Λέγανε: «θα έρθει το ΚΚΕ και θα σας πάρει τα σπίτια»

Ερώτηση 1η: Ασφαλώς και αποτελεί δικαίωση η φυλάκιση της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Τι πρέπει όμως να γίνει στο εξής; Και πώς δεν θα ξανακατεβούν στις εκλογές με το ίδιο ή άλλο κόμμα;

Η λαϊκή απαίτηση να βρεθούν οι ναζί στη φυλακή έγινε πράξη. Οι ποινές θα μπορούσαν να ήταν αυστηρότερες αν δεν είχαν προηγηθεί οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα.

Ο φασισμός συνδέεται με χίλια δυο νήματα με το αστικό πολιτικό σύστημα, με τμήματα του αστικού κράτους, με μηχανισμούς της εργοδοσίας. Αυτό αποδείχτηκε και με αδιάσειστα στοιχεία και στην πολύχρονη δίκη της ΧΑ. Αυτές οι σχέσεις δείχνουν και προς τα πού πρέπει να ψάξει κανείς τη μήτρα του φασισμού που είναι το ίδιο το άδικο και διεφθαρμένο καπιταλιστικό σύστημα. Άρα η μάχη ενάντια στο φασισμό δεν σταματάει γιατί είναι εδώ οι αιτίες του.

Το ΚΚΕ, την επόμενη της ανακοίνωσης της απόφασης, κατέθεσε τροπολογία η οποία προέβλεπε αφενός να στερούνται το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι σε όσους έχουν καταδικαστεί για συμμετοχή και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης και αφετέρου την αυτοδίκαιη και άμεση έκπτωση των κατάδικων ναζιστών από την Ευρωβουλή, αλλά και τα όργανα περιφερειακής και τοπικής διοίκησης.

Ωστόσο, δεν χωράει εφησυχασμός, ιδιαίτερα από όσους με συνέπεια βρέθηκαν απέναντι στη ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή. Αυτό είναι το καλύτερο όπλο για να μη σηκώσει κεφάλι κάποια άλλη φασιστική οργάνωση.

Ερώτηση 2η: Και με την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ; Πώς την κρίνετε; Και τι θα ψηφίσετε;

Το ΚΚΕ στο πρόσωπο του υπουργού Οικονομικών θα καταψηφίσει τόσο την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και τα κόμματα εκείνα που έστρωσαν το έδαφος για το σημερινό άθλιο, Πτωχευτικό Κώδικα. Όσο περνάει από το χέρι μας θα κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να μην εξελιχθεί η συζήτηση στη Βουλή σε έναν ακόμη εκφυλιστικό δικομματικό καβγά. Άλλωστε, μας έχει συνηθίσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε τέτοια παιχνίδια άσφαιρης αντιπολίτευσης απέναντι στον οδοστρωτήρα της κυβέρνησης ΝΔ. Γιατί πραγματικά χρειάζεται πολύ θράσος να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία της α' κατοικίας. Ως κυβέρνηση όχι μόνο κατήργησε το όποιο πλαίσιο προστασίας της α' κατοικίας, αλλά άνοιξε το δρόμο και στη μετατροπή σε ιδιώνυμο αδίκημα των κινητοποιήσεων εργατικών - λαϊκών φορέων ενάντια στους πλειστηριασμούς! Αυτό το πλαίσιο πήρε η ΝΔ και τώρα το κάνει ακόμα πιο επιθετικό, χρεοκοπώντας κυριολεκτικά λαϊκά νοικοκυριά και μικρούς επαγγελματίες. Όλη η εξέλιξη τα τελευταία χρόνια γύρω από τους πλειστηριασμούς δείχνουν την απόλυτη ευθυγράμμιση των ελληνικών κυβερνήσεων με τις επιταγές των τραπεζιτών και τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Έτσι φτάσαμε να γίνουμε νοικάρηδες στα σπίτια μας! Και να φανταστεί κανείς πως παλιότερα κάποιοι έλεγαν "θα έρθει το ΚΚΕ και θα σας πάρει τα σπίτια". Τελικά, τα παίρνουν οι τράπεζες και το κράτος τους και το ΚΚΕ πρωτοστατεί στον αγώνα για την προστασία τους.

Από τη μεριά μας ως Κόμμα θα αξιοποιήσουμε τη συζήτηση στην Βουλή για να προβάλουμε στις σύγχρονες διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος για την προστασία των λαϊκών νοικοκυριών και των μικρών επαγγελματιών, αλλά και για να αναδείξουμε μία τραγική αντίφαση για την οποία δεν μιλάει κανένα άλλο κόμμα και αυτή είναι: Πώς γίνεται σήμερα να είναι "αντικείμενο συζήτησης" η εξασφάλιση σύγχρονης, ασφαλούς κατοικίας για όλους τους εργαζόμενους; Θα μπορούσε να είναι ζήτημα συζήτησης το 19ο αιώνα. Σήμερα θα έπρεπε να ήταν κατοχυρωμένο, καθολικό δικαίωμα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ερώτηση 3η: Πού εκτιμάτε ότι θα οδηγήσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις η κλιμακούμενη ένταση στο Αιγαίο κ. Κουτσούμπα; Εκτιμάτε ότι οι δυο χώρες μπορεί να οδηγηθούν και σε θερμό επεισόδιο ή και σε σύγκρουση;

Η ένταση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, που σαφώς απασχολεί περισσότερο το λαό μας, δεν μπορεί να αποκοπεί από τις συνολικότερες επικίνδυνες εξελίξεις, όπως είναι η εντεινόμενη παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και οι ανταγωνισμοί αστικών τάξεων και επιχειρηματικών μεγαθηρίων, για τις πρώτες ύλες, την Ενέργεια, τους αγωγούς, τις άλλες υποδομές, τα μερίδια των αγορών. Έχουν βγει οι "λεπίδες" των ανταγωνισμών και σε αρκετές περιπτώσεις, στη Συρία, στη Λιβύη, στην Ουκρανία, την Αρμενία ματώνουν τους λαούς, με διάφορα προσχήματα. Κανείς, λοιπόν, δεν μπορεί από τα πριν να αποκλείσει το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου, ή μιας πιο γενικευμένης σύγκρουσης και στην περίπτωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Και αυτό μπορεί να συμβεί τόσο πριν όσο και μετά, ή και κατά τη διάρκεια των όποιων συνομιλιών. Γι' αυτό είναι πλαστό το δίλημμα που κάποιοι θέτουν στο λαό μας: "Διάλογος ή σύγκρουση;".

Ερώτηση 4η: Και ο διάλογος, που κάποια στιγμή θα ξεκινήσει; Εκτιμάτε ότι θα είναι ναρκοθετημένος; Ότι θα συζητηθούν και άλλα θέματα πέραν της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών;

Αυτή είναι η ολοφάνερη μεθόδευση της τουρκικής ηγεσίας, να θέσει στο τραπέζι του ελληνοτουρκικού διαλόγου όλη τη γκάμα των διεκδικήσεων, που κατά καιρούς προβάλει σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, ακόμη και ζητήματα που άπτονται της κυριαρχίας, των συνόρων. Το επικίνδυνο, ωστόσο, είναι πως αυτή η προσπάθεια βρίσκει "έδαφος", από εκείνα τα συμφέροντα, που στη χώρα μας και διεθνώς προτάσσουν τη λεγόμενη "συνεκμετάλλευση", δηλαδή το να βάλουν τα ενεργειακά μεγαθήρια στο χέρι τον ενεργειακό πλούτο της Ανατολικής Μεσογείου, λειτουργώντας ως "οδοστρωτήρας" τόσο για τα κυριαρχικά δικαιώματα όσο συνολικά για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και των άλλων λαών της περιοχής.

Από αυτή την άποψη, είναι απαράδεκτη η κυβερνητική θέση που καθόρισε ως κόκκινη γραμμή τα 6 ν. μίλια των χωρικών υδάτων, γιατί αφήνει περιθώρια και δίνει άλλοθι στις επικίνδυνες κινήσεις του "Ορούτς Ρέις", ιδίως πλησίον του Καστελόριζου, ενώ τα μεγάλα λόγια της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ περί επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν. μίλια νότια και ανατολικά της Κρήτης σήμερα, όχι μόνο δεν υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά μάλλον τροφοδοτούν την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή.

