Οτι η Σύνοδος του ΝΑΤΟ και όλες οι διεργασίες των τελευταίων ημερών πρόσθεσαν νέο, αμερικανοΝΑΤΟικό αέρα στα πανιά της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης έσπευσε να επιβεβαιώσει, χτες, ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όταν ρωτήθηκε τι εννοούσε ο Αμερικανός ομόλογός του μιλώντας για «σταθερότητα στο Αιγαίο». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση στη συνέντευξη Τύπου μετά τη Σύνοδο, είπε ότι «όσο η Ελλάδα δεν προκαλεί και δεν προκαλεί εντάσεις, τόσο η Τουρκία δεν θέλει πρόκληση εντάσεων», ενώ επαναλάμβανε και τις κατηγορίες για παράνομη στρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών.
Κατά τ' άλλα, ο Τούρκος ηγέτης ζήτησε από τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ να επιδείξουν «πραγματική αλληλεγγύη» στη μάχη που δίνει η Αγκυρα κατά της τρομοκρατίας, περιγράφοντας ως «διπλωματική νίκη» την υπογραφή της τριμερούς συμφωνίας (με Σουηδία και Φινλανδία) που οδήγησε στην άρση του βέτο για την ένταξή τους στη λυκοσυμμαχία. Θυμίζουμε ότι τα παζάρια γύρω από τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ δεν επιβεβαίωσαν απλά τον αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας, αλλά άναψαν «πράσινο φως» και στη συμμετοχή της σε στρατιωτικές επιχειρήσεις όχι μόνο του ΝΑΤΟ αλλά και της ΕΕ. Στο όνομα της «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας», η συμφωνία προβλέπει ότι οι δύο χώρες θα στηρίζουν όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ που δεν είναι μέλη της ΕΕ - άρα και την Τουρκία - σε υπάρχουσες πρωτοβουλίες της ΚΕΠΠΑ (Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας) και στην PESCO (Μόνιμη Διαρθρωμένη Στρατιωτική Συνεργασία). Αναβάθμιση της στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας συνιστά και η αλλαγή στάσης των ΗΠΑ για την αγορά και τον εκσυγχρονισμό μαχητικών «F-16» που η Αγκυρα ζητά εδώ και καιρό, με το επιχείρημα - όπως εξήγησε και η βοηθός υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ Σελέστ Γουαλάντερ - ότι πρόκειται για «συμβολή στην ασφάλεια του ΝΑΤΟ και συνεπώς στην αμερικανική ασφάλεια».
Την ίδια στιγμή, στον απόηχο της Συνόδου του ΝΑΤΟ - και των προσδοκιών για «εποικοδομητικές σχέσεις» με την Τουρκία όπως διατύπωσε και ο Τζο Μπάιντεν - αναθερμαίνεται και η συζήτηση για τον ρόλο της στην εξίσωση της «ενεργειακής απεξάρτησης από τη Ρωσία».
Χτες, η «Σαμπάχ» φιλοξενούσε μεγάλο ρεπορτάζ με εκτιμήσεις Δυτικών αναλυτών για τη συμβολή της, που «αυξάνεται υπό το φως της ενεργειακής κρίσης στην Ευρώπη» και συνδέεται όχι απλά με το ότι είναι «χώρα διαμετακόμισης» (μεταφοράς υδρογονανθράκων από το έδαφός της) αλλά και επειδή «έχει πολλές υποδομές». Στο ίδιο δημοσίευμα συνεργάτες της γνωστής αμερικάνικης «δεξαμενής σκέψης» του «Ατλαντικού Συμβουλίου» σημείωναν στη «Σαμπάχ» ότι «η Τουρκία βρίσκεται σε καλή θέση, γιατί παίρνει αέριο από διάφορες πηγές. Από Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν και Ιράν, παίρνει και LNG από μια ευρεία γκάμα πηγών. Εχει μια ευέλικτη πολιτική και αυτή η ευελιξία της αποτελεί πολιτική διασφάλισης».
Την ίδια στιγμή, ο Κύπριος ΥΠΕΞ Ιωάννης Κασουλίδης, μιλώντας σε συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών, σημείωνε ότι «ασφαλώς η Τουρκία θα ενδιαφερόταν να περάσει φυσικό αέριο από την Κύπρο και να πάει στην Τουρκία, καθώς είναι και ο φθηνότερος δρόμος αν περάσει από τη χερσαία περιοχή της Κύπρου» και προσθέτοντας ότι «όπως είναι οι θέσεις της Τουρκίας και όπως είναι το τοξικό κλίμα που δημιουργείται, αυτό το θέμα δεν μπορεί να ελεγχθεί αυτή τη στιγμή» κατέληξε ότι «είναι προτιμότερο να λυθεί το Κυπριακό και να έχει η Τουρκία και αυτή την προοπτική να έχει όφελος από τη λύση».
Στο μεταξύ, ο Ερντογάν είχε σύντομη συνομιλία με τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη στο ευρωατλαντικό δείπνο που οργανώθηκε στη Μαδρίτη με τη συμμετοχή και των ηγετών των μελών της ΕΕ. Οπως δήλωσε ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης Μάριος Πελεκάνος, ο Κύπριος ηγέτης σημείωσε στον Τούρκο ομόλογό του «πως ο ίδιος είναι πάντοτε έτοιμος να προσέλθει σε συνομιλίες, με στόχο τη διευθέτηση ενός χρονίζοντος προβλήματος, η επίλυση του οποίου θα είναι επωφελής» για «τη σταθερότητα και ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο, για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και για τις σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας».
Στο δε ευρωατλαντικό δείπνο ο Ν. Αναστασιάδης υπογράμμισε μεταξύ άλλων «την ανάγκη ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας, με προεξάρχουσες τις συνέπειες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η οποία έχει επιφέρει μείζονες αλλαγές, όχι μόνο επί πτυχών της παραδοσιακής ασφάλειας, αλλά και σε τομείς όπως είναι η ασφάλεια τροφίμων, η ενεργειακή ασφάλεια, η μετανάστευση και οι υβριδικές απειλές».
Αναφερόμενος στο Κυπριακό, το χαρακτήρισε «ανοικτή πληγή» και υποστήριξε ότι «όσο αυτό διαιωνίζεται, τόσο θα συνεχίζει να αποτελεί απειλή προς την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη», καταλήγοντας ότι επιδίωξή του αποτελεί «η επίτευξη μιας λειτουργικής και βιώσιμης διευθέτησης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου