Με περισπούδαστες αναλύσεις για την ανάγκη «να μην κάνουμε τα ίδια λάθη που οδήγησαν στα μνημόνια» υποδέχτηκαν το τέλος της «μεταμνημονιακής εποπτείας» τα αστικά επιτελεία. Αλήθεια, όμως, ποια ήταν τα «λάθη» που έφεραν τα μνημόνια και δεν πρέπει να ξαναγίνουν;
Λίγο μετά την είσοδο των ΗΠΑ στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο,ένα τάγμα Αφρομερικανών διατάχθηκε για επίβλεψη κατασκευής στρατοπέδου στο Τέξας.
Την ιστορία την έχουμε ξαναδεί. Κυβερνητικοί παράγοντες και στελέχη των αστικών κομμάτων τρέχουν να συγχαρούν τους αθλητές μετά από σημαντικές επιτυχίες σε ευρωπαϊκές και διεθνείς διοργανώσεις. Οπως γίνεται τώρα, με τις σημαντικές πρωτιές σε Στίβο, Ενόργανη και άλλα αθλήματα. Η πολιτική όμως όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων και στον αθλητισμό είναι αυτή που βάζει τα μεγαλύτερα εμπόδια στην ανάδειξη νέων αθλητών, στην προετοιμασία τους για υψηλού επιπέδου διοργανώσεις και τελικά σε επιτυχίες όπως αυτές που μας έκαναν όλους χαρούμενους τις τελευταίες μέρες.
Από τότε, μέσα από το Σωματείου τους, το Σωματείο Εργαζομένων στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, ξεκίνησαν ένα μακροχρόνιο, πολύμορφο αγώνα για την δικαίωσή τους, την επιστροφή τους στη δουλειά, χωρίς καμία μεταβολή προς το χειρότερο των δικαιωμάτων τους.
«Σε τρεις ιστορικές συνεδριάσεις η ελληνική βουλή απόδωσε, αρκετά καθυστερημένα, το οφειλόμενο χρέος τιμής στην Εθνική Αντίσταση. Δεν ψήφισε απλώς ένα νομοσχέδιο που αναγνωρίζει και τυπικά την Εθνική Αντίσταση, που έμεινε πάντα ζωντανή στη δημοκρατική συνείδηση του λαού μας, στα όνειρα και τους αγώνες του από το ΄44 μέχρι σήμερα. Έκανε κι ένα μνημόσυνο για όλους τους επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές και μαζί ένα μάθημα ιστορίας, που φρονηματίζει και δείχνει το δρόμο, τον τρόπο και τα μέσα για μια νέα πορεία στη ζωή του τόπου».
.webp)
Η ειδικότητα των διανομέων όλα αυτά τα χρόνια είναι ένας κλάδος που έχει πληρώσει βαρύ φόρο αίματος για την κερδοφορία της εργοδοσίας, με τα εργατικά ατυχήματα να είναι πλέον ρουτίνα. Αυτό ακριβώς συνέβη και με τον πρόεδρο του.
Στεγάζεται στον χώρο που λειτούργησε ένα από τα παράνομα τυπογραφεία του ΚΚΕ από το 1942 έως το 1944
