Κοινός τόπος

Την ίδια περίοδο που η πανδημία καλπάζει και ο λαός εξακολουθεί να θρηνεί καθημερινά δεκάδες νεκρούς, η κυβέρνηση συνεχίζει να ανακυκλώνει την υποχρηματοδότηση, το «ράβε - ξήλωνε», τις μετακινήσεις και τις παρατάσεις του αποδεκατισμένου και εξουθενωμένου υγειονομικού προσωπικού, ως «μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας», όπως είναι ο ψευδεπίγραφος τίτλος του τελευταίου σχετικού νομοσχεδίου της, με το οποίο «έκλεισε» το 2021.

Ανάμεσα σε άλλα, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι το κράτος θα συνεχίσει να «μπουκώνει» τον ιδιωτικό τομέα Υγείας με λεφτά του λαού, αντί να επιτάξει άνευ όρων κλινικές και εργαστήρια που είναι αναγκαία για να σωθούν ζωές. Με άλλη διάταξη, αντί να ανοίξουν καινούργιες ΜΕΘ και ΜΑΦ και να στελεχωθούν πλήρως οι υπάρχουσες, «βαφτίζονται» τέτοιες χώροι που δεν πληρούν ούτε στο ελάχιστο τις αναγκαίες προδιαγραφές σε διαστάσεις, εξοπλισμό και κυρίως σε προσωπικό!

Συνολικά, το νομοσχέδιο αναπαράγει το «δόγμα» «Υγεία - ατομική ευθύνη», τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και βέβαια την αξιοποίηση του εμβολιασμού ως μέσου επιβολής διαιρέσεων και νέων αντεργατικών μέτρων, αντί να χρησιμοποιείται μαζί με άλλα αναγκαία μέτρα για την προστασία του λαού από την πανδημία. Σύμφωνα μάλιστα με τον υπουργό Υγείας, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για απολύσεις υγειονομικών που δεν έχουν εμβολιαστεί, δίνοντας το πράσινο φως στον ιδιωτικό τομέα να κάνει το ίδιο.

Το νομοσχέδιο επιβεβαιώνει ότι την ώρα που «καίγεται ο κόσμος», η κυβέρνηση κλιμακώνει την εγκληματική πολιτική που έφερε τα πράγματα έως εδώ. Αφήνει τον λαό απροστάτευτο, ακριβώς επειδή βλέπει την πανδημία ως «ευκαιρία» για την προώθηση νέων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην Υγεία, που την αντιμετωπίζει ως εμπόρευμα και ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι και σ' αυτό το νομοσχέδιο η κυβέρνηση επικαλείται τις «ευρωπαϊκές πρακτικές» στην αντιμετώπιση της πανδημίας, που αποδεικνύονται όμως ολέθριες για τους λαούς σε όλη την ΕΕ.

Η διαχείριση της πανδημίας με όρους κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο και η εναπόθεση της πρόληψης, της διάγνωσης, ακόμα και της θεραπείας από τον κορονοϊό στην ατομική ευθύνη, είναι κοινός τόπος στην πολιτική διαχείρισης της πανδημίας σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, είτε οι κυβερνήσεις αποφασίζουν λοκντάουν και άλλους αυστηρούς περιορισμούς είτε υιοθετούν πρακτικές «ανοσίας της αγέλης».

Οπως κοινός τόπος είναι και η κατάρρευση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, ακόμα και στις ισχυρότερες οικονομικά χώρες. Τα «θεμέλιά» τους είναι παντού σαθρά, επειδή στηρίζονται πάνω στην πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας. Αυτήν την πολιτική υπηρετούν η κυβέρνηση αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα αστικά κόμματα, που δεν μπορούν να παριστάνουν τους αθώους του αίματος για τη σημερινή κατάσταση με την πανδημία.

Αυτήν την πολιτική πρέπει να βάλει στο στόχαστρο ακόμα πιο αποφασιστικά ο λαός, χωρίς αναμονές και αυταπάτες για νέους «σωτήρες». Διεκδικώντας εδώ και τώρα ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, χρηματοδότηση και στελέχωση στο ύψος των πραγματικών αναγκών, με έμφαση στην ΠΦΥ, ολοκληρωμένο πρόγραμμα εμβολιασμών και μέτρα προστασίας στους άλλους κρίκους υπερμετάδοσης του ιού, όπως σχολεία, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και βέβαια στους χώρους δουλειάς.

Η κατάσταση θα ήταν ακόμα χειρότερη αν όλους τους προηγούμενους μήνες δεν υπήρχαν οι αγώνες των υγειονομικών, σωματείων και φορέων του κινήματος. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό και αυτό προϋποθέτει οργανωμένη πάλη, που θα βάζει στο στόχαστρο το κεφάλαιο και την αντιλαϊκή στρατηγική του. Θα κοιτάει μπροστά, διεκδικώντας αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας με σύγχρονες παροχές για όλους, Υγεία - κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.