28/07/1741
Πέθανε ο Βενετσιάνος συνθέτης, Αντόνιο Βιβάλντι.
28/07/1750
Πέθανε ο Γερμανός συνθέτης, Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.
28/07/1794
Εκτελείται στην γκιλοτίνα ο ηγέτης της Γαλλικής αστικής Επανάστασης του 1789 Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος, στέλεχος της ριζοσπαστικής αστικής επαναστατικής οργάνωσης των Ιακωβίνων.
28/07/1821
Το Περού ανακηρύσσεται ανεξάρτητο από την Ισπανία.
28/07/1836
Γεννιέται στη Σύρο ο κορυφαίος λογοτέχνης Εμμανουήλ Ροΐδης.
28/07/1914
Η Αυστροουγγαρία κηρύσσει τον πόλεμο στην Σερβία. Ξεκινά ο Α’ παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος.
Αίτια του Α` παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου
28/07/1919
Ιδρύεται η ρεφορμιστική συνδικαλιστική Διεθνής του Άμστερνταμ.
Από την Α' Διεθνή στην Γ' (Κομμουνιστική) Διεθνή
28/07/1924
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας τίθεται εκτός νόμου.
28/07/1937
Τα ιαπωνικά στρατεύματα κυριεύουν το Πεκίνο.
28/07/1938
Αντιδικτατορική εξέγερση εκδηλώνεται στα Χανιά της Κρήτης, στην οποία ενεργό μέρος παίρνει και η Κ.Ο. Κρήτης του ΚΚΕ. Οι μεταξικές αρχές καταλύθηκαν, ενώ η Γενική Διοίκηση, η Μεραρχία, το τηλεγραφείο κ.α. υπηρεσίες κατελήφθησαν από τους εξεγερμένους.
Ωστόσο, η επαναστατική επιτροπή (Μητσοτάκης, Βολουδάκης, Μουντάκης, Παΐζης, Μάντακας) δεν τράβηξε αποφασιστικά οδηγώντας με την παθητική στάση της την εξέγερση σε εκφυλισμό. Η κινητοποίηση της κυβέρνησης Μεταξά κατέστειλε τελικά την εξέγερση.
Το Κίνημα των Χανίων κατά της Μεταξικής Δικτατορίας
28/07/1942
Εκδίδεται η περίφημη διαταγή 227 του Ι. Β. Στάλιν «Ούτε ένα βήμα πίσω!»
Διαταγή του Ι. Β. Στάλιν «Ούτε ένα βήμα πίσω!».
28/07/1942
Αρχίζουν οι γερμανικές επιχειρήσεις στον Καύκασο, με αντικειμενικό σκοπό την καταστροφή της βαριάς βιομηχανίας του και την κατάληψη του Στάλινγκραντ.
28/07/1947
Συνδυασμένη επιχείρηση των ανταρτών σε Φλώρινα - Βεύη και Αμύνταιο. Οι αντάρτες μπαίνουν στο Λιδωρίκι.
28/07/1948
Στις 28 και 29 Ιούλη μέσα στη φωτιά της μάχης συνέρχεται στην Πέτρα Μούκα του Γράμμου η 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Η Ολομέλεια εκτίμησε πως τα χτυπήματα του ΔΣΕ είχαν προξενήσει μια άνευ προηγουμένου «ολόπλευρη κρίση» στο αστικό στρατόπεδο, δημιουργώντας ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες για το αποφασιστικό χτύπημα του. Η εκτίμηση ωστόσο αυτή, επηρεασμένη και από την εποποιΐα του ΔΣΕ στην Β. Πίνδο, δεν πατούσε στην πραγματικότητα. Τέλος, η 4η Ολομέλεια πήρε απόφαση κατά του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας, η οποία ωστόσο δεν ανακοινώθηκε.
28/07/1948
Αποκρούονται όλες οι επιθέσεις του κυβερνητικού στρατού από τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας για την κατάληψη του Κλέφτη.
28/07/1948
Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας μπαίνουν στον Πολύγυρο Χαλκιδικής.
28/07/1953
Επαναλαμβάνονται οι εμπορικές σχέσεις Ελλάδας - ΕΣΣΔ.
28/07/1954
Γεννιέται ο Βενεζουελανός στρατιωτικός και πολιτικός ηγέτης Ούγκο Τσάβεζ, Πρόεδρος της Βενεζουέλας από το 1999 έως το θάνατό του το 2013.
28/07/1957
Αρχίζει στη Μόσχα το 6ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ της νεολαίας και των φοιτητών. Πήραν μέρος 35.000 νέοι από 127 χώρες.
28/07/1968
Δέκα άτομα σκοτώνονται σε νέες συγκρούσεις στην Πόλη του Μεξικού, όπου για την καταστολή των διαδηλώσεων χρησιμοποιούνται μπαζούκας, τεθωρακισμένα και αλεξιπτωτιστές.
28/07/1968
Αρχίζει στη Σόφια της Λ. Δ. της Βουλγαρίας το 9ο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, το οποίο απηύθυνε έκκληση προς του νέους όλου του κόσμου για την ανάπτυξη κινήματος αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό.
28/07/1973
Γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη, τρεις μέρες πριν από το θάνατό του, προς την καθοδήγηση του ΚΚΕ.
28/07/1974
Η σοβιετική κυβέρνηση με ανακοίνωσή της πάνω στις εξελίξεις του Κυπριακού υπογραμμίζει: «πρέπει να δοθεί τέρμα στις επιβουλές κατά της ανεξαρτησίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της εδαφικής ακεραιότητας της Δημοκρατίας της Κύπρου».
28/07/1976
Σεισμός 7,9 Ρίχτερ καταστρέφει ολοσχερώς την πόλη Τάγκσαν στην Κίνα. Τουλάχιστον 242.000 άνθρωποι σκοτώνονται και 164.000 τραυματίζονται. Ο αριθμός των θυμάτων ήταν πρωτοφανής στην ιστορία.
28/07/1980
Η ΚΝίτισσα φοιτήτρια Σωτηρία Βασιλακοπούλου, δολοφονείται έξω από το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ, την ώρα που μοίραζε προκηρύξεις καλώντας στον αγώνα ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια.
28/07/2004
Πεθαίνει ο Βρετανός βιολόγος Φράνσις Κρικ, που μαζί με τον Αμερικανό Ρόμπερτ Γουότσον, ανακάλυψαν το DNA.
28/07/2021
Πέθανε ο Όλεγκ Μπακλάνοφ. Ο Όλεγκ Μπακλάνοφ, είχε συμμετάσχει στην Κρατική Επιτροπή Έκτακτης Ανάγκης (ΚΕΕΑ) την οποία συγκρότησαν δυνάμεις που διακήρυσσαν την ανάγκη διαφύλαξης της ΕΣΣΔ πέθανε σήμερα σε ηλικία 89 ετών.
Η Μάχη στον Κλεφτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κλέφτης, μαζί με τον Πύργο Στράτσανης και την Μπολιάνα συναποτελούν τη δυτική πύλη του Γράμμου. Παίζουν καθοριστικό ρόλο για τον έλεγχο της κοιλάδας του Σαραντάπορου. Ο Κλέφτης ελέγχει τις διεισδύσεις από και προς Ηπειρο από την πλευρά της Κόνιτσας δυτικά και της Πυρσόγιαννης βορειοανατολικά.
Τον Κλέφτη τον υπερασπίστηκε η 105η Ταξιαρχία του ΔΣΕ. Οι αμυντικές του θέσεις και τα τμήματα του ΔΣΕ που μάχονταν άλλαξαν αρκετές φορές ανάλογα με την εξέλιξη των επιχειρήσεων. Εδώ έδρασαν το Τάγμα Αλευρά, το Τάγμα Πάνου και το Τάγμα Παλαιολόγου. Οι μάχες για την κατάληψή του από τον αστικό στρατό άρχισαν στις 21 Ιούνη του 1948 από την πλευρά της Κόνιτσας.
https://gkagkarin.blogspot.com/2023/07/blog-post_165.html
Πέρασαν 43 χρόνια από το μεσημέρι της 28ης Ιουλίου του 1980, όταν η 21 χρονών ΚΝίτισσα, Σωτηρία Βασιλακοπούλου, έπεσε νεκρή, χτυπημένη από το λεωφορείο που οδηγούσε μπράβος της εργοδοσίας του εργοστασίου της ΕΤΜΑ, προσπαθώντας να εμποδίσει την επαφή των εργατών με τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που μοίραζαν προκηρύξεις του Κόμματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο απλωμένο χέρι της Σωτηρίας προς τους εργάτες εκφράζεται η μεγάλη προσπάθεια των κομμουνιστών να απλώσουν το χέρι σε όλους τους εργαζόμενους και νέους. Η ακούραστη καθημερινή προσπάθεια για την οργάνωση του κινήματος σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, που είναι ασπίδα για το σήμερα και ελπίδα για το αύριο. Αλλά και στους στυγνούς δολοφόνους της προβάλλει το αδίστακτο πρόσωπο του κεφαλαίου, που αποκαλύπτει τον μεγαλύτερό του φόβο, να συναντηθούν οι εργαζόμενοι με τις επαναστατικές, πρωτοπόρες ιδέες του ΚΚΕ.
Ακόμα μια φορά αποδείχθηκε πως η δημοκρατία τους σταματάει στις πύλες των εργοστασίων, εκεί που νόμος είναι τα κέρδη των λίγων και που οι ανάγκες των πολλών δεν βρίσκουν υπεράσπιση παρά μόνο στη δική τους δύναμη. Αποδείχθηκε πως το αστικό κράτος, με πολύμορφο τρόπο, υπηρετεί με μεγάλη ικανότητα τους επιχειρηματικούς ομίλους, την ώρα που μοιάζει ανίκανο να προστατέψει στοιχειωδώς την ανθρώπινη ζωή.
Μόνο ο λαός με την παρέμβασή του στις εξελίξεις μπορεί να μην αφήσει κανένα έγκλημα να συγκαλυφθεί. Έτσι τότε δεν πέρασε η συγκάλυψη της εργοδοτικής ευθύνης. Όπως και σήμερα με την παρέμβαση του εργατικού κινήματος δεν βρίσκει χώρο η συγκάλυψη των ευθυνών όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν για τις μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές που καίνε επί μέρες τη χώρα, για το έγκλημα στα Τέμπη, για τα καθημερινά εργοδοτικά εγκλήματα με νεκρούς εργάτες. Εγκλήματα που επιβεβαιώνουν με πολλούς τρόπους το δίλημμα: Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!
Η Σωτηρία είναι "για πάντα μέσα σ’ όλα εκείνα που γι’ αυτά έχει λείψει", όπως έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος στο ποίημά του για εκείνη. Μας εμπνέει στην καθημερινή προσπάθεια να δυναμώνει το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής και του ταξικού της χαρακτήρα μέσα στην εργατική τάξη, τη νεολαία. Για να γίνονται περισσότεροι αυτοί που αναζητούν λύσεις μέσα από την οργάνωση και σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, που απορρίπτουν τις σάπιες αξίες και ιδανικά, τον τρόπο ζωής που πλασάρει το σύστημα.
Μας εμπνέει στον σύγχρονο ηρωισμό της πάλης για να κερδίζονται καθημερινά περισσότεροι νέοι στον αγώνα για να "γίνουν τα σκοτάδια λάμψη", για την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Όχι απλώς "δεν ξεχνάμε" τη συντρόφισσα Σωτηρία, αλλά γεμίζουμε με δύναμη, τόλμη και αντοχή από τους σκοπούς και τα ιδανικά που την ενέπνευσαν.
Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ
:28 Ιουλίου 1932,το κράτος των ΗΠΑ πραγματοποιεί δολοφονική επίθεση με τάνκς,δακρυγόνα και ξιφολόγχες ενάντια σε μεγάλη συγκέντρωση πεινασμένων βετεράνων του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου για χρωστούμενες αμοιβές που δεν τους είχαν δοθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθώς χιλιάδες βετεράνοι των ΗΠΑ που είχαν πολεμήσει στην Ευρώπη στον Α΄ Παγκοσμίο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο αντιμετώπιζαν την πείνα και την φτώχεια όταν επέστρεψαν, το 1924, μπροστά στις διαμαρτυρίες, το Κογκρέσο ψήφισε "έκτακτη ενίσχυση":
Για κάθε μέρα που κάθε βετεράνος είχε ρισκάρει την ζώη του σε άλλη ήπειρο θα έπαιρνε...1,25 δολάρια ενω για κάθε μέρα που είχε υπηρετήσει στις ΗΠΑ 1,00 δολάρια! Ακόμα και για αυτά τα ποσά, υπήρχαν ορισμένες "λεπτομέρειες". Όσοι ήταν να λάβουν 50 δολάρια και κάτω πληρώθηκαν αμέσως αλλά όλοι οι υπόλοιποι πήραν ένα πιστοποιητικό με το οποίο θα μπορούσαν να πάρουν τα χρήματα 13 χρόνια μετά,το 1945!
Η αγανάκτηση ανάμεσα στους βετεράνους του πολέμου, που η Ιμπεριαλιστική πατρίδα" τους αποκαλούσε "ήρωες"όταν την βόλευε να πολεμούν για τα συμφέροντα των Ιμπεριαλιστών και τώρα τους κορόιδευε(αφού τους έριξε στην φτώχεια), μεγάλωνε.
Το καλοκαίρι του 1932-και με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης-η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο: Χιλιάδες βετεράνοι, η πλειοψηφία των οποίων ήταν απο εργατικές οικογένειες ήταν άνεργοι, δεν είχαν χρήματα ούτε για τις βασικές ανάγκες των οικογένειων τους, ξεκίνησαν απο όλη την χώρα ενώθηκαν σε μια πραγματική στρατιά (17.000-25.000 χιλιάδες), έφτασαν στο Καπιτώλιο έστησαν σκηνές σε κοντινό σημείο και απαίτησαν να πληρωθούν άμεσα έστω αυτά τα πενιχρά ποσά που τους είχαν υποσχεθεί.
Η κυβέρνηση υποσχέθηκε μέτρα ανακούφισης των πεινασμένων βετεράνων, όμως 17 Ιουνίου η Γερουσία ακύρωσε τα μέτρα. Με την αγανάκτηση να μεγαλώνει ακόμα περισσότεροι βετεράνοι άρχισαν να συγκεντρώνονται στην περιοχή στο Καπιτώλιο μαζί με τις οικογένειες τους.
Παρά το γεγονός ότι στον πόλεμο είχαν πολεμήσει όλοι σε "χωριστά" ανάλογα με το αν είναι λευκοί η αφροαμερικανοί σώματα, στην μεγάλη πορεία και κινητοποίηση συμμετείχαν όλοι μαζί, λευκοί και αφροαμερικανοί. Η πείνα, η φτώχεια και η ανάγκη του αγώνα διέλυσε τους ρατσιστικούς διαχωρισμούς σε μια εποχή και χώρα (ΗΠΑ-1932) που τέτοιοι διαχωρισμοί ήταν καθεστώς σε πολλές περιοχές.
Πανικός επικράτησε στον Τύπο και την κυρίαρχη τάξη των ΗΠΑ. Παρά το γεγονός ότι τουλάχιστον το 95% των συγκεντρωμένων ήταν βετεράνοι του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τους αποκάλεσαν "κόκκινους αγκιτάτορες" και ο Πρόεδρος Χούβερ έδωσε εντολή στον στρατό να τους επιτεθεί.
Ανάμεσα στους επικεφαλής της δολοφονικής επίθεσης στους πεινασμένους βετεράνους και τις οικογένειες τους ήταν και τρείς αξιωματικοί, που αργότερα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στα μέτωπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και πέρασαν στην επίσημη ιστορία ως "μεγάλοι ηγέτες" του "ελέυθερου κόσμου" και "πατριώτες":
Ο Ντάγκλας ΜακΆρθουρ, επικεφαλής αργότερα του στρατού των ΗΠΑ στον Ειρηνικό στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αρχιστράτηγος στον πόλεμο της Κορέας, ο οποίος δήλωσε ότι "O πασιφισμός και ο κομμουνισμός μας έχουν περικυκλώσει" και ηγήθηκε της επίθεσης ενάντια στους βετεράνους (πολλοί ήταν παλιοί συμπολεμιστές του),
ο νεαρός τότε βοηθός του ΜακΆρθουρ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, αργότερα ανώτατος διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων κατά την απόβαση της Νορμανδίας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και Πρόεδρος των ΗΠΑ το 1953-1961 και ο Τζωρτζ Σμιθ Πάττον, αργότερα διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Πάττον μάλιστα, που μοραζόταν με τον Μακάρθουρ το ίδιο μίσος για τους "κόκκινους", έδωσε και διάλεξη στους στρατιώτες του πως θα επιτεθούν,τραυματίσουν η και δολοφονήσουν τους βετεράνους: "Χρησιμοποιήστε τις ξιφολόγχες για να τους αναγκάσετε να υποχωρήσουν..αν αρχίσουν να τρέχουν, λίγοι τραυματισμοί θα βοηθήσουν.Αν αντισταθούν σκοτώστε τους".
2
Διαγραφή28 Ιουλίου,μονάδες πεζικού και ιππικού, οπλοπολυβόλα και έξι τάνκς κινήθηκαν προς τους βετεράνους. Όταν ο ηγέτης των βετεράνων, ο Λοχίας Γουότερς ζήτησε να τους αφήσει ο στρατός να αποχωρήσουν ειρηνικά, ο Μακ Άρθουρ του απάντησε "βεβαίως, φίλε μου" και μόλις άρχισαν να αποχωρούν έδωσε εντολή και τους επιτέθηκαν πισώπλατα, με δακρυγόνα και ξιφολόγχες.
Δύο βετεράνοι δολοφονήθηκαν, ένα μωρό 11 μηνών πέθανε απο ασφυξία απο τα δακρυγόνα και 1000 βετεράνοι τραυματίστηκαν. Τα υπάρχοντα τους πυρπολήθηκαν απο τον στρατό.
Μέσα στις φλόγες και τους καπνούς, ένας βετεράνος, ο Τζό Άντζελο κατάφερε να σπάσει τον κλοιό και να προχωρήσει προς τον Πάττον. Ο Άντζελο ήταν αυτός που είχε σώσει την ζωή του Πάττον στο Γαλλικό μέτωπο στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταφέροντας τον κάτω απο εχθρικά πυρά, όταν είχε τραυματιστεί βαριά.
Στον πόλεμο είχε παρασημοφορηθεί. Όταν επέστρεψε δενμπορούσε να βρεί δουλειά και πεινούσε. Είχε κατέβει και αυτός στην κινητοποίηση μαζί με τους άλλους βετεράνους. Όταν έγινε η επίθεση,προσπάθησε να βρεί τον Πάττον, που του είχε σώσει την ζωή. Κατάφερε να τον πλησιάσει και ο Πάττον φώναξε: "Δεν τον ξέρω αυτόν τον άνθρωπο! Συλλάβετε τον και μην τον αφήσετε να επιστρέψει".
Μετά την καταστολή, η πλειοψηφία των βετεράνων και των οικογένειων τους ενώθηκε με τα 2.000.000 που ζούσαν στους δρόμους στην διάρκεια της οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ, οι εργοδότες συνέχισαν τα κέρδη τους και οι πολιτικοί/στρατιωτικοί τους τις καριέρες και πάνω σε παρόμοια "κατορθώματα".
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02eaNWfrirnm1xtf1eWqeBcqWdT985iUNXQfWmgTmPkAdsBHjkx8zyY1QhfPtSNbFul&id=100066793461714&__cft__[0]=AZWw_iQ5FiXTp3_UtMyRNC9gZhu5C1-6RthMFdcVF8BKckAHg-Mw7XbDnVyUwkjn636wq3-hBvSALE-wVewknFSTrqSV5GHNPGWOJtgl9YVDE_SnbO3zfnBjU8rXU2MyreC6x6mCPUwGMRdU8dq2Jq_7NoxNgyFAGJx5b7t7oz4PTyuSHg16ybLLhwgtZKjn-SeskgpXhQ--Feg9Io5m1o7b&__tn__=%2CO%2CP-R