Πλήρης συσκότιση

Η κλιμάκωση των συγκρούσεων στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και το Ισραήλ δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία». Είναι συνέπεια της πολύχρονης κατοχής από το ισραηλινό κράτος, με τις πλάτες των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους, που διαπλέκεται με τους εντεινόμενους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στη Μέση Ανατολή.

Αυτό ακριβώς επιχειρούν να συσκοτίσουν όλα τα αστικά κόμματα και επιτελεία, που σε πλήρη ευρωΝΑΤΟική ευθυγράμμιση, από την κυβέρνηση, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, μέχρι την Ελληνική Λύση και το φασιστικό μόρφωμα «Σπαρτιάτες», στήνουν στο απόσπασμα το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού να παλεύει ενάντια στην κατοχή.

Επιχειρούν να διαγράψουν μονοκοντυλιά τον άγριο πόλεμο που διεξάγεται σε βάρος των Παλαιστινίων εδώ και δεκαετίες, την κατοχή της Παλαιστίνης και τα συνεχώς εντεινόμενα εγκλήματα των κατοχικών δυνάμεων. Με υποκρισία κλείνουν τα μάτια στις επί δεκαετίες βαρβαρότητες του Ισραήλ, όπως και στο γεγονός ότι ο ίδιος ο λαός του γίνεται τελικά θύμα αυτής της επιθετικότητας του κράτους - δολοφόνου.

Εδώ και 16 χρόνια, οι περίπου 2,5 εκατομμύρια κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας ζουν τον απάνθρωπο αποκλεισμό από το ισραηλινό κράτος και μια ζωή γεμάτη στερήσεις, με ηλεκτρικό ρεύμα 4 ή 5 ώρες τη μέρα, με ακάθαρτο τρεχούμενο νερό 3 ώρες τη μέρα, με τραγικές ελλείψεις σε στοιχειώδη αγαθά...

Εδώ και χρόνια αποτελούν καθημερινότητα οι τρομοκρατικές εισβολές του ισραηλινού κατοχικού στρατού σε πόλεις της Δυτικής Οχθης, που αφήνουν πίσω τους πλήθος νεκρών και τραυματιών, ισοπεδωμένα χωριά και συνοικίες, ρημαγμένους προσφυγικούς καταυλισμούς. Μόνο από την αρχή του χρόνου και πριν από τη νέα ανάφλεξη, πάνω από 220 Παλαιστίνιοι βρήκαν τον θάνατο από ισραηλινά πυρά, ανάμεσά τους δεκάδες έφηβοι και παιδιά.

Στην ημερήσια διάταξη είναι οι πολυήμεροι αποκλεισμοί ολόκληρων παλαιστινιακών χωριών και πόλεων, οι έφοδοι του κατοχικού στρατού σε σπίτια αμάχων για έρευνες «υπόπτων», οι συλλήψεις εφήβων και παιδιών, το γκρέμισμα σπιτιών από τις μπουλντόζες του ισραηλινού στρατού. Χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι σαπίζουν στα κελιά των ισραηλινών φυλακών.

Πολλαπλασιάζονται και επεκτείνονται οι ισραηλινοί εποικισμοί στα παλαιστινιακά εδάφη για να προχωρήσει η δημογραφική αλλοίωση της κατεχόμενης Δυτικής Οχθης, υψώνονται τεράστια τείχη - φράχτες, στήνονται «φυλάκια ελέγχου», εγκλωβίζοντας τους Παλαιστίνιους στην ίδια τους τη γη, ενώ με τις πλάτες του ισραηλινού κράτους αυξάνονται τα πογκρόμ και οι επιθέσεις από Εβραίους εποίκους εναντίον Παλαιστινίων.

Ολα αυτά προσπαθούν να βγάλουν από το κάδρο της νέας πολεμικής κλιμάκωσης. Ακόμα και ο στραγγαλισμός 2,5 εκατομμυρίων Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, χωρίς νερό, ρεύμα και καύσιμα, που ανακοινώθηκε χτες επίσημα από το Ισραήλ, παρουσιάζεται ως... «πολιορκία».

Με τα γνωστά ιμπεριαλιστικά δύο μέτρα και δύο σταθμά, οι ευρωΝΑΤΟικές δυνάμεις που στέλνουν τεράστιες ποσότητες όπλων στο Κίεβο για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τη Ρωσία - μεταξύ των οποίων και απαγορευμένα όπλα διασποράς, που εξολοθρεύουν ακόμα περισσότερους αμάχους - στο όνομα του «διεθνούς δικαίου» και της απελευθέρωσης των κατεχόμενων εδαφών, είναι οι ίδιες που «ξεπλένουν» την ισραηλινή κατοχή της Παλαιστίνης και το ποδοπάτημα πλήθους αποφάσεων του ΟΗΕ για τον τερματισμό της.

Είναι οι ίδιες δυνάμεις που ανακοινώνουν νέα στρατιωτική βοήθεια για το Ισραήλ και κλίνουν σε όλες τις πτώσεις το «δικαίωμα αυτοάμυνας» του κατοχικού κράτους.

Με φόντο τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης και τη «στρατηγική σχέση» Ελλάδας - Ισραήλ, που εμπλέκει τη χώρα μας σε επικίνδυνους σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο, τα αστικά επιτελεία λυσσάνε απέναντι σε οτιδήποτε ξεσκεπάζει την ευρωΝΑΤΟική μονοφωνία. Το έργο είναι γνωστό: Οποιος καταγγέλλει το χρόνιο έγκλημα της κατοχής της Παλαιστίνης και το αναφαίρετο δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού να αγωνίζεται για τον τερματισμό της είναι... φιλο-«τρομοκράτης».

Η συγκυρία που βάζει το Παλαιστινιακό στις μυλόπετρες εντεινόμενων γεωπολιτικών ανταγωνισμών, όπως και τα αντιτιθέμενα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που αποτυπώνονται στις διαφορετικές διεθνείς τοποθετήσεις για τις τρέχουσες εξελίξεις, δεν αναιρούν αυτό το αναφαίρετο δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού.

Κόντρα λοιπόν σε όσους καλούν τον λαό να συνταχθεί με το κατοχικό ισραηλινό κράτος και να εμπλακεί ακόμα πιο βαθιά σε σχεδιασμούς που βρωμάνε μπαρούτι, απέναντι στους διάφορους θιασώτες των «ίσων αποστάσεων» μεταξύ θύτη και θύματος, αυτό που τώρα επείγει είναι να δυναμώσει η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό, η στήριξη στον αγώνα του για ελεύθερη πατρίδα.