Κορυφή του παγόβουνου

 

Ασθενείς - ακόμα και διασωληνωμένοι - που στοιβάζονται σε φορεία, καθώς δεν πληρούν τα κριτήρια «συνεργασίας» με τον ιδιωτικό τομέα, για να μεταφερθούν σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Κλινικές και τμήματα που συγχωνεύονται ή αλλάζουν όνομα εν μία νυκτί, νοσοκομεία που ξαφνικά παύουν να παρέχουν υπηρεσίες αφήνοντας ξεκρέμαστους τους ασθενείς. Υγειονομικοί που μεταφέρονται με συνοπτικές διαδικασίες από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για να μπαλώσουν τρύπες, αντί να γίνουν οι αναγκαίες προσλήψεις, αφού αυτές «κοστίζουν», ειδικά τώρα που χιλιάδες γιατροί και νοσηλευτές νοσούν ή είναι σε αναστολή, μεγεθύνοντας τα κενά στις δομές Υγείας.

Δεν πρόκειται απλά για εικόνες μιας «έκτακτης», «μη κανονικής κατάστασης», όπως το παρουσιάζει η κυβέρνηση, αλλά για την κορυφή του παγόβουνου της στρατηγικής εμπορευματοποίησης της Υγείας, που διευρύνεται με το σχέδιο για το «νέο ΕΣΥ».

«Κορωνίδα» αυτής της στρατηγικής, την οποία υπηρετούν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, είναι η «συνεργασία» με τον ιδιωτικό τομέα (ΣΔΙΤ) και η λειτουργία των νοσοκομείων ως «αυτοτελών επιχειρηματικών μονάδων».

Οι 17 ασθενείς στο ΤΕΠ του Κρατικού Νίκαιας οι οποίοι δεν μεταφέρθηκαν προχτές σε μία από τις 300 κλίνες που διαφήμιζε η κυβέρνηση ότι εξασφαλίζονται από τη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, επειδή αυτές δεν προορίζονται για βαριά περιστατικά, πήραν μια άγρια γεύση για το τι σημαίνει «σύμπραξη» με τους ιδιώτες.

Και αφού οι επιχειρηματίες της Υγείας διαλέγουν ποιον ασθενή θα βάζουν στα «μαγαζιά» τους, όσοι δεν περνάνε την ψιλή κρησάρα αφήνονται στη μοίρα τους, περιμένοντας για ένα κρεβάτι ή για κάνα ράντζο στους διαδρόμους, τη στιγμή που οι πρώτοι κάνουν πάρτι κερδών και βρίσκουν «επενδυτικό έδαφος» μέσα από εργολαβίες και άλλα σχήματα «συνεργασίας».

Η «μεγάλη εικόνα» λοιπόν του σημερινού και του «νέου ΕΣΥ» είναι η γενίκευση αυτής της άθλιας και επικίνδυνης για τον λαό κατάστασης, που οξύνεται καθημερινά στο φόντο της πανδημίας.

Η «αναδιάρθρωση του υγειονομικού χάρτη», με κλεισίματα νοσοκομείων, και μάλιστα με κριτήριο τη μεταξύ τους χιλιομετρική απόσταση (!), είναι άλλη μια πλευρά του «νέου ΕΣΥ» την οποία ήδη βιώνουν ασθενείς και υγειονομικοί, καθώς ακόμα και εν μέσω πανδημίας παρουσιάζονται ως «θωράκιση» του δημόσιου συστήματος Υγείας οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις κλινικών, ενώ μόλις προχτές ανεστάλησαν οι εφημερίες για το ένα από τα τρία παιδιατρικά νοσοκομεία της Αττικής προκειμένου να μετατραπεί σε εμβολιαστικό κέντρο!

Αυτή είναι η ουσία του «εξορθολογισμού» του «κόστους λειτουργίας» των δημόσιων μονάδων Υγείας, τον οποίο επαγγέλλονται και υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις.

Η «θωράκιση» των νοσοκομείων περιλαμβάνει επίσης τις απανωτές μετακινήσεις προσωπικού και την ανακύκλωση των τεράστιων κενών. Αυτή η διαρκής κινητικότητα, με χιλιάδες συμβασιούχους να περιμένουν κάθε τόσο τις «ανανεώσεις» και τα τμήματα των νοσοκομείων να είναι πάντα σε «τεντωμένο σχοινί», αντί για επαρκές μόνιμο προσωπικό, «κοστίζει λιγότερο» στο κράτος και στους επιχειρηματικούς ομίλους. Πληρώνεται όμως πανάκριβα από τους ασθενείς, που περιμένουν - για παράδειγμα - μήνες για να κάνουν ένα χειρουργείο, από το εξουθενωμένο προσωπικό, που μένει βδομάδες χωρίς ρεπό λόγω των ελλείψεων, κ.ο.κ.

Και αυτή η κινητικότητα είναι «ένα το κρατούμενο» της επιχειρηματικής λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων, η οποία αναμένεται να απογειωθεί με το «νέο ΕΣΥ», καθώς έτσι το προσωπικό «κοστίζει λιγότερο», με δουλειά - λάστιχο και μπάλωμα των κενών όπως - όπως.

Οι εξελίξεις με την πανδημία και οι αντιδραστικοί σχεδιασμοί για το δημόσιο σύστημα Υγείας το «φωνάζουν» από παντού: Δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο όπου να συναντιούνται οι ανάγκες του λαού για αναβαθμισμένες δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας με τη στρατηγική ενίσχυσης της επιχειρηματικής δράσης. Αυτή είναι η στρατηγική που σήμερα αφήνει τον λαό απροστάτευτο από την πανδημία και ταυτόχρονα ανοίγει νέα μέτωπα για τα λαϊκά στρώματα και το υγειονομικό προσωπικό.

Πάνω σ' αυτό το έδαφος είναι επιτακτική ανάγκη η οργάνωση της πάλης για μέτρα ουσιαστικής ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, κόντρα στην εγκληματική πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου. Στοχεύοντας το ίδιο το σύστημα που αντιμετωπίζει είτε ως «κόστος» είτε ως «ευκαιρία» τις πιο ζωτικές ανάγκες του λαού, δυναμώνουμε τον αγώνα για παροχές Υγείας αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν, αντίστοιχες με τις τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας.