Δεν αλλάζει

 
«Μα καλά, δεν μπορούσαν να το προλάβουν;». Αυτό το ερώτημα έρχεται και ξανάρχεται μετά από κάθε μεγάλη τραγωδία, όπως τώρα η δολοφονία του 29χρονου στη Νέα Φιλαδέλφεια από Κροάτες φασίστες χούλιγκαν. Το ίδιο αναρωτιούνται τα θύματα των πυρκαγιών και των πλημμυρών, που κάθε χρόνο ρημάζουν ζωές και περιουσίες. Το ίδιο και οι οικογένειες των αδικοχαμένων στα Τέμπη.

Η προσπάθεια που η κυβέρνηση προκλητικά κλιμακώνει από προχτές δεν έχει στόχο μόνο να κρύψει τις δικές της βαρύτατες πολιτικές ευθύνες για το μακελειό, αλλά να βγάλει λάδι και το αντιλαϊκό αστικό κράτος, που είναι ικανό, σβέλτο και αποτελεσματικό για τις ανάγκες των ομίλων και γι' αυτό αργοκίνητο, ανήμπορο και εχθρικό για τον λαό και τις ανάγκες του.

Οπως κάθε φορά, η κυβέρνηση αξιοποιεί γι' αυτόν τον σκοπό υπαρκτά επιχειρησιακά κενά και αδυναμίες σε κρίκους του κρατικού μηχανισμού, που όμως εξαφανίζονται ως διά μαγείας όταν το κράτος, με όλο το αντιδραστικό του οπλοστάσιο, καλείται να αντιμετωπίσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα και τις διεκδικήσεις του.

Για παράδειγμα, ο κρατικός μηχανισμός δουλεύει σαν καλοκουρδισμένο ρολόι όταν πρόκειται να επιβάλει έναν πλειστηριασμό για τα συμφέροντα των τραπεζών, των funds και των άλλων επιχειρηματικών ομίλων, όταν είναι να καταστείλει μια απεργιακή κινητοποίηση, όταν είναι να εισπράξει το 95% των φόρων από τα λαϊκά στρώματα, όταν στήνει βάσεις για τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, όταν στέκεται απέναντι στις μαζικές διαδηλώσεις εργαζομένων και νεολαίας.

Εκεί καμία «παρανόηση» δεν υπάρχει σε υπηρεσιακά σήματα και οδηγίες, καμία συστολή στην εφαρμογή του γράμματος του νόμου, καμία δυσλειτουργία ή ασυνεννοησία ανάμεσα σε τμήματα του κρατικού μηχανισμού. Ολα αυτά δηλαδή που επικαλούνται όλες οι κυβερνήσεις και τα επιτελεία προκειμένου να δικαιολογήσουν γιατί καίγεται, πνίγεται ή σκοτώνεται ο κόσμος, μοιράζοντας παράλληλα υποσχέσεις ότι «θα αλλάξουν το κράτος».

«Είμαστε εδώ για να αλλάξουμε όσα δεν δουλεύουν σωστά (...) να βελτιώσουμε ό,τι βελτιώνεται, να αλλάξουμε ό,τι αλλάζεται», έλεγε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη λίγες ώρες μετά το έγκλημα στη Νέα Φιλαδέλφεια, απαντώντας και στη βολική κριτική των άλλων κομμάτων ότι η κυβέρνηση «δεν έκανε καλά τη δουλειά της», ότι είναι «ανίκανη» και «λίγη».

Ποιος δεν θυμάται όμως τις πρώτες ώρες μετά το έγκλημα στα Τέμπη, με την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα να ξιφουλκούν για τις ευθύνες του κλειδούχου και του σταθμάρχη, απλώνοντας ένα τεράστιο πέπλο συγκάλυψης πάνω από τον πραγματικό ένοχο: Το κράτος και όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις, που με την πολιτική τους θυσιάζουν τις λαϊκές ανάγκες στον βωμό των συμφερόντων και του κέρδους για το κεφάλαιο.

Ακόμα και τώρα, που τα γεγονότα «φωνάζουν» από μόνα τους, η κυβέρνηση μιλάει για το «διεθνές φαινόμενο της οπαδικής βίας», που χρειάζεται «συναινέσεις και συνεργασίες» για να αντιμετωπιστεί, στόχος στον οποίο συναντιούνται και όλα τα άλλα αστικά κόμματα, αλλά και οι μεγαλοϊδιοκτήτες των ΠΑΕ. Καταπίνουν εντελώς το γεγονός ότι πρόκειται για οργανωμένους φασίστες με διεθνείς διασυνδέσεις, οι οποίοι διέσχισαν ανενόχλητοι τρεις χώρες και με την ανοχή του κράτους ταξίδεψαν εκατοντάδες χιλιόμετρα μέσα στην Ελλάδα με στόχο να σκοτώσουν.

Κρύβουν ότι οι οπαδικοί στρατοί και στη χώρα μας αξιοποιούνται για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών ανταγωνισμών και συμφερόντων, διατηρούν ανοιχτούς διαύλους με φασιστικές ομάδες, διαπλέκονται με το οργανωμένο έγκλημα, ακόμα και με «κρίκους» του κρατικού μηχανισμού. Οτι οι μεγαλομέτοχοι των ΠΑΕ, εκπρόσωποι ισχυρών τμημάτων του κεφαλαίου στη χώρα μας οι περισσότεροι, την ίδια ώρα που με υποκρισία καταδικάζουν την οπαδική βία αξιοποιούν αυτούς τους στρατούς για τα συμφέροντά τους, στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.

Απ' αυτό το κράτος και το σάπιο σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης, που χαϊδεύει τον φασισμό επειδή τον χρειάζεται ως εφεδρεία απέναντι στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα, που υποθάλπει και αξιοποιεί οπαδικούς στρατούς για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει. Μόνο πιο άγριο και πιο επιθετικό θα γίνεται απέναντι στον ίδιο και στις ανάγκες του.