Ερώτηση 5η: Ο ρόλος των ευρωατλαντικών συμμάχων της χώρας στην κρίση; Μπορεί να εγγυηθούν την ασφάλεια της χώρας, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση; Και το Βερολίνο θα έχει για μεγάλο διάστημα τον πρώτο ρόλο ως διαμεσολαβητής ή θα επανέλθει η Ουάσιγκτον στον παλαιό της ρόλο;

Έχουν τεράστιες ευθύνες τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν προσδέσει τη χώρα στους επιθετικούς σχεδιασμούς της αστικής τάξης, των συμμάχων της ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ κατά άλλων λαών, καθησυχάζοντας το λαό μας πως τάχα αυτοί οι εμπρηστές των πολέμων και της σφαγής των λαών, θα λειτουργήσουν στην περίπτωση των ελληνοτουρκικών υπέρ των συμφερόντων των δύο λαών. Ποιοι; Αυτοί που χρόνια εξοπλίζουν την Τουρκία και οπλίζουν και πολιτικά την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, όταν δεν αναγνωρίζουν σύνορα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Ορισμένα, μάλιστα, από αυτά που λένε στο λαό μας αγγίζουν ακόμη και τα όρια της γελοιότητας, όπως το περιβόητο "κόκκινο τηλέφωνο" του ΝΑΤΟ, ή οι λεγόμενες "κυρώσεις της ΕΕ, που θα δαγκώνουν", ή ο άλλος ανεκδιήγητος ισχυρισμός πως μετατρέποντας την Ελλάδα σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο κατά άλλων λαών, δήθεν αυξάνουμε την ασφάλειά της. Και αυτό λέγεται την ώρα που, ενώ γιγαντώνεται η βάση της Σούδας, υπογράφεται το τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, που αγνοεί παντελώς την Κρήτη, ή η συμφωνία μερικής οριοθέτησης Ελλάδας - Αιγύπτου, που μετρά με περιορισμένη επήρεια την Κρήτη. Οπότε η απάντησή μας είναι κάτι παραπάνω από σαφής: Οι ευρωατλαντικοί σύμμαχοι δεν είναι το "φρένο" στην τουρκική επιθετικότητα και στη σύγκρουση, είναι για πολλούς λόγους και διαχρονικά το "γκάζι" της.

Σ' ό,τι δε αφορά το άλλο ερώτημα, είναι ψευδαίσθηση πως η Ουάσιγκτον έχει εγκαταλείψει το "τιμόνι" στο Βερολίνο. Μαζί κουμαντάρουν και η Ουάσιγκτον πάντα έχει στην περιοχή τον πρώτο και τελευταίο λόγο, εξαιτίας της ισχύος της έναντι του Βερολίνου. Ωστόσο, όλα αυτά διεξάγονται μέσα στο πεδίο των ανταγωνισμών ανάμεσά τους, καθώς και με άλλες δυνάμεις. Ο λαός μας θα κάνει λάθος αν μπει στο δίλημμα να επιλέξει ανάμεσα στη "Σκύλλα" και τη "Χάρυβδη". Άλλωστε, όπως οι ΗΠΑ κάνουν γυμνάσια πολεμικά στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο, με τη συμμετοχή της Ελλάδας, έτσι κάνουν τα ίδια γυμνάσια οι ΗΠΑ στη Μαύρη Θάλασσα με την Τουρκία, με στόχο την περικύκλωση της Ρωσίας.

Ερώτηση 6η: Στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης γιατί δεν έχετε εμπιστοσύνη; Το έχουμε συζητήσει και άλλη φορά, αλλά θα ήθελα να καταλάβω απολύτως τη θέση σας…

Το διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπως και κάθε δικαστήριο, λειτουργεί μέσα σε ένα συγκεκριμένο διεθνές κοινωνικό - πολιτικό πλαίσιο, έχει εξαρτήσεις από αυτό. Και αυτό σήμερα, δυστυχώς, είναι το πλαίσιο που έχει "ακρογωνιαίο λίθο", τα γεωπολιτικά και τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Το διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με χίλια νήματα συνδέεται με τέτοια συμφέροντα. Βεβαίως, εκείνοι που ποντάρουν στη λεγόμενη "συνεκμετάλλευση" δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό για την προσφυγή σε αυτό, γιατί έχουν άλλες προτεραιότητες. Βιάζονται να εξυπηρετήσουν τη γεωπολιτική αναβάθμιση εκείνων που κρατούν τα "κλειδιά" της οικονομίας και της πραγματικής εξουσίας. Χώρια που για να πας στο Διεθνές Δικαστήριο πρέπει να υπογραφεί συνυποσχετικό με την Τουρκία, η οποία θέλει να βάλει μέσα όλες τις διεκδικήσεις της για τη "Γαλάζια πατρίδα"!

Ας πάρουμε υπόψη μας και μια άλλη πλευρά, γιατί μας παρουσιάζουν το Δικαστήριο της Χάγης ως πανάκεια για την ειρήνη και την ασφάλεια του λαού. Ας σκεφτούμε, όμως, πως η Λιβύη (επί Καντάφι) είχε προσφύγει σε αυτό. Την έσωσε μήπως αυτό από τη μετέπειτα εξέλιξη της ιμπεριαλιστικής επέμβασης, του πολέμου και των τραγικών συνεπειών του; Σε καμία περίπτωση! Σε καμία περίπτωση, λοιπόν, το Δικαστήριο της Χάγης δεν είναι η λύση για μια ειρηνική διευθέτηση, όπως ισχυρίζονται οι κυβερνήσεις.

Ερώτηση 7η: Οι εξελίξεις στο Κυπριακό σάς ανησυχούν; Πόσο πιθανό θεωρείται το ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σε διχοτόμηση;

Για χρόνια δουλεύεται το "διαίρει και βασίλευε" και αυτό ισχύει και για την Κύπρο, που με τη βρετανική - ΝΑΤΟική βάση είναι ένα ακόμη "αβύθιστο αεροπλανοφόρο" του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Η τουρκική εισβολή και κατοχή του 40% του νησιού δεν έγινε χωρίς τον ανάλογο σχεδιασμό των ιμπεριαλιστών. Χρόνια τώρα προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβάλουν στον λαό της Κύπρου τη νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων της εισβολής, διατηρώντας την άμεση ιμπεριαλιστική ανάμειξη και επικυριαρχία στις υποθέσεις της Κύπρου. Τέτοιο ήταν το "σχέδιο Ανάν", που απέρριψε ο Κυπριακός λαός. Όμως, τα σχέδια διαμελισμού και γκετοποίησης του λαού της καλά κρατούν. Το Κόμμα μας εκτιμά πως ο λαός της Κύπρου αξίζει και πρέπει να ζει ελεύθερος και νοικοκύρης στον τόπο του, σε ένα και όχι δύο κράτη, με μια ιθαγένεια, μια κυριαρχία και διεθνή προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς εγγυητές και προστάτες, κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Μπορεί αυτό να φαίνεται σήμερα δύσκολο, στο σημερινό αρνητικό συσχετισμό, αλλά έχουμε εμπειρία και στη χώρα μας πως δεν έχει νόημα να παλεύεις για το "μικρότερο κακό", που φέρνει πάντα ένα μεγαλύτερο. Ο λαός αξίζει να παλεύει πάντα για αυτό που αντιστοιχεί στην εποχή μας και μπορεί αν δεν υποταχθεί και συμβιβαστεί, να αποτρέψει τα χειρότερα και να δημιουργήσει προϋποθέσεις ώστε να επιβάλει το δίκιο του.

Ερώτηση 8η: Γιατί είναι τόσο έντονη η αντίδρασή σας στο νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα; Κάποιος καλόπιστος κόσμος -δεν μιλώ για εκείνους που ξέρουν- αναρωτιούνται, "μα καλά, δεν χρειαζόμαστε εξοπλισμούς την ώρα που η Τουρκία μπορεί και να μας επιτεθεί;".

Οι ίδιοι που ισχυρίζονται πως θα μας "προστατέψουν" οι "ισχυροί σύμμαχοι", είναι οι ίδιοι που ξοδεύουν έναν πακτωλό χρημάτων για εξοπλισμούς από τις πολεμικές βιομηχανίες των "συμμάχων", "για να μην είμαστε μόνοι", όπως λένε. Χρήματα, που δεν δίνονται για την υγεία του λαού, για την Παιδεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, στο όνομα της "ενίσχυσης της Άμυνας".

Ποια, όμως, "άμυνα της χώρας" προφυλάσσουν τα ελληνικά αντιπυραυλικά συστήματα "Πάτριοτ", ένα κατεξοχήν αμυντικό όπλο, στη Σαουδική Αραβία; Καμία, αλλά είναι ενταγμένα στα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας ενάντια στους λαούς του Ιράν και της Υεμένης.

Ποια "άμυνα της χώρας" προφυλάσσουν τα ελληνικά πολεμικά πλοία στον Περσικό Κόλπο, ή οι δεκάδες αποστολές μονάδων των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων εκτός συνόρων κάθε χρόνο;

Για ποια "άμυνα της χώρας" μπορούμε να μιλήσουμε σχετικά με τις περιπολίες των ελληνικών μαχητικών αεροπλάνων πάνω από εδάφη άλλων χωρών - Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία, Μαυροβούνιο, Βουλγαρία. κλπ., που στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ παρέχουμε "δωρεάν"; Από ποιον εχθρό έχει αποφασίσει το ΝΑΤΟ; Σε πόσες μέσες ετήσιες συντάξεις αντιστοιχεί μια ώρα πτήσης 2 F-16 πάνω από το Μαυροβούνιο;

Τίνος η "άμυνα" επιβάλει τον εκσυγχρονισμό της βάσης του Ακτίου, ώστε να δεχθεί πυρηνικά όπλα;

Όλα τα παραπάνω εντάσσονται στην επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης, μέσω των ευρωατλαντικών συμμαχιών της, σε βάρος άλλων λαών. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με πολλά παραδείγματα για να δείξουμε πως, όσο η χώρα μας βρίσκεται μέσα στο ΝΑΤΟ, μέσα στη "στρατηγική συμμαχία" με τις ΗΠΑ, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση των αμυντικών δαπανών, για τις οποίες ξοδεύεται φανερά το υπέρογκο ποσό των 4,5 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως, δεν προχωρά με βάση τις ανάγκες της άμυνας, της προστασίας του λαού.

Ας τα σκεφτεί αυτά ένας καλόβουλος κόσμος και θα καταλάβει, π.χ. πως όσα ξοδεύουμε τάχα για τις "ανάγκες της άμυνας", αξιοποιούνται στις σημερινές συνθήκες για επιθετικές ενέργειες σε βάρος άλλων λαών και κάθε άλλο παρά εξασφαλίζουν την ειρήνη. Ας πάρουμε το παράδειγμα τη διάλυση της Λιβύης. Μεταξύ άλλων και από ελληνικά πολεμικά αεροδρόμια πετούσαν τα ΝΑΤΟικά αεροπλάνα που τη διέλυσαν, για να ακολουθήσει σήμερα το τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, φέρνοντάς μας πιο κοντά σε μια πολεμική περιπέτεια με την Τουρκία.

Τέλος, ας πάρει υπόψη πως το "νυστέρι" στα χέρια του χειρούργου είναι εργαλείο σωτηρίας, ενώ στα χέρια ενός εγκληματία γίνεται δολοφονικό εργαλείο. Είναι σημαντικό σε ποιανού τα χέρια βρίσκονται οι εξοπλισμοί και πώς θα τους αξιοποιήσει; Πολύ περισσότερο που εδώ μιλάμε για ένα "νυστέρι" που είναι 100% ελεγχόμενο (π.χ. πυρομαχικά, ανταλλακτικά) από τα αλλότρια συμφέροντα, που πρεσβεύει το ΝΑΤΟ. Είναι πλάνη να θεωρούμε πως σήμερα η ειρήνη και η ασφάλεια του λαού μας εξαρτάται από τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Ερώτηση 9η: Τι απαντάτε σε εκείνους που υποστηρίζουν πως αν εκλεγεί ο Μπάιντεν θα αλλάξει η πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι στη χώρα μας, αλλά και έναντι της Τουρκίας;

Ανάμεσα στα κόμματα και στα πρόσωπα, που σε κάθε καπιταλιστική χώρα διαχειρίζονται την κυβέρνηση, υπάρχουν διαφορές. Το ίδιο συμβαίνει και στις ΗΠΑ. Υπάρχουν διαφορές συμφερόντων, προτεραιοτήτων ανάμεσα στους δύο υποψηφίους, που όμως δεν αλλάζει το κύριο και αυτό είναι πως και οι δύο εξυπηρετούν τα ταξικά και αντιλαϊκά συμφέροντα. Σε ό,τι αφορά τη διεθνή "ατζέντα" τους, υπάρχουν διαφορές, αλλά υπάρχει και η λεγόμενη "συνέχεια του κράτους". Θα ήταν αφέλεια, π.χ. να πιστέψουμε πως ο Μπάιντεν δεν θα επιδιώξει, όπως και ο Τραμπ, να διατηρήσει την Τουρκία στη "σφαίρα" του ευρωατλαντισμού, ή να διαφυλάξει τη ΝΑΤΟική συνοχή, ή να θέσει εμπόδια στη διείσδυση στην περιοχή συμφερόντων ανταγωνιστικών προς τα αμερικανικά συμφέροντα. Ας μην ξεχνάμε πως η "οικοδόμηση" των γκρίζων ζωνών, τα Ίμια και το καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας, που επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ, "φουσκώνοντας τα πανιά" της τουρκικής επιθετικότητας, έγινε επί του Προέδρου των «δημοκρατικών», Μπιλ Κλίντον.

Ερώτηση 10η: Πιστεύετε πως οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στο Κυπριακό, ενδέχεται να φέρουν ανακατατάξεις και στο πολιτικό σύστημα; Ανακατατάξεις στο εσωτερικό κομμάτων, γέννησης άλλων σχηματισμών, κλπ.;

Το αστικό σύστημα "γεννοβολά" κόμματα, κάθε φορά που εκτιμά πως οι διαχειριστές της εξουσίας έχουν φθαρεί και απαιτείται "λίφτινγκ" σε πρόσωπα και συνθήματα. Η Ιστορία δείχνει πως αφορμή για τέτοιες αλλαγές έχει δοθεί και με τα λεγόμενα "εθνικά ζητήματα". Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει κάτι τέτοιο και στο μέλλον, ειδικά αν οι διεργασίες είναι ραγδαίες και το "μασάζ" της κοινής γνώμης, δηλαδή η "πλύση εγκεφάλου" κριθεί από τα αστικά επιτελεία ως ανεπαρκέστατη.

Εκείνο, όμως, που έχει αξία να θυμάται κανείς είναι πως τα "εθνικά ζητήματα", δηλαδή τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, είναι "νύχι-κρέας" με την εσωτερική πολιτική. Δεν γίνεται κάποιο κόμμα να έχει "φιλολαϊκή" πολιτική στα "εθνικά ζητήματα" και στα εσωτερικά ζητήματα να στηρίζει αντιλαϊκές επιλογές. Άλλωστε, η πυξίδα, που κάθε φορά καθορίζει την πορεία κάθε κόμματος, είναι ενιαία: Είτε αυτή θα έχει δείκτη της τα συμφέροντα της κερδοφορίας του κεφαλαίου, ή τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Κανείς δεν στέκεται σε δύο βάρκες.

 Συνέντευξη παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του  ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στην ιστοσελίδα «iEidiseis» και στον δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή.