Στις 5 Ιουλίου 1889 γεννιέται ο Γάλλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης του κινηματογράφου Ζαν Κοκτό.
Γιος εύπορου παριζιάνου συμβολαιογράφου και μορφωμένος στο Λύκειο Κοντορσέ, ο Κοκτώ θέλησε να πειραματιστεί σε όλα τα είδη τέχνης, με πολύπλευρη παρουσία, αφού δεν περιοριζόταν στη συγγραφή των έργων του, αλλά συμμετείχε ενεργά σε αυτά ως ηθοποιός, παραγωγός, σκηνογράφος.
Εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, «Το λυχνάρι του Αλαντίν» σε ηλικία 18 ετών.
Ανακηρύχτηκε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας από το 1955. Το ποιητικό του έργο στην περίοδο του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου και μεταπολεμικά εμφανίζει χαρακτηριστικές τάσεις προς τον κυβισμό και το φουτουρισμό. Αργότερα, θα περάσει στο σουρεαλισμό. Ο Κοκτό ως δραματουργός προσπαθεί να συγχρονίσει την αρχαία και τη σαιξπηρική τραγωδία.
Έργα του είναι: “Η δαιμόνια μηχανή” (1934), “Οι νεόνυμφοι του πύργου του Άιφελ” (1921), “Οι τρομεροί γονείς” (1938), “Τα ιερά τέρατα” (1940), “Η γραφομηχανή” (1941), “Ο ωραίος αδιάφορος” (1941), “Ο δικέφαλος αετός” (1946), και άλλα.
Στην τρίτη δεκαετία, ο Κοκτό εργαζόταν ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης (ταινίες «Ορφέας» 1950, «Το αίμα του ποιητή», «Διαθήκη του Ορφέα» 1960).
Ο Κοκτό πέθανε στις 11 Οκτωβρίου του 1963 κοντά στο Παρίσι, σε ηλικία 74 ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου