Επιλογή γλώσσας

Παρασκευή 23 Ιουνίου 2023

Μια μέρα σαν τη σημερινή


 23/06/1789

Ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος 16ος εμφανίζεται μπροστά στους αντιπροσώπους των γενικών τάξεων και διατάσσει κάθε τάξη να συνεδριάσει χωριστά. Οι αντιπρόσωποι μένουν στις θέσεις τους. Ο εκπρόσωπος του βασιλιά επεμβαίνει: «Κύριοι, δεν ακούσατε τη διαταγή του βασιλιά;». Ο εκπρόσωπος της τρίτης τάξης, κόμης ντε Μιραμπό, απαντά: «Φύγετε! Πηγαίνετε να πείτε σ' αυτόν που σας έστειλε πως είμαστε εδώ με την ψήφο του λαού και δε θα φύγουμε παρά μόνο με τη βία».

Τρεις βδομάδες αργότερα, η πτώση της Βαστίλης θα επισημοποιούσε την Γαλλική αστική Επανάσταση.

23/06/1848

Η εργατιά του Παρισιού εξεγείρεται ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης (23-26/6/1848). Οι εργάτες στήνουν οδοφράγματα, στα οποία υψώνουν κόκκινες σημαίες με τα συνθήματα: «Ψωμί ή μολύβι», «Δικαίωμα εργασίας», «Ζήτω η κοινωνική δημοκρατία», κ.α.

Στις οδομαχίες που ακολούθησαν 40-45.000 εργάτες συγκρούστηκαν με σχεδόν 250.000 στρατού και εθνοφρουράς και παρά την ηρωική τους στάση, η εξέγερση καταπνίγηκε στο αίμα. Σχεδόν 20-25.000 εργάτες συνελήφθησαν, ενώ 3.500 εξορίστηκαν σε απομακρυσμένες αποικίες της Γαλλίας.

Στην ήττα των εργατών του Παρισιού συνέδραμε το γεγονός ότι η εξέγερση δεν γενικεύτηκε και στην υπόλοιπη χώρα, οι ταλαντεύσεις των μικροαστικών στρωμάτων και η παθητική στάση που επέδειξαν οι αγρότες.

 Ξεσηκώνονται οι εργάτες του Παρισιού

23/06/1874

Βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Πρώτο έρχεται το κόμμα του Δημήτριου Βούλγαρη, χωρίς όμως απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Προκηρύσσονται νέες εκλογές.

23/06/1901

Πεθαίνει ο σατιρικός ποιητής και συγγραφέας Ανδρέας Λασκαράτος.

23/06/1908

Γεννήθηκε ο συγγραφέας, Μ. Καραγάτσης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Ροδόπουλου, («Γιούγκερμαν», «Συνταγματάρχης Λιάπκιν»)

23/06/1931

Ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη, Σύνδεσμος Φίλων της ΕΣΣΔ.

23/06/1933

Τριακόσιες εργάτριες του 5ου εργοστασίου υφαντουργίας του Ρετσίνα στο Φάληρο κατεβαίνουν σε απεργία με αιτήματα την αύξηση των μισθών, το σταμάτημα των προστίμων και την εφαρμογή του 8ώρου.

Τις επόμενες 5 μέρες η απεργία επεκτάθηκε και στα υπόλοιπα υφαντουργία, ενώ έληξε μετά από 27 μέρες, με τις απεργούς να πετυχαίνουν αυξήσεις 10% στα μεροκάματα. 

Τριακόσιες εργάτριες του 5ου εργοστασίου υφαντουργίας του Ρετσίνα κατεβαίνουν σε απεργία

23/06/1941

Με απόφαση του Συμβουλίου Επιτρόπων του Λαού της ΕΣΣΔ και της ΚΕ του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκοι) συγκροτείται το Στρατηγείο της Ανώτατης Διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ.

23/06/1942

Οι πρώτοι κρατούμενοι για τα κρεματόρια του Άουσβιτς επιλέγονται μεταξύ των Εβραίων των Παρισίων. 

Φαντάσματα του Άουσβιτς και ελεύθερη αγορά

Ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει κρατούμενους του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς

23/06/1944

Ξεκινά μεγάλη επίθεση του Κόκκινου Στρατού στην κατεχόμενη από τους Ναζί Λευκορωσία.

23/06/1944

Γερμανοί και ταγματασφαλίτες χτυπούν το σανατόριο του Ασβεστοχωρίου στη Θεσσαλονίκη. Οι φυματικοί και το προσωπικό του σανατορίου διεκδικούσαν τη βελτίωση του συσσιτίου και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, καθώς και τη κατάπαυση της τρομοκρατίας.

Η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός και των τραυματισμό πολλών, ενώ 300 φυματικοί πιάστηκαν και κλείστηκαν στο στρατόπεδο «Παύλου Μελά», απ’ όπου απελευθερώθηκαν μετά από τη λαϊκή κατακραυγή και κινητοποίηση. 

Σανατόριο Ασβεστοχωρίου: Διαδήλωση φυματικών 

Γερμανοί και ταγματασφαλίτες χτυπούν το σανατόριο του Ασβεστοχωρίου στη Θεσσαλονίκη.

23/06/1983

Η κυβέρνηση της Ο.Δ. Γερμανίας (Δυτικής) ανακοινώνει ότι θα δώσει χρηματικό «δώρο» ύψους 10.500 μάρκων σε όποιον ξένο εργάτη αποφασίσει να γυρίσει στην πατρίδα του.

23/06/1994

Μετά από δεκαετίες διεθνούς απομόνωσης και αποκλεισμού, η Νότια Αφρική γίνεται αποδεκτή στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

23/06/1996

Πεθαίνει ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και τρεις φορές πρωθυπουργός Αντρέας Παπανδρέου.

23/06/2005

Πεθαίνει ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης. Μαθητής, ακόμα, του Γυμνασίου, το 1942, εμφανίστηκε στο περιοδικό «Πειραϊκά Γράμματα», που εξέδιδαν ΕΑΜίτες και άλλοι προοδευτικοί λογοτέχνες του Πειραιά, και το 1944 στο ΕΠΟΝίτικο φοιτητικό περιοδικό «Ξεκίνημα», του οποίου ήταν αρχισυντάκτης.

Μετά τη δημιουργία της ΕΠΟΝ, εντάχθηκε στην Οργάνωση της Θεσσαλονίκης και στο ΚΚΕ, ενώ με τη διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968, εντάχθηκε στο «ΚΚΕ Εσωτερικού». Σπούδασε Ιατρική στο ΑΠΘ και το 1955 μετεκπαιδεύτηκε στη Βιέννη.

Για τη δράση του συνελήφθη το 1948, βασανίστηκε, καταδικάστηκε για παράνομη δράση από έκτακτο στρατοδικείο σε θάνατο και φυλακίστηκε στο Επταπύργιο, έως το 1951. Μετά την αποφυλάκισή του εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη σαν ακτινολόγος, ενώ το 1978 μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα. 

Μανόλης Αναγνωστάκης

3 σχόλια:

  1. Ο Μ. Καραγάτσης ήταν «γεννημένος πεζογράφος» και οξυδερκέστατος παρατηρητής της κοινωνίας και των ανθρώπων. Η γραφή του είναι πολύ σκληρή, όμως κάτω από αυτήν, ο προσεκτικός αναγνώστης θα ανακαλύψει μια αγάπη και κατάφαση για τη ζωή παρά το σπαραγμό και κυρίως τη συνείδηση της τελικής συντριβής. Ο Καραγάτσης είναι από τους συγγραφείς που ακόμα κι αν διαφωνεί κανείς μαζί τους αξίζει να διαβαστούν.

    «Εφυγε» στις 14 Σεπτεμβρίου 1960, ενώ η τελευταία αράδα του ανολοκλήρωτου «10» ήταν «ας γελάσω».
    https://gkagkarin.blogspot.com/2023/06/blog-post_296.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 23 Ιουνίου 1996, πεθαίνει ο Ανδρέας Παπανδρέου, ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και τρείς φορές Πρωθυπουργός.Για το τι ήταν ο Α.Παπανδρέου και ο "Σοσιαλισμός"του, δημοσιεύουμε αποσπάσματα απο συνέντευξη του James Petras (προσωπικός του σύμβουλος στις αρχές του 80):
    "Είχα γνωρίσει πολύ καλά τον Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς με είχε καλέσει στην Ελλάδα να αναλάβω την θέση του διευθυντή του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών στην Αθήνα. Ήμουν επίσης προσωπικός σύμβουλος του, ιδίως το 1982 και το 1983, όταν τον συναντούσα σε εβδομαδιαία βάση για να συζητήσουμε τις πολιτικές εξελίξεις.
    Σου έδινε την εντύπωση πως πραγματικά ενδιαφερόταν για αυτά που του έλεγες, όμως, κρατούσε τις σημειώσεις για να χρησιμοποιήσει αριστερές πολιτικές ιδέες για να δικαιολογήσει δεξιές πολιτικές.
    Πρέπει να πω ότι φάνηκε πολύ γρήγορα, μέσα στους πρώτους έξι μήνες περίπου, ότι δεν θα προχωρούσε σε μία μεγάλη σοσιαλιστική αλλαγή....έμεινα για άλλο ένα χρόνο περίπου, αλλά αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι εκείνη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήταν πελατειακή, και ότι ο Παπανδρέου πάντα έβρισκε δικαιολογίες για να εξηγήσει γιατί δεν έκανε αυτά που είχε υποσχεθεί, ξεκινώντας με την απομάκρυνση των Αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων.
    Ο Παπανδρέου πάντα απειλούσε ότι υπήρχε ένας "φάκελος" που περιείχε στοιχεία που θα αποτελούσαν αφορμή για το κλείσιμο των βάσεων, αλλά ήταν απλά μια μπλόφα.
    Ήταν εξαιρετικά κυνικός, με τις ομιλίες του από τα μπαλκόνια και την ικανότητα που είχε να εντυπωσιάζει τις μάζες ενώ κρυφά ή τουλάχιστον λιγότερο φανερά διατηρούσε σχέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο, με την Αμερικανική Πρεσβεία, και με το ΝΑΤΟ. Αυτό το γεγονός έπαιξε καθοριστικό λόγο στις δικές μου αμφισβητήσεις προς αυτή την κυβέρνηση, από πολύ νωρίς.
    Όμως, εκεί που ξεχείλισε το ποτήρι για μένα ήταν η απομάκρυνση των σοσιαλιστών ηγετών των συνδικαλιστικών οργανώσεων όταν αυτοί διαμαρτυρήθηκαν εναντίoν του προγράμματος σταθερότητας του Παπανδρέου.
    Δεν υπήρχε καθόλου δημοκρατία ή διάλογος. Μιλάμε για μία περσοναλιστική δικτατορία του ΠΑΣΟΚ, και είδα τον Τσοχατζόπουλο και άλλους υπουργούς να εμπλέκονται σε πάσης φύσεως στρεψοδικία, δωροδοκία, και διαφθορά.
    Αυτή η διαφθορά και η εξαπάτηση,αυτή η υποταγή προς το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, και τους μεγαλοεπιχειρηματίες, σε συνδυασμό με την δημαγωγία και την κοροϊδία προς τους πολίτες, ήταν ενδημική...Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό είναι κοινό χαρακτηριστικό ανάμεσα σε όλους τους σοσιαλδημοκράτες, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου είδαμε τον Ομπάμα να υπόσχεται ειρήνη και μετά να διεξάγει τους τους περισσότερους πολέμους από οποιονδήποτε πρόεδρο στην ιστορία..
    ...οπως σας είπα νωρίτερα, είχα επαφή με το στενό κύκλο του Ανδρέα Παπανδρέου εκείνο το καιρό. Υπήρχε μία μελέτη που εκδόθηκε εκείνη την εποχή, για τις πιθανές επιπτώσεις της εισόδου της Ελλάδας στην ΕΟΚ.
    Ήταν πολύ αρνητική..έλεγε ότι οι επιχορηγήσεις και οι πόροι που θα ερχόντουσαν από την ΕΟΚ θα εκμηδενιζόντουσαν από την αδυναμία της Ελλάδας να ανταγωνιστεί στην ανοιχτή αγορά..επίσης έλεγε ότι η Ελλάδα ουσιαστικά θα μετατρεπόταν σε υποδεέστερο μέλος της ΕΟΚ, με αρνητικές επιπτώσεις για την Ελληνική οικονομία, δεδομένου του ότι οι οικονομικά πιο ισχυροί και Ευρωπαίοι εταίροι θα σάρωναν την Ελληνική αγορά.
    Ο Παπανδρέου είδε αυτή την έκθεση, την οποία την είχε ετοιμάσει καθηγητής από το πανεπιστήμιο Princeton, και την απέρριψε"
    Πηγή για την συνέντευξη (2015):
    https://dialogosmedia.org/%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b5%ce.../

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 23 Ιουνίου 1944, οι ναζί και τα "Ελληνικά Ες Ες", τα εγκληματικά Τάγματα Ασφαλείας, χτυπούν διαδήλωση αρρώστων φυματικών του Σανατορίου Ασβεστοχωρίου Θεσσαλονίκης,με αιτήματα την βελτίωση του συσσιτίου και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
    Το Σανατόριο Ασβεστοχωρίου ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1920, δεκατρία χιλιόμετρα μακριά από κέντρο της Θεσσαλονίκης, μεταξύ του Ασβεστοχωρίου και του Χορτιάτη.
    Στα δύσκολα χρόνια της περιθωριοποίησης και κοινωνικού στιγματισμού των φυματικών, έγινε εστία διάδοσης κοινωνικών-πολιτικών ιδεών και αγώνων για καλύτερες συνθήκες στο ίδρυμα. Στο νοσοκομείο περιθάλπονταν πολλοί ασθενείς καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, που πρωτοστατούσαν στα κοινωνικά κινήματα της εποχής.
    Στη γερμανική κατοχή, το δράμα των νοσηλευόμενων στο Σανατόριο κορυφώθηκε, καθώς δεν υπήρχαν φάρμακα, το φαγητό ήταν λιγοστό, οι συνθήκες υγιεινής υποβαθμισμένες και οι γιατροί έδιναν μάχη να σώσουν όσους μπορούσαν από τον θάνατο.
    Οι άρρωστοι εργάτες που πάλευαν για την ζωή τους, οργανώθηκαν μέσα στο Σανατόριο και προσπαθούσαν να βοηθήσουν την αντίσταση κατα των ναζί. Το μίσος των ναζί και των δωσίλογων απέναντι στους φυματικούς εργάτες μεγάλωνε. Ακόμα και ο διευθυντής βρέθηκε στο στόχαστρο των ναζί και των συνεργατών τους και διέφυγε στο βουνό. Στη θέση του οι ναζί τοποθέτησαν τον δωσίλογο Ιωάννη Σταθόπουλο.
    Το 1944, οι φυματικοί έγιναν στόχος του τάγματος Σούμπερτ και των ταγματασφαλιτών συνεργών του.Ο αρχιδολοφόνος ναζί Φριτς Σούμπερτ είχε συγκροτήσει την "Καταδιωκτική Ομάδα Σούμπερτ" (Jagdkommando Schubert),ένα ειδικό στρατιωτικό σώμα για την καταδίωξη ανταρτών.
    Στην ομάδα αυτή συμμετείχαν γύρω στα 100 άτομα. Πολλοί ήταν Έλληνες κατάδικοι – για βαριά εγκλήματα- που αποφυλακίστηκαν με αντάλλαγμα τη συμμετοχή τους στην ομάδα του Σούμπερτ. Οι δολοφόνοι του ναζί Σούμπερτ έδρασαν σε Κρήτη και Μακεδονία.
    Όταν,σαν σήμερα, 23/6/1944, οι φυματικοί κατέβηκαν σε διαδήλωση (μαζί με το προσωπικό του Σανατορίου) για τις απάνθρωπες συνθήκες και για βελτίωση του συσσιτίου και της περίθαλψης, οι ένοπλοι δολοφόνοι του Σούμπερτ,οι χιτλερικοί και ταγματασφαλίτες, χτύπησαν την διαδήλωση των φυματικών, δολοφόνησαν έναν, έπιασαν με ξυλοδαρμούς κ.α 300 φυματικούς και τους έκλεισαν στο στρατόπεδο "Παύλου Μελά".
    Ξέσπασε λαική κινητοποιήση σε όλη την περιοχή για αυτήν την φρικτή ενέργεια και οι ναζί και οι δωσίλογοι αναγκάστηκαν να τους απελευθερώσουν.
    Η ΟΠΛΑ εκτέλεσε τον Ιωάννη Σταθόπουλο στις 13-7-1944.
    Ο χασάπης Σούμπερτ και οι ταγματασφαλίτες συνέχισαν την εγκληματική δράση τους στην περιοχή, που κορυφώθηκε με νέες επιθέσεις στο Σανατόριο και με τα ολοκαυτώματα του Χορτιάτη (2/9/1944) και των Γιαννιτσών Πέλλας(14/9/1944).
    Στο τέλος του πολέμου, ο Σούμπερτ προσπάθησε να διαφύγει αλλά τον συνέλαβαν. Εκτελέστηκε το 1947. Όμως, σχεδόν όλοι οι "πατριώτες" ταγματασφαλίτες του "τάγματος Σούμπερτ",το οποίο είχε πραγματοποιήσει χιλιάδες δολοφονίες, έμειναν ατιμώρητοι απο το Ελληνικό κράτος. Κάποιοι διέφυγαν στο εξωτερικό, άλλοι κατέφυγαν στο Άγιο Όρος,ενω ορισμένοι εκτελέστηκαν απο συγγενείς των θυμάτων τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου