρο, πραγματοποιείτε επίσκεψη, είδατε σήμερα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πώς πάνε οι συναντήσεις σας;
Είναι πολύ ενδιαφέρουσες συναντήσεις. Νομίζω ότι είναι απαραίτητες. Είναι απαραίτητη η ανταλλαγή απόψεων, η αλληλοενημέρωση για την κατάσταση στις δύο χώρες και στην Κύπρο και στην Ελλάδα, όπως και ευρύτερα στην περιοχή, γιατί ακριβώς βρισκόμαστε σε μία πολύ δύσκολη, επικίνδυνη φάση, που έχει να κάνει και με την υπεράσπιση των συμφερόντων των λαών της περιοχής και των συμφερόντων του λαού της κάθε ξεχωριστής χώρας. Κι από αυτή τη σκοπιά είναι αναγκαία η έκφραση αλληλεγγύης, φιλίας, η επαναβεβαίωση σταθερών θέσεων, όπως για παράδειγμα είναι η δίκαιη, βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού, στη βάση μιας ενιαίας Κύπρου. Και όταν λέμε ενιαία εννοούμε ένα κράτος κι όχι δύο κράτη, με μία ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα, μία κυριαρχία, κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων - Τουρκοκυπρίων και βεβαίως χωρίς ξένες βάσεις, χωρίς εγγυήτριες δυνάμεις, χωρίς ΝΑΤΟποίηση του νησιού, χωρίς όλα αυτά, που αν θέλετε και διαχρονικά και σήμερα συνεχίζουν να αποτελούν την αιτία, το κύριο πρόβλημα.
Επειδή θέσατε το Κυπριακό στη συζήτηση, εσείς είστε εναντίον της διζωνικής - δικοινοτικής ομοσπονδίας κ. Κουτσούμπα, ποια είναι η λύση που προτείνετε εσείς; Και συζητείται εδώ, στην Κύπρο, αυτό, σε σχέση και με τη θέση του ΑΚΕΛ...
Ναι, έχω ακούσει μία διαστρέβλωση της θέσης -ίσως όχι σκόπιμη- του ΚΚΕ. Εμείς εναντιωνόμαστε σε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις και στις πολιτικές που θεωρούν τη διζωνική - δικοινοτική ομοσπονδία -που είναι ή ήταν παλιά αν θέλετε ένας απαραίτητος συμβιβασμός, για να αρχίσει η εξέλιξη των διαπραγματεύσεων- λύση στην ουσία λύση δύο κρατών. Όταν λέμε δύο συνιστώντα κράτη στην ουσία μιλάμε για πραγματική διχοτόμηση, δηλαδή είμαστε ενάντια στη συνομοσπονδία, είμαστε υπέρ αυτού που σας είπα: Ένα κράτος, όχι δύο κράτη, με όλα τα υπόλοιπα στοιχεία, της κυριαρχίας, της ιθαγένειας, της διεθνούς προσωπικότητας.
Μα είναι κεντρικό ζήτημα αυτό των δύο συνιστώντων κρατών, διαφωνείτε σε αυτό;
Πέρα από απαράδεκτες διαφωνίες ή σκοπιμότητες, εκεί πρέπει να σταθούμε με υπευθυνότητα οι πολιτικές δυνάμεις και ο κυπριακός λαός πιστεύω και ο ελληνικός λαός θα πρέπει να δουλέψει σε αυτή την κατεύθυνση. Να μην ξεχνάμε ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής του νησιού, γιατί από πολλές δυνάμεις και από τον πολιτικό λόγο σιγά - σιγά φεύγει αυτό. Άρα θα πρέπει σε αυτή την κατεύθυνση να δουλέψουμε όλοι πιστεύω.
Ναι αλλά, εάν η λύση που συζητάμε στην Κύπρο είναι αυτή της διζωνικής - δικοινοτικής Ομοσπονδίας, θα υπάρχουν δύο συνιστώντα κρατίδια και ένα κεντρικό κράτος με αυτά που είπατε, με την κυριαρχία, την ιθαγένεια. Με αυτό διαφωνείτε ή μιλάτε για ενιαίο κράτος; γιατί είναι διαφορετικό αυτό.
Επιμένω σε αυτό που σας είπα, διότι υπάρχουν δυνάμεις, που για τα δύο συνιστώντα κράτη, στην ουσία μας μιλάνε για δύο κράτη. Τι θα γίνει με την κυβέρνηση, τι θα γίνει με τους θεσμούς, τι θα γίνει με την εκτελεστική εξουσία, τι θα γίνει με την ιθαγένεια, το σύνταγμα. Τι θα γίνει με το εδαφικό, τι θα γίνει με το περιουσιακό κ.ά.. Κρατήστε αυτό που είναι η υπεύθυνη, αντιιμπεριαλιστική θέση, θέση που συμβάλλει πραγματικά στη λύση που πρεσβεύει και θέλει και ο κυπριακός λαός και ο ελληνικός λαός και η ελληνοκυπριακή κοινότητα και η τουρκοκυπριακή κοινότητα.
Αυτό που συζητήσατε και με τον ΓΓ του ΑΚΕΛ, αυτή τη θέση συζητήσατε και με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με όλα τα κόμματα και το ακούσατε και στις δηλώσεις μου.
Να έρθουμε και στα θέματα της ενέργειας γιατί είχαμε και αυτό το μνημόνιο Τουρκίας - Λιβύης, που έχει προκαλέσει αρκετά προβλήματα και στην ελληνική εξωτερική πολιτική. Πώς σχολιάζετε αυτή την κίνηση από την Άγκυρα, κ. Κουτσούμπα, και πώς πρέπει να το χειριστεί η ελληνική κυβέρνηση;
Είναι απαράδεκτη καταρχάς αυτή η Συμφωνία, πέρα από το ότι είναι άτυπη. Η Συμφωνία δεν έχει καμία νομική ισχύ, το ξέρετε πάρα πολύ καλά, όπως το ξέρουν όλοι και οι ίδιοι. Η Τουρκία έκανε μια συμφωνία με μία κυβέρνηση που ουσιαστικά δεν έχει τη νομιμοποίηση του λαού της Λιβύης, ούτε της διεθνούς κοινότητας. Και βεβαίως στην ουσία αφαιρεί κυριαρχικά δικαιώματα από την ελληνική ΑΟΖ σε όλο το μήκος των συνόρων και κυρίως των νησιών. Δηλαδή βλέπουμε ξαφνικά να διαγράφονται σύνορα και εδάφη, κυριαρχικά δικαιώματα από την ΑΟΖ που μπορεί να έχει η Κρήτη, για παράδειγμα, η Ρόδος, η Κάσος, μια σειρά άλλα νησιά.
Είναι πάγια θέση της Τουρκίας ότι δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ τα νησιά. Είναι πάγια θέση.
Η Άγκυρα και ο κ. Ερντογάν μονίμως και σταδιακά δουλεύοντας με συγκεκριμένο σχέδιο θέλουν να κατοχυρώνουν στην πράξη όπως κάνουν με την Κυπριακή ΑΟΖ για παράδειγμα, με τα γεωτρύπανα θεωρούμενα δικαιώματα δικά τους. Στην ουσία δημιουργούν τετελεσμένα, βήμα το βήμα, και μετά έρχονται να το επιβεβαιώνουν αυτό ή να τα βάζουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτή είναι πάγια τούρκικη στρατηγική. Και από αυτή τη σκοπιά θα πρέπει να είμαστε πάρα πολύ επιφυλακτικοί και σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Είναι γνωστές οι απαράδεκτες διεκδικήσεις της τούρκικης αστικής τάξης, για παράδειγμα, η αμφισβήτηση 152 νησιών βραχονησίδων της ελληνικής επικράτειας. Είναι γνωστές οι διπλωματικές κινήσεις που κάνει, αλλά και οι ανοιχτές προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν που βάζει σε αμφισβήτηση τη συνθήκη της Λοζάνης, άλλες συνθήκες, που όρισαν τελεσίδικα τα σύνορα των χωρών της περιοχής. Και βεβαίως σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται μεθοδικά. Και από αυτή τη σκοπιά θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε, βάζοντας το μαχαίρι στο κόκαλο.
Και με στρατιωτικά μέσα κ. Κουτσούμπα;
Με διαπραγματεύσεις λύνονται τα ζητήματα. Αλλά είναι άλλο ζήτημα ο συμβιβασμός που λένε μερικοί, ο οποίος είναι ουσιαστικά ανέντιμος συμβιβασμός, όταν παραχωρείς κυριαρχικά δικαιώματα και άλλο να κάνεις διαπραγμάτευση και συμβιβασμό που ουσιαστικά οδηγεί σε μία λύση σε θάλασσες, όπως το Αιγαίο ή οπουδήποτε αλλού. Αλλά αυτό ξέρετε σήμερα είναι πολύ δύσκολο, γιατί δεν έχουμε φιλικές χώρες μεταξύ τους, δεν έχουμε λαούς που να έχουν την εξουσία. Είναι διαφορετικό για παράδειγμα να είχαμε στην Ελλάδα εργατική - λαϊκή εξουσία, σοσιαλισμό, στην Κύπρο το ίδιο, στην Τουρκία το ίδιο, στη Βουλγαρία το ίδιο και να είχαν σχέσεις αμοιβαίες και να κάνεις συμβιβασμούς που οδηγεί στη συνεκμετάλλευση. Σήμερα αυτός ο συμβιβασμός που δήθεν θα μας αποτρέψει από ένα θερμό, πολεμικό επεισόδιο, όπως λένε ορισμένοι -κατά την άποψή μας ανεγκέφαλοι, είναι ενεργούμενα άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων- θα μας οδηγήσει αυτόματα και σταδιακά σε μεγαλύτερη όξυνση. Γιατί η συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, των υδρογονανθράκων κλπ που υπάρχουν στο Αιγαίο, για παράδειγμα, δεν μπορεί να γίνει "καλή τη πίστει" ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους και σε ισχυρούς παίκτες και περιφερειακούς και διεθνώς, οι οποίοι συγκρούονται και ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την κερδοφορία τους, για τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα. Από αυτή τη σκοπιά θα πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί σε αυτές τις προτάσεις που σταδιακά προβάλει η τούρκικη εξωτερική πολιτική, την οποία αποδέχονται οι ΗΠΑ, αποδέχονται και οι ΝΑΤΟικοί και οδηγούμαστε σε μια συνείδηση που λέει να τα δώσουμε ουσιαστικά όλα.
Εάν αύριο αποστείλουν ένα σκάφος ερευνητικό για να κάνουν έρευνα στα ανοιχτά της Κρήτης, τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα; γιατί εμείς εδώ στην Κύπρο το ξέρουμε πολύ καλά το πως παραβιάζουν και την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα ακόμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πριν πάμε εκεί πρέπει να σκεφτούμε τι ενέργειες κάνουμε ή τι κάναμε πριν, πριν φτάσουμε εκεί. Διότι ξέρετε κάτι; Και στα Ίμια λέγανε "μία σημαία βάλαμε, τι τη θέλαμε αυτή τη σημαία", αλλά τα Ίμια οδήγησαν στη συνέχεια σε απαράδεκτες υποχωρήσεις. Η Τουρκία κάνει συγκεκριμένες κινήσεις, οι οποίες δεν αντιμετωπίζονται τη στιγμή που πρέπει. Υιοθετούνται λάθος συμμαχίες, εμείς τις λέμε λυκοσυμμαχίες, και βάζεις το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Βάζεις για παράδειγμα το ΝΑΤΟ που θεωρεί "ενιαίο επιχειρησιακό χώρο" όλο το Αιγαίο να αποτρέψει την Τουρκία, την ίδια στιγμή που ΗΠΑ δουλεύουν παρασκηνιακά και όλο το ΝΑΤΟ και οι υπόλοιποι για να τραβήξουν ξανά την Τουρκία, να την αποσπάσουν από την αγκαλιά, που θεωρούν ότι πάει, της Ρωσίας. Λοιπόν, έλεος με αυτή την κατάσταση. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση έτσι όπως είναι στην πραγματικότητα, να εξηγήσουμε στον ελληνικό λαό, στον κυπριακό λαό, στον τούρκικο λαό, σε όλους τους λαούς της περιοχής τι συμβαίνει, και τι πραγματικά γίνεται και απέναντι σε ποιους θα πρέπει να εναντιωθεί και ποιους να θεωρεί εχθρούς και ποιους να θεωρεί πραγματικά φίλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου